اقتباس از ادبیات کهن، بهخصوص قصّه ها و افسانه ها و کشف روابط و مناسبات چندلای افسانه با سبک و سیاق بیانی انیمیشن، یکی از شیوه هایی است که امروزه مورد توجّه بسیاری از فیلمنامه نویسان انیمیشن قرار گرفته است. با توجّه به ویژگی های ساختاری و قابلیت های شگفت انگیز قصّه ها و افسانه های ایرانی برای انطباق با زبان انیمیشن، فراگیری زبان رسانه و استفاده از شیوه هایی چون اقتباس و بازآفرینی برای تبدیل افسانه به انیمیشن بسیار ضروری می نماید. مقال پیش رو، با به کارگیری روش اسنادی و با رویکردی توصیفی-تحلیلی، پس از بیان شرایط درام پذیری افسانه ها، به نقد تطبیقی عناصر مشترک افسانه و انیمیشن سینمایی «جمشید و خورشید» و چگونگی انتقال این عناصر در فرایند اقتباس از افسانه به انیمیشن می پردازد. بر اساس یافته های پژوهش، اوّلین گام در تبدیل افسانه به انیمیشن، تحلیل متن افسانه و یافتن ویژگی های تصویری و مؤلّفه های مختلف دراماتیک آن است. شناخت نقاط قوّت و ضعف افسانه ها، اضافه نمودن و یا برجسته کردن عناصر دراماتیک و تقویت مؤلّفه های گوناگون پویانمایی، باعث افزایش حرکت، تعلیق و تصویر در انیمیشن خواهد شد.
