اعتبار نقدی

هدف:این مطالعه بر آن بود که رابطه بین دلبستگی معنوی را با سلامت روانی در بین دانشجویان دانشکده مدیریت دانشگاه تهران اندازه گیری کند. روش:حجم نمونه این مطالعه را 412 نفر از دانشجویان دانشکده مدیریت دانشگاه تهران(237 نفر زن و 175 نفر مرد) تشکیل می دهد که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای تحقق اهداف پژوهش، از پرسشنامه استفاده شد. یافته ها:بر اساس نتایج تجزیه و تحلیل فرضیه پژوهش، میزان ضریب همبستگی بین متغیّر دلبستگی به خدا و سلامت روان 0.166-=r به دست آمد که همبستگی منفی را بین این دو متغیّر نشان می دهد. نتیجه گیری:بین دو متغیّر پژوهش رابطه معکوس وجود دارد؛ یعنی با افزایش دلبستگی به خدا، شاهد کاهش مؤلفه های سلامت روان(علائم بدنی، اضطراب و بی خوابی، نارساکنش وری اجتماعی و افسردگی) هستیم. در بررسی سایر فرضیه ها مشخص شد که همبستگی بین دلبستگی به خدا و مؤلفه های سلامت روان در بین دانشجویان دختر در همه رابطه ها معنادار و معکوس است که نشان می دهد کاهش در متغیّر دلبستگی به خدا، با افزایش در مؤلفه های سلامت روان همراه است؛ این رابطه در بین دانشجویان پسر معنادار نیست.

مفهوم رویا اغلب به طور غیر مستقیم در بسیاری از شاخه های مطالعات سازمان و مدیریت استفاده می شود. رویاها تحت کنترل نیستند اما تا حدی قابل استفاده هستند و منبع خلاقیت فردی برای بهبود تغییرات سازمانی می باشند. بنابراین این پژوهش در نظر دارد به بررسی هدایت رویای کارکنان در جهت توسعه منابع انسانی در سازمان های دولتی بپردازد. پژوهش حاضر از حیث هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه ی گردآوری داده ها از نوع پیمایشی – اکتشافی می باشد. داده های مورد استفاده در این تحقیق از نوع کیفی می باشد که از طریق مصاحبه با کارشناسان و سطوح سرپرستی کارکنان دانشگاه تهران جمع آوری شده است. نمونه آماری پژوهش شامل 16 نفر از کارشناسان و سطوح سرپرستی دانشکده های دانشگاه تهران (حد اشباع) است که با روش گلوله برفی انتخاب شده اند. جهت تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از مصاحبه، از تحلیل تم استفاده شده است و در نهایت 4 تم اصلی «ایجاد رویا، پرورش رویا، سازماندهی رویا و سلسله مراتب رویا» شناسایی شد.

کارآفرینی سازمانی مسئله ای است که طی چند سال اخیر تأکید فراوانی بر آن شده است. محققان، رابطه کارآفرینی سازمانی با عواملی مانند ساختار و تکنولوژی را سنجیده اند؛ اما در این بین، بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و کارآفرینی سازمانی نادیده گرفته شده است. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی و شناسایی روابط معنادار بین ابعاد فرهنگ سازمانی و کارآفرینی سازمانی است که روی جامعه آماری مد نظر، یعنی کارکنان دانشکده های دانشگاه تهران، اجرا شده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی به شمار می رود و از حیث گردآوری داده ها از نوع توصیفی همبستگی است. برای این تحقیق پرسشنامه ای حاوی 25 سؤال اصلی و چهار سؤال فرعی طراحی شد و در اختیار نمونه آماری قرار گرفت. نتایج به دست آمده از 285 پرسشنامه گردآوری شده نشان داد، بین ابعاد شناسایی شده فرهنگ سازمان و کارآفرینی سازمانی، رابطه معناداری وجود دارد.