هدف تحقیق حاضر مقایسه تأثیر فواصل زمانی ایجاد تداخل و آزمون یادداری بر تثبیت حافظه حرکتی پنهان بود. آزمودنی ها 60 دانشجوی دختر راست دست، سالم از نظر شناختی، روانی، جسمانی و مبتدی در اجرای تکالیف زمان واکنش زنجیره ای متناوب (ASRTT) و تطبیق رنگ زنجیره ای (SCMT) با میانگین سنی 95/1±95/21 سال بودند، که به طور تصادفی در سه گروه ایجاد تداخل با فاصله های 6، 24 و 72 ساعت بعد از جلسه تمرین، تقسیم شدند. در مرحله اکتساب هر سه گروه به اجرای تکلیف (ASRTT) در 25 بلوک 80 کوششی در یک روز پرداختند. 6، 24 و 72 ساعت پس از جلسه تمرین تکلیف مداخله گر دوم (SCMT) را اجرا و 24 ساعت بعد در آزمون یادداری شرکت کردند. در جلسه اکتساب، روند عملکرد آزمودنی ها طی افزایش کوشش های تمرینی، پیشرفت کرد و آزمودنی ها در بسته تمرینی پنجم عملکرد بهتری داشتند (001/0< P). در آزمون یادداری، بین میانگین زمان واکنش در بسته تمرینی پنجم و آزمون یادداری در گروه اول (تداخل با فاصله 6 ساعت) تفاوت معنادار نبود. بین میانگین زمان واکنش در بسته تمرینی پنجم و آزمون یادداری در گروه دوم (تداخل با فاصله 24 ساعت) و گروه سوم (تداخل با فاصله 72ساعت) تفاوت معنادار بود. گروه تمرینی سوم با فاصله تداخل 72 ساعت بهترین و گروه تمرینی اول با فاصله تداخل 6 ساعت ضعیف ترین عملکرد را داشتند. بنابراین فواصل ایجاد تداخل 24 و 72 ساعت بعد از جلسه اکتساب، به تثبیت حافظه منجر شده است.