هدف پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین بازاریابی درونی با مشتری گرایی در اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و به لحاظ هدف کاربردی بود که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری کلیه کارمندانی بودند که در آن اداره کل فعالیت اداری انجام می دهند. از آنجایی که حجم جامه آماری کم بود، (95 نفر) نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسش نامه بازاریابی درونی و مشتری گرایی بانسال، مندلسون و شارما (2000) در مقیاس لیکرت و پنج گزینه ای استفاده شد. برای اطمینان از روایی پرسش نامه، پرسشنامة نهایی با تأیید و جمع بندی نظرات 12 تن از استادان رشته مدیریت ورزشی تنظیم شد. پایایی پرسش نامه های تحقیق با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسش نامه های بازاریابی درونی و مشتری گرایی به ترتیب (75/0 و 79/0) به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون و رگرسیون) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد، بین برخی از ابعاد بازاریابی درونی شامل آموزش، امنیت شغلی، توانمندسازی کارکنان، تسهیم اطلاعات کارکنان و استراتژی؛ با مشتری گرایی ارتباط مثبت ومعنی داری وجود داشت (05/0>P)، و بین برخی دیگر از ابعاد بازاریابی-درونی (پاداش و کاهش فاصله طبقاتی کارکنان) ارتباط معناداری وجود نداشت(05/0<P). همچنین، لحاظ کردن استراتژی بازاریابی-درونی با ضریب (402/0= Beta) نسبت به توانمندسازی کارکنان با ضریب (357/0)، امنیت شغلی با ضریب (350/0)، آموزش کارکنان با ضریب (298/0)، تسهیم اطلاعات کارکنان با ضریب (291/0) پیش بینی کننده بهتری برای مشتری گرایی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان بود.
