درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از انجام این پژوهش، ساخت و اعتبارسنجی ابزاری برای ارزیابی و سنجش شایستگی های مربیان ورزشی بود. بدین منظور، 300 مربی به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و پرسش نامه پژوهشگر ساخته شایستگی های مربیان ورزشی را تکمیل نمودند. شایان ذکر است که این پژوهش، توصیفی بوده و از نوع مطالعات همبستگی می باشد. روایی صوری و محتوایی ابزار پژوهش توسط گروهی از اساتید صاحب نظر و روایی سازه آن به وسیله تحلیل عاملی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری تأیید گردید. بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متعامد، 29 گویه در هفت عامل قرار گرفتند که این عوامل 64/68 درصد از واریانس شایستگی های مربیان ورزشی را تشکیل می دادند. شایان ذکر است که نتایج تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول و دوم و ضرایب آلفای کرونباخ از ساختار هفت عاملی 29 سؤالی پرسش نامه حمایت کرده و روایی و پایایی آن را تأیید نمودند. یافته های این پژوهش که مهم ترین عوامل و شایستگی های مورد نیاز مربیان ورزشی را فراهم آورد، می تواند در طراحی و برنامه ریزی برای دوره های آموزشی مربیان ورزش و تهیه ابزاری برای ارزیابی عملکرد آن ها مورد استفاده قرار گیرد.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر تمرینات یوگا، پیلاتس و یوگالتس (ترکیبی) بر تعادل زنان سالمند غیرفعال تحت تکالیف دوگانه بود. بدین منظور، 30 نفر از سالمندان 75-65 ساله مرکز کهریزک کرج که در معرض خطر زمین خوردن بودند، پس از غربال گری توسط آزمون تعادلی برگ به صورت در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها در سه گروه یوگا ( 10 نفر)، پیلاتس ( 10 نفر) و ترکیبی ( 10 نفر) قرار گرفتند و به مدت 12 هفته و هفته ای سه جلسه در تمرین شرکت نمودند. قبل و بعد از اجرای پروتکل تمرینی، آزمون برخاستن و راه رفتن زمان دار تحت سه شرایط مجرد (خود آزمون)، شناختی تعادلی (اجرای آزمون همراه با شمارش معکوس اعداد) و حرکتی تعادلی (اجرای آزمون همراه با نگه داشتن فنجان آب) برای بررسی تغییرات تعادلی سالمندان اجرا گردید. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها نیز از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر جهت تعیین تفاوت های درون گروهی و تحلیل واریانس چند متغیره به منظور تعیین تفاوت های بین گروهی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که 12 هفته تمرین یوگا، تأثیری بر تعادل زنان سالمندان به صورت مجرد ( P=0.205 ) ، تحت تکلیف شناختی ( P=0.362 ) و تحت تکلیف حرکتی ( P= 0.565 ) ندارد، اما در مقابل، تمرینات پیلاتس و یوگالتس به صورت معنا داری بر آن اثرگذار می باشند ( P <0.05 ) . همچنین میزان تأثیر تمرینات یوگالتس بر تعادل تحت عملکرد شناختی، به طور معناداری بیشتر بوده است؛ بنابراین، با استفاده از تمرینات یوگالتس طی 12 هفته می توان هم گام با افزایش سن، تعادل کارکردی را در زنان سالمندی که در معرض زمین خوردن هستند توسعه داد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط تحلیل رفتگی با خودکارآمدی مربیان رشته های منتخب لیگ برتر بود. نمونة آماری پژوهش را 135 مربی در رشته های گروهی (بسکتبال، والیبال، فوتسال) و 111 مربی در رشته های انفرادی (تکواندو، ووشو و کاراته) تشکیل دادند. نتایج نشان داد بین میزان تحلیل رفتگی با خودکارآمدی در مربیان رشته های گروهی و انفرادی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد رابطة معکوس بین مؤلفه های مسخ شخصیت و کاهش عملکرد شغلی، خودکارآمدی مربیان رشته های گروهی و انفرادی را پیش بینی می کنند. نتایج نشان داد در رشته های گروهی تنها بین تحلیل رفتگی مربیان بسکتبال با دو رشتة دیگر تفاوت معناداری وجود دارد (0.05P<). همچنین نتایج در مربیان رشته های انفرادی نشان داد اختلاف معناداری میان مؤلفه های تحلیل رفتگی وجود ندارد. در نهایت اختلاف معناداری بین میزان خودکارآمدی مربیان رشته های گروهی و انفرادی وجود نداشت (0.05P>).براساس نتایج به دست آمده می توان اظهار نمود احتمالاً بالابودن میزان خودکارآمدی به توانایی کنارآمدن با تحلیل رفتگی و استرس موثر است.

دانشگاه پیام نور به دلیل وسعت و پراکندگی جغرافیایی و جذب دانشجو در هر گروه سنی، جزء پرطرفدارترین مراکز آموزش عالی موجود در ایران است از اینرو به دنبال کسب رضایت ذی نفعان و دستیابی به بالاترین درجه کیفیت در ارائه خدمات آموزشی و تخصصی می باشد. به همین دلیل این تحقیق با هدف ارزیابی عملکرد گروه تربیت بدنی دانشگاه پیام نور از نظر استانداردها، کیفیت آموزشی، پژوهشی و ارائه خدمات تخصصی به دنبال شناسائی نقاط قوت و ضعف و مواردی است که نیاز به اصلاح، بازنگری و روزآمدسازی دارد. جامعه آماری این تحقیق دانشجویان ترم چهار به بالا در مقطع کارشناسی (5000 نفر)، دانش آموختگان چهار سال گذشته (972 نفر)و اعضاء هیات علمی گروه تربیت بدنی (66 نفر) در دانشگاه ها و مراکز مجری رشته تربیت بدنی در سراسر کشور می باشد که براساس فرمول کرج سی و مورگان 357 دانشجوی ترم چهار به بالا و 275 دانش آموخته به عنوان نمونه آماری تحقیق حاضر به صورت تصادفی انتخاب شدند اما در شاخه اعضای هیات علمی به دلیل حجم کم جامعه، حجم نمونه و جامعه یکسان فرض شده است (66 نفر). برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه پاسخ- بسته مصوب سازمان سنجش آموزش کشور استفاده شد. پایائی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ در زیر گروه اعضا هیأت علمی 90/0 دانشجویان 85/0 و دانش آموختگان 82/0 به دست آمد. اعتبار صوری پرسش نامه ها نیز به تأیید اساتید و متخصصان تربیت بدنی رسید. داده های موردنیاز در خصوص هشت عامل در قالب سه پرسشنامه از دانشجویان- دانش آموختگان و اعضاء هیات علمی گردآوری شدو پس از تجزیه و تحلیل داده ها براساس نرم افزار SPSS و سنجش دیدگاه پاسخ دهندگان با استفاده از مقیاس 5 درجه ای لیکرت نتایج و یافته های تحقیق به شرح زیر حاصل شد. گروه تربیت بدنی در عامل های دانشجویان- دانش آموختگان- برنامه های درسی و دوره های آموزشی مورد اجرا - دروس و کلاس های عملی-فرآیند یاددهی و یادگیری- و اعضاء هیات علمی در وضعیت نسبتا مطلوب قرار دارد در عامل اهداف، سازماندهی و مدیریت گروه در وضعیت مطلوب و در عامل امکانات و تسهیلات آموزشی و پژوهشی در وضعیت نامطلوب می باشد از جمع بندی عوامل بالا نتیجه می شود که کل گروه تربیت بدنی در ارزیابی درونی انجام شده از نظر کیفیت در وضعیت نسبتا مطلوب می باشد.

تحقیق حاضر به منظور بررسی تعداد پاس های رد و بدل شده قبل از رسیدن به گل در چهار دوره لیگ حرفه ای فوتبال ایران صورت گرفت. به همین منظور محقق نمونه های آماری خود را با روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک از چهار دوره لیگ حرفه ای فوتبال ایران انتخاب کرد و از مجموع 844 مسابقه، 84 مسابقه تجزیه و تحلیل شد. روش تحقیق روش مشاهده ای بود و محقق اطلاعات خام موردنیاز خود را پس از مشاهده فیلم هر مسابقه در برگه های ویژه ای که از قبل تهیه شده بود ثبت کرد. یافته های تحقیق نشان داد 5/77 درصد گل های زده شده از رد و بدل شدن 3 پاس پی در پی و کمتر، 5/16 درصد گل ها از رد و بدل شدن 4 و 5 پاس، و تنها 5/4 درصد گل ها از رد و بدل شدن بیش از 5 پاس به دست آمده است. همچنین، نتایج این تحقیق نشان داد اگر یک تیم بتواند تعداد دفعاتی را که توپ را در منطقه 3/1 دفاعی حریف تصاحب می کند افزایش دهد، گل های زیادتری خواهد زد و هرچه تعداد پاس های رد و بدل شده برای رسیدن به 3/1 دفاعی حریف کمتر شود، احتمال زدن گل بیشتر است. اگر تیمی بتواند تعداد دفعات بازپس گیری توپ را در 3/1 حمله افزایش دهد، می تواند به گل های بیشتری دست یابد. همچنین، آمار تعداد گل هایی که در هر 15 دقیقه از بازی به ثمر رسید بسیار به یکدیگر نزدیک بود.

هدف تحقیق پیش رو تعیین اثر کافئین بر بازگشت به حالت اولیه در فعالیت ارگومتر روئینگ بود. به همین منظور، 9 پاروزن نخبه مرد (سن 1/1±3/18سال، قد 1/7±7/185سانتی متر، وزن 6/8±9/77 کیلوگرم و چربی بدن 5/1±4/8 درصد) پس از فعالیت 2000 متر ارگوروئینگ، 3 یا 6 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن (mg.kg-1) کافئین یا دارونما مصرف کردند. آنها فعالیت را 24 ساعت بعد تکرار کردند. کافئین اثری بر توان (18/307 برای 6mg.kg-1، 00/301 برای 3mg.kg-1و 25/319 برای دارونما) و زمان (5/418 ثانیه برای 6mg.kg-1، 12/421 ثانیه برای 3mg.kg-1و 27/413 ثانیه برای دارونما) نداشت. تفاوت لاکتات در دو دوز مصرف کافئین و دارونما تفاوت معناداری نشان نداد. همچنین تفاوت معناداری در کراتین کیناز در دو دوز کافئین و دارونما پس از پیش آزمون و پیش از پس آزمون مشاهده نشد. بررسی نتایج فردی بهبود زمان اجرا در پنج نفر و تخریب آن را در چهار نفر پس از مصرف 6mg.kg-1 کافئین نشان داد. همچنین دو ورزشکار بهبود اجرا و هفت ورزشکار تخریب آن را پس از مصرف mg.kg-1 3 کافئین به ازای مصرف دارونما نشان دادند. نتایج نشان داد که کافئین بر بازگشت به حالت اولیه در فعالیت ارگومتر در شرایط تحقیق حاضر اثری ندارد.

هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر لباس های مخصوص شنا بر عملکرد شناگران نخبه زن ایرانی در هر یک از چهار شنای اصلی در مساف تهای 50 و 200 متر و شنای آزاد 400 متر بود. 12 نفر از شناگران مل یپوش 57 کیلوگرم) و قدی /75±4/ 17 سال)، وزنی ( 63 /25±1/ کشور با میانگین و انحراف استاندارد سنی ( 92 200 و 400 متر را با شدت 80 تا 100 درصد اکسیژن مصرفی ، 166/75±4/49 سانتیمتر)، مسافت های 50 ) بیشینه (کنترل با تعداد ضربان قلب و میزان اسیدلاکتیک خون)، با مایوی معمولی و با فست اسکین شنا کردند. در شنای آزاد 400 متر، مایوی معمولی با فس تاسکین های تما متنه و نیم تنه با استفاده از آزمون تحلیل 0 مقایس ه شد. نیروی جلوبرنده آزمودن یها با استفاده از روش غیرمستقیم و / واریانس در سطح معناداری 05 0 اندازه گیری گردید. نتایج کاهش معنادار در رکورد شنای / نمون ههای وابسته در سطح معناداری 05 t آزمون 50 متر کرال سینه، کرال پشت، پروانه و رکوردهای چهار شنای 200 متر را نشان داد، درحال یکه کاهش 0). در خصوص تأثیر / معناداری در رکورد شنای 50 متر قورباغه مشاهده نشد (سطح معناداری 05 فست اسکین در میزان نیروی جلوبرنده (نشان از غلبه بر مقاومت آب) نتایج افزایش معناداری در شنای 0). با / کرال سینه، کرال پشت، پروانه و عدم افزایش معنادار در شنای قورباغه را نشان داد (سطح معناداری 05 توجه به نتایج و تأثیر لباس های فس تاسکین در بهبود عملکرد شناگران، استفاده از فست اسکین تمام تنه بخصوص در شنای سرعتی کرال سینه و نیمه استقامت پروانه و استفاده از فست اسکین نیم تنه در شنای استقامتی توصیه شود

هدف از این پژوهش، طراحی آزمون توان بی هوازی ویژه بسکتبال بر مبنای آزمون وینگیت 30ثانیه بود. آزمودنی-ها شامل 14نفر از بازیکنان تیم بسکتبال دانشگاه خوارزمی (قد5/9±75/176سانتیمتر، وزن48/9±05/69کیلوگرم، سن17/2±43/22 سال، چربی بدن20/6±39/15درصد و BMI43/2±21/22کیلوگرم بر متر مربع) بودند. به همین منظور حداکثر، حداقل و میانگین توان و شاخص خستگی پس از اجرای آزمون وینگیت و آزمون جدید (پیمودن مسافت 35متری با توپ بسکتبال با فاصله های استراحتی 10ثانیه ای در6نوبت) محاسبه و میزان لاکتات خون نیز بعد از گذشت 2دقیقه از اجرای هر دو آزمون اندازه گیری شد. برای بررسی میزان همبستگی بین شاخص های توان و شاخص فیزیولوژیکی (لاکتات خون) دو آزمون از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد بین حداکثر، میانگین وحداقل توان بدست آمده از آزمون جدید و آزمون وینگیت همبستگی معناداری وجود دارد (r=0.64 p=0.002 ، r=0.78 p=0.004، r=0.63 p=0.018) ولی بین شاخص خستگی دو آزمون همبستگی وجود نداشت (r=0.017 p=0.856). در میزان لاکتات 2دقیقه پس از اجرای بین دو آزمون وینگیت و آزمون جدید (به ترتیب 41/12و 078/11میلی مول بر لیتر) تفاوتی مشاهده نشد (p=0.289). در بررسی پایایی آزمون جدید بین حداکثر، میانگین، حداقل توان و شاخص خستگی بعد از دو مرتبه اجرا ارتباط معناداری وجود داشت (r=0.755 p=0.002، r=0.781 p=0.001، r=0.645 p=0.013، r=0.645 p=0.013). ر بررسی عینیت آزمون جدید نیز بین حداکثر، میانگین، حداقل توان و شاخص خستگی توسط دو گروه آزمون گیرنده ارتباط معناداری مشاهده شد (r=0.755 p=0.002 ، r=0.935p=0.000، r=0.751 p=0.002، r=0.789 p=0.000). بنابراین با توجه به آزمون وینگیت 30ثانیه آزمون طراحی شده (BAST ) آزمونی معتبر جهت اندازه گیری توان بی هوازی بازیکنان آماتور بسکتبال است.

هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین فراگرد انگیزش (عوامل انگیزاننده) و رفتار اخلاقی در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی بود که ابزار پژوهش شامل استفاده از دو پرسش نامه عوامل برانگیزاننده کلیفورد مالیت و همکاران (2007) و پرسش نامه رفتار اخلاقی سازمان لوزیر (1993) بود. نتایج نشان داد بین متغیرهای عوامل برانگیزاننده و رفتار اخلاقی کارکنان اداره ورزش و جوانان رابطه منفی و معناداری وجود دارد؛ بنابراین، هرچه عوامل بیشتر جهت برانگیختن به یک رفتار معین در فرد بیشتر می شود، فرد در تعیین اولویت این عوامل متناسب با نیازهای خود دچار تزلزل شده و پایبندی کمتری به رفتار اخلاقی از خود نشان می دهد.

هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر عوامل فردی در بروز انواع سوء رفتارهای علمی است. روش این تحقیق، توصیفی، از نظر اجرا، پیمایشی و از نظر هدف کاربردی بود. داده های این تحقیق با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. روایی آن به وسیله جمعی از استادان مدیریت ورزشی تأیید گردید و پایایی آن با آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه شد. این پرسشنامه با مقیاس 5 ارزشی طیف لیکرت طراحی شده بود. جامعه آماری شامل دانشجویان تربیت بدنی کل کشور بود. بر اساس مناطق جغرافیایی کشور، پنج دانشگاه از شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز کشور انتخاب شدند که دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته تربیت بدنی داشتند. نمونه آماری تحقیق شامل دانشجویان تربیت بدنی تحصیلات تکمیلی دانشگاه های تهران، شیراز، کردستان، مازندران و مشهد بود. انتخاب نمونه ها با روش نمونه گیری طبقه بندی – تصادفی در دسترس بود. حجم نمونه آماری در پنج دانشکده ، بر اساس تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی این پنج دانشکده و با استفاده از جدول مورگان تعیین شد. یافته ها نشان از اهمیت زیاد عوامل فردی به خصوص عامل مدیریت ضعیف زمان (عدم استفاده مناسب، هدر دادن زمان) توسط دانشجو در بروز سوء رفتار های علمی داشت. برای مقابله با انواع سوء رفتارهای علمی، باید توجه ویژه ای از طرف ضابطین امر به عوامل فردی به خصوص عامل مدیریت زمان به عنوان یک عامل تاثیر گذار در بروز سوء رفتارهای علمی اتخاذ گردد.

The purpose of this study was to compare the EMG activity of Vastus Medialis Oblique (VMO) and Vastus Lateralis (VL) muscles in the single- joint knee extension (KE) and the multi- joint leg press (LP). Subjects performed two maximal voluntary isometric contractions (MVC) and LP and KE actions subsequently performed at individual load، equal 80% of MVC in each exercise modality. 15 healthy men، (mean age 31.93 ± 7.08 yrs، mean height 176.6 ± 5.93 cm، mean weight 72± 12.62 kg) with no previous of knee pain، trauma، surgery، or other joint disease participated in the study.The EMG signal of VMO and VL muscles was recorded bilaterally during both exercises. Results showed no significant difference between LP and KE. However when EMG activity of VMO and VL muscles were compared whit each other، a significant difference was found (p ≤ 0.05)، and in both action the activity of VMO was more than VL. Regardless of the exercise model this suggests the increased demand of involvement may not be equally shared among muscles possessing different anatomical origin and insertion. Motor control plays an important role in rehabilitation in general and patellofemoral joint problems in particular

هدف از اجرای این پژوهش تعیین ارتباط بین توانایی تصویرسازی ورزشی و کارکردهای یادگیری مشاهده ای در ورزشکاران مرد بود. 115 ورزشکار مرد شرکت کننده در دوازدهمین المپیاد ورزشی دانشجویی با میانگین سنی 94/3±89/22 سال، پرسش نامه های پژوهش را تکمیل نمودند. یافته ها نشان داد ارتباط مثبت و معنا داری بین خرده مقیاس های توانایی تصویرسازی ورزشی و کارکردهای یادگیری مشاهده ای وجود دارد. یافته های تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نیز نشان داد توانایی تصویرسازی مهارت و هدف، کارکرد مهارتی و توانایی تصویرسازی راهبرد، کارکرد راهبردی یادگیری مشاهده ای را به طور معناداری پیش بینی می کنند. همچنین کارکرد اجرایی یادگیری مشاهده ای به طور معناداری توسط توانایی تصویرسازی هدف و تبحر پیش بینی می شود. یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می کنند مربیان و روانشناسان ورزشی می توانند در ورزشکارانی که از سطوح مهارتی نسبتاً بالایی برخوردارند، با منطبق ساختن نوع توانایی تصویرسازی با کارکردهای یادگیری مشاهده ای متناظر آن، اثربخشی تصویرسازی و یادگیری مشاهده ای را بهبود بخشند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر فواصل زمانی مختلف تمرین آسایی بر تحکیم مبتنی بر ثبات و ارتقای حافظة آشکار می باشد. نمونه آماری پژوهش حاضر در سه گروه حافظة آشکار حرکتی (گروه های ارتقای با فاصله2ساعت، تداخل با فاصله2ساعت + آزمون یادداری با فاصلهh 2 و تداخل بافاصله 2 ساعت + آزمون یادداری فوری)، سه گروه حافظة آشکار (گروه های 12 ساعت ارتقا، تداخل تأخیری با فاصلة h12+ اجرای آزمون یادداری فوری و تداخل تأخیری h12+ اجرای آزمون یادداری با فاصلهh 12)، و سه گروه حافظة آشکار حرکتی (گروه های 48ساعت ارتقا، تداخل تأخیری با فاصلة h48+ اجرای آزمون یادداری فوری و تداخل تأخیری h48+ آزمون یادداری با فاصلةh 48) تقسیم شدند. این پژوهش شامل مراحل اکتساب و یادداری بود و تکالیف زمان واکنش زنجیره ای متناوب و زمان واکنش دو انتخابی بینایی مورد استفاده قرار گرفت. در فاز اول مطالعه، تحکیم مبتنی بر ارتقا و در فاز دوم، تحکیم مبتنی بر ثبات بررسی شد. نتایج فاز اول برای گروه های ارتقای دو ، ارتقای 12 و ارتقای 48 ساعت نشان داد تحکیم مبتنی بر ارتقا برای گروه حافظة آشکار 48 ساعت ارتقا رخ داده است. نتایج فاز دوم نیز نشان داد در هر سه گروه حافظة با فاصله تمرین آسایی 48 ساعت، گروه های تداخل تأخیری با فاصلة h12 + اجرای آزمون یادداری فوری و تداخل تاخیریh 12+ آزمون یادداری با فاصلةh 12 اثر تحکیم مبتنی بر ثبات رخ داده و در گروه های حافظة با فاصله تمرین آسایی دو ساعت (تداخل بعد از دو ساعت + آزمون یادداری با فاصلة دو ساعت و تداخل بعد از دو ساعت + آزمون یادداری فوری) اثر تداخل پس گستر ایجاد شده است. همچنین، یافته ها نشان داند حافظة مربوط به تکلیف، بعد از یادگیری مهارت و در مرحله استراحت، ثبات، ارتقا و تحکیم می یابد.

هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس نیازهای روان شناختی پایه در تمرین بود. پژوهش حاضر توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری شامل ورزشکاران مرد و زن بالای 16سال بود که به طور ساختاریافته در تمرین شرکت کردند. نمونه 256 ورزشکار مرد و زن (04/4 ± 03/23M=) بود که به روش خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار مقیاس 12سؤالی نیازهای روان شناختی پایه در تمرین بود که ابتدا ترجمه (به روش ترجمه-ترجمه مجدد) و سپس روایی صوری و محتوای آن تأیید شد. پس از پایلوت اولیه و اصلاحات لازم، برای بررسی روایی سازه این مقیاس از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. همسانی درونی مقیاس و پایایی زمانی گویه ها نیز با محاسبه آلفای کرونباخ و نیز ضریب همبستگی درون گروهی (ICC)به روش آزمون-آزمون مجدد با فاصله 4-2 هفته برای خرده مقیاس ها و مقیاس کلی بررسی شد. نتایج نشان داد که مدل تأییدی مرتبه دوم مقیاس نیازهای روان شناختی پایه در تمرین از شاخص های برازندگی ( 98/0 = CFI، 07/0= RMSEA)، همسانی درونی(ارزش آلفا: ارتباط 87/0، شایستگی80/0، و استقلال 82/0 و کل پرسشنامه 88/0)، و پایایی زمانی (ارتباط 88/0، شایستگی 83/0، استقلال 83/0 و کل پرسشنامه 90/0) قابل قبول و مطلوبی برخوردار است. بنابراین این مقیاس بر روی جامعه پژوهش در ایران قابل استفاده است.