هدف این پژوهش مقایسه تاثیر انواع بازخورد آزمودنی مدار و مربی مدار پس از کوشش های درست و کوشش های نادرست بر اجرا و یادگیری مهارت سرویس بلند بدمینتون دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه ارومیه بود. 40 نفراز دانشجویان دختر تربیت بدنی که هیچ تجربه ای در زمینه رشته بدمینتون نداشتند به صورت گزینشی انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه مجزا (آزمودنی مدار مربی مدار پس از کوشش های درست مربی مدار پس از کوشش های نادرست و گواه) قرار گرفتند. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی و شامل سه گروه تجربی و گواه بود. مرحله اکتساب شامل 8 جلسه و هر جلسه 20 کوشش انجام شد و آزمودنی ها بسته به گروهی که در آن قرار داشتند بازخورد مورد نظر را از طریق دوربین متصل به تلویزیون دریافت می کردند. بعد از جلسه چهارم و هشتم آزمون عملکرد و بعد از 48 ساعت بی تمرینی آزمون یادداری و انتقال (سرویس کوتاه بدمینتون) انجام شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد اجرای هر چهار گروه در پس آزمون به طور معناداری بهتر از پیش آزمون بود. مقایسه میانگین آزمون عملکرد روز چهارم گروه مربی مدار (پس از کوشش های درست) با گروه گواه و نیز آزمون عملکرد روز هشتم هر سه گروه تجربی با گروه گواه اختلاف معنی داری را نشان داد. نتایج آزمون یادداری گروه آزمودنی مدار و مربی مدار (پس از کوشش های درست) به طور معناداری بهتر از گروه گواه و همچنین گروه آزمودنی مدار به طور معناداری بهتر از گروه مربی مدار (پس از کوشش های نادرست) بود. بررسی منحنی اجرای چهار گروه در آزمون یادداری حاکی از عملکرد بهتر و مؤثرتر گروه آزمودنی مدار از سایر گروهها بود. بررسی نتایج آزمون انتقال نیز حاکی از وجود اختلاف معنی دار در اجرای بهتر هر سه گروه تجربی نسبت به گروه گواه بود ولی درنتایج سه گروه تجربی اختلاف معناداری مشاهده نشد.
