هدف: هدف پژوهش حاضر پیش بینی افکار خودکشی براساس سطح توکل به خدا و نگرش مذهبی بود. روش: مطالعه ی توصیفی- تحلیلی حاضر به بررسی ارتباط بین نگرش مذهبی و سطح توکل به خدا با افکار خودکشی دانشجویان دانشگاه ازاد اسلامی- واحد ارسنجان در سال 1394-1393 پرداخته است. با نمونه گیری به روش در دسترس تعداد 176 دانشجو ( 97 دختر و 79 پسر) به عنوان افراد تشکیل دهنده گروه نمونه انتخاب شدند و به سه پرسشنامه پاسخ دادند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه افکار خودکشی بک، پرسشنامه نگرش مذهبی و پرسشنامه توکل به خدا بودند. در پژوهش حاضر با توجه به فرضیه ها برای تجزیه و تحلیل آماری از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان دادند توکل به خدا و نگرش مذهبی 43درصد از واریانس افکار خودکشی را تبیین می کند. همچنین نتایج نشان دادند که سطح توکل به خدا در مقایسه با نگرش مذهبی ازقدرت پیش بینی کننده گی قوی تری برای افکار خودکشی برخوردار است. به علاوه بعد باورهای دینی از سایر ابعاد نگرش مذهبی (پیامدی , عاطفی و مناسکی)توانایی بیشتری در پیش بینی افکار خودکشی دارد در حالیکه بعد مناسکی ضعیف ترین پیش کننده افکار خودکشی است. نتیجه گیری: اعتقادهای مذهبی و نگرش های توحیدی، عواملی اند که می توانند دیدگاه و درک افراد را از مشکل های زندگی در جهت مثبت تغییر دهند. پژوهشهای آینده لازم است میزان تعمیم پذیری این یافته ها را بررسی کنند#,
