هدف از تحقیق حاضر، بررسی نگرش متخصصان و مدیران ورزش در ارتباط با تأثیر ورزش قهرمانی بر شاخص های توسعه اجتماعی بود. روش تحقیق توصیفی و به صورت پیمایشی انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل اساتید تربیت بدنی، دانشجویان دکتری مدیریت ورزشی استان تهران و افراد شاغل در فدراسیون های ورزشی (حدود 700 نفر) بودند. بر اساس جدول مورگان حجم نمونه آماری 248 نفر مشخص گردید که تعداد 203 پرسشنامه ( 39 استاد، 113 دانشجوی دکتری، 51 شاغل در فدراسیون ) برگشت داده شد. نمونه گیری به صورت طبقه ای تصادفی صورت پذیرفت. به منظور دستیابی به اهداف تحقیق از پرسشنامه 38 سوالی محقق ساخته استفاده شد. که روایی محتوایی آن توسط 15 نفر از استادان دانشگاه ها و متخصصان تأیید کردید و پایایی آن در آزمون مقدماتی با 30 آزمودنی و با استفاده از آلفای کرونباخ 92/0 محاسبه شد. در خصوص روایی سازه، بر اساس بار عاملی و T-Value تمام شاخص ها رابطه معناداری با عامل اصلی داشتند و توانستند پیشگویی خوبی برای توسعه اجتماعی باشند. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی مانند کلموگروف- اسمیرنوف، تی استودنت تک گروهی و مستقل ، تحلیل واریانس و دانکن با کمک نر م افزارspss و تحلیل عاملی تأییدی با نرم افزار لیزرل استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد میانگین نگرش متخصصان و مدیران ورزش در شاخص های رفاه اجتماعی، سلامت فردی، سلامت اجتماعی، وحدت و انسجام اجتماعی زیاد می باشد اما در شاخص عدالت اجتماعی کم می باشد.
