سیده زهرا سیدی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به خیانت بر اساس طرح واره های ناکارآمد و تنظیم شناختی هیجان در مراجعین مراکز مشاوره شهر تهران بود. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش را کلیه مراجعین مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1402 تشکیل دادند که از بین آن ها به صورت هدفمند 420 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از شرکت کنندگان در پژوهش خواسته شد تا پرسشنامه های گرایش به خیانت زناشویی (PDIQ، 1999)، طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ (YSQ-SF، 2005) و پ تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (CERQ، 2001) را تکمیل کنند. روش تحلیل پژوهش از روش تحلیل رگرسیون هم زمان بود. یافته ها نشان داد که حوزه بریدگی و طرد، خودگردانی و عملکرد مختل، دیگر جهت مندی، گوش به زنگی بیش ازحد و بازداری، محدودیت های مختل و تنظیم شناختی منفی با نگرش به خیانت رابطه مثبت و معناداری دارد (05/0>P). همچنین ارتباط تنظیم شناختی مثبت با گرایش به خیانت زناشویی منفی و معنادار گزارش شد (05/0>P)؛ که در مجموع 1/17 درصد گرایش به خیانت را تبیین کردند. نتیجه گیری می شود طرح واره ناکارآمد و تنظیم شناختی هیجان در پیش بینی گرایش به خیانت نقش اساسی دارد.

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت جنسی زنان متأهل براساس سازگاری زناشویی، الگوهای ارتباطی و تنظیم هیجانی انجام شد. طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متأهل 25 تا 50 سال رشته روان شناسی و علوم تربیتی مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران در نیمسال دوم 97-96 بودند که تعداد کل آنها حدود 220 نفر برآورد شد. به منظور تعیین حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد نمونه 136 نفر برآورد و به روش نمونه گیری در دسترس از بین آنها انتخاب و به پرسشنامه های " رضایت جنسی هادسون (1981)، سازگاری زناشویی لاک والاس (1959)، الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی (1984) و تنظیم شناختی هیجان کرایج و همکاران (2002)" پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل واریاس و رگرسیون چندمتغیره به روش گام به گام به کمک نرم افزار SPSS نسخه 22، استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل داده های پژوهش نشان داد که مؤلفه های الگوهای ارتباطی قادر به پیش بینی رضایت جنسی در زنان متاهل است؛ که از این بین بیشترین سهم به ترتیب مربوط به مؤلفه های بحث در مورد مشکل، زمان ایجاد مشکل و بحث در مورد مشکل، می باشد. همچنین نتایج نشان داد متغیر سازگاری زناشویی می تواند رضایت جنسی را به مقدار قابل توجهی در زنان متأهل پیش بینی کند و متغیر تنظیم هیجانی و مؤلفه های آن شامل خودسرزنش گری؛ دیگر سرزنش گری(با بیشترین میزان)؛ تمرکز مثبت؛ پذیرش و فاجعه نمایی(باکمترین میزان) در زنان متأهل سهم معناداری در پیش بینی رضایت جنسی آنها دارد.