هدف:این مطالعه بر آن بود که رابطه بین دلبستگی معنوی را با سلامت روانی در بین دانشجویان دانشکده مدیریت دانشگاه تهران اندازه گیری کند. روش:حجم نمونه این مطالعه را 412 نفر از دانشجویان دانشکده مدیریت دانشگاه تهران(237 نفر زن و 175 نفر مرد) تشکیل می دهد که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای تحقق اهداف پژوهش، از پرسشنامه استفاده شد. یافته ها:بر اساس نتایج تجزیه و تحلیل فرضیه پژوهش، میزان ضریب همبستگی بین متغیّر دلبستگی به خدا و سلامت روان 0.166-=r به دست آمد که همبستگی منفی را بین این دو متغیّر نشان می دهد. نتیجه گیری:بین دو متغیّر پژوهش رابطه معکوس وجود دارد؛ یعنی با افزایش دلبستگی به خدا، شاهد کاهش مؤلفه های سلامت روان(علائم بدنی، اضطراب و بی خوابی، نارساکنش وری اجتماعی و افسردگی) هستیم. در بررسی سایر فرضیه ها مشخص شد که همبستگی بین دلبستگی به خدا و مؤلفه های سلامت روان در بین دانشجویان دختر در همه رابطه ها معنادار و معکوس است که نشان می دهد کاهش در متغیّر دلبستگی به خدا، با افزایش در مؤلفه های سلامت روان همراه است؛ این رابطه در بین دانشجویان پسر معنادار نیست.
