مطالب مرتبط با کلیدواژه
۲۱.
۲۲.
۲۳.
۲۴.
۲۵.
۲۶.
۲۷.
۲۸.
۲۹.
۳۰.
۳۱.
۳۲.
۳۳.
۳۴.
۳۵.
۳۶.
۳۷.
۳۸.
۳۹.
۴۰.
الگوهای ارتباطی
منبع:
پژوهشنامه مددکاری اجتماعی زمستان ۱۳۹۵ شماره ۱۰
203 - 233
حوزه های تخصصی:
هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی با میزان اعتماد زناشویی در بین کاربران متأهل فضای مجازی در شهر لنگرود است. تا در ایجاد سیاست های اجتماعی و رفاهی حوزه خانواده و گسترش برنامه هایی با محوریت نقش مددکاران اجتماعی در آموزش خانواده ها در قبل و بعد از ازدواج، مورد بهره برداری قرار گیرد. چارچوب نظری این پژوهش را نظریات سیستمی، ارتباطی، اعتماد بالبی و اعتماد گیدنز تشکیل داده اند. روش پژوهش پیمایشی بوده و داده ها از طریق شیوه نمونه گیری احتمالی از نوع خوشه ای چندمرحله ای و با استفاده از پرسشنامه های اعتماد رمپل و هولمز ( TS )، الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی ( CPQ ) و پرسشنامه دموگرافیک جمع آوری شدند. حجم نمونه شامل 382 نفر از کاربران متأهل تلفن همراه و فضای مجازی شهر لنگرود است. برای تجزیه وتحلیل داده های استنباطی از آزمون های همبستگی خی دو، v کرامرز و گاما در نرم افزار spss نسخه 23 بهره گرفته شد یافته ها نشان داد رابطه معناداری بین زیرمقیاس های الگوهای ارتباطی و زیرمقیاس های اعتماد زناشویی و همچنین کل میزان اعتماد زناشویی وجود دارد. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد استفاده از فضای مجازی به صورت غیرمستقیم و از طریق الگوهای ارتباطی که زوجین در زندگی مشترک خود انتخاب می کنند با اعتماد زناشویی در ارتباط است و درواقع کاهش یا افزایش اعتماد در بین کاربران متأهل فضای مجازی، از تبعات نوع الگوهای ارتباطی انتخابی زن و شوهر است. نتایج این مطالعه در راستای کاهش آسیب های اجتماعی فضای مجازی، بر سیاست های پیشگیرانه مبتنی بر ارتقاء الگوهای مثبت ارتباطی زن وشوهری از طریق آموزش تأکید دارد.
بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر الگوهای ارتباطی درون خانواده دانش آموزان پسر سال اول متوسطه شهرستان اهر
حوزه های تخصصی:
مقدمه: فرهنگ های سنتی اغلب خانواده ها، افراد را به پذیرش صرف عقاید و عدم شرکت در تصمیم گیری ها ترغیب می کنند. هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر الگوهای ارتباطی درون خانواده دانش آموزان شهرستان اهر بود. روش: نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان سال اول متوسطه شهرستان اهر در سال ۹۱-۹۰ بود. حجم نمونه ۶۰ دانش آموزان از این جامعه بود که ابتدا به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای و سپس تصادفی ساده انتخاب گردیدند. و در دو گروه ۳۰ نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. برای سنجش الگوهای ارتباطی از پرسشنامه کوئرنر و فیتز پاتریک (۲۰۰۲) استفاده شد. مداخله آزمایشی(مهارت های ارتباطی) بر روی گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ی ۷۰ دقیقه ای و یک جلسه در هفته اجرا گردید، و پس از اتمام آموزش از هر ۲ گروه پس آزمون به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده علاوه بر آمار توصیفی از آمار استباطی تحلیل کوواریانس یک راهه استفاده شد. یافته ها: آموزش مهارت های ارتباطی باعث تغییر در الگوهای ارتباطی درون خانواده(افزایش جهت گیری گفت و شنود و کاهش جهت گیری همنوایی) دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده است. نتیجه گیری: با آموزش مهارتهای ارتباطی می توان الگوهای ارتباطی را که در خانواده شکل گرفته است تغییر و بهبود بخشید.
رابطه علی بین چشم انداز زمان و بی ثباتی ازدواج بر اساس نقش میانجیگر الگوهای ارتباطی در زنان و مردان متأهل(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
روانشناسی کاربردی سال ۱۳ پاییز ۱۳۹۸ شماره ۳ (پیاپی ۵۱)
431-451
حوزه های تخصصی:
هدف : هدف پژوهش تعیین رابطه علّی بین چشم انداز زمان و بی ثباتی ازدواج با نقش میانجیگر الگوهای ارتباطی بود. روش : روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل 6000 نفر زن و مرد متأهل مراجعه کننده در ماه های اردیبهشت تا شهریور 1397 به 37 مرکز مشاوره منطقه 2 شهر تهران با حداقل 3 سال سابقه زندگی مشترک بود. به صورت تصادفی 11 مرکز از میان مراکز فوق انتخاب و بر اساس نظر هویت و کرامر 2004، حجم نمونه 308 نفر تعیین و آزمودنی های واجد شرایط به صورت در دسترس انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه شاخص بی ثباتی ازدواج ادواردز، جانسون و بوث 1980، الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی 1984 و چشم انداز زمان زیمباردو و بوید 1999 بود. داده ها با استفاده از تحلیل مسیر تحلیل شد. یافته ها : یافته ها نشان داد که بُعد گذشته منفی (272/0 =β، 001/0 =P) به صورت مثبت و ابعاد آینده (330/0- =β، 001/0 =P)، گذشته مثبت (245/0- =β، 001/0 =P)، حال لذت گرا (095/0- =β، 005/0 =P) و الگوی ارتباطی سازنده متقابل به صورت منفی (240/0- =β، 001/0 =P) بی ثباتی ازدواج را پیش بینی می کنند. ضرایب مسیر غیر مستقیم نشان داد که رابطه بین بُعد گذشته منفی و بی ثباتی ازدواج مثبت (51/0 =β، 001/0 =P)، رابطه بین ابعاد آینده (090/0- =β، 001/0 =P) و حال لذت گرا (035/0- =β، 005/0 =P) و بی ثباتی ازدواج منفی است و الگوهای ارتباطی رابطه بین ابعاد گذشته منفی، آینده و حال لذت گرا و بی ثباتی ازدواج را میانجیگری می کنند. نتیجه گیری : بر اساس یافته های پژوهش حاضر به مشاوران حوزه خانواده پیشنهاد می شود که برای ایجاد و افزایش ثبات زندگی زناشویی، در جلسه های مشاوره تغییر در چشم انداز زمان و آموزش الگوهای ارتباطی سازنده به زوج ها را در دستور کار خود قرار دهند.
مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و غنی سازی روابط گاتمن بر الگوهای ارتباطی زنان(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
زمینه و هدف: یکی از مهم ترین ویژگی های روابط زناشویی، چرخه ها یا الگوهای ارتباطی است که میان همسران شکل گرفته و بیشتر در پرتو تکرار استوار می شوند. پژوهش حاضر باهدف مقایسه تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد هیجان مدار و رویکرد غنی سازی روابط گاتمن بر الگوهای ارتباطی زنان صورت گرفت. مواد و روش ها: پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنانی که به دلیل مشکلات ارتباطی با همسر در سال 1396 به مرکز مشاوره فراز شهرستان خمین مراجعه کرده بودند، تشکیل دادند. تعداد 36 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه الگوهای ارتباطی (Communication Patterns Questionnaire) بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس و بونفرونی استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد میان آزمودنی های گروه های آزمایش و گواه در مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری در الگوهای ارتباطی وجود دارد، به گونه ای که رویکرد هیجان مدار و غنی سازی روابط توانسته بودند به طور معنی داری در کاهش الگوهای ارتباطی اجتنابی، توقع/کناره گیری و افزایش الگوی ارتباطی سازنده متقابل در هر دو مرحله پس آزمون و پیگیری مؤثر باشند. همچنین نتایج آزمون بونفرونی نشان داد تفاوت بین گروه رویکرد هیجان مدار با گروه غنی سازی روابط گاتمن در الگوهای ارتباطی زنان معنی دار بود؛ به این معنی که رویکرد غنی سازی بیشتر از رویکرد هیجان مدار بر الگوهای ارتباطی مؤثر است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، می توان از هر دو رویکرد به ویژه رویکرد غنی سازی روابط گاتمن جهت بهبود الگو های ارتباطی زوجین و درنهایت افزایش کیفیت زندگی زناشویی استفاده نمود.
اثربخشی آموزش تصویرسازی ارتباطی بر الگوهای ارتباطی و فرسودگی زناشویی در زوجین(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رویش روان شناسی سال هشتم آذر ۱۳۹۸ شماره ۹ (پیاپی ۴۲)
103-110
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تصویرسازی ارتباطی بر الگوهای ارتباطی و فرسودگی زناشویی در زوجین انجام شد. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف، کاربردی بوده و ازنظر روش، نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. در این پژوهش، روش نمونه گیری از زوجین مراجعه کننده به کلینیک خصوصی در مرکز شهر تهران، از نوع نمونه گیری داوطلبانه بود. نمونه پژوهش شامل 30 زوج داوطلب شهر تهران بود که در دو گروه آزمایش (15 زوج) و کنترل (15 زوج) قرار گرفتند. سپس برای زوجین گروه آزمایش آموزش تصویرسازی ارتباطی در 10 جلسه به شکل گروهی اجرا شد. اما برای گروه کنترل جلسات تشکیل نشد. جهت گرداوری اطلاعات از پرسشنامه فرسودگی زناشویی پاینز (1996) و پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی (1984) استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر انجام شد. نتایج نشان داد، آموزش تصویرسازی ارتباطی بر افزایش الگوی ارتباطی سازنده و کاهش الگوهای ارتباطی اجتنابی متقابل، ارتباط توقع کناره گیری و فرسودگی زناشویی زوجین تأثیر دارد و این تأثیر تا زمان پیگیری تداوم یافت. با توجه به نتایج پیشنهاد می گردد از این رویکرد در جهت بهبود هرچه بیشتر الگوهای ارتباطی و کاهش فرسودگی زناشویی زوجین استفاده شود.
پیش بینی رضایت جنسی زنان متأهل براساس سازگاری زناشویی، الگوهای ارتباطی و تنظیم هیجانی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رویش روان شناسی سال هشتم آذر ۱۳۹۸ شماره ۹ (پیاپی ۴۲)
179-188
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت جنسی زنان متأهل براساس سازگاری زناشویی، الگوهای ارتباطی و تنظیم هیجانی انجام شد. طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متأهل 25 تا 50 سال رشته روان شناسی و علوم تربیتی مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران در نیمسال دوم 97-96 بودند که تعداد کل آنها حدود 220 نفر برآورد شد. به منظور تعیین حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد نمونه 136 نفر برآورد و به روش نمونه گیری در دسترس از بین آنها انتخاب و به پرسشنامه های " رضایت جنسی هادسون (1981)، سازگاری زناشویی لاک والاس (1959)، الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی (1984) و تنظیم شناختی هیجان کرایج و همکاران (2002)" پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل واریاس و رگرسیون چندمتغیره به روش گام به گام به کمک نرم افزار SPSS نسخه 22، استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل داده های پژوهش نشان داد که مؤلفه های الگوهای ارتباطی قادر به پیش بینی رضایت جنسی در زنان متاهل است؛ که از این بین بیشترین سهم به ترتیب مربوط به مؤلفه های بحث در مورد مشکل، زمان ایجاد مشکل و بحث در مورد مشکل، می باشد. همچنین نتایج نشان داد متغیر سازگاری زناشویی می تواند رضایت جنسی را به مقدار قابل توجهی در زنان متأهل پیش بینی کند و متغیر تنظیم هیجانی و مؤلفه های آن شامل خودسرزنش گری؛ دیگر سرزنش گری(با بیشترین میزان)؛ تمرکز مثبت؛ پذیرش و فاجعه نمایی(باکمترین میزان) در زنان متأهل سهم معناداری در پیش بینی رضایت جنسی آنها دارد.
هم سنجی اثربخشی روان تحلیل گری کارن هورنای و شناخت درمانی بر الگوهای ارتباطی زنان متأهل دچار روان آزردگی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
الگوی ارتباطی زوجین یکی از راه های ارزیابی ساختار خانواده است که نحوه تعامل زن و شوهر را با یکدیگر مشخص می سازد و کارایی خانواده را تحت تأثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف هم سنجی اثربخشی روان تحلیل گری هورنای و شناخت درمانی بر الگوهای ارتباطی زنان متأهل دچار روان آزردگی انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح کاربندی کنترل شده تصادفی با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل است جامعه آماری شامل 300 زن متأهلی است که در سال 1395 و 1396 به علت مشکلات ارتباطی با همسر به مراکز مشاوره شرق تهران مراجعه کردند. نمونه پژوهش از نوع نمونه در دسترس و شامل 45 زن متأهل است که با توجه به نتایج پرسشنامه سه وجهی هورنای-کولیج (2011) که قبل از مداخله توزیع شد، دچار روان آزردگی محسوب می شدند. گروه های آزمایشی پانزده جلسه مشاوره فردی به ترتیب با رویکرد شناخت درمانی و روان تحلیل گری هورنای، در فواصل زمانی یک الی دو بار در هفته دریافت کردند. پرسشنامه "الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی (1984) در سه مرحله خط پایه، مرحله میانی و پایان مداخله، در بین گروه های آزمایشی و به صورت هم زمان برای گروه کنترل توزیع شد و سپس با روش آماری تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر موردبررسی قرار گرفت. یافته ها حاکی از اثر معنادار مداخلات بر اثر زمان و اثر تعاملی زمان و گروه در هر سه الگوی ارتباطی بود (001/0P<). الگوی ارتباطی سازنده متقابل در هر دو گروه آزمایشی افزایش معناداری یافت (001/0P<،92/211f= ). الگوی ارتباطی توقع/کناره گیر (001/0P<،19/313f= ) و اجتناب متقابل (001/0P<،35/104f= ) به طور معناداری کاهش یافتند. اثربخشی دو نوع مداخله بر الگوهای ارتباطی سازنده متقابل و اجتنابی متقابل، تفاوت معناداری نداشت، اما روان تحلیل گری هورنای در هم سنجی با شناخت درمانی، تفاوت معناداری بر کاهش الگوی ارتباطی توقع/کناره گیر نشان داد.
اثربخشی بسته آموزشی فراتشخیصی زوجی بر الگوهای ارتباطی و پیوند ایمن زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
علوم روانشناختی دوره هجدهم پاییز (آذر) ۱۳۹۸ شماره ۸۱
1057-1067
حوزه های تخصصی:
زمینه: شناسایی درمان های فراتشخیصی، با توجه به همبودی بسیار بالای آسیب های زندگی زوجی می تواند در جلوگیری از تحمیل هزینه های درمانی زیاد و اتلاف وقت، به دلیل پرداختن به هر یک از این آسیب ها به طور مجزا، مؤثر باشد. اما آیا آموزش بسته آموزشی فراتشخیصی زوجی بر الگوهای ارتباطی و پیوند ایمن زوجین اثربخش است؟ هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بسته آموزشی فراتشخیصی زوجی بر الگوهای ارتباطی و پیوند ایمن زوجین انجام شد. روش: در این پژوهش، روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل نابرابر و پیگیری دو ماهه بود. جامعه پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال 1396 بود که 20 زوج با نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به صورت غیرتصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین کریستنسن و سالاوی (1984) و پرسشنامه پیوند ایمن جانسون (2008) بود و جهت انجام مداخله از بسته آموزشی فراتشخیصی زوجی محقق ساخته (1398) استفاده شد. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند . یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش محتوای بسته آموزشی فراتشخیصی زوجی بر الگوهای ارتباطی و پیوند ایمن زوجین تأثیر دارد (0/01 p< ). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، آموزش محتوای بسته آموزشی فراتشخیصی زوجی الگوهای توقع کناره گیری و اجتنابی را کاهش و الگوی رابطه سازنده و پیوند ایمن را در زوجین افزایش می دهد.
مقایسه اثربخشی رویکرد والش و رویکرد اولسون بر الگوهای ارتباطی و دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده خیانت زناشویی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
علوم روانشناختی دوره هجدهم زمستان (بهمن) ۱۳۹۸ شماره ۸۳
2223-2232
حوزه های تخصصی:
زمینه: پژوهش های مختلفی کارآیی رویکرد والش و اولسون را در بهبود مؤلفه های مختلف ارتباطی و روانشناختی زوجین نشان داده اند. اما آیا رویکرد والش و اولسون منجر به بهبود الگوهای ارتباطی و کاهش دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده خیانت زناشویی می شود؟ هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رویکرد والش و رویکرد اولسون بر الگوهای ارتباطی و دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده خیانت زناشویی انجام گرفت. روش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل زنان آسیب دیده خیانت زناشویی شهر تهران در سال 1396 بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس و گمارش تصادفی استفاده شد. پس از انتخاب حجم نمونه و گمارش آنها در گروه های آزمایش و گواه، گروه های آزمایش مداخلات رویکرد والش (والش، 2006) و رویکرد اولسون (اولسون، 2011) را طی سه ماه به صورت هفته ای یک جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه الگوهای ارتباطی (کریستنسن و سولاوای، 1984) و دلزدگی زناشویی (پاینز، 1996) بود. داده های به دست آمده توسط تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که آموزش دو رویکرد اولسون و والش بر الگوهای ارتباطی و دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده خیانت زناشویی مؤثر بوده است (0/001 P< ). همچنین نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که بین اثربخشی و رویکرد اولسون و والش بر الگوهای ارتباطی و دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده خیانت زناشویی تفاوت معنادار وجود ندارد (0/05 P> ). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که دو رویکرد اولسون و والش می تواند به عنوان روش هایی کارآ برای تغییر در الگوهای ارتباطی و دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده خیانت زناشویی به کار رود.
بررسی اثربخشی درمان آدلری بر بهبود الگوهای ارتباطی زنان نابارور(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
منبع:
پژوهشنامه تربیتی سال نهم پاییز ۱۳۹۳شماره ۴۰
92-112
حوزه های تخصصی:
هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان آدلری بر بهبود الگوهای ارتباطی زنان نابارور است. این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون –پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل 30 نفر است. نمونه گیری با استفاده از روش نمونه گیری مبتنی بر هدف از زنان نابارور مراجعه کننده به سه مطب پزشک متخصص زنان و زایمان کلینیک ناباروری شهر اصفهان انجام گرفته است. ابزار بکار رفته عبارت از: پرسشنامه الگوهای ارتباطی(CPQ ). ابزار از روایی و پایایی بالایی برخوردار است. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان می دهد که تفاوت میان میانگین های پیش آزمون، پس آزمون در عامل درمان میان دو گروه آزمایش و کنترل از نظر آماری معنی دار است. به عبارت دیگر درمان آدلری سبب بهبود نمرات بهبود الگوهای ارتباطی در مقایسه با گروه کنترل شده است. با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که درمان آدلری بر بهبود الگوهای ارتباطی زنان نابارور موثر است.
مدل علّی گرایش به طلاق عاطفی بر اساس الگوهای ارتباطی زوجین با میانجی گری دلزدگی زناشویی (مطالعه موردی: شهرستان قصرشیرین)(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات جمعیتی دوره ۵ پاییز و زمستان ۱۳۹۸ شماره ۲ (پیاپی ۱۰)
185 - 210
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر، با هدف تدوین مدل علّی گرایش به طلاق عاطفی بر اساس الگوهای ارتباطی زوجین با میانجی گری دلزدگی زناشویی انجام شد. با توجه به هدف، این مطالعه از نوع کاربردی و شیوه اجرای آن توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره بهزیستی شهرستان قصرشیرین طی سال های 1398- 1397 بودند که از میان آنها به شیوه در دسترس، 384 زن و مرد به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه های استاندارد طلاق عاطفی گاتمن (1999)، الگوهای ارتباطی (CPQ) و دلزدگی زناشویی پاینز (1996) بود. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری نشان داد: بین گرایش به طلاق عاطفی بر اساس الگوهای ارتباطی با میانجی گری دلزدگی زناشویی رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین، دلزدگی زناشویی، رابطه بین گرایش به طلاق عاطفی و الگوهای ارتباطی را میانجی گری می کند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که با افزایش الگوی ارتباطی سازنده متقابل در بین زوجین متقاضی طلاق، آن ها دلزدگی زناشویی کمتری را تجربه می کنند. در صورتی که دلزدگی زناشویی زوجین متقاضی طلاق نیز بالا رود، طلاق عاطفی افزایش می یابد.
بررسی اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر آموزش زوج درمانی شناختی–سیستمی گاتمن وآموزش الگوی مک مستر بر الگوهای ارتباطی(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
منبع:
تعالی مشاوره و روان درمانی دوره نهم پاییز ۱۳۹۹ شماره ۳۵
74 - 88
حوزه های تخصصی:
هدف و زمینه: به کارگیری مداخلات مؤثر برای بهبود کلی کیفیت رابطه زوجین و مؤلفه های آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر زوج درمانی شناختی – سیستمی گاتمن و آموزش الگوی مک مستر، بر الگوهای ارتباطی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و طرح پژوهش، از نوع آزمایشی با گروه کنترل و گمارش تصادفی بود.: 30 زوج به عنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری در دسترس از بین زوج های متعارض مراجع کننده به مراکز مشاوره و روانشناسی خصوصی شهر تهران، منطقه 2 و 3، انتخاب شدند. زوجین به صورت کاملا تصادفی در سه گروه آزمایش زوج درمانی با رویکرد گاتمن، گروه آزمایش زوج درمانی مبتنی بر رویکرد مک مستر و گروه کنترل جایگزین شدند. ابتدا از هر سه گروه با پرسشنامه های الگوی ارتباطی کریستنسن و سالاوی(1991) ، پیش آزمون به عمل آمد. سپس هر کدام از گروه های آزمایش ده جلسه تحت آموزش زوج درمانی مبتنی بر نظریه گاتمن، آموزش زوج درمانی مبتنی بر نظریه مک مستر قرار گرفتند. پس از پایان جلسات آموزشی، از هر سه گروه پس آزمون گرفته شد. به منظور بررسی میزان ماندگاری آموزش ارائه شده، یک ماه پس از آموزش، از هر دو گروه آزمایش، مجددا آزمون به عمل آمد. و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر داده های جمع آوری شده مرد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاکی از این بود که آموزش زوج درمانی سیستمی- شناختی گاتمن و آموزش الگوی مک مستر، موجب بهبود الگوهای ارتباطی در زوج های متعارض شدند. بین اثربخشی آموزش زوج درمانی سیستمی- شناختی گاتمن و آموزش زوج درمانی مبتنی بر الگوی مک مستر بر الگوهای ارتباطی ، زوج های متعارض تفاوت وجود نداشت. نتیجه گیری: از نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که زوج درمانی شناختی–سیستمی گاتمن وآموزش الگوی مک مستر به عنوان دو رویکرد اثر بخش بر بهبود الگوهای ارتباطی زوجین می تواند مورد استفاده خانواده درمانگران، مشاوران و روانشناسان گردد.
نقش واسطه ای الگوهای ارتباطی در رابطه بین تمایزیافتگی خود و رضایت جنسی زوجین(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
اهداف: رضایت فردی زوجین در بیشتر حوزه های زناشویی متأثر از الگوهای ارتباطی آن هاست، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای الگوهای ارتباطی در رابطه بین تمایزیافتگی خود و رضایت جنسی زوجین انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه زوجین ساکن شهرستان بوکان در سال1398 بودند. پانصد نفر از زوجین به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسش نامه های تمایزیافتگی خود، الگوهای ارتباطی و رضایت جنسی لارسون، روی آن ها اجرا شد، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام و آزمون سوبل به کمک نرم افزارهای SPSS (نسخه 22) و PLS انجام گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد در بررسی معناداری نقش واسطه ای الگوهای ارتباطی در رابطه بین تمایزیافتگی خود و رضایت جنسی مقدار آماره سوبل تست برابر با 18/663 است (P≤ 0/01). بنابراین می توان نتیجه گرفت که متغیر الگوهای ارتباطی در تأثیر بین تمایزیافتگی خود بر رضایت جنسی، نقش میانجی مثبت و معنی داری دارد. از سوی دیگر نیز تأثیر تمایزیافتگی خود بر رضایت جنسی هم به صورت مستقل و هم با حضور متغیر میانجی الگوهای ارتباطی مثبت و معنادار است. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان گفت زوج درمانگران می توانند برای بهبود تعارضات جنسی زوجین در مداخلات خود، بر بهبود الگوهای ارتباطی زوجین تأکید کنند و از این رویکرد جهت پیشگیری از جدایی و طلاق زوجین و شکست آن ها در ازدواجشان استفاده کنند.
رابطه بلوغ عاطفی و الگوهای ارتباطی با سازگاری زناشویی در دانشجویان زن متأهل
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین بلوغ عاطفی و الگوهای ارتباطی با سازگاری زناشویی در دانشجویان زن دانشگاه آزاد اسلامی شهر رشت انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان زن است که در سال تحصیلی 94-93 مشغول به تحصیل بوده اند و براساس آمار ارائه شده از دانشگاه ،1500 نفر می باشند. حجم نمونه 306 نفر از طریق جدول مورگان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. به منظور گرد آوری داده ها از پرسشنامه بلوغ عاطفی سینگ و بهارگاوا(1984)، پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی (1984) و پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر (1976) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماریِ رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام گرفت. یافته ها نشان داد که بین بلوغ عاطفی و الگوهای ارتباطی با سازگاری زناشویی در دانشجویان زن رابطه وجود دارد و مقادیر همبستگی بین آنها از نظر آماری معنی دار است (01/0 > p).
اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر الگوهای ارتباطی و کنترل عواطف زنان آشفته(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
خانواده درمانی کاربردی دوره اول زمستان ۱۳۹۹ شماره ۴
18 - 37
حوزه های تخصصی:
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر بهبود الگوهای ارتباطی و کنترل عاطفی زوج های آشفته بود. روش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با گروه آزمایش، گواه و طرح پیش آزمون، پس آزمون با پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری این پژوهش 34 زن متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره مهرآور، همدلکده، همراز زندگی و گروه همراه شهر تهران در سال 1398بود که پس از غربال گری با استفاده از پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین کریستنسن و سولاوای (1984) و مقیاس کنترل عواطف ویلیامز و چامبلس (1997)، 24 زن انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه راه حل محور (12 زن) و گروه گواه (12 زن) کاربندی شدند. گروه آزمایش مداخله هفتگی زوج درمانی راه حل محور مک دونالد (2007) را به شکل گروهی در 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند. هر دو گروه در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به وسیله مقیاس باورهای ارتباطی زناشویی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون واریانس اندازه های مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد زوج درمانی راه حل محور بر الگوهای سازنده متقابل (70/9=F، 005/0=P)، توقع/کناره گیر (70/3=F، 047/0=P)، مرد متوقع/زن کناره گیر (51/4=F، 045/0=P)، زن متوقع/مرد کناره گیر (06/4=F، 014/0=P) و اجتناب متقابل (44/9=F، 006/0=P) موثر است؛ همچنین زوج درمانی راه حل محور بر کنترل خشم (16/6=F، 021/0=P)، کنترل خلق افسرده (52/10=F، 004/0=P)، کنترل اضطراب (77/5=F، 025/0=P) و کنترل عاطفه مثبت (60/5=F، 027/0=P) موثر است و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار بود (05/0<P). نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که مداخله راه حل محور روشی فراخور برای اصلاح الگوهای ارتباطی و بهبود کنترل عواطف در هر یک از زوج های آشفته است.
پیش بینی دل زدگی زناشویی بر اساس ابراز گری هیجانی، تحمل پریشانی و الگوهای ارتباطی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
دل زدگی زناشویی کاهش تدریجی دل بستگی عاطفی است که مواردی مانند کم شدن توجه به همسر، دوری عاطفی و افزایش احساس دلسردی و بی تفاوتی نسبت به همسر را در برمی گیرد. هدف پژوهش حاضر پیش بینی دل زدگی زناشویی بر اساس ابرازگری هیجانی، تحمل پریشانی و الگوهای ارتباطی دانشجویان زن متأهل بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری دانشجویان زن متأهل دانشگاه علامه طباطبائی در سال تحصیلی 99-98 بود. از میان آن ها 280 نفر که ملاک های ورود را دارا بودند، به صورت در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر پرسشنامه دل زدگی زناشویی پاینز (1996)، پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی (1984)، مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) و پرسشنامه ابراز هیجان کینگ و امونز (1990) بودند. داده های پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد عوامل ارتباط سازنده / متقابل، ابراز صمیمیت، و دو مولفه تحمل پریشانی شامل ارزیابی و تنظیم، دل زدگی زناشویی را به طور منفی پیش بینی می کنند. همچنین ابراز هیجان منفی، به طور مثبت دل زدگی زناشویی را پیش بینی می کند. با توجه به نتایج پژوهش می توان از طریق آموزش الگوهای ارتباطی سازنده، شیوه های ابراز هیجان مناسب، و افزایش تحمل پریشانی به کیفیت زندگی زناشویی زوجین و کاهش دل زدگی آن ها کمک کرد.
تدوین الگوی چهار وجهی مشاوره پیش از ازدواج «آگاه» با نگاه بومی و فرهنگی، و بررسی اثربخشی آن بر آگاهی، پذیرش، مسئولیت پذیری و سازگاری زناشویی پس از ازدواج(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر تدوین الگوی بومی «مشاوره پیش از ازدواج» و بررسی اثربخشی آن بر آگاهی نسبت به خود و همسر، پذیرش و مسئولیت پذیری نسبت به همسر و نیز سازگاری زناشویی است. طرح پژوهشی از لحاظ هدف، از نوع «کاربردی» و از نظر شیوه اجرا، در مرحله تدوین الگو(بخش کیفی پژوهش) از نوع «نظریه زمینه ای»، «تحلیل مضمونی» و «تجربه زیسته افراد خبره»، و در مرحله اثربخشی (بخش کمی پژوهش) از نوع «شبه آزمایشی» و به روش «پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری همراه با گواه» است. در مرحله تدوین الگو، با بررسی نظریات مربوط به ازدواج، روش های مشاوره ای متخصصان داخلی و نیز آموزه های دینی، الگوی بومی مشاوره پیش از ازدواج تدوین شد. در مرحله ارزیابی اثربخشی این الگو، تعداد 44 نفر (22زوج) از افراد متقاضی دریافت مشاوره پیش از ازدواج مراجعه کننده به مرکز مشاوره ، به طور تصادفی در دو گروه مساوی تقسیم بندی شدند. گروه آزمایشی از روش مشاوره تدوین شده استفاده کردند و گروه گواه از سایر روش های مشاوره ای بهره بردند. برای جمع آوری اطلاعات از روش مصاحبه ساختارمند، قبل از مشاوره (پیش آزمون)، بعد از مشاوره (پس آزمون) و بعد از حداقل 4 ماه پس از ازدواج (پیگیری) استفاده شد. برای تحلیل نتایج از روش آماری تحلیل واریانس و آزمون t استفاده شد. در بخش اثربخشی، نتایج نشان می دهد افرادی که از این الگوی مشاوره پیش از ازدواج بهره گرفته اند، به شکل معنی دار(P≤0/001) از سطح بهتری در شاخص های مربوطه برخوردارند.
نقش الگوهای ارتباطی و سبک های هویت در پیش بینی رضایت زناشویی: یک مطالعه تشخیصی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
روانشناسی کاربردی سال ۱۵ بهار ۱۴۰۰ شماره ۱ (پیاپی ۵۷)
168-141
حوزه های تخصصی:
هدف: خانواده، یک نظام اجتماعی طبیعی است که در همه مراحل تکوین آن زن و مرد، خرده نظام اصلی بوده و عوامل متعددی چون الگوهای ارتباطی و سبک های هویت در رضایت زناشویی آنان نقش دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تشخیصی الگوهای ارتباطی و سبک های هویت در پیش بینی رضایت زناشویی بود. روش: طرح پژوهش، تابع تشخیص دو گروهی بود. جامعه آماری این پژوهش مردان و زنان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی وابسته به نظام مشاوره و روان شناسی شهر تهران در سال 1398 بودند. 480 نفر از این افراد بر اساس فرمول کرامر و به شیوه نمونه گیری دسترس انتخاب شدند به پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (EMSQ) السون و همکاران(1987)، الگوهای ارتباطی (CPQ) کریستنسن و سالاوی (1984) و سبک های هویت (RISI) برزونسکی و همکاران (2013) پاسخ دادند. از بین آن ها به این منظور تعداد 100نفر دارای رضایت زناشویی بالا و 100نفر دارای رضایت زناشویی پایین انتخاب شدند و داده های پژوهش به کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه 24 و با استفاده از روش تابع تشخیص (ممیزی) تحلیل شد. یافته ها:نتایج نشان داد که با کمک الگوهای ارتباطی و سبک های هویتی می توان رضایت زناشویی را پیش بینی کرد و تحلیل ممیزی توانست با 74 درصد پیش بینی صحیح افراد را به دو گروه دارای رضایت زناشویی پایین و بالا طبقه بندی نماید. نتیجه گیری: می توان نتیجه گیری کرد عواملی همچون الگوهای ارتباطی و سبک های هویت بر رضایت زناشویی تأثیرگذار است. پیشنهاد می شود درمانگران در ارائه راهکارهای ارتقادهنده رضایت زناشویی به این عوامل توجه بیش تری مبذول نمایند.
مقایسه الگوهای ارتباطی، سبک های ابراز هیجان و میزان صمیمیت در بین زنان خیانت دیده و عادی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
زن و جامعه سال دوازدهم بهار ۱۴۰۰ شماره ۱ (پیاپی ۴۵)
1 - 14
حوزه های تخصصی:
مقدمه و هدف: این پژوهش با هدف مقایسه الگوهای ارتباطی، سبک های ابراز هیجان و میزان صمیمیت در بین زنان خیانت دیده و عادی انجام شدمواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی و از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان خیانت دیده و عادی شهر تهران در سال 1396 بودند. از بین زنان خیانت دیده 65 نفر و از زنان عادی نیز 65 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. از پرسشنامه الگوهای ارتباطی (CPQ)، پرسشنامه ابرازگری هیجان (EEQ)، پرسشنامه دوسوگرایی در ابراز هیجان (AEEQ) و مقیاس صمیمیت زناشویی (MIS) برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده ها توسط آزمون مانوا و نرم افزار SPSS-22 تحلیل شدندیافته ها: یافته ها نشان داد که بین زنان خیانت دیده و عادی در الگوهای ارتباطی، برخی از سبک های ابراز هیجان و صمیمیت تفاوت معناداری وجود دارد.بحث و نتیجه گیری: بر این اساس می توان نتیجه گرفت که زنان خیانت دیده در ازدواج خود عمدتاً از الگوهای ارتباطی ناکارآمدی استفاده می کنند، ابراز هیجان مثبت در بین آنان به درستی صورت نمی گیرد وصمیمیت در ازدواجشان ضعیف است. نتایج این پژوهش می تواند در آموزش های روانی و مشاوره های زناشویی مورد استفاده قرار گیرد.
پیش بینی اعتیاد به اینترنت بر اساس شیوه های فرزند پروری و الگوهای ارتباطی خانواده دانش آموزان متوسطه دوم شهر خرم آباد
منبع:
پژوهش های معاصر در علوم و تحقیقات سال سوم اردیبهشت ۱۴۰۰ شماره ۲۲
116 - 102
هدف تحقیق بررسی اعتیاد به اینترنت با شیوه های فرزند پروری و الگوی ارتباطی خانواده دانش آموزان متوسطه دوم شهر خرم آباد بود.تحقیق حاضربه لحاظ هدف ، کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی- همبستگی است ، جامعه آماری تحقیق شامل دانش آموزان متوسطه دوم شهر خرم آباد بود که از تعداد 800 نفر دانش آموز ،بر اساس جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان ، 302 نفر(151 نفر پسر ، و 151 نفر دختر ) به عنوان نمونه مورد مطالعه و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. پرسشنامه اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ(1988) ،پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده (2000)و پرسشنامه شیوه های فرزند پروری بامریند(1973) به عنوان ابزار گردآوری اطلاعات در نظر گرفته شدند، تجزیه و تحلیل داده ها در بخش تحلیل توصیفی « میانگین ، انحراف معیار و درصد نمرات و رسم نمودار» ، در بخش تحلیل استنباطی « آزمون کولموگروف اسمیرنف ، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیلی رگرسیون به شیوه گام به گام » محاسبه شد. نتایج نشان داد، بین اعتیاد به اینترنت با شیوه های فرزند پروری و الگوهای ارتباطی خانواده در خانواده دانش آموزان متوسطه دوم شهر خرم آباد رابطه معناداری وجود دارد. که در گام سوم فرزند پروری سهل گیرانه – فرزند پروری استبدادی - فرزند پروری سهل گیرانه – فرزند پروری قاطع و اطمینان بخش در تحلیل باقی ماندند و 1 درصد از واریانس اعتیاد به اینترنت دانش آموزان متوسطه دوم شهر خرم آباد را پیش بینی نمودند.