هدف: هدف اصلی این پژوهش، تدوین استراتژی برای حوزه بازی های رایانه ای در ایران با رویکرد استراتژی های لازم جهت اجرا توسط نهادهای بالادستی است؛ استراتژی هایی در جهت پاسخگویی به مسائل دینی و فرهنگی موجود در این عرصه به خصوص در رابطه با اثرات فرهنگی و دینی روی قشر دانشجوی کشور به عنوان یکی از گروه های بزرگ مخاطب این صنعت. روش: این پژوهش در زمره پژوهش های کاربردی بوده و از لحاظ روشی، کیفی محسوب می شود. روش های مورد استفاده در این پژوهش شامل مصاحبه با خبرگان، تکنیک دلفی، و تحلیل سوآت می شود. یافته ها: یافته های این پژوهش شامل آن دسته از نقاط قوت و ضعف و نیز فرصت ها و تهدیدهای صنعت بازی ایران است که در حوزه فرهنگ و دین می توانند اثرگذار باشند. در مجموع، عوامل محیطی شامل 1 نقطه قوت، 4 نقطه ضعف، 3 فرصت و 6 تهدید محیطی می شود. سپس با استفاده از تحلیل سوآت، 8 استراتژی مختلف حاصل شده که به طور کلی شامل موضوعات استعدادیابی و آموزش، تسهیل مراحل قانونی و حقوقی، بهبود سیستم توزیع، ایجاد مراکز رشد و صندوق های سرمایه گذاری ریسک پذیر می شود. نتیجه گیری : همان طورکه اشاره شد، در این پژوهش 8 استراتژی حاصل شده که این استراتژی ها بایستی توسط نهادهای بالادستی اجرایی شود. این استراتژی ها در جهت تسهیل کسب و کار شرکت های بازی سازی بوده و با اجرای آن ها، کسب و کار بازی در ایران رونق گرفته و زمینه تولید بازی مناسب با فرهنگ ایرانی-اسلامی ایجاد شده و روند تأثیرگذاری منفی فرهنگی حوزه بازی را به روند مثبت تبدیل می کند.
