هدف کلّی از این پژوهش، بررسی ساختار عاملی، پایایی و روایی مقیاسِ همدلی اساسی در دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز بود. مشارکت کنندگان پژوهش 700 نفر (340 دانش آموز پسر و360 دانش آموز دختر) از دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و مقیاس همدلی اساسی و خرده مقیاس های ارتباط با همسالان و پرخاشگری را تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده ها از روش آلفای کرونباخ، بازآزمایی، تحلیل عامل اکتشافی و روایی همگرا و واگرا استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی به روش مؤلفه های اصلی حاکی از وجود 2 عامل به نام های ابعاد عاطفی و شناختی بود. نتایج بررسی اعتبار سازة عاملی نشان داد که دو خرده مقیاس همدلی اساسی 7/37 واریانس را به خود اختصاص می دهند و پایایی آزمون به روش آلفای کرونباخ بین 74/0 تا 80/0 و به روش باز آزمایی بین 72/0 تا 80/0 محاسبه شد. همچنین در تحقیق حاضر، دختران همدلی بیشتری را در مقایسه با پسران از خود نشان دادند. بر اساسِ این نتایج، مقیاس همدلی اساسی ابزاری معتبر برای ارزیابی میزان همدلی در نوجوانان ایرانی است و می تواند مورد استفادة متخصصان قرار گیرد.
