محسن کوثری پور

توسعه ورزش دانش آموزی بخش مهمی از توسعه اقتصادی اجتماعی است که می تواند موجب افزایش نشاط اجتماعی و بهره وری ملی شود. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر عوامل کالبدی بر توسعه ورزش دانش آموزی با نقش میانجی سرمایه انسانی شهر تهران بود. روش پژوهش همبستگی با طرح مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کارشناسان معاونت تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش وپرورش، کارشناسان اداره کل آموزش وپرورش، ادارات آموزش وپرورش مناطق 19 گانه و معلمان تربیت بدنی شهر تهران بودند که تعداد 263 نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه ای هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه عوامل کالبدی مؤمنی زاده (1396)، سرمایه های انسانی شاکریان (1392) و توسعه ورزش دانش آموزی انصاری (1399) استفاده شد. روایی پرسشنامه توسط متخصصان تأیید و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ برای هر سه پرسشنامه بالای 7/0 به دست آمد. در تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. بر اساس نتایج مشخص شد که عوامل کالبدی و سرمایه انسانی بر توسعه ورزش دانش آموزی اثر مثبت معناداری داشتند، همچنین عوامل کالبدی بر سرمایه انسانی اثر مثبت معناداری داشتند. به علاوه مشاهده شد که سرمایه انسانی در ارتباط بین عوامل کالبدی و توسعه ورزش دانش آموزی نقش میانجی دارد. نتایج این پژوهش بر لزوم تقویت شاخص هایی از قبیل مناسب و کافی بودن زیر ساخت ها، تسهیلات، زیبایی شناختی، امنیت و ایمنی، دسترسی، شایستگی حرفه ای و اجتماعی، انگیزش و توانایی رهبری معلمان تربیت بدنی در جهت دست یابی به اهداف توسعه ورزش دانش آموزی به ویژه بعد روانی و مهارتی تأکید دارد.

هدف این پژوهش، تبیین شاخصهای ارزیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی شهر تهران بوده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گرد آوری داده ها از نوع پژوهشهای همبستگی است که به شکل میدانی انجام شده است. جامعه آماری آن را همه معلمان تربیت بدنی مرد و زن مناطق 19 گانه شهر تهران تشکیل داده اند. در این تحقیق تعداد 384 معلم تربیت بدنی به روش نمونه گیری خوشه ای هدفمند، با استفاده از فرمول حجم جامعه نامحدود کوکران به عنوان نمونه انتخاب شدند. به این صورت که مناطق نوزدهگانه آموزش وپرورش تهران به پنج بخش شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تقسیم شده است و از هر بخش یک منطقه به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامه های پژوهش میان معلمان تربیت بدنی آن مناطق توزیع شده است. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه مقیاس ارزیابی معلمان تربیت بدنی (یلدیز، 2008) شامل 47 سؤال بر اساس پیوستار پنج ارزشی لیکرت با آلفای کرونباخ 0/79 بوده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بیشتر معلمان معتقدند که کمیته ای چندگانه برای ارزیابی عملکردشان تشکیل شود و ارزیابی در پایان هر ترم تحصیلی انجام گیرد. یافته های پژوهش نشان دادند که تبیین شاخصهای ارزیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی از برازش کافی برخوردار است. در این مدل، شاخصهای ارزیابی عملکرد شامل شاخص کلی عملکرد معلم، شاخص ارزیابی عملکرد محتوای برنامه درسی، شاخص عملکردهای فوق برنامه، شاخصهای مدیریتی عملکرد، عوامل کاهش دهنده عملکرد معلمان، نکات مهم در ارزیابی عملکرد معلمان و به کارگیری ارزیابی عملکرد در تصمیمات مختلف بودند.

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش مسئولیت اجتماعی و اخلاق حرفه ای در ارتقاء سرمایه اجتماعی معلمین تربیت بدنی شهر تهران بود. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه معلمان تربیت بدنی شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 که در مجموع 2343 نفر بودند. نمونه گیری با استفاده روش نمونه گیری خوشه ای با در نظر گرفتن حجم جامعه آماری از جدول تعیین حجم نمونه مورگان استفاده شد و بر این اساس حجم نمونه 425 نفر بدست آمد. به منظور اندازه گیری متغیرهای تحقیق از پرسشنامه های استاندارد مسئولیت اجتماعی و استوارتز (2003)، اخلاق حرفه ای مقیمی و رمضان (1390) و سرمایه اجتماعی خداداد و همکاران (1389) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS برای آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین مسئولیت پذیری با اخلاق حرفه ای، بین اخلاق حرفه ای معلمین با سرمایه اجتماعی و بین متغیر مسئولیت اجتماعی با اخلاق حرفه ای ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. در نهایت نتایج معادلات ساختاری نشان داد که مسئولیّت اجتماعی از طریق متغیر میانجی اخلاق حرفه ای بر سرمایه اجتماعی معلمین تربیت بدنی شهر تهران اثر مثبت و معناداری دارد. مدیران و مسئولین آموزش و پرورش شهر تهران با نهادینه کردن اخلاق و مسئولیت اجتماعی، علاوه بر افزایش سرمایه اجتماعی می توانند باعث پیامدهای مثبت منتج از سرمایه اجتماعی معلمین تربیت بدنی گردند.

هدف از انجام این پژوهش، شناسایی مؤلفه های بازدارنده توسعه فرهنگ ورزش همگانی از طریق سیمای جمهوری اسلامی ایران بوده که با رویکرد اکتشافی به صورت کیفی انجام گرفته است. جامعه آماری مورد نظر را کارشناسان و فعالان در حوزه ورزش همگانی، رسانه ورزشی، مسئولان ورزش کشور و استادان دانشگاهی ورزش که از سابقه فعالیت در حوزه رسانه برخوردارند، تشکیل می دهند که با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه بوده که پس از انجام چهاردهمین مصاحبه به اشباع نظری رسید و از روش تحلیل محتوای کیفی برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده کرده است. یافته های پژوهش شامل 15 مؤلفه در شاخه ساختاری، 9 مؤلفه در شاخه زمینه ای و 7 مؤلفه در شاخه محتوایی بوده است که درمجموع به 31 مؤلفه می رسد. مسئولان می توانند با توجه به نتایج پژوهش هایی از این دست، در راه اعتلا و گسترش ورزش همگانی گام های مثبت و بلندتری بردارند.

هدف از تحقیق حاضر شناسایی رابطه مدیریت زمان با تمایل به برنامه ریزی و خلاقیت مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان می باشد. روش تحقیق همبستگی بوده و به شکل میدانی صورت گرفته است. جامعه آماری کلیه کارشناسان و مدیران وزارت ورزش و جوانان (90 مدیر و 600 کارمند) می-باشد که براساس جدول مورگان و روش نمونه گیری طبقه ای-تصادفی تعداد 307 نفر (73 مدیر و 234 کارمند) به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه مدیریت زمان (89/0 =α)، پرسشنامه استاندارد کوئین (81/0 =α) و پرسشنامه خلاقیت شغلی جزنی (76/0 =α) به عنوان ابزار تحقیق استفاده شده است. برای طبقه بندی نتایج آمار توصیفی، آزمون کولموگروف اسمیرنف جهت طبیعی بودن توزیع داده ها و جهت پیدا کردن روابط و پیش بینی متغیرها، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. با توجه به نتایج روابط مثبت و معناداری بین مدیریت زمان و مؤلفه های و تمایل به برنامه ریزی مشاهده شد. به طور مشابه رابطه مثبت و معناداری بین مدیریت زمان و مؤلفه های آن با خلاقیت مشاهده شد. نتایج رگرسیون نشان داد که 28% از واریانس کل تمایل به برنامه ریزی و 7/44% از واریانس کل خلاقیت به مؤلفه های مدیریت زمان مربوط می شود. بر اساس نتایج، ارتباط تنگاتنگی بین چرخه بهره وری زمان با برنامه ریزی و خلاقیت وجود دارد. همچنین برنامه ریزی یکی از مهم ترین فاکتورهای مدیریت زمان است. برنامه ریزی زمان های کاری و امور شخصی نقشی مؤثر در تمایل به برنامه-ریزی و خلاقیت ایفا می کنند. به علاوه زمان بندی امور شخصی روزانه افراد می تواند اهمیت بسیاری در استفاده از زمان در دسترس در طول روز داشته باشد.

شرایط اجتماعی و اقتصادی سازمان های عصر حاضر، لزوم انعطاف و توجه ویژه به ساختارهای سازمانی را بیش از پیش نمایان ساخته است؛ همچنین اهتمام مستمر نسبت به توسعه ی سازمان بر اساس ویژگی های سازمانی سالم از ملزومات هر سازمان است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی کارکردهای سیستم مدیریت سایبرنتیکدر تثبیت شاخصه های سلامت سازمانی در سازمان های ورزشی تدوین شده است. روش تحقیق همبستگی بوده وبه شکل میدانی صورت گرفته است. جامعه ی آماری پژوهش همه ی کارشناسان 15 فدراسیون ورزشی و آکادمی ملی المپیک است که بر اساس نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعیین شد و در نهایت 89 پرسش نامه دریافت گردید (149 N=). برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه ی مدیریت سایبرنتیک قربانی زاده (1389) (92/0α =) و پرسش نامه ی استاندارد سلامت سازمانیOHI (مدل لایدن و کلینگل،92/0α=) استفاده شد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون، t مستقل و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. بر اساس یافته های این پژوهش، بین مدیریت سایبرنتیک با سلامت سازمانی ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت، همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که 6/73% از واریانس سلامت سازمانی مربوط به مدیریت سایبرنتیک بوده و جریان صحیح اطلاعات بیشترین اهمیت را در پیش بینی تغییرات سلامت سازمانیداراست. با توجه به نتایج به دست آمده می توان لزوم توسعه ی سلامت و بسط شاخصه های سیستم مدیریت سایبرنتیک را با اهمیت دانست؛ همچنین لزوم توجه ویژه به اخلاقیات، توسعه و آموزش فناوری های نوین، ایجاد جریان اطلاعات و رهبری راهگشا در جهت ارتقای بهره وری مضاعف سازمان های ورزشی امری مهم دررسیدن به اهداف و راهبُردهای سازمان است.

دگرگونی های اخیر در حوزه کسب وکارو نیاز به نیروی انسانی متخصص نشان داده که کارکنان، همواره دارائی های با ارزشی برای سازمان ها هستند؛ ازاین رو پژوهش حاضر با هدف بررسی کارکردهای اهتمام بر عوامل مدیریتی در حفظ نیروهای انسانی در وزارت ورزش و جوانان، تدوین گردیده است. روش پژوهش، همبستگی بوده و به شکل میدانی صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارشناسان وزارت ورزش و جوانان (300 نفر) می باشد که بر اساس جدول مورگان، حجم نمونه 169 نفر تعیین شد. برای گردآوری اطلاعات، از پرسش نامه محقق ساخته عوامل مدیریتی (85/0=α) و پرسش نامه حفظ کارکنان (95/0=α) استفاده گردید. از آمار توصیفی برای طبقه بندی یافته ها و برای آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون کلموگروف اسمیرنف، آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون چند گانه، آزمون فریدمن و آنالیز واریانس استفاده شده است. بر اساس یافته های این پژوهش، بین عوامل مدیریتی با حفظ نیروهای انسانی، ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که 55% از واریانس حفظ کارکنان، مربوط به عوامل مدیریتی است و حمایت کارکنان توسط مدیر، بیشترین اهمیت را در پیش بینی تغییرات حفظ کارکنان دارا است. با توجه به نتایج، توجه مدیریت به کارکنان به ویژه حمایت کارکنان، سازمان را در رسیدن به اهداف خود کمک خواهد کرد. همچنین مشارکت بیشتر کارکنان در تصمیم گیری، باعث توانمند شدن آنان گشته و در نتیجه وفاداری آنان به سازمان را موجب می شود.

هدف از تحقیق حاضر شناسایی رابطه مدیریت زمان با خلاقیت مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان می باشد. روش انجام تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بوده که در آن 307 نفر از کارکنان و مدیران وزارت ورزش و جوانان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسشنامه های استاندارد مدیریت زمان با(89/0 =α) و پرسشنامه استاندارد خلاقیت شغلی جزنی(76/0 =α) استفاده شد. از آمار توصیفی به منظور طبقه بندی داده ها و آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون کلموگروف اسمیرنف جهت طبیعی بودن توزیع داده ها و آزمون های همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه برای تعیین ارتباط و پیش بینی متغیرهای پژوهش استفاده گردید. با توجه به نتایج تحقیق، ارتباط مثبت و معناداری بین مدیریت زمان و مؤلفه های آن با خلاقیت مشاهده شد. نتایج رگرسیون نشان داد که 7/44 % از واریانس کل تغییرات میزان خلاقیت به مؤلفه های مدیریت زمان مربوط می شود. بر اساس نتایج، ارتباط تنگاتنگی بین چرخه بهره وری زمان با برنامه ریزی و خلاقیت وجود دارد. همچنین برنامه ریزی یکی از مهم ترین فاکتورهای مدیریت زمان است. برنامه ریزی زمان های کاری و امور شخصی نقشی موثر در تمایل به برنامه ریزی و خلاقیت ایفا می کنند. به علاوه زمان بندی امور شخصی روزانه افراد می تواند اهمیت بسیاری در استفاده از زمان در دسترس در طول روز داشته باشد