معمولاً به دست آوردن مقادیر محیطی قابل اعتماد در محدوده های جغرافیایی وسیع، پر هزینه و دشوار است، بنابر این توانایی پیش بینی مقادیر نامعلوم یا به عبارت بهتر بهره گیری از روش های درون یابی مهم است . از طرفی ضریب دید به آسمان SVF ) ) ، به عنوان یکی از شاخص های توصیف هندسه شهری به دلیل کاربرد در اقلیم شهری و سهیم بودن در داده های مکانی – فضایی و وجود تکنیک های در دسترس، به یکی از مهم ترین پیش بینی کننده های UHI تبدیل شده است . از این رو اندازه گیری و تخمین دقیق مقادیر این شاخص در محدوده های شهری بسیار حائز اهمیت است. با توجه به اینکه روش ها و مدل های متفاوتی برای درون یابی داده های نقطه ای معرفی شده است و از طرفی تاکنون روش مشخصی برای تخمین این شاخص ارائه نگردیده؛ این پژوهش مقایسه ای تجربی در بین مدل های درون یابی را با تأکید بر کریجینگ بیضی تجربی ( EBK ) انجام داده است. این مقایسه به دلیل اینکه EBK ، دشوار ترین جنبه های ساخت یک مدل کریجینگ را خودکار سازی کرده، مورد توجه است . ا ین در حالی است که در دیگر روش ها، پارامترها به طور دستی برای دریافت نتایج دقیق تنظیم می شوند . این پژوهش از حیث هدف، نوعی پژوهش کاربردی بوده و فنون تحلیل داده ها کمی است . محدوده مورد مطالعه این پژوهش منطقه شش شهرداری شیراز است . با توجه به تعدد روش ها و تکنیک های درون یابی و همچنین توابع کرنل و توابع برازش بر مدل ها، در حدود 138 سناریوی درون یابی اجرا شد . همچنین از چهار شاخصِ، جذر متوسط مربع RMS ) ) ، میا نگین استاندارد شده MS ) ) ، جذر متوسط مربع استاندارد شده ( RMSS ) و خطا ی استاندارد میانگین ( ASE ) ، برا ی ارزیابی بین مدل ها استفاده شده است . داده های ورودی ( نمونه ) شامل 6157 نقطه است که به فواصل 30 متری در محدوده مورد مطالعه اندازه گیری شده است . این نقاط بر مبنای روش نرم افزاری محاسبه SVF و با استفاده از مدل GIS پایه، در نرم افزار ArcGIS10.6 تهیه شده اند . نتا یج پژوهش حاکی از برتری روش کریجینگ بیضی تجربی ( EBK ) نسبت به سا یر روش ها است.