هدف از انجام این تحقیق بررسی وضعیت کیفیت روابط دوستانه مربیان و بازیکنان تیم های ورزشی منتخب استان خراسان رضوی بود. با توجه به هدف مذکور، مقیاس 27 گزینه ای کیفیت روابط دوستانه در ورزش (SFQS) ساخته شده توسط وایز و اسمیت (1999) در اختیار 341 از بازیکنان رشته های گروهی فوتبال، بسکتبال، والیبال، هندبال و فوتسال و همین طور رشته های انفرادی دو و میدانی، تکواندو، شنا و کشتی خراسان رضوی، در دامنه سنی 13 تا 17 سال قرار گرفت. . بر مبنای هنجار تعیین شده برای این پرسشنامه از مقیاس 5 نقطه ای لیکرت، جهت کمی سازی آن استفاده شد. روایی محتوایی ابزار توسط متخصصین و پایایی آن نیز در یک مطالعه مقدماتی با آلفای 85/0 محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون همبستگی اسپیرمن در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. یافته ها نشان داد که؛ بین خرده مقیاس های حمایت و ارتقاء عزت نفس (F= 2/107 , p= 0/024)، صداقت و صمیمیت (F=2/366 , p= 0/021)، ویژگی های مشترک (F= 4/867 , p= 0/001) و همراهی و خوش مشربی (F= 2/648 , p=0/006) به تفکیک رشته های ورزشی رابطه معناداری مشاهده شده و بین خرده مقیاس های رفع تعارض (F= 1/130 , p= 0/285) و تعارض (F=1/698, p= 0/207)، رابطه معناداری وجود ندارد.
