پیشنهاد شده است که فعالیت بدنی اثرات حفاظتی در برابر رشد بیماری های روانی، بویژه در سالمندان دارد. پژوهش حاضر با هدف تحلیل خوشه ای اثرات فعالیت بدنی براضطراب مرگ و معنای زندگی درجامعه سالمندان استان تهران انجام شد. طرح پژوهش از نوع تحلیلی و مقایسه های گروهی بود که به صورت مقطعی انجام گرفت. در این پژوهش 400نفر از سالمندان 60 ساله و بالاتر مراجعه کننده به کانون های بازنشستگان و خانه های کارگر شهر تهران به شیوه ی نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشنامه فعالیت بدنی بک (1982)، مقیاس اضطراب مرگ تمپلر (1970)، پرسشنامه معنای زندگی استیگر (2006) را تکمیل نمودند. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-20 وشاخص های آمار توصیفی تحلیل شدند. علاوه بر آن با تحلیل خوشه ای دو مرحله ای، تعداد خوشه های بهینه شناسایی و ویژگی هر کدام از خوشه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تحلیل خوشه ای آشکار ساخت، رابطه مستقیمی بین جستجو و وجود معنا در زندگی با اضطراب مرگ وجود دارد. خوشه ی دارای بیشترین فعالیت بدنی، کمترین سطح میانگین اضطراب مرگ را داراست. همچنین اگر سطح فعالیت بدنی از حد متوسط بیشتر باشد، میانگین اضطراب مرگ به پایین ترین سطح کاهش خواهد یافت. این مطالعه نقش مطلوب فعالیت بدنی در دوران سالمندی را برجسته ساخت؛ به ویژه مشخص شد سطوح بالای فعالیت بدنی از سالمندان در برابر اضطراب مرگ محافظت می نماید. یافته های این پژوهش می تواند برای سیاست گزاران ورزش همگانی به ویژه برای اقشار کهنسال جالب توجه باشد.
