این پژوهش با هدف بررسی فناوری آموزشی در روش های تدریس آموزش زبان انگلیسی انجام گرفت. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش شبه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل 385 دانشجو (91 نفر مرد و 294 زن، 165 نفر در دانشگاه دولتی شیراز و 220 نفر دانشگاه آزاد اسلامی شیراز - که از این تعداد 193 نفر با گرایش آموزش زبان انگلیسی، 127 نفر مترجمی و 65 نفر تاریخ ادبیات انگلیسی- 37 نفر کارشناسی ارشدو 348 در دوره کارشناسی) بود که به عنوان نمونه و با روش تصادفی طبقه ای از دو دانشگاه انتخاب شدند. داده های مورد نیاز این پژوهش از یک پرسش نامه محقق ساخته که از دو بخش روش های تدریس و فناوری آموزشی با پایایی مناسب (آلفای کرونباخ 97 صدم ) گرد آوری شدند. داده های بدست آمده از روش های آماری توصیفی- آزمون تی مستقل و تی وابسته و آزمون کای اسکوور پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان دادند که روش تدریس هوش چند گانه در دانشگاه دولتی و دانشگاه آزاد بیش ترین استفاده و روش تدریس شنیداری کم ترین کاربرد را در هر دو دانشگاه داشته است. نتایج نشان دادند که تفاوتی معنادار میان بکارگیری روش های تدریس در کلاس های درس دانشگاه دولتی و دانشگاه آزاد وجود دارد. همان گونه که آمار توصیفی نشان می دهد، تفاوت معنا دار بیش تری در دانشگاه آزاد در استفاده از روش های تدریس مستقیم- شنیداری- جمعی-فیزیکی-تلفیق زدایی نسبت به دانشگاه دولتی وجود دارد. در حالی که تدریس زبان انگلیسی با استفاده از فناوری آموزشی در انگیزه دانشجویان نسبت به یادگیری موثر بود و تفاوتی معنادار بین استفاده از فناوری آموزشی در دانشگاه دولتی و آزاد وجود دارد. دانشگاه آزاد در کلاس های درس زبان انگلیسی بیش تر از سی دی- اینترنت – آزمایشگاه زبان –دستگاه چاپگر و اسکنر استفاده می کند تا دانشگاه دولتی. در پایان نتایج نشان دادند که دانشگاه آزاد بیش تر فناوری آموزشی را در تدریس زبان انگلیسی بکار گرفته است.
