هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رضایت زناشویی و شیوه های فرزند پروری والدین با اختلالات رفتاری دانش آموزان دبستانی شهر کرج بود. بدین منظور، از بین دانش آموزان دبستان های کرج که در سال 1395-1394 مشغول به تحصیل بودند، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، 380 نفر (168 پسر و 212 دختر) انتخاب گردیدند. روش تحقیق از نوع همبستگی و ابزار پژوهش شامل پرسشنامه شیوه های فرزند پروری، رضایت زناشویی و اختلالات رفتاری بود. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده گردید. نتایج نشان داد که اختلالات رفتاری دانش آموزان با رضایت زناشویی والدین و شیوه فرزند پروری مقتدرانه، رابطه منفی معنادار و با شیوه سهل گیرانه و مستبدانه رابطه مثبت معنادار دارد. علاوه بر این، شیوه فرزند پروری مقتدر، بهترین پیش بین برای اختلالات رفتاری دانش آموزان است و درمجموع، سبک های فرزند پروری و رضایت زناشویی، 24 درصد از واریانس اختلالات رفتاری را پیش بینی می کنند.
