فقر ازجمله آسیب های جوامع انسانی از دیرباز تاکنون بوده است که دارای سطوح مختلف و شدت گوناگونی است. امروزه مسئله فقر برای کشورها بسیار مهم تلقی می گردد که در شهرها آثار آن به راحتی قابل ملاحظه است هرساله برای رفع فقر تحقیقات و برنامه ریزی های گسترده ای صورت می گیرد. فقر در شهر تهران نیز وجود داشته و بخشی از آن در اثر سیاست های نادرست شهری ایجادشده است. سیاست های جمعیتی بخصوص در امر مهاجرت و حاشیه نشینی افسارگسیخته، گسترش روزافزون سکونتگاه های غیررسمی و عدم کنترل و مدیریت بهینه گروه های آسیب دیده اجتماعی در سطح شهر مهم ترین ضعف های برنامه ریزی نهادهای شهری در این زمینه بوده است، ازاین رو به منظور بررسی فقر در شهر تهران داده های مرتبط با فقر اجتماعی جمع آوری شده و اطلاعات حاصل از آن مورد پردازش قرار گرفت که نتایج نشان داد نقطه قوت برجسته ای در حوزه مدیریتی آسیب ها و مسائل فقر وجود ندارد بااین وجود، شناخت مناسب فقر در شهر تهران از سوی سازمان ها و نهادهای متصدی، مهم ترین نقطه قوت در این زمینه است. به نظر می رسد در زمینه فقرزدایی اقدام مدیریتی خاصی صورت نگرفته و یا اینکه حداقل مصداقی برای آن قابل بیان نیست، ازاین رو اجرای طرح های فقرزدایی و توزیع عادلانه ثروت مهم ترین اقدامات مدیریتی در سال های اخیر بوده است.
