اجتماعی شدن

جامعه پذیری فرزندان یکی از موضوعات مهم در مباحث علوم تریبتی و اجتماعی است که در بین عوامل متعدد آن، نقش والدین به عنوان اولین و مهم ترین عامل به شمار می رود، چرا که کودکان نخستین روابط اجتماعی خود را توسط خانواده برقرار می کنند. کودکان از والدین خود، هنجارها و ارزش های اجتماعی و اخلاقی را می آموزند و در این زمینه از آنان تقلید می کنند. این مقاله با روش کتابخانه ای و توصیفی کوشیده است نقش پدران و مادران را در فرآیند جامعه پذیری فرزندان با الهام از آیات قرآن کریم و احیاناً برخی روایات به عنوان تفسیر آیات مذکور، مورد بررسی قرار دهد. یافته های تحقیق نشان می دهد آموختن آداب، رسوم و مهارت های اجتماعی، تقویت ارتباط فکری و عقلانی فرزندان، نقش فرهنگی پدر و مادر، تربیت اقتصادی، ایجاد انضباط و رعایت ضوابط در زندگی اجتماعی، تکریم فرزندان، تسهیل در امر ازدواج فرزندان و تربیت بدنی و جسمانی آنان از مهم ترین مواردی هستند که پدران و مادران باید در فرآیند جامعه پذیری فرزندان خود نقش خود را به خوبی ایفا نمایند.

مقدمه و هدف پژوهش: در عصر حاضر به دلیل تحولات پرشتاب اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، حضور زنان در عرصه های گوناگون جامعه سیری فزاینده یافته است. از آنجا که اجتماعی شدن زنان ناگریز و پیامدهای ناشی از آن ناگزیر می نماید، دولت اسلامی برای تمهید مقدمات و تامین شرایط مناسب برای حضور زنان در جامعه وظایفی بس مهم و حساس دارد. این جستار مسئولیت های دولت اسلامی را در مدیریت و برنامه ریزی حوزه آموزش، به منظور تمهید شرایط مناسب حضور زنان در جامعه مورد کنکاش قرار می دهد. روش پژوهش: این مقاله به روش توصیفی - تحلیلی وبر اساس منابع، متون و پژوهش های پیشین و آرای صاحب نظران تدوین شده است. مبانی نظری این پژوهش عمدتا مبتنی بر آثار استاد مرتضی مطهری می باشد. یافته ها: مهم ترین سرفصل های وظایف دولت در امر سیاست گذاری، برنامه ریزی و مدیریت امور آموزشی، به منظور بهبود فرآیند اجتماعی شدن زنان عبارتند از: تدوین نظام آموزشی خانواده، آموزش مهارت های زندگی و خانه داری، آموزش مهارت های مادری و همسرداری، آموزش علوم (عمومی و تخصصی)، مهارت افزایی اعضای خانواده، مهارت افزایی اجتماعی و شغلی، دوره های آموزشی برنامه ریزی شغلی، دوره های آموزشی مهارت های خود اشتغالی، مهارت افزایی در اشتغال خانگی و دوره های آموزشی مهارت های کارآفرینی. نتیجه گیری: دولت اسلامی وظیفه دارد برای اجرای صحیح و کامل موارد فوق برنامه ریزی و اقدامات مناسب و عاجل معمول دارد، چرا که کوتاهی در ایفای صحیح آنها متضمن ناهنجاری ها و نا بسامانی هایی است که هویت فردی و شخصیتی زن، کیان خانواده و تعالی جامعه را به چالش خواهد کشاند.

از آنجا که تعهد اجتماعی از مؤلفه های اصلی اخلاق و تعیین کننده نظم اجتماعی است، این مقاله با هدف بررسی میزان احساس تعهد اجتماعی شهروندان شهر تهران ارائه شده و در آن عوامل مؤثر بر این متغیر بررسی می شود.این تحقیق به روش کمی و از طریق پیمایش انجام شده است. حجم نمونه براساس فرمول کوکران مشخص شد و 384 نفر از ساکنان بیش از 18 سال شهر تهران از طریق نمونه گیری احتمالی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و با آن ها مصاحبه حضوری صورت گرفت. پایایی تحقیق با آلفای کرونباخ و اعتبار آن از طریق اعتباریابی صوری حاصل شد.براساس یافته ها، میانگین احساس تعهد اجتماعی مردم 8/3، میزان اجتماعی شدن 9/3، میزان دینداری 0/3، رضایت از زندگی 7/2، فراوانی مبادله 2/3، احساس آنومی 1/2 و ضریب همبستگی هرکدام از این متغیرهاا با متغیر وابسته به ترتیب 65/0 و 53/0 و 35/0 و 14/0 و 22/0- است. با سطح معناداری کمتر از 5 درصد، همه فرضیه ها تأیید شدند.جز احساس آنومی که با متغیر وابسته رابطه معکوس دارد، سایر متغیرها با احساس تعهد اجتماعی رابطه مستقیم دارند. احساس تعهد اجتماعی افراد در مقاطع تحصیلی مختلف با هم متفاوت و در مردان بیشتر از زنان است. R2 نیز 53 درصد است. نتایج تأثیر جدی متغیرهای اشاره شده بر احساس تعهد اجتماعی را تأیید می کند که می تواند به برنامه ریزی و سیاست گذاری مسئولان دستگاه های دولتی کمک کند.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر رشته تحصیلی بر درک ریسک فناوریها بوده است. پژوهش حاضر از این نظر اهمیت دارد که تصمیم گیری برای فناوریها به درک ریسک تصمیم گیرندگان بستگی دارد. در این مطالعه درک ریسک دانشجویان رشته های مختلف فنی و مهندسی در سه گروه مهندسی عمران، مهندسی برق و کامپیوتر و مهندسی مکانیک و همچنین، دانشجویان مدیریت کسب و کار (MBA) درخصوص فناوریها بررسی شده است و این موضوع تحلیل می شود که آیا رابطه ای بین این رشته های تحصیلی و درک ریسک فناوری از نظر سلامت و ایمنی، زیست محیطی و اجتماعی وجود دارد یا خیر؟ در گام بعدی با توجه به رشد چشمگیر تعداد دانشجویان رشته های فنی مهندسی که رشته MBA را برای ادامه تحصیل انتخاب می کنند، بررسی می شود که آیا این رشته بر درک ریسک آنان تأثیری دارد یا خیر؟ چهار فناوری مورد مطالعه شامل انرژیهای تجدید پذیر، مهندسی ژنتیک، نانوفناوری و فناوری اطلاعات و ارتباطات است. نظر به تحلیل استنباطی انجام شده از داده های گردآوری شده در این تحقیق، نتایج نشان می دهند که دانشجویان در تمام رشته ها بالاترین میزان درک ریسک را از مهندسی ژنتیک و پایین ترین میزان درک ریسک را از انرژیهای تجدیدپذیر دارند. دانشجویان رشته MBA در هر چهار فناوری بالاترین میزان درک ریسک تهدیدات اجتماعی را دارند. به طورکلی، دانشجویان رشته های تحصیلی مختلف طی فرایند خودگزینی و اجتماعی شدن درک ریسک متفاوتی از فناوریها دارند.

هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط بین اجتماعی شدن، نوع دوستی و رفتار شهروندی ایمنی با توجه به نقش انگیزه ایمنی و دانش ایمنی کارکنان نیروگاه شهید مفتح همدان می باشد. رویکرد پژوهش حاضر از نوع کمی است. این پژوهش بر اساس هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی – پیمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق کارکنان نیروگاه شهید مفتح همدان که تعداد آنها 450 نفر (با توجه به استعلامی که گرفته شده) می باشد و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برای جامعه های محدود 182 نفر برآورد گردید و از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس استفاده گردید. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه های استاندارد گرداوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS22 و Smart PLS3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد بین اجتماعی شدن با رفتار شهروندی فردی و انگیزه ایمنی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین نوع دوستی با رفتار شهروندی سازمانی و انگیزه ایمنی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و در نهایت بین انگیزه ایمنی با دانش ایمنی، رفتار شهروندی فردی و رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

هدف از انجام این بررسی ارتباط بین اجتماعی شدن و نوع دوستی با دانش ایمنی با توجه به نقش میانجیگری انگیزه ایمنی در بین کارکنان نیروگاه شهید مفتح همدان می باشد. رویکرد پژوهش حاضر از نوع کمی است. این پژوهش بر اساس هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی – پیمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق کارکنان نیروگاه شهید مفتح همدان که تعداد آنها 450 نفر (با توجه به استعلامی که گرفته شده) می باشد و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برای جامعه های محدود 182 نفر برآورد گردید و از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس استفاده گردید. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه های استاندارد گرداوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS22 و Smart PLS3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد بین اجتماعی شدن و نوع دوستی با انگیزه ایمنی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین اجتماعی شدن و نوع دوستی با دانش ایمنی با توجه به نقش میانجی گری انگیزه ایمنی رابطه معناداری وجود دارد.

جامعه پذیری، جریانی است که از طریق آن فرد با هنجار های جامعه آشنا می شود و آن ها را می آموزد و به مرحله اجرا در می آورد تا بتواند متناسب با هنجارهای گروه و جامعه ای که در آن به سر می برد، زندگی کند. این فرایند مستمر و مادام العمر از بدو تولد انسان شکل می گیرد و نهاد های مختلف از جمله خانواده، بستگان، همسایگان، گروه همسالان، مهد مودک، مدارس و ...در آن نقش دارند. ما در این تحقیق به بررسی تاثیر مهد کودک ها بر جامعه پذیری کودکان 4 تا 6 ساله در شهر شوشتر پرداخته شده است. روش تحقیق میدانی و ابزار سنجش پرسشنامه محقق ساخته که پایایی ان با استفاده از آلفای کرونباخ 80/0 بدست آمده می باشد. در پایان با استفاده از آمار توصیفی و آزمون T و خی دو به این نتیجه رسیدیم که مهد کودک های شهر شوشتر بر جامعه پذیری کودکان تاثیر داشته و روند آن را تسریع می بخشد، هم چنین مهد کودک های شهر شوشتر از روش های جامعه شناختی، تربیتی و روان شناسی بهره می برند و مهد کودک های شهر شوشتر در فرایند جامعه پذیری، کودکان با مشکلات و معضلاتی روبرو هستند که به بررسی آن ها می پردازیم.

مقاله حاضر با واکاوی سوابق نظری و تجربی موجود درصدد بررسی و آسیب شناسی شکل گیری و فعالیت سازمان های مردم نهاد جوانان بوده است. از این منظر، پس از بسط فضای مفهومی سازمان های مردم نهاد به طور عام و سمن های جوانان به طور خاص به تبیین نظری موضوع با استفاده از رویکردی تلفیقی پرداخته است. با استفاده از روش کمی از نوع پیمایش و ابزار پرسشنامه محقق ساخته داده های تحقیق از طریق پرسشگری با 400 نفر از اعضاء سمن ها که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایی چند مرحله ایی انتخاب شدند؛ گردآوری شده است. برای اعتبار ابزار تحقیق از اعتبار محتوایی صوری کیفی و جهت پایایی تحقیق از روش همسازی و یا پایداری درونی گویه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ با دامنه صفر تا یک استفاده شده است. یافته های تحقیق در بخش تحلیل توصیفی داده ها نشان می دهند که میزان آسیب های سمن های جوانان از منظر اعضاء سمن های مورد بررسی، با میانگین 92/165( با خط برش150) بیانگر آن است که سمن های جوانان در سطح مطلوبی قرار ندارند؛ چراکه این میزان بالاتر از سطح استاندارد تعیین شده براساس مجموع گویه های مورد سنجش متغیر می باشد. علاوه بر این در بخش تحلیل استنباطی و آزمون فرضیه های تحقیق در گام اول و دوم یافته های تحقیق نشان می دهد که متغیرهای: عملکرد مکانیزم های جامعه پذیری، اعتماد اجتماعی، مشارکت و تعاملات اجتماعی، تمرکزگرایی و نظام بوروکراسی منفی و توانمندسازی سمن ها رابطه و تأثیر معناداری را با متغیر وابسته تحقیق یعنی آسیب های سازمان های مردم نهاد نشان دادند

مطالعه حاضر با هدف تحلیل نتایج پژوهش های مختلف پیرامون اجتماعی شدن از طریق مشارکت ورزشی با مرور سیستماتیک مدارک و مستندات انجام پذیرفت. در این مطالعه، کلیه مقالات منتشرشده داخلی و خارجی بعد از سال 2000 میلادی که مرتبط با اجتماعی شدن از طریق مشارکت ورزشی بود، بررسی و تحلیل شد. در جستجوی اولیه از مجموع 10938 مقاله تحقیقی در پایگاه های داخلی و خارجی، مقالاتی که از نظر کیفیت  شرایط ورود به مطالعه را داشتند با استفاده از چک لیست های محقق ساخته ارزیابی و 42 مقاله قابل استناد در زمینه اجتماعی شدن از طریق مشارکت ورزشی انتخاب و وارد مرحله تجزیه وتحلیل داده ها شد. میزان توجه به پژوهش در مورد اجتماعی شدن از سال 1390 در مقالات داخلی و از سال 2010 در مقالات خارجی بیشتر شده است. بسیاری از پژوهشگران با توجه به دیدگاه کنش متقابل نمادین اقدام به نگارش مقاله نموده و بیشترین جامعه آماری پژوهش ها را دانش آموزان تشکیل داده بودند. نتایج پژوهش ها نشان داد عوامل مهمی چون: خانواده، نهاد مدرسه، تبلیغات نظام دار از رسانه های دولتی و خصوصی، نهاد مذهب، سیاست های دولتی، امکانات و تجهیزات در دسترس و پایگاه اقتصادی و اجتماعی در مشارکت نظامدار ورزشی موثربوده اند. در نهایت می توان نتیجه گرفت عدم وجود یک الگوی مناسب در زمینه اجتماعی شدن از طریق ورزش در مطالعات داخلی و خارجی نسبت به سایر حوزه های اجتماعی بیش از بیش احساس می شود و ضروری است محققان بر روی الگوهای کاربردی باتوجه به شرایط جامعه هدف اهتمام ورزند.

در سال های اخیر برگزاری رویدادهای فرهنگی و ورزشی به عنوان ابزاری برای جامعه پذیری دانشجویان به ویژه دانشجویان بین المللی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از تحقیق حاضر تحلیل تجربه زیسته دانشجویان بین المللی ورزشکار از حضور در اولین المپیاد فرهنگی-ورزشی دانشجویان بین الملل است که با روش کیفی و رویکرد پدیدارشناختی انجام شد. ازطریق روش نمونه گیری هدفمند با رویکرد حداکثر تغییرات بیشینه مشارکت کنندگان در این تحقیق انتخاب شدند (16=n). ازطریق مصاحبه های عمیق و گفتگوهای تأملی داده ها جمع آوری شد. با استفاده از رویکرد هفت مرحله ای دیکلمن (1989) داده ها تجزیه وتحلیل شدند. براین اساس ده دسته معانی فرعی شکل گیری تصویر متفاوت از ایران، آشنایی با فرهنگ کشور میزبان، برجسته شدن چالش های میان فرهنگی و تلاش برای رفع آن ها، تجربه کردن دانسته ها از ایران، شبکه سازی و تقویت روابط اجتماعی ازطریق ورزش، تقویت حس انسان دوستی، کم رنگ شدن ملی گرایی و تقویت هم گرایی انسانی، از بین رفتن مرزها و موانع ارتباط گیری مؤثر، لزوم رعایت هنجارها و ارزش های جمعی، شناخت ارزش های محوری جامعه میزبان رویداد به دست آمد. به صورت کلی می توان بیان داشت که ورزش به عنوان بستر و ابزاری برای تسهیل جامعه پذیری و رسیدن به زبان مشترک عمل کرده است و درصورتی که برنامه ریزان و سیاست گذاران از این ابزار به خوبی استفاده کنند، می توان شاهد بهره گیری مطلوب از ورزش برای تأثیرگذاری ها و تأثیرپذیری های مطلوب بین المللی بود.

هدف: هدف پژوهش حاضر تبیین روش های اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر در جامعه ایران بود. روش: روش این پژوهش کیفی و از نوع تحلیل مضمون بود. جامعه آماری پژوهش حاضر مسئولان اجرایی یا ستادی در پلیس تخصصی مبارزه با مواد مخدر فراجا، ستاد مبارزه با مواد مخدر و اساتید گروه علوم اجتماعی دانشگاه علوم انتظامی بودند که از بین آن ها 15 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با روش مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون انجام گرفت. یافته ها: پس از فرآیند کدگذاری داده ها، 42 مضمون پایه در مرحله کدگذاری باز، 38 مضمون میانجی و 12 مضمون فراگیر حاصل شد. طبق نتایج، بسترهای مبارزه با مواد مخدر شامل شناخت و ظرفیت بخشی، اعتماد و مسئولیت اجتماعی و عناصر مؤثر شامل نهادهای اجتماعی (خانواده، مدارس، محله ها، سازمان های مردم نهاد و نهاد مذهبی) و گروه های اجتماعی (گروه های شغلی، ورزشی و مرجع) بود که بر اساس فعالیت های خانواده محور، آموزش محور، محله محور، مردم نهاد، اقتصاد محور، سلامت محور و فرهنگ محور قابل اجراست. مشارکت فراجا با محوریت « نظارت پیشگیرانه آموزش محور» مؤثر است. نتیجه گیری: تقویت بسترهای اجتماعی شدن، برنامه ریزی مناسب برای گروه های اجتماعی دارای ظرفیت مشارکت، « نظارت پیشگیرانه آموزش محور» و تقویت آموزش همه جانبه در فراجا مهم ترین راهکار اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر است.