درخت حوزه‌های تخصصی

این پژوهش با هدف بررسی نقش قرارداد روانی ورزشکاران در رابطه بین عدالت ادراک شده با پاسخ های مخرب آن ها اجرا شد. جامعه آماری پژوهش را حدود 450 نفر از ورزشکاران حرفه ای لیگ برتر کشور در رشته های فوتبال، والیبال و بسکتبال تشکیل می-دادند که از میان آن ها، 198 نفر به شیوه سهل الوصول برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسش نامه های قرارداد روانی روسو (2001) با 28 سؤال، پرسش-نامه های عدالت ادراک شده (توزیعی، رویه ای و تعاملی) از ون یپرن و همکاران (2000) با 15 سؤال و پرسش نامه پاسخ های مخرب ورزشکاران از هاگدورن و همکاران (1999) با 9 سؤال بودند. داده های حاصل از پرسشنامه های پژوهش، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون میانجی تحلیل شدند. نتایج نشان داد تعهد کوتاه مدت، عملکرد حمایت گرانه از ابعاد قرارداد روانی و میانجی رابطه عدالت توزیعی با تلاش برای خروج یا تغییر باشگاه از ابعاد رفتار مخرب ورزشکاران است، امّا محدود کردن عملکرد، عملکرد حمایت گرانه، بازارپذیری بیرونی و ثبات چهار بُعد قرارداد روانی، میانجی رابطه عدالت توزیعی با غفلت و اعتراض پرخاشگرانه بُعد دوم رفتارهای مخرب ورزشکاران بودند. برای رابطه عدالت رویه ای با غفلت و اعتراض پرخاشگرانه نیز عملکرد حمایت گرانه، بازارپذیری بیرونی و ثبات از ابعاد قرارداد درونی نقش متغیر میانجی داشتند، امّا برای رابطه عدالت تعاملی با تلاش برای خروج یا تغییر باشگاه فقط عملکرد حمایت گرانه و برای رابطه عدالت تعاملی با غفلت و اعتراض پرخاشگرانه، عملکرد حمایت گرانه، بازارپذیری بیرونی و ثبات نقش میانجی داشتند. شواهد حاصل از پژوهش گویای آن است که ابعادی از قرارداد روانی نقش عدالت را بر پاسخ های مخرب ورزشکاران واسطه گری (میانجی گری) می کنند.

مدل مراحل یادگیری نیوول یک مدل یادگیری براساس دیدگاه سیستم های پویاست که براساس شکل گیری ارتباط بین درجات آزادی یادگیرنده به سه مرحله تقسیم می شود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر کانون توجه دستورالعمل بر یادگیری یک مهارت ساده (پرتاب دارت) و یک مهارت پیچیده (ضربه چیپ با پای غیربرتر) بود. این مطالعه شامل دو آزمایش بود. در آزمایش اول 24 دانشجوی پسر دانشگاه تهران تحت آموزش مهارت پرتاب دارت قرار گرفتند. شرکت کنندگان براساس نمره های پیش آزمون به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه دستورالعمل کانون توجه درونی و گروه دیگر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دریافت کردند. نتایج نشان داد که در یادگیری مهارت پرتاب دارت کانون توجه بیرونی مفیدتر بود. در آزمایش دوم 24 دانشجوی پسر دانشگاه تهران تحت آموزش مهارت شوت چیپ با پای غیربرتر قرار گرفتند. شرکت کنندگان براساس نمره های پیش آزمون به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه دستورالعمل کانون توجه درونی و گروه دیگر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دریافت کردند. نتایج نشان داد که در یادگیری شوت چیپ با پای غیربرتر کانون توجه درونی مفیدتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد در مهارت هایی که ساختار هماهنگ آنها هنوز شکل نگرفته، اتخاذ کانون توجه درونی سودمندتر است.

هوش هیجانی، توانایی درک و مدیریت هیجان­های خود و دیگران است و شامل استفادة هوشمندانه از هیجانات می­باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی هوش هیجانی در ورزشکاران نخبة زن و مرد رشته­های انفرادی و تیمی بود. 62 ورزشکار نخبة زن و 74 ورزشکار نخبة مرد از رشته­های مختلف ورزشی شامل رشته­های انفرادی و تیمی، به­عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسشنامة هوش هیجانی شانه توسط آزمودنی­ها، داده­های به­دست­آمده از طریق آزمون تحلیل واریانس دومتغیره و آزمون تی گروه­های مستقل و در سطح معناداری 05/0 تجزیه­وتحلیل شد. نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی ورزشکاران نخبة مرد و زن تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0 P>). همچنین هوش هیجانی ورزشکاران رشته­های تیمی و انفرادی اختلاف معناداری با یکدیگر نداشتند (05/0 P>). باتوجه به نتایج به­دست­آمده می­توان گفت که به همان اندازه که مردان ورزشکار به هوش هیجانی نیاز دارند، زنان ورزشکار نیز در عملکرد ورزشی و پیشرفت خود از هوش هیجانی سود می­برند. همچنین ورزشکاران رشته­های انفرادی و تیمی هر دو به اندازة مشابهی به ارتقای هوش هیجانی نیاز دارند و از آن در رشتة ورزشی خود بهره می­برند. ازاین­رو پیشنهاد می­شود که تمریناتی به­منظور ارتقای هوش هیجانی ورزشکاران بدون در نظر گرفتن جنسیت و نوع رشتة ورزشی برای کلیة ورزشکاران برنامه­ریزی شود.

هدف از پژوهش حاضر به کارگیری تمرین های تعادلی در جهت کاهش افسردگی و افزایش کیفیت زندگی بیمارانی است که حملات پارکینسونی آنها با وجود مصرف دارو کنترل نمی شود. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل است. 20 مرد مبتلا به پارکینسون به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تمرینی علاوه بر درمان های دارویی به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه 60 دقیقه ای نیز به انجام تمرین های تعادلی پرداختند؛ درحالی که بیماران گروه کنترل در این مدت جز درمان های دارویی، هیچ فعالیت بدنی را تجربه نکردند. در ابتدا و انتهای این دوره، افسردگی و کیفیت زندگی بیماران به ترتیب با پرسش نامه افسردگی بک و پرسش نامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون ارزیابی شد. نتایج نشان داد، افسردگی در گروه تجربی به شکل معناداری نسبت به پیش از دوره تمرینی کاهش یافت؛ درحالی که در گروه کنترل، تغییر معناداری مشاهده نشد. همچنین کیفیت زندگی در تمامی ابعاد در گروه تجربی بهبود یافت درحالی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. نتایج پژوهش نشان داد که ورزش های تعادلی به عنوان یک روش درمانی مفید و مؤثر می تواند در جهت بهبود افسردگی و به دنبال آن بهبود در عملکرد زندگی روزانه وکیفیت زندگی بیماران پارکینسون مورد استفاده قرار گیرد.

هدف از این مطالعه، بررسی ابعاد رضایت مندی داوطلبان انجمن های ورزشی دانشگاه های ایران بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان داوطلب انجمن های ورزشی دانشگاه های مناطق ده گانه کشور بودند (582=N). براساس جدول مورگان، 231 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند (231=n)؛ که از این میان، نتایج مربوط به 208 پرسشنامه، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. پس از تأیید روایی صوری و محتوایی پرسشنامه رضایت مندی توسط متخصصان، پایایی آن در یک مطالعه راهنما و به روش آلفای کرونباخ محاسبه شد (88/0=α). برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر توصیف آماری، از آزمون های آماری استنباطی ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل، ANOVA و نیز آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری (05/0 ≥P) استفاده شد. نتایج نشان داد، رضایت از کسب تجربه شغلی و اجتماعی مهم ترین و رضایت مادی کم اهمیت ترین ابعاد رضایت مندی داوطلبان انجمن های ورزشی بودند. همچنین بین اولویت ابعاد رضایت مندی داوطلبان دختر و پسر، فقط در رضایت از ابعاد مادی، هدفمند، اجتماعی، حمایتی و تعهد تفاوت معنی دار بود و بین اولویت ابعاد رضایت مندی داوطلبان رشته تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی، در رضایت از کسب تجربه، شغلی، هدفمند و تعهد تفاوت معنی داری وجود داشت. همچنین نتایج نشان داد، بین سن و رضایت مندی داوطلبان رابطه منفی و معنی داری (004/0=sig ؛198/0- =r) وجود دارد و بین وضعیت تأهل با رضایت مندی داوطلبان تفاوت معنی داری وجود نداشت. با توجه به نتایج پژوهش، به نظر می رسد با سیاست های تشویقی مناسب و تبدیل محیط انجمن ورزشی به مکانی که دستیابی به انگیزه های داوطلبی افراد در آن ها سهل تر و آسان تر امکان پذیر شود، می توان میزان رضایت مندی داوطلبان را افزایش داد.

فعالیت بدنی منظم می تواند تغییرات مطلوبی در سیستم فیبرینولیتیک ایجاد نماید و بهبود عملکرد آن را موجب شود. هدف از مطالعه ی حاضر تعیین تاثیر تمرین استقامتی همراه با روزه داری بر فاکتورهای فیبرینولیتیک می باشد. تعداد 24 مرد غیر ورزشکار به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت نمودند و بطور تصادفی در دوگروه روزه داری (F) و تمرین استقامتی+روزه داری (ET+F) قرار داده شدند، اما در نهایت به خاطر افت آزمودنی در دو گروه تحقیق با 20 آزمودنی (10 نفر در هر گروه) خاتمه یافت. آزمودنی های گروه F (وزن، 2/16±4/77 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 5/4±7/25) طی ماه رمضان فقط روزه داری داشتند، در حالیکه گروه ET+F (وزن، 3/9±3/79 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 9/2±3/26) علاوه بر روزه داری، به مدت چهار هفته و هر هفته 3 جلسه تمرین استقامتی داشتند. دو نمونه خونی (6 میلی لیتر) برای اندازه گیری آنتی ژن فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (t-PA)، بازدارنده فعال کننده پلاسمینوژن (PAI-1) و D-Dimer در قبل و بعد از ماه رمضان گرفته شد و رژیم غذایی نیز قبل و در هفته دوم ماه رمضان اندازه گیری و ثبت شدند. میزان وزن، BMI و درصد چربی آزمودنی ها پس از ماه رمضان در هر دو گروه به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>P)، با این حال کاهش وزن و BMI برای گروه ET+F بیشتر از گروه F بود (05/0>P). همچنین درصد چربی مصرفی رژیم غذایی هر دو گروه در ماه رمضان افزایش معنی داری یافت. آنتی ژن t-PA در گروه ET+F به طور معنی داری کاهش و در گروه F نیز تا مرز معنی داری کاهش یافت (06/0=P) اما مقایسه بین گروهی آنتی ژن t-PA، آنتی ژن PAI-1 و D-Dimer تفاوت معنا داری را نشان نداد. بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری نمود که احتمالا تمرین استقامتی همراه با روزه داری اسلامی از طریق کاهش وزن، BMI و آنتی ژن t-PA اثرات مطلوبی را بر سیستم فیبرینولیتیک ایجاد می نماید.

هدف از پژوهش حاضر، پاسخ به این سؤال بوده است که آیا در نشانه گیری هدف هایی که در برخی از موارد مانعی در مسیر ظاهر می شود، برنامه مسیر حرکت های قبلی مجدداً مورد استفاده قرار می گیرد یا خیر؟ به همین منظور، در قالب دو آزمایش، موقعیت دست راست تعداد 55 دانشجوی پسر داوطلب (18 تا 22 سال) در شرایطی که حضور مانع در کوشش های پیاپی (در آزمایش اول به شکل تصادفی؛ در آزمایش دوم با توالی قابل پیش-بینی) تغییر میکرد، با استفاده از مبدل های پتانسیومتری متصل به یک بازوی دو مفصله اندازه گیری شد. در آزمایش اول، نتایج تحلیل واریانس نشان داد که زاویه شروع مسیر (شاخص طرح ریزی) حرکات بدون مانعی که در حرکت قبل، مانع وجود داشت بزرگ تر از وقتی بود که در دو حرکت متوالی مانع ظاهر نمی شد (001/0>p ). در آزمایش دوم، از شباهت (F<1) تغییرات زاویه شروع حرکت گروه های توالی قابل پیش بینی با و بدون دستورالعمل با گروه الگوی تصادفی نتیجه گیری شد که اثر باقیمانده از حضور مانع در کوشش های قبلی نتیجه پیش بینی توالی کوشش ها نبوده، بلکه تنها با برنامه ریزی مسیر مرتبط بوده است. در کل، اینگونه استنباط شد که کنترل یک توالی از حرکت های پرهیز از مانع، مستقل از حرکات قبلی نیست و اینکه در طرح ریزی حرکات های مورد نظر، کمینه سازی هزینه های محاسباتی شکل گیری مسیر به صرف کمترین هزینه بیومکانیکی اندام مجری ارجحیت دارد.

پژوهش حاضر راهبردهای توسعه گردشگری ورزشی در شهرستان مینودشت را ارائه می دهد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز از مطالعات کتابخانه ای و میدانی -شامل مشاهده مستقیم و منظم و پرسشنامه- استفاده شده است. برای بدست آوردن پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد در این ارتباط ضریب بدست آمده( 0.74 ) نشان دهنده پایایی مطلوب پرسشنامه می باشد. جهت سنجش روایی پرسشنامه، ظاهر و محتوی پرسشنامه توسط 10 نفر از کارشناسان و متخصصین رشته گردشگری تایید شد. گروه های درگیر در این تحقیق عبارتند از: جامعه محلی، مدیران محلی و گردشگران . داده های حاصل از پرسشنامه با استفاده از نرم افزار آماریSPSS V18 و مدل SWOT تجزیه و تحلیل شدند؛ یافته های تحقیق نشان می دهد که ورزش های هوایی مانند پاراگلایدر در بین جاذبه های گردشگری ورزشی شهرستان مینودشت در رتبه اول قرار دارند. یافته های تحقیق نشان می دهد عوامل متعدد بر فرایند توسعه گردشگری ورزشی شهرستان موثر می باشند مهم ترین قوت و ضعف توسعه گردشگری ورزشی در شهرستان مینودشت به ترتیب پایین بودن هزینه حضور در رویدادهای ورزشی وعدم استفاده از تجارب موجود در زمینه توسعه متقابل ورزش و گردشگری می باشد و همچنین مهم ترین فرصت و تهدید به ترتیب امکان حضور گردشگران و ورزشکاران خارجی و کیفیت پایین خدمات آژانس های گردشگری است. در نهایت با تلفیق عوامل درونی و بیرونی بر روی نمودار مدل سوات، راهبردهای تدافعی به عنوان راهبردهای بهینه شناخته شدند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین هوازی در هوای آلوده به ذرات کربن سیاه بر بیان ژن TLR4 و TNF-α در موش های صحرایی نر است. به این منظور 24 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با میانگین توده بدنی 97/26±29/279 گرم به طور تصادفی در چهار گروه الف) کنترل، ب) تمرین هوازی، ج) آلودگی و د) آلودگی+ تمرین قرار گرفتند. از دستگاه تزریق ذرات و اتاقک (فالونک) به منظور قرارگیری حیوانات در معرض ذرات کربن سیاه با قطر کمتر از 10 میکروناستفاده شد. پروتکل تمرین هوازی با 50 درصد بیشینه سرعت هر گروه به مدت 4 هفته انجام گرفت و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و قرارگیری در معرض ذرات کربن سیاه حیوانات قربانی شدند. با استفاده از تکنیک Real time-Pcr بیان ژن TLR4 و TNF-α در بافت ریه موش ها ارزیابی شد. به منظور تعیین معنادار بودن تفاوت بین گروه ها از تحلیل واریانس چندسویه و آزمون تعقیبی LSD و آزمون ناپارامتریک فریدمن استفاده شد. تمرین هوازی، به کاهش بیان ژن TLR4 و TNF-α در موش های در معرض ذرات کربن سیاه منجر شد. همچنین، تمرین با کاهش معنا دار توده بدن در گروه های در معرض ذرات کربن سیاه همراه شد. چهار هفته تمرین هوازی در هوای آلوده به ذرات کربن سیاه به تعدیل عوامل التهابی TLR4 و TNF-α و توده بدن منجر می شود. به نظر می رسد این تغییرات در بخشی با کاهش خطر ابتلا به بیماری های ریوی همراه باشد.

دردنیایامروزبقایبلندمدتیککسب وکاربهقدرتوتواناییآنبنگاهبرایمعرفیموفقمحصولات جدیدش به بازاروابستهاست. وجودبعضیازعواملپیشبرندهتوسعهمحصولجدیددرصنعت پوشاک ورزشی باعث اهمیت یافتن توسعهمحصولجدیددراینصنعتشدهاست. هدف این مقاله شناسایی و رتبه بندی عوامل حیاتی موفقیت پروژه های توسعه محصول جدید در صنعت پوشاک ورزشی است. در مرحله اول، عوامل مهم درپژوهش هایپیشینموردبررسی قرار گرفت، سپس با خبرگان صنعت باتجربه بالاتر از ۱۵ سال از روش گلوله برفی، مصاحبه به عمل آمد، در ادامه شاخص ها و عوامل اصلی کدگذاری و شناسایی شده و درنهایت با تهیه پرسش نامه بسته، در بین جامعه موردنظر با ۸۰ نمونه، نظر مدیران باتجربه کمتر از ۱۵ سال با استفاده از روش تصادفی ساده، در رابطه با این موارد سنجیده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که شش عامل، به ترتیب اولویت، بازاریابی و فروش، تیم توسعه محصول، تکنولوژی، طراحی و تولید، توانایی سازمانی و تجاری سازی شناسایی و شاخص های کلیدی هریک از عوامل را بررسی و رتبه بندی نموده و از طریق نرم افزار اس پی اس اس مطلوبیت هریک با استفاده از آزمون تی-تست تک نمونه ای سنجیده و با استفاده از آزمون فریدمن رتبه بندی شده اند، درنهایت از طریق لیزرل برازش مدل مفهومی در حد مطلوب ارزیابی شد و عامل تکنولوژی با بار عاملی۲۵/۰ مورد تائید قرار نگرفت که حاکی تأثیر کم این عامل در این صنعت می باشد.

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی میزان التزام عملی مربیان ورزشی به مسئولیت های حقوقی از دیدگاه ورزشکاران شهرستان ارومیه است. روش پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی– پیمایشی بود که به صورت میدانی انجام گرفت. بدین منظور 384 نفر از ورزشکاران شهرستان ارومیه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود که به روش آزمون – آزمون مجدد، پایایی آن بررسی و ضریب 93 درصد حاصل شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، با توجه به طبیعی بودن توزیع داده ها از آمار پارامتریک تی استیودنت و آنووا استفاده شد. بررسی یافته های تحقیق نشان داد 28/73 درصد مربیان ورزشی به مسئولیت های حقوقی خود از دیدگاه ورزشکاران آگاهی داشتند. بین دیدگاه زنان و مردان، مدرک تحصیلی و تجربه و مهارت، در خصوص میزان التزام عملی مربیان ورزشی به مسئولیت های حقوقی تفاوت معناداری وجود داشت (05/0 ≥P ). با توجه به اعلام آشنایی آزمودنی ها با وظایف مربیان ورزشی به مسئولیت های حقوقی، توصیه می شود با تهیه بروشورهای حقوق ورزشی متناسب با ایمنی و سلامت فضاهای ورزشی برای مربیان ورزش، والدین و ورزشکاران جهت تکمیل تر شدن آگاهی های جامعه ورزش اقدام شود.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی مؤلفه ها و شاخص های ارزشیابی استادان تربیت بدنی عمومی بود. جامعة آماری پژوهش، تمام دانشجویان دانشگاه اصفهان (12567=N) را شامل گردید که بر اساس جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه 375 نفر محاسبه و نمونة آماری نیز به صورت تصادفی طبقه ای بر اساس جنسیت گزینش شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامة محقق ساخته ای که از طریق مطالعات کتابخانه ای و بهره گیری از نظرات پنج تن از استادان مدیریت ورزشی با استفاده از تکنیک دلفی استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظرات خبرگان، و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ تأیید شد. برای تجزیه وتحلیل داده های حاصل از جمع آوری پرسشنامه ها از آزمون بارتلت و تحلیل عاملی تأییدی مرتبة دوم استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل عاملی تأییدی بیانگر برازش مطلوب مدل بود و در نهایت، مدل ارزشیابی استادان تربیت بدنی عمومی در قالب 34 شاخص و پنج مؤلفة مهارت های تدریس (چهارده شاخص)، مهارت های ارتباطی (پنج شاخص)، مهارت های فردی (چهار شاخص)، اصول و قوانین آموزشی (چهار شاخص) و نظارت و ارزشیابی (هفت شاخص) طراحی گردید. مدل نهایی در قالب مؤلفه ها و شاخص های ارائه شده می تواند به عنوان یک ابزار دانشجومحور جامع، پایا و روا، برای ارزیابی عملکرد استادان تربیت بدنی عمومی در مراکز آموزش عالی به کار رود.

هدف از این پژوهش تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر عملکرد حرکتی مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(MS) است. بدین منظور 20 نفر از بیماران مبتلا به بیماری MS با امتیاز گسترش یافته وضعیت ناتوانی (EDSS)(54/1±94/2)، با میانگین سنی (8/7±05/34)، وزن (58/11±83/67) و شاخص توده بدنی (81/3±40/22) به¬صورت تصادفی به دو گروه تجربی(10=n) و کنترل (10=n) تقسیم شدند. گروه تجربی علاوه بر مصرف داروهای تجویز شده، در هشت هفته تمرین مقاومتی شامل هفته¬ای سه جلسه (60 الی80 دقیقه با 50- 70 درصد یک تکرار بیشینه) شرکت کردند و گروه کنترل فقط داروهای تجویز شده را مصرف کردند. داده¬ها با استفاده از نرم¬افزار SPSS-13 و روش آماری T مستقل داده¬های افزوده در سطح 05/0≥ α تجزیه و تحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد تمرینات مقاومتی بر آزمون برخاستن و رفتن (001/0= P) وآزمون پله سه دقیقه (002/0=P) تأثیر معنی¬داری داشته، ولی با وجود بهبود آزمون 10 متر راه رفتن (083/0 =P)، تغییرات معنی¬داری مشاهده نشد. در مجموع با توجه به تأثیر مثبت ورزش مقاومتی بر مبتلایان به MS در بهبود عملکرد حرکتی پیشنهاد می شود این بیماران از تمرین مقاومتی فزاینده و منطبق با نیازهای فردی استفاده نمایند.

افراد با انگیزه های متنوعی نیز در ورزش شرکت می کنند. یکی از عوامل اثرگذار بر رویکردهای مشارکت ورزشی، تفاوت های فرهنگی است. به این منظور، دیدگاه ها و انگیزه های 279 دانشجوی ورزشکار ایرانی و 310 دانشجوی ورزشکار روسی بررسی شد. این دانشجویان از دانشگاه های گیلان، مازندران، گرگان و دانشگاه های روسی شرکت کننده در سومین المپیاد ورزشی دانشگاه های حاشیه دریای خزر (تابستان 83، دانشگاه گیلان) شرکت کرده بودند. دیدگاه این افراد با پرسشنامه محقق ساخته ای و انگیزه آنان با پرسشنامه استاندارد شامل 14 سؤال 5 ارزشی لیکرت اندازه گیری شد. ثبات درونی پرسشنامه ها در دامنه 86/0 – 79/0 متغیر بود و داده های تحقیق با آزمون خی دو ویو من ویتنی در سطح 05/0 P≤ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحقیق نشان داد که دیدگاه دانشجویان ایرانی و روسی در مورد تدثیر رشد شناختی و آگاهی های عمومی ورزشی بسیار به هم نزدیک بود، ولی در مورد تاثیر عاطفی – اجتماعی مشارکت ورزشی، دانشجویان ایرانی بر نقش اجتماعی ورزش و دانشجویان روسی بر نقش عاطفی ورزشی تاکید داشتند. در دانشجویان روسی انگیزه های رقابت، چالش و تعامل اجتماعی و در دانشجویان ایرانی انگیزه های سلامتی، لذت، وضعیت ظاهری و آسودگی و آرامش از دلایل مهم شرکت در فعالیت های ورزشی منظم بود.