هدف، بررسی رابطة بین میزان و نوع استفاده از تلفن همراه و صفات شخصیتی در دانشجویان دانشکدة علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه اصفهان است. در این بررسی 300 نفر (150 مرد، 150 زن) به صورت کاملاً تصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه های کاربرد تلفن همراه و مقیاس تجدیدنظر شدة نئو( R-FFI-NEO) را تکمیل کردند. در نهایت داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های مقالة حاضر حاکی از آن است که از بین ویژگی های شخصیتی، تنها ویژگی روان رنجوری با میزان استفاده از تلفن همراه رابطة منفی معنا دار دارد. در این نوشتار هیچ یک از ویژگی های شخصیتی رابطة معنا داری با نوع استفاده از تلفن همراه (استفاده از اینترنت و بلوتوث) نداشتند. همچنین مشاهده شد که ویژگی روان رنجوری با بازی های تلفن همراه رابطة مثبت و با گوش دادن به موسیقی تلفن همراه رابطه ای منفی داشت. تنها ویژگی های برون گرایی و تجربه پذیری، رابطه ای مثبت با گوش دادن به موسیقی از طریق تلفن همراه داشتند. در نتیجه از میان ویژگی های شخصیتی، ویژگی روان رنجوری بهترین پیش بینی کنندة میزان و نوع استفاده از تلفن همراه است.
