۱.
کلیدواژه‌ها:
انسجام خانواده کووید- 19 معنای زندگی معنویت در کار
هدف: پژوهش حاضر به منظور تعیین نقش واسطه ای معنویت در کار در رابطه معنای زندگی و انسجام خانواده معلمان در دوره کووید 19 انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری، معلمان متاهل زن و مرد شاغل در مدارس دوره ابتدایی در سال تحصیلی 99-1400 در منطقه 18 شهر تهران بودند. طبق جدول کرجسی و مورگان (1970) و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 175 شرکت کننده دارای ملاک های ورود به پژوهش انتخاب شدند و پرسشنامه های انسجام خانواده سامانی (1385)، معنویت در محیط کار میلیمن و همکاران (2003) و معنای زندگی صالحی (1384) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری یه شیوه سلسله مراتبی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که معنای زندگی با انسجام خانواده معلمان در دوره کووید-19 همبستگی مثبت و معنادار دارد (01/0P<). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که معنویت در کار در رابطه معنای زندگی و انسجام خانواده معلمان در دوره کووید-19 نقش واسطه ای معنادار دارد (01/0P<). نتیجه گیری: نتایج شواهدی را نشان می دهند که معنای زندگی از طریق مفهوم سازی متعادل در زندگی کاری و زناشویی و هماهنگی شناختی و عاطفی، انسجام خانواده معلمان را افزایش می دهد و معنویت در کار موجب می شود آنان معنای زندگی را به روش متعادل تر و کارآمدتری مفهوم سازی کنند. لذا به منظور ارتقاء انسجام خانواده معلمان در دوره کووید-19 پیشنهاد می شود علاوه بر توجه به معنای زندگی معلمان، به مقوله معنویت در محیط کار هم توجه شود.
۲.
کلیدواژه‌ها:
تجربه زیسته دختران والدین کرونا روانی
هدف: پاندمی کرونا سبب مختل شدن بسیاری از فعالیت های ورزشی روزمره افراد شده است؛ و اثرات مخربی را بر ورزشکاران به خصوص دختران ورزشکار کودک و نوجوان پدید آورد. شناسایی پیامدهای منفی این معضل و ارائه راهکارهای کاربردی با استفاده از تجربیات زیسته افراد مرتبط با موضوع هدف پژوهش حاضر بود. روش: این پژوهش کیفی، کاربردی است و با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی به شیوه کلایزی در سال 1400 انجام شد. جامعه آماری شامل افراد مرتبط با موضوع؛ والدین (مربیان ورزشی و اعضای هیئت علمی دانشگاه) و دختران ورزشکار کودک و نوجوان بودند که با موضوع پژوهش ارتباط مستقیمی داشتند. روش نمونه گیری هدفمند و تا زمانی که از مصاحبه ها امکان استخراج مفاهیم کاملا غیرتکراری وجود داشت؛ 18 مصاحبه به صورت نیمه ساختاریافته در محیط طبیعی و در استان مازندران انجام شد. یافته: با تحلیل اطلاعات پژوهش؛ پیامدهای منفی کرونا بر دختران ورزشکار را 61 مفهوم اولیه و 4 مضمون فرعی؛ تاثیرات روانی، اجتماعی و ارتباطی، جسمانی و فراغتی و تفریحی تشکیل می دهد. نتیجه گیری: با درنظر گرفتن پیامدهای منفی حاصل از پژوهش ضروری است با راهکارهای مقابله با آن نظیر؛ برقراری رابطه عاطفی و عمیق تر بین والدین و دختران ورزشکار، ایجاد محیط آرام و به دور از خشونت در منزل، افزایش حمایت اجتماعی توسط بزرگترها، ارزیابی مستمر از وضعیت روانی و جسمانی دختران ورزشکار، ایجاد فضایی شاد در منزل، توجه والدین به ساعت خواب دختران ورزشکار، توجه به تغییرات رفتارهای فردی، تقویت مهارت های ارتباطی، نظارت والدین بر استفاده از شبکه های اجتماعی توسط ورزشکاران دختر و انجام بازی های ذهنی و حرکتی در منزل با پیامدهای منفی کرونا بر دختران ورزشکار مقابله شود.
۳.
کلیدواژه‌ها:
اجتماعی شدن پاندمی کودکان کووید- 19 مادران
هدف: کودکی یکی از مهم ترین دوره های زندگی افراد است و مراقبت و توجه به سلامت جسمانی و روانی کودکان، کیفیت زندگی آن ها را در بزرگسالی تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از مولفه های مهم و اساسی سلامت روان، کسب مهارت ها و رشد اجتماعی است. این پژوهش با هدف مطالعه چالش های مادران در اجتماعی شدن کودکان دبستانی در دوران پاندمی کووید 19 انجام شد. روش: در این پژوهش 12 مادر شاغل و خانه دار به صورت هدفمند انتخاب شدند و تحت مصاحبه نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. یافته ها: یافته های حاصل از این پژوهش که به روش تحلیل مضمون مورد بررسی قرار گرفت، به هشت مضمون اصلی منتج شد که عبارتند از: فقدان دلبستگی اجتماعی ناشی از عدم حضور، روابط مجازی آسیب زا، چالش های خلقی و شخصیتی، اختلال در فرایند پرورش خود نظم بخشی، عدم یادگیری بازداری تکانه، کسب برتری از طریق رفتار غیراخلاقی، در هم آمیزی مادر و کودک و کاهش نقش حمایتی مادر و فرسودگی وی. نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد دوران پاندمی کووید 19 و اعمال محدودیت کودکان از حضور در محیط های اجتماعی و تعامل با دیگران، رشد اجتماعی آن ها را با چالش هایی رو به رو کرده است؛ بنابراین پپیشنهاد می شود در پژوهش های آتی جهت پیشگیری از آثار زیانبار چالش های اجتماعی شدن کودکان، به مطالعات آینده پژوهانه پرداخته شود.
۴.
کلیدواژه‌ها:
عزت نفس عملکرد خانواده اختلال خوردن نوجوان کووید-19
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگر عزت نفس در رابطه بین عملکرد خانواده با نشانه های اختلال خوردن در نوجوانان در دوران قرنطینه خانگی ناشی از ویروس کرونا انجام شد. روش: روش پژوهش، توصیفی-همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان 13 تا 18 ساله شهر تهران در سال تحصیلی 99-98 بود که از بین آنها 384 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغیر ها از پرسشنامه عملکرد خانواده (Faces-III) اولسون (1986)، مقیاس تشخیصی اختلال خوردن (EDDS) استایس و همکاران (2000) و مقیاس عزت نفس (RSE) روزنبرگ (1965) استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل میانجی و با استفاده از نرم افزار AMOS تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: نتایج تحلیل میانجی نشان داد که اثر مستقیم عملکرد خانواده برنشانه های اختلال خوردن (317/0-=β؛ 01/0>p) معنادار بود. اثر غیرمستقیم عملکرد خانواده بر نشانه های اختلال خوردن از طریق عزت نفس نیز معنادار بود (056/0-= β؛ 05/0>p). بنابراین عزت نفس در رابطه بین عملکرد خانواده و اختلال خوردن، نقش میانجیگر جزیی را ایفا نمود. نتیجه گیری: پژوهش حاضر شواهدی را در راستای اهمیت فضای روان شناختی خانواده در دوران قرنطینه ناشی از کرونا، در بروز و تشدید نشانه های اختلال خوردن در نوجوانان ارائه کرده است. این نتایج می تواند بستری برای طراحی برنامه های نوین درمان در سطوح مختلف (پیشگیری از بروز نشانه ها تا کاهش عوارض جسمانی و روانی) اختلال خوردن را فراهم آورد.
۵.
کلیدواژه‌ها:
زوج درمانی مدل EIS تعارضات زناشویی دلزدگی زناشویی کووید- 19 زنان نابارور
هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش زوج درمانی با مدل EIS بر تعارضات زناشویی و دلزدگی زناشویی در زنان نابارور در دوران قرنطینه ناشی از بیماری کووید-19 انجام شده است. روش پژوهش : طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان دارای مشکل ناباروری مراجعه کننده به مطب های متخصصین زنان و زایمان سطح شهر کرمانشاه تشکیل می دهند. 80 نفر از این افراد (40 نفر تحت آموزش زوج درمانی با مدل EIS و 40 نفر هم گروه گواه) به عنوان نمونه مشخص می گردد که این تعداد با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب خواهند شد. ملاک ورود آزمودنی ها به این پژوهش شامل دامنه سنی 30 تا 40 سال، داشتن حداقل سابقه 5 سال نازایی و عدم توانایی باروری داشته اند، بود. از مقیاس های تعارضات زناشویی (MCQ-R)، پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (1996) و آموزش زوج درمانی مدل EIS (همدلی، صمیمیت، رضایت جنسی) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس اندازه های تکراری با استفاده از نرم افزار SPSS23 استفاده شد. یافته ها : نتایج نشان داد آموزش زوج درمانی EIS بر تعارضات زناشویی و دلزدگی زناشویی زنان نابارور مؤثر بوده است (05/0>P) و میزان آن ها در روابط زناشویی کاهش داشته است و این تأثیر تا مرحله پیگیری ماندگار مانده است (05/0>P). نتیجه گیری : شرکت در جلسات آموزش زوج درمانی EIS باعث بهبود تعارضات زناشویی و دلزدگی زناشویی می گردد و روشی مناسب برای کاهش تعارضات زناشویی و دلزدگی زناشویی در روابط زناشویی است
۶.
کلیدواژه‌ها:
رضایت جنسی تعهد زناشویی صمیمت زناشویی سبک دلبستگی
هدف: هدف این پیش بینی رضایت جنسى زنان بر اساس تعهد زناشویی، صمیمیت زناشویی و سبک های دلبستگى در دوران کرونا بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که جامعه آماری آن را تمامی زنان متأهل شهرستان تفت در سال 1400 که از بین آن ها تعداد 138 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت اینترنتی پرسشنامه رضایت جنسی یاوری کرمانی و بحرینیان (1388)، پرسشنامه تعهد زناشویی توسط آدامز و جونز (1997)، پرسشنامه صمیمیت زوجین وندن بروک و برتمن (1995) و پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسال بشارت (1379) را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام در SPSS-26 استفاده شد. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که رابطه مثبت و معنی داری بین تعهد زناشویی (تعهد به همسر، تعهد به ازدواج و احساس تعهد)، صمیمیت زوجین (شاخص صمیمیت، میزان توافق، میزان صادق بودن، علاقه و محبت داشتن و میزان پایبندی به تعهدات) و سبک دلبستگی ایمن با رضایت جنسی وجود داشت (05/0P<). علاوه بر این نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه منفی و معنی داری بین سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا / اضطرابی با رضایت جنسی وجود داشت (05/0P<). نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که مؤلفه تعهد به ازدواج؛ مؤلفه علاقه و محبت و میزان توافق و سبک دلبستگی ایمن قادر به پیش بینی رضایت جنسی بودند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می توان دریافت که تعهد زناشویی و صمیمیت زناشویی و سبک دلبستگى قادر به پیش بینی رضایت جنسی زوجین هستند.
۷.
کلیدواژه‌ها:
آشفتگی روانی تحمل ابهام احساس تنهایی زنان شاغل قرنطینه کرونا
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آشفتگی روانی و تحمل ابهام در احساس تنهایی زنان شاغله قرنطینه شده در شرایط کرونا انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر تویفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه زنان شاغل شهر کرج که تجربه قرنطینه را حداقل در 38 روز داشتند. از میان آن ها، بر طبق فرمول کوکران تعداد 248 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان با مقیاس آشفتگی روانی کسلر و همکاران (2002)، پرسشنامه تحمل ابهام مک لین (1993) و پرسشنامه احساس تنهایی دیتماسو و همکاران (2004) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه به روش همزمان بوسیله نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج بیانگر آن است که با افزایش یک انحراف استاندارد بر نمرات آشفتگی روانی 465/0 انحراف استاندارد بر نمرات احساس تنهایی افزوده می شود؛ همچنین با افزایش یک انحراف استاندارد بر نمرات تحمل ابهام 237/0 انحراف استاندارد از نمره احساس تنهایی کاسته می شود. آشفتگی روانی سهم یگانه بیشتری در پیش بینی احساس تنهایی دارد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که تحمل ابهام و آشفتگی روانی در احساس تنهایی زنان شاغل قرنطینه شده در شرایط کرونا نقش داشته است. براساس نتایج حاصله، لزوم توجه به آشفتگی روانی و تحمل ابهام در میزان شدت احساس تنهایی در زنان شاغل قرنطینه شده در شرایط کرونا نقش بسزایی دارد.
۸.
کلیدواژه‌ها:
ازدواج عصر کرونا اولویت های انتخاب
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اولویت های انتخاب زوج در عصر کرونا و مقایسه آن با ده سال گذشته انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع علّی مقایسه ای بود و جامعه آماری شامل جوانان ۲۲ تا ۴۰ ساله دانشجویان دانشگاه آزاد و دولتی شهر تهران بودند که از بین آنان به طور تصادفی تعداد 2۰۰ نفر (100 نفر زن، 100 نفر مرد) در فاصله سنی ۲۲ تا ۴۰ سال که به صورت نمونه برداری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل دو بخش: 1) ویژگی های فردی شرکت کننده، 2) آزمون انتخاب شریک عاطفی (بخش اولویت ها و بخش اهمیت و الزام معیار) بودند. تجزیه وتحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار spss24 در دو بخش توصیفی و استنباطی (آزمون دو جمله ای) تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داده اند که ملاک های: سازگاری، سلامتی خوب، تحصیلات، هوش و کفایت عقلانی، اجتماعی بودن، جاه طلبی و ساعی بودن، آشپزی و خانه داری خوب، نداشتن روابط جنسی قبلی و زمینه سیاسی مشابه رتبه بهتری (میانگین رتبه پایین تر) از گذشته داشته اند و تفاوت معنی داری نیز نشان داده اند و لذا تغییر در اولویت های حال حاضر و 10 سال گذشته را نشان داده اند و در مورد ملاک های: علاقه مندی به خانه و بچه، خانواده دوستی، انسان صادق و یکرو، خوش قیافه بودن، وفاداری، موقعیت و رتبه مطلوب اجتماعی و باروری تغییر معنی داری با گذشته نشان داده اند (0.01=P). نتیجه گیری: نتایج نشان داد تغییرات ایجاد شده نشان از کاهش اولویت ملاک ها نسبت به گذشته دارد و دیگر ملاک ها اختلافی معنی دار در اولویت بندی با گذشته نشان نداده اند.
۹.
کلیدواژه‌ها:
معنای زندگی کنترل عواطف کرونا ویروس
هدف: این تحقیق با هدف مقایسه معنای زندگی و کنترل عواطف در بازماندگان قربانیان بیماری کرونا ویروس -19 و مرگ و میر به دلایل زیستی صورت گرفت. روش پژوهش: پژوهش حاضر علی _ مقایسه ای و به لحاظ گردآوری داده ها از نوع میدانی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی بازماندگان قربانیان بیماری کرونا ویروس-19 و مرگ و میر به دلایل زیستی با دامنه سنی 20 الی 50 سال ساکن در شهر تهران سال 400-1399 بود که طی 3 الی 6 ماه اخیر یکی از اعضای خانواده خود را از دست داده اند. با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 100 فرد سوگوار ناشی از مرگ شخص یا اشخاصی از خانواده به دلیل کرونا یا سایر مرگ ها (50 نفر سوگوار ناشی از مرگ عزیز به دلیل کرونا ویروس و 50 نفر سوگوار ناشی از مرگ عزیز به دلایل زیستی) انتخاب شدند. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه کنترل عواطف ویلیامز، چامبلز و آهرنس (1997) و پرسشنامه معنای زندگی پرسشنامه معنای زندگی توسط استگر، فرازیر، اویشی و کالر (2006) بود. جهت تحلیل داده های پژوهش از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره و تک متغیره از نرم افزار آماری SPSSنسخه 26 استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین متغیرهای معنای زندگی و کنترل عواطف در بین بازماندگان قربانیان بیماری کرونا ویروس-19 و مرگ و میر به دلایل زیستی تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد بازماندگان قربانیان بیماری کرونا می توانند با کنترل عواطف منفی خود بر سوگ خود غلبه کنند.
۱۰.
کلیدواژه‌ها:
رشد پس از آسیب بهزیستی روانشناختی ذهن آگاهی
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش بهزیستی روانشناختی و ذهن آگاهی در پیش بینی رشد پس از آسیب زنان پرستار در شرایط کرونا انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل زنان پرستار ساکن شهریار که تجربه کار در بیمارستان ها در شرایط کرونا را داشتند. از میان آن ها، 211 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان با پرسشنامه رشد پس از آسیب تدسچی و کالون (1996)، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (2002)، مقیاس ذهن آگاهی براون و رایان (2003) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه به روش همزمان بوسیله نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان می دهد که بهزیستی روانی و ذهن آگاهی توان پیش بینی رشد پس از آسیب در زنان پرستار را دارد. بین بهزیستی روانی با رشد پس از آسیب و بین ذهن آگاهی با رشد پس از آسیب در زنان پرستار رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد (05/0=α ، 001/0=P). نتیجه گیری: پیشنهاد می شود برای کمک به ارتقاء رشد پس از آسیب در زنان پرستار از تکنیک های برای افزایش بهزیستی روانی و ذهن آگاهی در پرستاران زن استفاده کرد.
۱۱.
کلیدواژه‌ها:
هراس کرونایی استحکام روانی خودانتقادی
هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی هراس کرونایی براساس استحکام روانی بواسطه خودانتقادی در دانشجویان دختر انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد واحد تنکابن بود که از میان آن ها، بر طبق فرمول کوکران تعداد 200 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهشی شامل مقیاس اضطراب بیماری کرونا علیپور و همکاران (1398)، پرسشنامه استحکام روانی کلا، ارله و سویل (2002) و مقیاس سطوح خودانتقادی تامسون و ظروف (2004) بود. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون سلسله مراتبی همزمان بوسیله نرم افزار SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد استحکام روانی پیش بینی کننده معنا دار اضطراب کرونا است، همچنین خودانتقادی پیش بینی کننده معنادار اضطراب کرونا است و وقتی در رابطه بین استحکام روانی و اضطراب کرونا، خودانتقادی به عنوان متغیر واسطه ای وارد شود، این رابطه کاهش می یابد (01/0=P). نتیجه گیری: براساس نتایج حاصله، توجه به استحکام روانی بواسطه خودانتقادی در میزان تجربه هراس کرونایی در دانشجویان دختر نقش بسزایی دارد.
۱۲.
کلیدواژه‌ها:
اضطراب کرونایی معنای زندگی صمیمیت اعضای خانواده
هدف: مطالعه حاضر با تعیین نقش معنای زندگی و صمیمیت اعضای خانواده در پیش بینی اضطراب کرونایی مادران خانه دار انجام پذیرفت. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و توصیفی -همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان خانه دار در شهرستان کرج در سال 1399 تشکیل میدادند که از این میان 192 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، به منظور گردآوری اطلاعات از مقیاس اضطراب بیماری کرونا علیپور و همکاران (1398)، پرسشنامه معنای زندگی استگ، فریزر، اویشی و کالر (2006)، مقیاس صمیمیت واکر و تامپسون (1983) استفاده شد. برای تعیین میزان نقش هر یک از متغیرها در پیش بینی اضطراب کرونا از رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد رابطه اضطراب کرونا با معنای زندگی و صمیمیت خانواده منفی و معنادار است؛ معنای زندگی و صمیمیت خانواده به صورت معنادار و اضطراب کرونا در زنان خانه دار را پیش بینی می کند. معنای زندگی و صمیمیت خانواده 5/35 درصد از واریانس اضطراب کرونا در زنان را تبیین نموده است. بررسی ضرایب رگرسیون نشان داد که معنای زندگی (01/0 p<،426/0-=β) و صمیمیت خانواده (01/0 p<،348/0-=β) به صورت منفی و در سطح معناداری 01/0 اضطراب کرونا در زنان خانه دار را پیش بینی می کند. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر به خوبی تعیین کرد که نقش یگانه معنای زندگی در پیش بینی اضطراب کرونا بیشتر از صمیمیت خانواده است.
۱۳.
کلیدواژه‌ها:
واقعیت درمانی تجربه سوگ انعطاف پذیری روانشناختی خانواده متوفیا کرونا
هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی واقعیت درمانی بر تجربه سوگ و انعطاف پذیری روانشناختی در خانواده متوفیان کرونا بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و مرحله پیگیری با گروه گواه بود و جامعه آماری خانواده های متوفیان ویروس کرونا شهر رشت بود که از میان آن ها، ، به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه استاندارد تجربه سوگ توسط بایلی، دونهام و کرال (۲۰۰۰) و شاخص انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندر وال (2010) بود. شرکت کنندگان گروه آموزشی بسته واقعیت درمانی گلاسر (2008) را در هشت جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند ولی گروه گواه هیچ آموزشی را دریافت نکردند. داده ها با استفاده از واریانس اندازه های مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد مداخله واقعیت درمانی بر تجربه سوگ (62/17=F، 001/0=P) و انعطاف پذیری روانشناختی (12/15=F، 001/0=P) موثر بود و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار گزارش شد. نتیجه گیری: مجذور ایتا نشان می دهد 9/49 درصد از تفاوت نمرات تجربه سوگ و انعطاف پذیری روانشناختی در دو گروه آزمایش و کنترل به وسیله گروه بندی تبیین می شود. نتایج تحقیق نشان داد که واقعیت درمانی در کاهش تجربه سوگ و بهبود انعطاف پذیری روانشناختی موثر بوده است
۱۴.
کلیدواژه‌ها:
درمان متمرکز بر هیجان سرسختی روانشناختی کیفیت خواب
روش: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر سرسختی روانشناختی و کیفیت خواب در افراد با سابقه بستری بدلیل کرونا بود. روش پژوهش: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود و جامعه آماری شامل افراد با سابقه بستری بدلیل کرونا در شهر چالوس بود که پس از غربالگری با پرسشنامه سرسختی کوباسا و مدی (1982) و پرسشنامه کیفیت خواب پیترزبورگ (1989) 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) گواه (15 نفر) 15 نفر بصورت تصادفی جایگزین شدند. شرکت کنندگان گروه آموزشی در هشت جلسه 90 دقیقه ای تحت مداخله درمان متمرکز بر هیجان جانسون (2012) قرار گرفتند و گروه گواه هیچ درمانی را دریافت نکردند. داده ها با استفاده از تحلیل تحلیل واریانس آمیخته بوسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد مداخله درمان متمرکز بر هیجان در بهبود کیفیت خواب (18/9=F، 005/0=P) و سرسختی روانشناختی (66/4=F، 040/0=P) موثر بود و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار بود. نتیجه گیری: ضریب اتای تفکیکی نشان می دهد 7/24 درصد از تغییرات کیفیت خواب و 3/14 درصد از تغییرات سرسختی روانشناختی به وسیله متغیر گروه بندی تبیین می شود؛ بنابراین درمان متمرکز بر هیجان بر سرسختی روانشناختی و کیفیت خواب در افراد با سابقه بستری بدلیل کرونا موثر بوده است.
۱۵.
کلیدواژه‌ها:
درد ذهنی سرمایه روان شناختی حمایت اجتماعی سوگ کرونا
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین پیش بینی درد ذهنی (روان شناختی) بر اساس سرمایه روان شناختی در افراد دارای تجربه سوگ ناشی از کرونا با نقش میانجیگری حمایت اجتماعی ادراک شده بود. روش پژوهش: طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری افراد دارای تجربه سوگ خویشاوندان نزدیک (پدر، مادر، فرزند، خواهر، برادر) ناشی از ویروس کرونا در سال 1400 شهر تهران بود که با استناد به نظر هویت و کرامر (2004) 432 نفر به صورت هدفمند انتخاب و به مقیاس درد ذهنی توسط اورباخ و میکلینسر (2003)، پرسشنامه سرمایه روان شناختی لاتنز و همکاران (2007) و مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (1988) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر و معادلات ساختاری و با به کارگیری نرم افزارهای spss, Amoss تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که بین سرمایه روان شناختی (38/0 = r، 01/0 p <) و مؤلفه های آن (خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوش بینی) با حمایت اجتماعی ادراک شده رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد (01/0 p <)؛ در حالی که بین سرمایه روان شناختی (27/0- = r، 01/0 p <) و مؤلفه های آن (خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوش بینی) با درد ذهنی (روان شناختی) رابطه منفی و معنی دار وجود دارد (01/0 p <). بین حمایت اجتماعی ادراک شده (36/0- = r، 01/0 p <) و مؤلفه های آنبا درد ذهنی (روان شناختی) نیز رابطه منفی و معنی دار وجود دارد (01/0 p<). همچنین ضرایب مسیر مستقیم سرمایه روان شناختی (15/0- =ß، 01/0 p<) به درد ذهنی (روان شناختی) افراد دارای تجربه سوگ ناشی از کرونا منفی و معنی دار است. ضریب مسیر مستقیم حمایت اجتماعی ادراک شده به عنوان متغیر میانجی به درد ذهنی (روان شناختی) افراد دارای تجربه سوگ ناشی از کرونا نیز منفی و معنی دار است (20/0- =ß، 01/0 p<).
۱۶.
کلیدواژه‌ها:
طرحواره ناکارآمد هوش هیجانی انعطاف پذیری شناختی ترجیح اعمال مقابله ای پاندمی کرونا
هدف: هدف از پژوهش حاضر، مطالعه رابطه بین طرحواره ناکارآمد با انعطاف پذیری شناختی و ترجیح اعمال مقابله ای نقش واسطه ای هوش هیجانی در جریان آموزش مجازی در شرایط قرنطینه خانگی ناشی از شیوع ویروس کرونا بود. روش: برای تعیین برازش مدل از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. جامعه آماری پژوهش تمامی دختران نوجوان مدارس متوسطه دوم شهر تهران (سال تحصیلی 1400-1399) و حجم نمونه 511 نفر بود. داده های پژوهش توسط پرسشنامه های طرحواره های ناکارآمد (یانگ، 1998)، انعطاف پذیری شناختی (دنیس و وندروال،2010)، پرسشنامه ترجیح اعمال مقابله ای (کارور، شییر و وینتراب، 1989) و هوش هیجانی شرینگ (1996) جمع آوری گردیدند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که اندازه اثر انعطاف پذیری شناختی بر طرحواره های ناکارآمد (092/0) متوسط، اندازه اثر انعطاف پذیری شناختی بر هوش هیجانی (089/0) متوسط، اندازه اثر ترجیح اعمال مقابله ای بر طرحواره های ناکارآمد (400/0) قوی، اندازه اثر ترجیح اعمال مقابله ای بر هوش هیجانی (082/0) متوسط و اندازه اثر هوش هیجانی بر طرحواره های ناکارآمد (085/0) متوسط بود. همچنین با توجه به اینکه مقادیر ارزش t برای رابطه میان متغیرها بزرگتر از 96/1 بود این امر نشان دهنده رابطه معنی دار بین این متغیرهاست و بنابراین مدل آزمون شده، از برازش مناسب جهت توضیح طرحواره های ناکارآمد در دختران نوجوان است. نتیجه گیری: وضعیت پاندمی کرونا، احتمالاً سبب تقویت طرحواره های ناکارآمدی مثل «آسیب پذیری در برابر ضرر و بیماری»، «انزوای اجتماعی / بیگانگی»، «رهاشدگی/ بی ثباتی»، «معیارهای سختگیرانه» و البته طرحواره های «شکست»، «وابستگی/ بی کفایتی»، «بی اعتمادی / بدرفتاری» و «نقص/ شرم» شده است.
۱۷.
کلیدواژه‌ها:
مهارت های مقابله ای استرس پس از سانحه پاندمی کرونا
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت های مقابله ای بر اثرات استرس پس از سانحه دانش آموزان بهبود یافته پاندمیک کرونا بود. روش پژوهش: روش مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه ی آماری دانش آموزان دختر 12تا 17 ساله بهبود یافته از بیماری کرونای در مقطع متوسطه مشغول به تحصیل سال 1400-1399 شهر بم بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس، 30 دانش آموز بستری و بهبودیافته پاندمی کرونا انتخاب و به صورت تصادفی درگروه های 15 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش طی دوازده جلسه 45 دقیقه ای بسته آموزشی الکساندر (2002) را دریافتند کردند؛ ابزار پژوهش پرسشنامه اختلال استرس پس از ضربه ویدرز و همکاران (1993) بود؛ دادههای به دست آمده با استفاده از واریانس اندازه های تکراری تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش مهارت های مقابله ای بر علائم و نشانه های تجربه مجدد حادثه آسیب زای تروماتیک (69/10=F، 003/0=P)، علائم و نشانه های کرختی عاطفی (93/5=F، 020/0=P) و علائم و نشانه های برانگیختگی (80/10=F، 002/0=P) در مرحله پس آزمون موثر بود و این تاثیر در مرحله پیگیری نیز پایدار بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، نیاز است مداخلات آموزشی و درمانی در راستای کاهش مشکلات روانشناختی و تقویت ویژگی های روانشناختی مثبت جهت مقابله با بیماری کرونا صورت گیرد؛ لذا با توجه شیوع بالای اختلالات روانی و تاب آوری پایین در هنگام شیوع بیماری و پیامدهای ناشی از آن، مداخلات روان شناختی پیشنهاد می شود.
۱۸.
کلیدواژه‌ها:
اضطراب کرونا اختلالات خواب استرس پس از سانحه اضطراب سلامتی
هدف: هدف این پژوهش تعیین رابطه اضطراب کرونا با اختلالات خواب و نشانگان اختلال استرس پس از سانحه با میانجیگری اضطراب سلامت در کادر درمان بود. روش پژوهش: این پژوهش با توجه به هدف از نوع پژوهش کاربردی و با طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کادر درمان بیمارستان های شرق استان گیلان شامل پزشکان و پرستاران به تعداد 720 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس و با استفاده از جدول مورگان 250 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس اضطراب کرونا ویروس علی پور و همکاران (1398)، پرسشنامه اختلال خواب پترزبورگ (1989)، پرسشنامه اضطراب سلامت سالکووسکیس و روارویک (2002) و اختلال استرس پس از ضربه ویدرز و همکاران (1993) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و Smart PLS تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین اضطراب کرونا با اختلالات خواب (0.403= r)، نشانگان اختلال استرس پس از سانحه (0.389= r) و اضطراب سلامتی (0.503=r) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (0.001=P)؛ هم چنین بین اضطراب سلامت با اختلالات خواب (0.559=r) و نشانگان اختلال استرس پس از سانحه (0.278= r) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (0.001=P). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر به خوبی تعیین کرد که نقش اضطراب سلامتی در پیش بینی اختلال استرس پس از سانحه بیشتر از اختلالات خواب است.
۱۹.
کلیدواژه‌ها:
اضطراب تاب آوری روانشناسی مثبت گرا فراشناخت
هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی برنامه آموزش گروهی مداخله روانشناسی مثبت گرا و آموزش فراشناخت بر میزان اضطراب و تاب آوری نوجوانان دختر در قرنطینه پاندمی کرونا انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری بود که مجموعاً 90 نفر دختر نوجوان با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه مساوی (دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه هر گروه 30 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایشی آموزش فراشناخت به شکل ترکیبی بسته آموزشی ولز و رابینیا را در هشت جلسه 90 دقیقه ای به صورت هفتگی و گروه آزمایش روانشناسی مثبت گرا بسته ترکیبی چراغیان (1393) و بسته آموزشی (AFMAS) در 9 جلسه 90 دقیقه ای به صورت هفتگی دریافت کردند. هر سه گروه در سه مرحله ی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سه ماهه با استفاده از پرسشنامه های میزان اضطراب بک (1990) و تاب آوری کونور- دیویدسون (2003) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان دادند که آموزش گروهی روانشناسی مثبت گرا (91/10=F، 002/0=P) و فراشناخت (92/11=F، 001/0=P) بر میزان اضطراب و آموزش گروهی روانشناسی مثبت گرا (50/16=F، 001/0=P) و فراشناخت (77/12=F، 001/0=P) بر میزان تاب آوری موثر بود و در میزان تاثیر بین دو آموزش تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: بنابراین نتیجه گیری شد که هر دو روش آموزش مثبت گرا و فراشناخت بر کاهش میزان اضطراب و افزایش تاب آوری نوجوانان دختر موثر بوده اند
۲۰.
کلیدواژه‌ها:
بهزیستی تحصیلی مهارت های ارتباطی سبک تفکر درگیری تحصیلی کویید-19
هدف: مطالعه رابطه بین بهزیستی تحصیلی با دو متغیر مهارت های ارتباطی و سبک های تفکر با نقش واسطه ای درگیری تحصیلی، هدف پژوهش حاضر بود که هم زمان با شرایط قرنطینه خانگی و اجرای آموزش های مجازی در مدارس، اجرا شد. روش پژوهش: حجم نمونه 373 نفر بود که از جامعه آماری دختران نوجوانان مدارس متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه های بهزیستی تحصیلی تومینین سوینی (2012)، مهارت های ارتباطی کوئیندام (2004)، سبک های تفکر استرنبرگ و واگنر فرم کوتاه (1992) و درگیری تحصیلی ریو (2013) جمع آوری شد. تحلیل داده ها از طریق روش مدل یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. یافته ها: یافته ها حاکی از آن بود که اثر استاندارد مسیر مستقیم مهارت های ارتباطی (05/0=P، 167/0=β) و سبک های تفکر شامل دسته اول (05/0<P، 004/0=β)، دسته دوم (05/0=P، 13/0=β) و همین طور دسته سوم (05/0<P، 037/0=β) بر بهزیستی تحصیلی معنی دار نبود، اما اثر استاندارد مسیر غیرمستقیم مهارت های ارتباطی (05/0=P، 199/0=β) و سبک های تفکر دسته اول(05/0=P، 317/0=β) و دوم (05/0=P، 176/0=β) با نقش میانجی درگیری تحصیلی بر بهزیستی تحصیلی معنی دار بود. لیکن، این اثر در خصوص دسته سوم سبک های تفکر (05/0<P، 103/0=β) معنی دار نگردید. نتیجه گیری: مدل آزمون شده، از برازش مناسب برای تبیین بهزیستی تحصیلی بر اساس مهارت های ارتباطی و سبک تفکر با واسطه گری درگیری تحصیلی در دختران نوجوان برخوردار است.
۲۱.
کلیدواژه‌ها:
انگیزه تحصیلی خودشکوفایی خودتنظیمی معنای تحصیلی پاندمی کرونا
هدف: پژوهش حاضر با هدف، ارائه مدل علّی انگیزه تحصیلی براساس خودشکوفایی تحصیلی، خودتنظیمی با میانجیگری معنای تحصیلی در دانش آموزان مدارس مقطع متوسطه در شرایط پاندمی کرونا انجام شد. روش پژوهش: روش این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران در سال 1398 تشکیل می دادند که از میان آن ها، تعداد 485 نفر (در مدل یابی معادلات ساختاری تعیین حجم نمونه می تواند بین ۵ تا ۱۵ مشاهده به ازای هر متغیر اندازه گیری شده تعیین شود) با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه انگیزه تحصیلی هارتر (1981)، خودشکوفایی تحصیلی جونز و کراندال (1968)، پرسشنامه خودتنظیمی پینتریچ و همکاران (1991) و پرسشنامه معنای تحصیلی هندرسون-کینگ و اسمیت (2006). به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل معادلات ساختاری و نرم افزار SPSS-V23 و Lisrel-V8.8 استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که خودشکوفایی تحصیلی بر انگیزه تحصیلی دانش آموزان تاثیر مثبت و معناداری دارد (58/0=β، 001/0>P) و بین معنای تحصیلی و انگیزش تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (86/0=β، 001/0>P). همچنین بین هیجان های پیشرفت با انگیزش تحصیلی در دانش آموزان رابطه وجود دارد (54/0=r، 001/0>P) و خودشکوفایی تحصیلی، خودتنظیمی بر انگیزه تحصیلی با میانجیگری معنای تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه تاثیر دارد (001/0>P). نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که خودشکوفایی تحصیلی، خودتنظیمی بر انگیزه تحصیلی با میانجیگری هیجان های پیشرفت در دانش آموزان مقطع متوسطه تاثیر دارد.
۲۲.
کلیدواژه‌ها:
هیجان پذیرش و تعهد فاجعه پنداری بهزیستی ذهنی کووید-19
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر هیجان و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر فاجعه پنداری و بهزیستی ذهنی در افراد بهبود یافته از بیماری کووید- 19 انجام شد. روش پژوهش: پژوهش از نوع پژوهش های نیمه تجربی سه گروهی (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) همراه با سه مرحله (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سه ماهه) بود. جامعه آماری شامل کلیه بهبودیافتگان از بیماری کووید-19 که در سه ماه اول سال 1400 از بیمارستان امام رضا (ع) در مشهد، مرخص شده اند بود. از این جامعه 45 نفر با روش نمونه گیری در دسترس مبتنی بر هدف و با استفاده از ملاک های ورود انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری (آزمایش1 و آزمایش2 و گواه) جایگزین شدند. گروه آموزش (1) ده جلسه 90 دقیقه ای درمان مبتنی بر هیجان و گروه آموزش (2) هشت جلسه 90 دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند، در حالی که گروه گواه آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه فاجعه پنداری سولیوان (2009) و پرسشنامه بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو (2003) بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه گیری مختلط به کمک نرم افزار spss22 انجام گردید. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد میانگین نمرات فاجعه پنداری و بهزیستی ذهنی در گروه های آزمایش نسبت به گروه گواه، در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری پیدا کرد (0.001>P). این نتایج در مرحله پیگیری نیز پایدار ماند. همچنین نتایج نشان داد بین اثربخشی دو گروه درمان مبتنی بر هیجان و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تفاوت معناداری یافت نشد. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر هیجان و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند به عنوان روش های مداخله ای مؤثر در کاهش فاجعه پنداری و ارتقاء بهزیستی ذهنی در افراد بهبود یافته از بیماری کووید- 19 مورد توجه قرار گیرد.
۲۳.
کلیدواژه‌ها:
رفتار درمانی شناختی مداخله مختصر مداخله ترکیبی افسردگی و بهبودیافتگان ویروس کووید-19
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری، مداخله مختصر و مداخله ترکیبی بر حمایت اجتماعی بهبودیافتگان کووید -19 شهر اندیمشک انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه پژوهش شامل 80 نفر از بهبودیافتگان ویروس کووید-19 که تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت شهر اندیمشک بودند که به روش هدفمند انتخاب و در گروه های آزمایش و گواه (هر گروه 20 نفر) بطور تصادفی گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای در هفته یک بار تحت مداخلات رفتار درمانی شناختی قرار گرفت و گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه حمایت اجتماعی فیلیپس و همکاران استفاده شد و برای آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که میانگین نمرات حمایت اجتماعی در درمان شناختی رفتاری، مداخله مختصر و مداخله ترکیبی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون بین گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معنادار داشته است (05/0>P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده نتیجه گیری می شود که درمان شناختی رفتاری، مداخله مختصر و مداخله ترکیبی بر حمایت اجتماعی بهبودیافتگان کووید 19 شهر اندیمشک موثر بوده است و بین اثربخشی این سه رویکرد درمانی تفاوت وجود دارد.
۲۴.
کلیدواژه‌ها:
علم باوری گرایش های دینی سرمایه اجتماعی دوران کرونا
هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه علم باوری ، میزان گرایش های دینی و سرمایه اجتماعی در دو حوزه (دانشگاهیان – حوزویان) در دوران کرونا در شهر تهران در سال 1399بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و طرح پژوهش توصیفی از نوع مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمام دانشجویان دانشگاه صداوسیما (756نفر ) و حوزه علمیه (350 نفر) بودند که مجموعاً از کل دانشجویان دانشگاه تعداد 175 نفر و از حوزویان 110 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد؛ داده های به دست آمد بر اساس آزمون تی مستقل، یومن ویتنی، تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین باور به علم ، سرمایه اجتماعی و گرایشات دینی در دو حوزه (دانشگاهیان – حوزویان) تفاوت معناداری وجود دارد (05/0=P) به این صورت که میزان علم باوری و سرمایه اجتماعی در دانشگاهیان بالاتر از حوزویان و میزان گرایشات دینی در حوزویان بیشتر از دانشگاهیان بود (05/0=P). نتیجه گیری: با توجه تفاوت معنادار حوزویان و دانشگاهیان درعلم باوری، میزان گرایش های دینی و سرمایه اجتماعی در بحران و تعامل سازنده علم و دین نتیجه گیری می شود که علم و دین در بحران های اجتماعی میتوانند تعاملی موثر داشته باشند.
۲۵.
کلیدواژه‌ها:
توانبخشی شناخت خواندن درک کودکان نارساخوانی
هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روش تلفیقی اورتون-دیویس به صورت آموزش از راه دور بر نارساخوانی دانش آموزان دختر نارساخوان دوره ابتدایی شهر تهران بود. روش پژوهش: روش پژوهش در این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی و از طرح های پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این مطالعه را تمام دانش آموزان دختر دبستانی نارساخوان که در مراکز اختلالات یادگیری شهر تهران در سال 1400-1399 بود. برای اندازه گیری متغیر وابسته مورد مطالعه از آزمون خواندن و نارساخوانی نما (کرمی نوری و مرادی، 1384) استفاده شد. در این پژوهش دو مداخله آموزشی روش تلفیقی اورتون-دیویس که از روش های چند حسی بوده و شامل تکالیف مبتنی بر بازی های جهت دار بوده و توسط عچرشاوی (1399)، برای ارتقای مهارت خواندن و کاهش نارساخوانی طراحی و تدوین شده است. یافته ها: نتایج نشان داد روش تلفیقی اورتون-دیویس به صورت آموزش از راه دور بر عملکرد کلی خواندن (001/0>P) و درک کلمات (001/0>P) و درک متن (001/0>P) کودکان نارساخوان موثر بود. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت روش تلفیقی اورتون-دیویس به صورت آموزش از راه دور بر عملکرد کلی خواندن و درک کلمات و درک متن کودکان نارساخوان تاثیر دارد و می توان از آن در جهت کاهش مشکلات کودکان نارساخوان استفاده کرد.
۲۶.
کلیدواژه‌ها:
درمان هیجان مدار درمان شناختی - رفتاری اضطراب کرونا
هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و درمان شناختی- رفتاری بر اضطراب در افراد داغدیده در اثر کرونا انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه خانواده های داغدیده در اثر کرونا در سال 1400-1399 در شهرستان چالوس، بود که از بین آنان 45 نفر به روش نمونه گیری هدفمند طبق معیارهای ورود و خروج انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل) 15 نفری جایگزین شدند. گروه اول 9 جلسه درمان هیجان مدار، گروه دوم 9 جلسه درمان شناختی- رفتاری دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پرسشنامه های اضطراب بک (BAI؛ بک، 1988) در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری جهت جمع آوری داده ها توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان دادند که درمان هیجان مدار و درمان شناختی- رفتاری بر کاهش اضطراب افراد داغدیده مؤثر است و همچنین در مقایسه دو درمان، درمان هیجان مدار نسبت به درمان شناختی- رفتاری بر کنترل اضطراب اثربخش تر بود (05/0>p). نتیجه گیری: از یافته های این پژوهش نتیجه گیری می شود که می توان از درمان هیجان مدار جهت کنترل اضطراب در افراد داغدیده استفاده کرد.
۲۷.
کلیدواژه‌ها:
اضطراب افسردگی استرس کووید- 19
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه خصوصیات روانشناختی بیماران بدحال و بستری با بیماران سرپایی مبتلا به کووید-19انجام شد. روش پژوهش: جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران بستری و سرپایی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان ایوان در در 6 ماهه دوم سال 1399 که تشخیص قطعی بیماری کووید-19 با استفاده از تست PCR برای آنان داده شد. روش نمونه گیری پژوهش حاضر نمونه گیری در دسترس بود. تعداد 200 نفر(100 نفر از هرگروه) از افراد مبتلا به کووید -19که در مراکز بهداشتی درمانی شهرستان ایوان تحت عنوان بستری یا خدمات سرپایی دریافت کرده و بر اساس تست تشخیصی PCR ابتلای آنها به بیماری تایید شده بود، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند جهت سنجش و ارزیابی از پرسشنامه اضطراب،افسردگی، استرسDASS-21 استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل تی گروه های مستقل انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین میزان اضطراب، افسردگی و استرس بیماران بستری و سرپایی تفاوت معنادار وجود دارد. به این صورت که بیماران بستری سطح بالاتری از اضطراب، افسردگی و استرس را گزارش کردند. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن جنبه های روانشناختی موثر در بیماری ضمن کاهش موارد مرگ و میر، موارد بستری و با توجه به احتمال ابتلای تمام افراد جامعه با شناسایی افراد مستعد اختلالات روانشناختی در سطوح مختلف جامعه که سلامت روان آنها ممکن است به خطر افتد، از طریق راهکارها و تکنیکهای مناسب روانشناختی میتوان سلامت روان این افراد را حفظ نمود. همچنین توجه به وضعیت روانشناختی بیماران ضمن مقاوم سازی آنها در برابر آسیب های ناشی از بیماری می تواند بعد از طول دوره درمان عوارض روانی ناشی از بیماری و در نتیجه شیوع اختلالات روانی در جامعه را کاهش داد.
