درخت حوزه‌های تخصصی

امروزه، پیچیدگی و محیط متغیر، لزوم به روز بودن و آشنایی مدیران با فرایندها و رویه های نوین مدیریت در سازمان ها را بیش از پیش نمایان می سازد؛ ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نگرش فرانوگرایی در مدیریت و اثر آن در توسعه ورزش انجام گرفت. روش پژوهش، هم بستگی بوده وبه شکل میدانی صورت گرفته است. جامعه این پژوهش را متخصصان و صاحب نظران حوزه مدیریت و ورزش تشکیل دادند. محقق از روش نمونه گیری نظری در این تحقیق با توجه به جامعه تحقیق استفاده نمود (160= N) که در نهایت 112 پرسش نامه دریافت گردید. برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه های محقق ساخته برگرفته از ابزار مدیریت فرانوگرای شعبانی (1392) و توسعه ورزش پورکیانی (1393) استفاده گردید. از آزمون های کالموگروف اسمیرنف و همبستگی اسپیرمن در نرم افزار اس.پی.اس.اس نسخه 22 و روایی سازه و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار لیزرل نسخه 8.8 استفاده شد. نتایج نشان می دهد که بین مدیریت فرانوگرا و توسعه ورزشی و مؤلفه های آن رابطه وجود دارد. همچنین، ضرایب رگرسیونی و مقادیر تی، مدل ارتباطی را تأیید می کند. براساس یافته ها مشخص می شود که لزوم توجه ویژه به تعاملات سازمانی مناسب تر و نیز رویه های کاری و مناسبات در سازمان، به ویژه در سازمان های ورزشی، بیش از پیش به توسعه ورزش در سطح قهرمانی، همگانی و تعلیم و تربیتی کمک خواهد نمود.

پژوهش حاضربا هدف بررسی ارتباط ابهام نقش و میزان پرخاشگری در بازیکنان فوتبال لیگ برتر ایران انجام شد. با استفاده از تحقیق توصیفی-همبستگی سه تیم شامل 72 بازیکن با میانگین 4.07 ± 26.07 سال، از تیم های حاضر در لیگ برتر فوتبال، فصل 92-93 به صورت در دسترس، که حاضر به همکاری با محقق بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. یافته ها نشان دادند بین ابهام نقش هجومی و میزان پرخاشگری بازیکنان فوتبال ارتباط معناداری وجود دارد. نتایج رگرسیون نشان داد که ابعاد ابهام نقش هجومی دارای توان پیش بین معناداری برای پرخاشگری بازیکنان فوتبال است. بنابراین، می توان نتیجه گرفت هر چه بازیکنان ادراک نقششان بیشتر باشد و از مسئولیت ها، جایگاه و نقش خود در تیم به خوبی آگاه باشند، میزان رفتارهای پرخاشگرانه ی آنها به همان نسبت کاهش خواهد یافت.

به منظور ارائه الگوی اضطراب رایانه در سازمان های ورزشی ایران، تحقیقی از نوع همبستگی اجرا و تعداد 574 نفر از مدیران و کارشناسان، با استفاده از نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه های استاندارد اضطراب رایانه هاینس و همکاران (1987)، خودکارآمدی رایانه مورفی و همکاران(1989)، انگیزش پیشرفت هرمانس (1970)، اضطراب خصیصه ای اسپیلبرگر و همکاران (1983) و محقق-ساخته تجربه با رایانه بود که روایی محتوایی آن را گروهی از متخصصین صاحب نظر دانشگاهی مورد تأیید قرار دادند. برای تحلیل داده ها از تحلیل عاملی تأییدی و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها نشان می دهند خودکارآمدی رایانه (39/0-) و بعد از آن تجربه کار با رایانه (19/0-) بیشترین اثر معکوس را بر پدید آمدن اضطراب رایانه می گذارد. با توجه به ضریب کلی تعیین (85/0R2=)، معادله ساختاری کاهش یافته (74/0R2=) و تبیین حدود 85% تغییرات اضطراب رایانه، می توان گفت مدل حاضر مدلی نسبتاً خوب و برازنده است که می توان به آن اتکا کرد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر دستورالعمل های کانون توجه بیرونی و درونی در افراد با سبک های شناختی مستقل از زمینه و وابسته به زمینه بر عملکرد و یادگیری مهارت حرکتی پرتاب دارت می باشد. در این راستا، آزمون گروهی تصاویر پنهان شده در بین 112 دانشجوی دختر سالم راست دست دانشگاه ارومیه در دامنه سنی 26 24 سال که تجربه ای در مهارت پرتاب دارت نداشتند توزیع شد. براساس نمرات به دست آمده از آزمون، 48 نفر به صورت تصادفی در چهار گروه 12 نفری مستقل از زمینه با دستورالعمل کانون توجه درونی، وابسته به زمینه با دستورالعمل کانون توجه درونی، مستقل از زمینه با دستورالعمل کانون توجه بیرونی و وابسته به زمینه با دستورالعمل کانون توجه بیرونی قرار گرفتند. شرکت کنندگان تکلیف پرتاب دارت را به مدت سه جلسه و هر جلسه، پنج دسته کوشش شش تایی را با دستورالعمل کانون توجهی مربوط به گروه خود تمرین کردند. بلافاصله پس از مرحله اکتساب (همانند پیش آزمون (یک دسته کوشش 10 تایی)) پس آزمون اجرا گردید و سپس، با فاصله 48 ساعت بی تمرینی و بدون ارائه هرگونه دستورالعمل، آزمون یادداری (یک دسته کوشش 10 تایی) انجام شد. تحلیل یافته ها با استفاده از آنووای دوطرفه نشان می دهد که اثرهای اصلی و نیز اثر متقابل در پس آزمون معنادار نمی باشد (P>0.05)؛ اما مقایسه میانگین آزمون یادداری گروه ها با استفاده از آنووای دوطرفه، تفاوتی معنادار را نشان می دهد (P<0.05). علاوه براین، به منظور بررسی اثر متقابل از آزمون تی مستقل با تصحیح بونفرونی استفاده گردید. یافته ها اختلاف معنا داری را بین دو گروه مستقل/ وابسته به زمینه با دستورالعمل های کانون توجه درونی و نیز بین دو گروه وابسته به زمینه که با دستورالعمل های متفاوت کانون توجه درونی و بیرونی آموزش دیده بودند نشان می دهد (P<0.012). به طورکلی، این پژوهش نشان می دهد که کانون توجه بیرونی، مزیتی برای یادگیرندگان وابسته به زمینه می باشد و کانون توجه درونی نیز ویژگی برجسته ای برای یادگیرندگان مستقل از زمینه محسوب می شود.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر گروه های سنی مختلف و نوع پروتکل تمرینی بر عملکرد تنفسی مردان، متعاقب اجرای پروتکل هوازی پیش رونده بود. از بین مردان سالم با میانگین سنی 7/1±7/12، 9/4±3/34 و 7/5±52 سال، که داوطلب شرکت در این پژوهش بودند، 37 نفر انتخاب شدند. ابتدا کارسنج پایی با تعداد دور ثابت پنجاه دور در دقیقه و با شدت اولیه حدود پنجاه وات شروع و هر 2 دقیقه، 25 وات به آن اضافه شد. پس از یک ساعت استراحت،آزمون کارسنج دستی هم با همان شدت کارسنج پایی انجام و ظرفیت حیاتی اجباری و حجم بازدمی با فشار با روش اسپیرومتری در قبل و بلافاصله پس از اجرای کارسنج ها اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش های آماری آنالیز دوطرفه، ANOVA، t زوجی و آزمون تعقیبی توکی در معنی داری (05/0p<) تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که سن و نوع پروتکل بر FVC و FEV1 اثر معنی داری دارد، طوری که سطح FVC متعاقب اجرای کارسنج پایی و دستی، در افراد نابالغ به طور معناداری از سالمند و میان سال کمتر(05/0p<) و میان سال از سالمند بیشتر بود (05/0p<). به علاوه، FEV1 متعاقب اجرای کارسنج ها به طور معنی دار در گروه میان سال از سالمند (05/0p<) بیشتر و نابالغ از سالمند و میان سال کمتر بود(05/0p<). اثر تعاملی هم سن و نوع پروتکل های تمرینی بر روی شاخص های ریوی مشخص شد. به علاوه، روشن شد که اجرای پروتکل کارسنج پایی بر گروه سنی نابالغ، FVC را افزایش و FEV1 را در هر سه گروه سنی بهبود داده است؛ اما در پروتکل کارسنج دستی، تنها FEV1 درگروه های سنی نابالغ و میانسال بهبود پیدا کرده بود.

هدف اصلی از پژوهش حاضر تعیین تأثیر آموزش مهارت های سب سواری بر تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم بود. شرکت کنندگان شامل 25 نفر از کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم در رده سنی 5 – 16سال بودند که پس از یکسان سازی با توجه به متغیرهای سن، جنسیت و میزان اختلال در نشانگان اتیسم در دو گروه تجربی (n= 11) و کنترل (n= 14) قرارگرفتند. هر شرکت کننده در گروه تجربی توسط یک مربی به طور انفرادی به مدت هشت هفته (چهار روز در هفته) تحت تمرین اسب سواری قرار گرفت. تغییرات در شدت اختلال در تعاملات اجتماعی از طریق مقیاس رتبه بندی اتیسم گیلیام- ویرایش دوم در پیش آزمون و دو روز پس از اتمام مرحله ی آموزشی در پس آزمون مورد اندازه گیری قرارگرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری تحلیل واریانس مختلط دو عاملی و آزمون های تعقیبی مربوطه استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های اسب سواری منجر به کاهش معنی دار در شدت بروز اختلالات در تعاملات اجتماعی در گروه تجربی شد. با این حال، افراد شرکت کننده در گروه کنترل تغییر معنی داری در این نشانگان اتیسم در طول دوره آزمایشی نشان ندادند. یافته ی پژوهش حاضر مشخص ساخت که مداخله آموزش مهارت های اسب سواری منجر بهبود تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم می شود.

هدف پژوهش، بررسی رابطه بین مهارت های گوش دادن با ویژگی های شخصیتی برنامه سازان و مجریان ورزشی سازمان صدا و سیما بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری کلیه برنامه سازان و مجریان ورزشی صدا و سیما به تعداد 100 نفر به روش کل شمار مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، دو پرسشنامه معتبر بود که روایی صوری آنها به طور مجدد توسط جمعی از خبرگان و پایایی آنها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب در پرسشنامه های مهارت های گوش دادن(80/0)، و ویژگی شخصیتی(80/0) تایید شدند. نتایج نشان داد که بین تیپ های شخصیتی و مهارت گوش دادن افراد سازمان ورزِشی رابطه معنی داری وجود دارد. در مجموع بین مهارت گوش دادن و ویژگی های شخصیتی در برنامه سازان و مجریان ورزشی سازمان تفاوت معنی داری وجود نداشت.

هدف از این تحقیق بررسی راهکارهای ایجاد ارتباط بین صنعت ورزش و مؤسسات آموزش عالی در استان مرکزی،و نیز موانعی که بر سر راه این ارتباط وجود دارند بود. جامعه آماری شامل همه فعالان بخش صنعت و مراکز آموزش عالی استان بودند. از فرمول برآورد حجم نمونه برای تعیین حجم نمونه استفاده شد، به طوری که 273 نفر در بخش اول به صورت تصادفی طبقه ای و135 نفر در بخش دوم تحقیق به صورت غیرتصادفی هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های تحقیق از پرسشنامه های محقق ساخته موانع ارتباط و راهکارهای توسعه ارتباط بین دو بخش استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های دو جمله ای و فریدمن در بسته نرم افزار SPSS نسخه 18 تحلیل شدند.طبق نتایج تحقیق، موانع اصلی ارتباطِ صنعت ورزش و مؤسسات آموزش عالی، به ترتیب عبارتند از موانع فرهنگی، قانونی، آموزشی، پژوهشی، اداری و اجرایی، ساختاری، سیاست گذاری و برنامه ریزی، که برای آنها نیز 43 راهکار مشخص شد که از جمله این راهکارها می توان به این موارد اشاره کرد:بهره گیری از توانمندی همه مراکز آموزش عالی برای توسعه ورزش، ایجاد کمیته برقراری ارتباط با مراکز آموزش عالی در حوزه صنعت ورزش، ارتقای کیفی توانمندی علمی مدیران و کارشناسان صنعت ورزش، افزایش بودجه تحقیقات در حوزه ورزش، بهره گیری از یافته های پژوهشی مراکز آموزش عالی در صنعت ورزش، تشکیل انجمن دانش آموختگان تربیت بدنی و بهره گیری از آن برای توسعه صنعت ورزش، جذب دانش آموختگان تربیت بدنی در بخش صنعت ورزش استان. بر این اساس، پیشنهاد می شود برای کاهش و رفع موانع موجود، این راهکارها به کار گرفته شوند تا ارتباط این دو بخش،توسعه یابد.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین نمره های آزمون برگ با قدرت آبداکتورهای ران و پلانتار فلکسور مچ در زنان سالمند است. 32 زن سالمند (میانگین سن 98/5±20/66 سال، وزن 78/5±60/62 کیلوگرم و قد 8/7± 94/159 سانتی متر) داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. اجزای آزمون برگ به چهار دسته تقسیم شد: 1. حفظ وضعیت، 2. حرکت درون تکیه گاه، 3. حرکت خارج تکیه گاه و 4. حرکت درون و خارج تکیه گاه. حداکثر انقباض ارادی (MVC) عضلات آبداکتور ران و پلانتار فلکسور مچ پا به وسیله دستگاه دیناموتر دستی (MMT) اندازه گیری شد. ارتباط بین اجزای آزمون برگ و قدرت عضلات با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 05/0 بررسی شد. نتایج نشان داد که بین قدرت آبداکتورهای ران و پلانتارفلکسورهای مچ پا و نمره های آزمون برگ در زنان سالمند ارتباط معناداری وجود دارد (05/0≥ᴩ). همچنین نتایج نشان داد که میزان همبستگی قدرت آبداکتورهای ران با بخش های آزمون برگ (62/0-54/0r = ) بیشتر از قدرت پلانتارفلکسورهای مچ با بخش های آزمون برگ بود (53/0-35/0r = ). بنابراین با توجه به نتایج تحقیق حاضر، می توان نتیجه گرفت که قدرت آبداکتورهای ران و پلانتارفلکسورهای مچ پا با اجرای آزمون برگ ارتباط دارد و کاهش قدرت عضلات مذکور، کاهش اجرای آزمون برگ را به همراه دارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرین هوازی با شدت بالا بر شاخص های میگرنی و بهبود کیفیت زندگی در زنان مبتلا به میگرن با طرح دو گروه پیش آزمون و پس آزمون (گروه گواه (9 =n )) و گروه تمرین هوازی با شدت بالا (9 =n ) و با نمونه گیری تصادفی در میان بیماران زن میگرنی (میانگین سنی 5/2 ± 8/22 سال، میانگین شاخص توده بدنی (8/40 ± 2/20 و میانگین درصد چربی 01/6 ± 41/22 درصد) انجام گرفت. پروتکل تمرین استقامتی دویدن با شدت بالا (17-15 مقیاس درک فشار بورگ) شامل هشت هفته تمرین به صورت سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 دقیقه بود. لازم به ذکر است که یک ماه قبل و بعد از پروتکل تمرین، شاخص های میگرنی (تکرار، مدت و شدت حملات) توسط پرسش نامه (ثبت سردردهای روزانه) بررسی گردید و 48 ساعت قبل و بعد از پروتکل تمرین نیز کیفیت زندگی و آمادگی هوازی ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها نیز با استفاده از روش آماری آنالیز کوواریانس و آزمون تعقیبی ال.اس.دی انجام گرفت. با در نظر گرفتن مقادیر پیش آزمون، تفاوت معناداری در پس آزمون بین دو گروه مورد آزمایش مشاهده نمی شود (0.001 >P ) نتایج حاکی از آن است که تمرین هوازی با شدت بالا موجب کاهش معنادار شدت(0.05 >P )، تعداد (0.001 >P ) و مدت (0.05 >P ) حملات سردرد و بهبود کیفیت زندگی (0.001 >P ) و نیز افزایش آمادگی هوازی (0.001 >P ) شده است. به طورکلی، تمرین هوازی با شدت بالا با تأثیر مثبت بر شاخص های میگرنی، کیفیت زندگی و بهبود آمادگی هوازی (احتمالاً) می تواند به عنوان یک رویکرد درمانی غیردارویی برای بیماران میگرنی در نظر گرفته شود.

توجه رسانه ها به ورزش، زیبایی، مد و نمایش رسانه ای جنبه های فرهنگی بدن و زیبایی باعث گرایش به زیبایی بدنی شده است. پس، هدف تحقیق حاضر بررسی نقش مد در گرایش دختران به تناسب اندام و ورزش بود. روش تحقیق توصیفی –پیمایشی بود. جامعه آماری، دختران دانشجوی ساکن خوابگاه های دانشگاه علامه طباطبایی ( 1430=N ( بودند و حجم نمونه طبق جدول مورگان 320 نفر تعیین شد. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی آن توسط 15 نفر از متخصصین مدیریت ورزشی و جامعه شناس تأیید گردید. پایایی پرسشنامه نیز با محاسبه آلفای کرونباخ 88/0 به دست آمد. گرایش به مد توانایی پیش بینی اهمیت به تناسب اندام و ورزش را در بین دختران دانشجو دارد و نمایش تلویزیونی مدل ها توانایی پیش بینی گرایش به مد و تناسب اندام را در دختران دارد. نمایش تلویریونی مد می تواند باعث گرایش دختران به شرکت در ورزش شود. اما نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین دانشجویان دختر با میزان فعالیت های ورزشی مختلف و شاخص های توده بدنی مختلف وجود ندارد. مد می تواند عامل مهمی در گرایش به ورزش و تناسب اندام در بین دختران باشد و به عنوان عاملی مثبت مورد استفاده مسئولین ورزش کشور قرار گیرد تا برای جذب جامعه به ورزش و تناسب اندام بهره برداری گردد. پس طراحان لباس و رسانه های جمعی می توانند به اشاعه مدلهایی در جامعه بپردازند که جنبه های جذب جامعه به سلامت و تندرستی در آن مورد توجه قرار گیرد.

دیابت نوع2 یک بیماری متابولیکی و متفورمین یکی از پرمصرف ترین داروهای کاهنده قند خون در این بیماران است. مطالعات نشان داده است ورزش نقش مهمی در بهبود نیمرخ چربی و کنترل قند خون در بیماران دیابتی نوع2 دارد. هدف این پژوهش، بررسی اثر تمرین تناوبی روی دوچرخه کارسنج بر مقاومت به انسولین و نیمرخ چربی مردان دیابتی نوع2 تحت درمان با متفورمین بود. 36 مرد مبتلا به دیابت نوع2 مصرف کننده متفورمین (میانگین سن 08/3 ±08/46 سال، شاخص توده بدنی 32/2±1/30 کیلوگرم بر متر مربع) انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تمرین تناوبی (هشت هفته تمرین تناوبی، 3 روز در هفته، 35 تا50 دقیقه تمرین با 40 تا 55 درصد ضربان قلب ذخیره) و کنترل تقسیم شدند. مقادیر ناشتایی کلسترول تام (TC)، تری گلیسرید (TG)، لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL-C)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C)، انسولین،گلوکز و هموگلوبین گلیکوزیله در قبل و بعد از هشت هفته تمرین اندازه گیری شد. داده ها از طریق تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر وt مستقل در سطح معناداری 05/0> αتحلیل شدند. نتایج نشان داد مقادیر سرمی انسولین، گلوکز، TG، TC، LDL-C، هموگلوبین گلیکوزیله و شاخص مقاومت به انسولین در گروه تمرین به طور معنا داری کاهش یافت (05/0>P)، ولی این تغییرات در گروه کنترل معنا دار نبود (05/0<P). همچنین مقادیر HDL-Cدر گروه تمرین با افزایش غیرمعنا داری همراه بود (05/0<P). با توجه به تأثیرات مطلوب تمرین تناوبی بر شاخص مقاومت به انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله و نیمرخ لیپیدی به نظر می رسد این شیوه تمرین روی دوچرخه کارسنج را می توان یک روش درمانی غیرتهاجمی برای افراد دیابتی نوع2 مصرف کننده متفورمین معرفی کرد.

نشر بنا به طبیعتش فضا ساز و فرهنگ­آور است و از مهم ترین و نیرومندترین اهرم های تحول فکری و فرهنگی است. رواج نشر به طور انبوه در واقع از اختراع چاپ آغاز می شود. تحقیق حاضر به منظور دستیابی به میزان رضایت­مندی مخاطبان از حوزه نشر کتب ورزشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی مخاطبان مراجعه­کننده به غرفه­های ناشران ورزشی، که در بیست و ششمین نمایشگاه بین المللی تهران در سال 1391 حضور داشتند، که نمونه­گیری به صورت تصادفی و در دسترس انجام گرفت، که حجم نمونه آماری 280 نفر انتخاب گردید. ابزار اندازه­گیری پژوهش حاضر، پرسش­نامه محقق ساخته بود که برای تعیین روایی پرسشنامه از نظرات اساتید و متخصصان علوم ورزشی و ارتباطات استفاده گردید و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 73/0 محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و t مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه (آنوا) استفاده شد که تمامی تجزیه و تحلیل ها با استفاده از نرم افزار spss16 انجام گردید. نتایج بیانگر این بود که متغیر عنوان از لحاظ رضایت مندی معنادار بوده و با توجه به آزمون های تعقیبی بین دانشجو، هیئت علمی و کارمند با بیکار تفاوت مشاهده گردید و همچنین متغیر قیمت معنادار بوده و بین دانشجو و هیئت علمی با بیکار تفاوت معنی داری وجود داشت و بین متغیرهای حجم و سهولت از لحاظ رضایت مندی تفاوت معناداری بوده و با توجه به آزمون های تعقیبی بین دانشجو با کارمند تفاوت معنا­داری وجود داشت و بین متغیرهای (جذابیت، کیفیت محتوا، تصویرسازی محتوا، صفحه­آرایی و تناسب محتوا با نیازها) تفاوت معناداری مشاهده نگردید.