درخت حوزه‌های تخصصی

هدف این مقاله تبیین و تدوین بیانیة مأموریت کارآفرینی در ورزش کشور است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. جهت جمع آوری داده ها از مصاحبه و سپس پرسشنامة محقق ساخته (رویکرد آمیخته) استفاده شد. با توجه به عناصر تشکیل دهندة بیانیة مأموریت، پرسشنامة محقق ساخته ایجاد و پس از تأیید روایی صوری و محتوایی (توسط استادان) و پایایی (94/0=α)، بین مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی (سازمان ورزش و جوانان)، استادان گروه مدیریت ورزشی، گرایش مدیریت کارآفرینی و مدیریت راهبردی توزیع شد. از روش های آماری توصیفی و استنباطی (بارتلت، کایزر و تحلیل عاملی) جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. بر اساس یافته های این پژوهش، مأموریت کارآفرینی در ورزش کشور با توجه به بار عاملی استخراج شده به این صورت تدوین شد: «مأموریت کارآفرینی فراهم کردن اقتصادی پویا برای ورزش، کمک به توسعة ورزش از طریق خصوصی سازی در جامعه به منظور گسترش نوآوری و ایجاد اشتغال است.» در نتیجه، تدوین بیانیة مأموریت کارآفرینی در ورزش کشور ماهیت و مفهوم فعالیت های آیندة سازمان ورزش و جوانان را با هدف ایجاد اشتغال و توسعة کارآفرینی بیان و راهبردهای مؤثری را در این راستا تعیین می کند.

هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین یوگا و هوازی بر افسردگی زنان غیرورزشکار بالای 40 سال صنعت نفت اهواز است. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی میدانی و با استفاده از پرسشنامه بک که روایی و پایایی آن تأیید شد، انجام شده است. آزمودنی های افسرده از طریق پرسشنامه های توزیع شده در کانون های فرهنگی هنری و باشگاه های ورزشی شهرک نفت و کوی فدائیان اسلام و از بین 317 نفر انتخاب شدند. 60 نفر از زنانی که دچار افسردگی بودند، انتخاب و بعد از همتاسازی نمره هایشان در سه گروه تمرینی یوگا، هوازی و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی های گروه های یوگا و هوازی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه در تمرین ها شرکت کردند. در این تحقیق از آمار توصیفی و استنباطی مناسب مانند آزمون t ، تحلیل واریانس یک سویه، آزمون پیگیری توکی، ضریب همبستگی اسپیرمن و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد (05/0 = ?( . نتایج نشان داد که تمرین های یوگا و هوازی به مدت 8 هفته موجب کاهش معنی دار افسردگی شد و تمرین های هوازی در مقایسه با یوگا تأثیر بیشتری در کاهش افسردگی داشته است. یافته ها نشان داد که بین افسردگی و سطح تحصیلات زنان بالای 40 سال غیرورزشکار رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین افسردگی و تعداد فرزندان رابطه مثبت و معنی دار و بین افسردگی و وزن و سن رابطه ای وجود ندارد و اثر هشت هفته تمرین هوازی در کاهش وزن مؤثرتر از یوگا بوده است. به طور کلی ، نتایج تحقیق حاضر دلالت بر این دارد که انواع مختلف فعالیت های جسمانی اثر مثبتی در کاهش افسردگی دارد، بنابراین می توان از فعالیت های ورزشی به عنوان یکی از روش های کم هزینه و مقرون به صرفه برای کاهش اختلالات روحی روانی استفاده کرد.

هدف ازانجام این پژوهش، بررسی تحلیل رفتگی ومنبع کنترل درمدیران دانشکده ها وگروه های تربیت بدنی وغیرتربیت بدنی دانشگاه های آموزش عالی کشوراست. بدین منظور تعداد 44 نفر از مدیران دانشکده هاوگروه های تربیت بدنی و88 نفراز مدیران دانشکده ها وگروه های غیر تربیت بدنی دانشگاه هاکه در زمان انجام پژوهش به ترتیب 95 و40 درصد تراکم جوامع تحت بررسی خود رابه خود اختصاص داده بودند، مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه وتحلیل آماری داده های تحقیق توسط آزمون های همبستگی ‹کندال- پیرسون› ومقایسه ی میانگین ها ‹مان ویتنی – ویلکاکسون و هتلینگز› انجام شده بود. نتایج تحقیق نشان داد: بین افزایش سن ومیزان تحلیل رفتگی مدیران جوامع تحت بررسی ارتباط معنی داری وجود دارد ،ولی این ارتباط در موردسن با منبع کنترل مدیران مشاهده نشد.بین بالارفتن سابقه ی خدمت ومیزان تحلیل رفتگی جوامع تحت بررسی ،ارتباط معنی داری مشاهده شد، در حالی که این ارتباط در مورد سابقه ی خدمت با منبع کنترل در مدیران تربیت بدنی دیده نشدودر مدیران غیر تربیت بدنی در سطح 02/0 معنی دار بود.بین سابقه ی کار مدیریتی ومیزان تحلیل رفتگی جوامع تحت بررسی ،ارتباط معنی داری وجود نداشت،ولی این عدم ارتباط در مورد سابقه کار مدیریتی با منبع کنترل دیده شد. بین تحلیل رفتگی ومنبع کنترل ارتباط معنی داری وجود ندارد. هردو جامعه ی تحت بررسی از وضعیت تحلیل رفتگی بالایی برخوردارند. میزان تحلیل رفتگی ومنبع کنترل بیرونی درمدیران غیر تربیت بدنی بیشتر از مدیران تربیت بدنی بود.

هدف از اجرای این پژوهش، بررسی محیط آموزش فراگیر بر رشد حرکتی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان ابتدایی مبتلا به کم توانی ذهنی در مدارس عادی و استثنائی بود. در این پژوهش، اعضای گروه نمونه 80 کودک با کم توانی ذهنی با میانگین سنی607/1± 725/10 سال و در دامنه سنی هشت تا 14 سال بودند. این دانش آموزان در دسته کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بودند و در مدارس عادی یا مدارس کودکان استثنائی مشغول به تحصیل بودند.در این پژوهش علی مقایسه ای، برای سنجش رشد مهارت های حرکتی از آزمون تبحر حرکتی برونینکس اوزرتسکی، برای اندازه گیری میزان رشد اجتماعی از مقیاس رشد اجتماعی وایلند و برای سنجش بلوغ عاطفی از مقیاس بلوغ عاطفی بهارگاوا (1991) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رشد حرکتی، اجتماعی و عاطفی در دانش آموزان کم توان ذهنی مدارس ابتدایی عادی به صورت معناداری بهتر از همتایان این دانش آموزان در مدارس استثنائی است (P < 0.05). تحلیل بیشتر نتایج نشان داد که رشد حرکتی درشت خیلی بیشتر از رشد ظریف تحت تأثیر این محیط آموزشی قرار دارد و تأثیر این محیط آموزشی بر خرده مقیاس های رشد حرکتی به ترتیب بر هماهنگی دوسویه، تعادل، هماهنگی اندام فوقانی، قدرت، سرعت دویدن و چابکی و سرعت چالاکی اندام فوقانی است. در رشد اجتماعی، خرده مقیاس های خودیاری عمومی، اجتماعی بودن، خودیاری در خوردن، ارتباط و جابه جایی و حرکت، به ترتیب بیشترین تأثیر را پذیرفته اند و در رشد عاطفی نیز فروپاشی شخصیت، فقدان استقلال، ناسازگاری اجتماعی، بازگشت عاطفی و نبود ثبات عاطفی بیشترین تغییر را دارند. این نتایج به خوبی نشان داد اگر دانش آموزان کم توان ذهنی در مدارس عادی آموزش ببینند، جنبه های مختلف رشد بهتری را تجربه می کنند و از این فواید بهره مند خواهند شد.

هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر توسعة ورزش همگانی در خوابگاه های دانشجویی بود. روش پژوهش پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی بود. جامعة آماری شامل دانشجویان ساکن خوابگاه، در هشت دانشگاه دولتی جنوب شرق کشور بود (16227= N ) که از این تعداد 368 نفر پسر و 375 نفر دختر، نمونة پژوهش را تشکیل دادند. نمونه گیری به صورت طبقه ای در دسترس انجام شد. ابزار پژوهش، پرسش نامة محقق ساخته ای بود که روایی آن با تحلیل عاملی، و پایایی آن با آلفای کرونباخ ( α =0/89) محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تی تک نمونه و روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که همة عوامل تأثیر معناداری بر توسعة ورزش همگانی در خوابگاه های دانشجویان داشتند. اولویت بندی عوامل به روش تحلیل سلسله مراتبی برای پسران به ترتیب عبارت بودند از: عامل ساختاری، زمان، عوامل مدیریتی، فردی و فرهنگی و برای دختران عبارت بودند از: عامل ساختاری، مدیریتی، زمان، عوامل فرهنگی و فردی. با توجه به یافته های پژوهش می توان چنین نتیجه گرفت که با برنامه ریزی و تمرکز روی عوامل تأثیرگذار بر توسعة ورزش همگانی در خوابگاه های دانشجویان می توان شرایطی ایجاد کرد تا دانشجویان با رغبت بیشتری به ورزش همگانی روی آورند.

تحقیقات تأثیرات مثبت مصرف کافئین را بر عملکرد هوازی گزارش کرده اند، اما نتایج تأثیرات نیروزایی کافئین بر اجرای بی هوازی و ورزش کوتاه مدت و شدید، متناقض و مبهم است. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر مصرف مقادیر متوسط و کم کافئین بر قدرت بیشینه، استقامت و توان عضلانی در پرورش اندام کاران مرد بود. به این منظور 12 مرد پرورش اندام کار (با میانگین سن 5±83 /26 سال، قد 04 /4 ± 174 سانتی متر و وزن 8 /3 ± 41 /77 کیلوگرم) به طور داوطلبانه انتخاب شدند. طرح تحقیق متقاطع بود. آزمودنی ها به چهار گروه کنترل، دوز کم کافئین ( mg/kg5 /2)، دوز متوسط کافئین (5 mg/kg) و دارونما (پودر نشاسته به صورت کپسول) تقسیم شدند. سپس، آزمون های یک تکرار بیشینه (1RM) را برای قدرت بیشینه، تکرار تا خستگی با 70 درصد 1RM را برای استقامت عضلانی و تعداد تکرارها در 15 ثانیه با 80 درصد 1RM را برای توان عضلانی در حرکت های پرس سینه و پرس پا انجام دادند. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و t همبسته تحلیل شد. نتایج نشان داد مصرف دوز متوسط کافئین در مقایسه با دوز کم و دارونما موجب افزایش معنادار قدرت بیشینه، استقامت و توان می شود. در مجموع، می توان گفت افراد پرورش اندام کار برای بهبود قدرت بیشینه، استقامت و توان عضلانی، بهتر است یک ساعت قبل از ورزش، کافئین به مقدار متوسط استفاده کنند.

برای داشتن جامعه سالم، باید سازمان های سالم ایجاد کنیم و برای اینکه سلامت سازمانی در یک سازمان ایجاد شود، ابتدا باید جو موجود در آن سازمان شناخته شود. جو سازمانی سالم و حمایت گر باعث اعتماد بیشتر افراد و روحیه بالای آنان و در نتیجه باعث افزایش کارایی کارکنان می شود که افزایش کارایی کارکنان به نوبه خود، عامل مهمی در افزایش اثر بخشی سازمان محسوب می شود؛ لذا هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط سلامت سازمانی با تعهد سازمانی و درک حمایت سازمانی کارکنان است. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه پژوهش 104 نفر از کارکنان ادارات ورزش و جوانان خراسان رضوی است که به شکل تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه سلامت سازمانی بر اساس الگوی مایلز، پرسش نامه تعهد سازمانی آلن و میر (1993) و پرسش نامه درک حمایت سازمانی آیزنبرگر و همکاران (1986) استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس.پس.اس.اس 16 نشان داد که همبستگی مثبت و معناداری بین سلامت سازمانی و تعهد سازمانی وجود دارد. بین سلامت سازمانی و ابعاد تعهد سازمانی (تعهد عاطفی، تعهد مستمر و تعهد هنجاری)رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین همبستگی مثبت و معناداری بین سلامت سازمانی و درک حمایت سازمانی مشاهده شد؛ اما رابطه معنا داری بین سن ، سابقه خدمت و میزان تحصیلات با سلامت سازمانی مشاهده نشد. به طور کلی می توان اذعان داشت تعهد سازمانی و درک حمایت سازمانی کارکنان، نقش بسزایی در افزایش سلامت سازمانی دارند.

با توجه به روند رو به رشد اضافه وزن و چاقی، هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر 12 هفته تمرین استقامتی بر تغییرات وزن، غذای دریافتی، هورمون اشتهاآور آسیل گرلین و هورمون ضد اشتهای PYY3-36 در رت های نر چاق بود. 16 رت نر ویستار به مدت 9 هفته با غذای پرچرب (مشتق شده از روغن سویا) تغذیه شدند تا به میانگین وزنی g30 ±319 رسیدند. پس از همسان سازی، رت ها به صورت تصادفی در دو گروه 8 تایی کنترل و تمرین استقامتی دوازده هفته ای (هر جلسه 60 دقیقه با سرعت 15 تا 30 متر در دقیقه، 5 روز در هفته) دویدن روی تردمیل با شیب صفر تقسیم شدند.آب و غذای استاندارد به صورت آزادانه در اختیار حیوانات قرار گرفت. هر دو روز یک بار غذای دریافتی و وزن آنها اندازه گیری و ثبت شد. 24 ساعت پس از آخرین جلسة تمرین و 8 ساعت ناشتایی شبانه، نمونه های خونی جمع آوری شد. با استفاده از روش الایزا، غلظت پلاسمایی هورمون های ذکرشده اندازه گیری شد. دوازده هفته تمرین استقامتی کاهش معناداری را در وزن رت های گروه تمرین نسبت به گروه کنترل ایجاد کرد (001 /0p=). در طول دورة تمرین، میانگین غذای دریافتی گروه تمرینی کمتر از گروه کنترل بود (028 /0= P) . غلظت پلاسمایی گرلین آسیل دار تفاوت معناداری بین دو گروه نشان نداد، اما مقادیر پلاسمایی PYY 3-36 در گروه تمرینی در حد معناداری زیادتر بود (016 /0p=). به نظر می رسد یکی از سازوکارهای احتمالی کاهش وزن ناشی از فعالیت-های ورزشی استقامتی، کاهش غذای دریافتی از طریق افزایش سطوح پلاسمایی هورمون ضد اشتهای PYY3-36 باشد.

مقدمه و هدف: تجربه فیزیکی در محیط های مختلف تأثیر متفاوتی بر آگاهی فضایی افراد دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تفاوت ادراک فاصله ورزشکاران و غیرورزشکاران درمحیط های مختلف می باشد. روش: تحقیق حاضر از نوع علی-مقایسه ای و جامعه آماری شامل تمامی ورزشکاران و غیرورزشکاران مرد شهرستان بوکان بود که از طریق روش نمونه گیری تصادفی دردسترس، 20 نفراز بین ورزشکاران و 20 نفر از بین غیرورزشکاران انتخاب شدند. از آزمون راه رفتن با چشم بسته در مسیر مستقیم به سمت هدف قبلاً مشاهده شده برای سنجش ادراک فاصله، و از درصد خطا به عنوان شاخص ادراک فاصله استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از روش آماری ANOVA استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد درصد خطای ادراک مسیر ورزشکاران نسبت به غیرورزشکاران معنی دار بود (p≤0.01) ورزشکاران در ادراک مسیر، خطای کمتری را نشان دادند. بحث ونتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که ورزشکاران نسبت به غیرورزشکاران در ادراک فاصله برتری دارند، که در نتیجه آن می توان از تجربه حرکتی در محیط های متفاوت برای بهبود عملکرد آگاهی فضایی بهره برد.

پژوهش حاضر از نوع همبستگی- پیمایشی بوده و به لحاظ هدف در جمله تحقیقات کاربردی قرار می گیرد. جامعه آماری پژوهش را کارآفرینان ورزشی در سراسر ایران تشکیل می دادند (300N=) که نمونه آماری با توجه به ملاک حداقل حجم نمونه لازم برای گردآوری داده ها در تحلیل عاملی انتخاب شد، بنابراین 169 نفر حجم نمونه تحقیق را تشکیل دادند. ابزار اندازه گیری داده ها پرسشنامة 28 سوالی هیستریچ و پیتر (2002) بود که روایی صوری ابزار توسط خبرگان دانشگاهی و کارآفرینان تأیید و در نهایت با استفاده از سیگمای شمارشی، روایی محتوایی آن 85/0 بدست آمد، سپس روایی سازه آن از طریق تحلیل عاملی تأییدی مورد ارزیابی قرار گرفت. پایایی ابزار به وسیله آلفای کرونباخ در شاخص خلق اندیشه کسب و کار در ورزش (0.71α=)، امکان سنجی نسبت به ایجاد کسب و کار ورزشی (0.82α=)، شروع کسب و کار جدید ورزشی (0.82α=) و ارزیابی و توسعه کسب و کار موجود ورزشی (0.89α=) محاسبه و مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده از آزمون های تحلیل عاملی تأییدی در محیط نرم افزار های آماری SPSS20و Lisrel8.50 استفاده شد. یافته های تحلیل عاملی تاییدی و مدل برازش شده تحقیق نشان داد که براساس میزان (t) همه سوالات پژوهش رابطه معناداری با عامل خود داشتند. پرسشنامه نقش فناوری اطلاعات در توسعه فرصت های کارآفرینی در ورزش از اطمینان مناسب و معتبری برخوردار است که می تواند به عنوان ابزاری مناسب برای تحقیقات مرتبط با حوزة کارآفرینی ورزشی به کار رود.

هدف از اجرای این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات هیپوکسی اینتروال بر هموگلوبین ، هماتوگریت ، رتیکولوسیت ، و سلول های قرمز خون در هنرجویان پسر تربیت بدنی می باشد .

تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر یک دوره تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن بر استقامت تنه بازیکنان فوتسال انجام شده است. 24 نفر از دانشجویان فوتسالیست دانشگاه مازندران (سن: 12/2±67/22 سال، وزن: 17/8±12/70 کیلوگرم و قد: 07/0±75/1 سانتی متر) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. استقامت عضلات تنه بازیکنان به وسیله آزمون های میدانی معتبر استقامت ناحیه مرکزی بدن اندازه گیری شد. گروه تجربی یک دوره شش هفته ای (سه جلسه در هفته) تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن را انجام دادند. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد بین میانگین نمرات آزمون پل زدن به پهلوی راست در دو گروه تجربی و کنترل در پس آزمون اختلاف معنا داری وجود دارد (023/0p=). همچنین بین میانگین نمرات آزمون بایرینگ - سورنسن در دو گروه تجربی و کنترل اختلاف معناداری در پس آزمون وجود دارد (017/0p=). علاوه بر این، بین میانگین نمرات آزمون فلکشن تنه در زاویه 60 درجه در دو گروه تجربی و کنترل اختلاف معناداری در پس آزمون مشاهده شد (026/0 p=). اما در نمرات آزمون های پل زدن به شکم و پل زدن به پهلوی چپ اختلاف معناداری در پس آزمون مشاهده نشد (127/0p= و 058/0p=). نتایج تحقیق پیشنهاد می کند تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن به وسیله تقویت عضلاتی که اغلب با کنترل ستون فقرات و لگن مرتبط هستند، می تواند برای بهبود استقامت عضلات تنه مفید باشد.