هدف از این پژوهش، بررسی رابطه ی بین هوش و سلامت سازمانی در دانشگاههای شهر اصفهان از نظر اعضای هیئت علمی آن ها بود. مولفه های هوش سازمانی از نظر آلبرشت شامل: چشم انداز استراتژیک، میل به تغییر، سرنوشت مشترک، جرات و شهامت، فشار عملکرد، کاربرد دانش و اتحاد و توافق و مولفه های سلامت سازمانی از نظر هوی و میسکل شامل:پشتیبانی منابع، یگانگی نهادی، روحیه، تاکید بر پیشرفت تحصیلی، نفوذ مدیر، ملاحظه گری و ساخت دهی می باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه ی آماری شامل تمام اعضای هیئت علمی دانشگاههای شهر اصفهان در سال تحصیلی 89-1388 بود که تعداد آن ها حدود 1793 نفر می باشد و از راه نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم، تعداد 211 نفر از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه های، هوش سازمانی آلبرشت با 35 گویه و پرسشنامه ی سلامت سازمانی هوی و فیلدمن با 43 گویه می باشد. مقدار آلفای کرونباخ پرسشنامه ی هوش سازمانی 93 /0 و پرسشنامه ی سلامت سازمانی 86/0 محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از اجرای پرسشنامه ها، در سطح آمار توصیفی از فراوانی، درصد، فراوانی تراکمی، میانگین، انحراف معیار و واریانس و در سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان دادند که بین هوش سازمانی و سلامت سازمانی درجه ی متوسطی از رابطه وجود دارد؛ بین فشار عملکرد با یگانگی نهادی در سطح 05/0≥p ارتباط معنی دار و مستقیم است؛ بین مولفه های هوش سازمانی با ملاحظه گری ارتباط معنی دار نمی باشد. بین مولفه های جرات و شهامت، اتحاد و توافق و فشار عملکرد با ساخت دهی در سطح 05/0≥p ارتباط معنی دار و مستقیم است. بین سرنوشت مشترک، میل به تغییر و جرات و شهامت با روحیه نیز در سطح 05/0≥p ارتباط معنی دار و مستقیم مشاهده شد. بین سرنوشت مشترک با تاکید علمی نیز در سطح 05/0≥p ارتباط معنی دار و مستقیم می باشد. بین سرنوشت مشترک و اتحاد و توافق با پشتیبانی منابع در سطح 05/0≥p ارتباط معنی دار و مستقیم می باشد.
