پژوهش حاضر با هدف تعیین سهم مولفه های کیفیت زندگی همسران جانبازان در پیش بینی سلامت عمومی فرزندان آنها انجام شد. نمونه ای به حجم 300 خانواده (همسر جانباز وفرزند او) با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی از خانواده های جانباز استان همدان انتخاب و پرسشنامه کیفیت زندگی روی همسران جانباز و پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی روی فرزند آنها اجرا شد. نهایتا پرسشنامه های ناقص کنار گذاشته شد و تعداد 298 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین مولفه های کیفیت زندگی همسران جانباز با نشانگان مرضی فرزندان آنها رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که زیر مقیاس های نقش هیجانی، سرزندگی، سلامت عمومی و عملکرد اجتماعی همسران به ترتیب نقش مهم و معناداری در تبیین سلامت عمومی فرزندان دارند. در مجموع می توان این گونه نتیجه گرفت که ارائه آموزش و خدمات متناسب و حمایت از همسران جانباز که نقش مراقبت از جانباز و تربیت فرزندان را به عهده دارند می تواند به عنوان مهمترین عامل ارتقاء دهنده سلامت خانواده و به خصوص فرزندان آنها به شمار آید. این نتایج در برنامه ریزی های مشاوره ای در جهت ارتقاء سلامت مفید است.
