هدف:پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ادراک خویشتن و سبکهای هویت با التزام عملی به اعتقادات مذهبی انجام شده است. روش:روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. یافته ها:بین ادراک خویشتن و سبکهای هویت با التزام عملی به اعتقادات مذهبی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. در گام اول، بُعد تعهد هویت توانست 33 درصد واریانس التزام عملی به اعتقادات مذهبی را تبیین کند. در گام دوم با اضافه شدن ادراک خویشتن، این متغیّرها 49 درصد واریانس التزام عملی را تبیین کردند (001/0>p). همچنین بین سبکهای هویت اطلاعاتی و هنجاری و بُعد تعهد هویت با التزام عملی به اعتقادات مذهبی رابطه مثبت و معنادار و بین سبک هویت اجتنابی با التزام عملی به اعتقادات مذهبی رابطه منفی و معنادار وجود دارد(05/0> p). نتیجه گیری:افرادی که به شناخت و درک واقعی از «خود» و توانمندی ها، نقاط قوت و ضعف، ارزشها و معیارها و به طور کلی به خویشتن پذیری و ادراک خویشتن نایل شده و در زمینه کسب هویت به ثبات معقول دست یافته اند، به گونه ای که تعریف واحد و یکپارچه از «هویت خود» دارند؛ به ایدئولوژی ثابت از موضوعات پیرامون خود و جهان آفرینش رسیده اند که سبب بالا رفتن میزان تعهد در آنان می شود.
