هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی اثر نگرش مذهبی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی با نقش واسطه ای خودکارامدی انجام یافته است. روش: روش پژوهش، همبستگی است.در این پژوهش،نمونه ای 201نفره از دانشجویان دانشگاه الزهرا(س) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.سپس از آزمودنی ها خواسته شد مقیاسهای استاندارد شده نگرش سنج مذهبی خدایاری فرد،خودکارامدی شرر و انگیزش پیشرفت هرمنس را تکمیل کنند. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل مسیرنشان دادکه مدل مورد نظر، برازش مناسبی دارد و اثر نگرش مذهبی بر خودکارامدی و خودکارامدی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی معنادار است.همچنین اثر نگرش مذهبی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی از طریق خودکارامدی معنادار می باشد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که خودکارامدی،یک میانجی مناسب در بین نگرش مذهبی و انگیزش پیشرفت تحصیلی است؛ یعنی هر میزان که خودکارامدی در اثر باورهای مذهبی افزایش یابد، انگیزش هم افزایش می یابد.