درخت حوزه‌های تخصصی

بازگشت ورزشکاران به ورزش، نیازمند ارزیابی کامل عوامل عملکردی می باشد. هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین آزمون ها (چهار آزمون هاپ ، پرش عمودی تک پا و آزمون تی ) و شاخص های عملکردی در ورزشکاران با سابقه ترمیم رباط صلیبی قدامی زانو جهت بازگشت به ورزش می باشد. آزمودنی ها، 40 فوتبالیست (با میانگین سنی 4/28 سال، قد 2/175 سانتی متر و وزن 4/75 کیلوگرم) با سابقه جراحی ترمیمی بودند. شش آزمون عملکردی با شاخصهای قدرت ، دامنه حرکتی و حس عمقی مفصل زانو جهت بررسی حساسیت هر یک از آزمون ها و شاخص ها باروش ضریب همبستگی پیرسون ارزیابی شد. یافته ها بیانگر این است که ارتباط معناداری بین آزمون ها و شاخص های عملکرد در نمونه ها وجود ندارد. بر مبنای یافته ها پیشنهاد می شود که آزمون های عملکردی و شاخص های قدرت ، دامنه حرکتی و حس عمقی ، هریک به صورت مجزا در ارزیابی بازگشت به ورزش ورزشکاران مورد توجه قرار گیرد.

هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل ارتباطی خودکارآمدی شغلی و هوش سازمانی در وزارت ورزش و جوانان ایران بود. جامعه آماری تحقیق کلیه مدیران عالی، میانی و پایه، کارشناسان مسئول، کارشناسان و کمک کارشناسان وزارت ورزش بود(850=N) که از بین آن ها 265 نفر به طور تصادفی طبقه ای برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دستیابی به اهداف تحقیق از پرسشنامهی خودکارآمدی شرر و پرسشنامه هوش سازمانی آلبرخت استفاده شد. روایی صوریی و محتوایی هر دو پرسشنامه به تایید 15 نفر از متخصصین رسید و پایایی آن ها در یک مطالعه ی مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ به ترتیب (799/0= r) و(920/0 = r) محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از روش های آماری توصیفی و روش های آماری استنباطی از جمله کلموگروف- اسمیرنوف، تی استودنت تک نمونه ای، تحلیل مسیر و برای تعیین ارتباط علی بین متغیرها از روش مدل معادلات ساختاری با بهرهگیری از دو نرم افزار SPSS.v.16 و AMOS.v.18 استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد خودکارآمدی شغلی و هوش سازمانی در وزارت ورزش و جوانان در حد مطلوبی قرار ندارند. هم چنین خودکارآمدی شغلی ضمن ارتباط با هوش سازمانی در وزارت ورزش و جوانان ایران با ضریب مسیر(58/0= E) بر آن اثر دارد که در این تاثیرگذاری میل به تغیر با بارعاملی 83/0، روحیه با بارعاملی 79/0، اتحاد و توافق با بارعاملی 76/0، سرنوشت مشترک و کاربرد دانش هر کدام با بارعاملی 64/0 و چشمانداز راهبردی با بارعاملی 59/0 نقش دارند(05/0p<). با توجه به تاثیر خودکارآمدی شغلی بر هوش سازمانی در وزارت ورزش و جوانان بهره گیری از مدل ارتباطی آنها در برنامه ریزیها و تصمیم گیری های این وزارتخانه توصیه میشود.

سرمایه فکری یکی از قابلیت های مهم سازمانی است که می تواند به سازمان ها درخلق و تسهیم دانش، بسیار کمک کند و در مقایسه با سازمان های دیگر، مزیت سازمانی پایداری را برای آن ها ایجاد نماید؛ لذا، هدف از پژوهش حاضر، ارائه مدلی برای سرمایه فکری در وزارت ورزش و جوانان می باشد. شایان ذکر است که این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی هم بستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان (745 نفر) تشکیل دادند. حجم نمونه نیز بر اساس جدول مورگان، 254 نفر تعیین گردید. یافته ها نشان می دهد که سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه ای تأثیر معناداری بر سرمایه فکری دارند..

هدف از این مطالعه پیش بینی نتایج کشورهای آسیایی در بازی های المپیک بر مبنای عملکرد آن ها در بازی های آسیایی است. برای بررسی عملکرد از سه متغیر رتبه، تعداد مدال طلا و مجموع مدال ها استفاده شد. جامعه آماری تمام کشورهای آسیایی شرکت کننده در بازی های المپیک وبازی هایآسیایی بود (43N=). تمام جامعه آماری به عنوان نمونه آماری انتخاب و نتایج این کشورها در بازی های المپیک و آسیایی تجزیه و تحلیل قرار شد. برای گردآوری داده ها از منابع معتبر استفاده شد و برای اطمینان از صحت اطلاعات، داده ها از طریق چند منبع بررسی شدند. روش اجرایی تحقیق به این صورت بود که هر دوره از بازی های آسیایی به صورت متناظر به عنوان پیش بینِ بازی های المپیک بعدی (بازی های المپیکی که دو سال بعد برگزار می شود) در نظر گرفته شد. همچنین، به منظور بررسی و مقایسه توصیفی داده ها از روش های آمار توصیفی و برای تجزیه و تحلیل استنباطی داده های تحقیق از روش های آماری آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS و در سطح معنا داری 05/0≥P استفاده شد. یافته ها نشان داد بین رتبه کشورهای آسیایی در بازی های المپیک و آسیایی، تعداد مدال طلا در بازی های المپیک و آسیایی و مجموع مدال ها در بازی های المپیک و آسیایی رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. همچنین، تعداد مدال های طلا و مجموع مدال های کسب شده در بازی های آسیایی می تواند پیش بین معنا داری برای تعداد مدال های طلا و مجموع مدال های کسب شده در بازی های آسیایی باشد. کشورهای آسیایی باید سرمایه گذاری بیشتری روی بازی های آسیایی داشته باشند تا بتوانند امید بیشتری برای کسب موفقیت در بازی های المپیک داشته باشند.

پژوهش حاضر به منظور تعیین تأثیر مصرف حاد کافئین بر شاخص های فشار اکسایشی مردان والیبالیست پس از یک جلسه فعالیت مقاومتی وامانده ساز انجام شد. 20 مرد والیبالیست (سن 10/1±20/21 سال، درصد چربی 78/2±75/10% و شاخص توده ی بدنی 99/0±95/22 کیلوگرم بر مجذور متر) به صورت تصادفی در دو گروه همگن شده (گروه مکمل کپسول کافئین و دارونما 6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) قرار گرفتند. همه آزمودنی ها پس از دریافت مکمل یا دارونما در یک قرارداد فعالیت مقاومتی باوزنه (شامل 7 حرکت در 3 نوبت با80% یک تکرار بیشینه تاحد واماندگی) شرکت نمودند. تغییرات ظرفیت ضداکسایشی تام (TAC) و مالون دی آلدهید (MDA) سرم طی سه مرحله (قبل و 45 دقیقه بعد از مصرف مکمل و بلافاصله پس از قرارداد ورزشی) اندازه گیری شد. میانگین و انحراف استاندارد داده های طبیعی با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس مکرر، بونفرونی و تی مستقل در سطح معنی داری 5 درصد بررسی شدند. نتایج حاکی است که مصرف حاد کافئین تأثیر معنی داری بر سطوح TAC و MDA سرم در حالت پایه ندارد (05/0P≥). از طرفی، یک جلسه فعالیت مقاومتی وامانده ساز باعث کاهش معنی دار TAC(05/0P≤) و افزایش معنی دار MDA گردید (05/0P≤). در حالی که، تفاوت معنی داری در هیچ یک از متغییرهای اندازه گیری شده بلافاصله پس از انجام فعالیت مقاومتی بین گروه ها مشاهده نشد (05/0P≥). براساس یافته های حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که احتمالاً مصرف حاد کافئین در تحقیق حاضر توانایی لازم جهت افزایش TAC پایه را نداشته و هم چنین نمی تواند از تغییرات نامطلوب شاخص MDA سرمی به عنوان شاخص آسیب فشاراکسایشی ناشی از انجام یک جلسه فعالیت مقاومتی در مردان والیبالیست بکاهد.

هدف، طراحی مدل تأسیس شرکت دانش بنیان در حوزه علوم ورزشی بود. این پژوهش کاربردی با رویکردی آمیخته (کیفی و کمی) است. در بخش کیفی نمونه شامل اعضای هیأت علمی مدیریت ورزشی(7 نفر)، متن و فیلم مربوط به شرکت دانش بنیان(7 سند) بود. نمونه گیری هدف مند بود و با توجه به رویکرد غیر احتمالی آن تا نقطه ای ادامه پیدا کرد که به اشباع نظری رسیدیم. در بخش کمی جامعه آماری شامل دانشجویان تحصیلات تکمیلی علوم ورزشی بود که به صورت هدفمند 110 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در بخش کیفی از استراتژی داده بنیاد با نرم افرار MAXQDA در سه بخش کد گذاری باز، کد گذاری محوری و کد گذاری انتخابی استفاده شد. در بخش کمی از مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی (PLS) و نرم افزار 2Smart PLS استفاده شد. نتایج نشان داد که نقطه ی اشباع در نمونه ی کیفی ایجاد 63 کد اولیه، 6 بعد (موانع، پیشران ها، ظرفیت های صنعت ورزش، بخش های کارآفرینی ورزش، کارآفرینی ورزشی دانش بنیان و نتایج) و 1 کد محوری ( تأسیس شرکت دانش بنیان ورزشی) متفاوت می کند که در مجموع 127 فراوانی کلی و 106 فراوانی مربوط به تفکیک مصاحبه ها را دارند. همچنین فرضیه های شناسایی شده در بخش کیفی به صورت کمی مورد مورد تأیید قرار گرفتند. مدل این تحقیق جهت استفاده کارآفرینان ورزشی برای ورود به حوزه تأسیس شرکت دانش بنیان راه گشا خواهد بود.

هدف تحقیق حاضر، تعیین رابطه ی به کارگیری فن آوری اطلاعات و ارتباطات و اثربخشی سازمانی در سازمان ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی است. روش کلی پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی است و به شکل میدانی اجرا شده است. برای جمع-آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته ی به کارگیری فن آوری اطلاعات و ارتباطات و پرسشنامه ی محقق ساخته ی اثربخشی سازمانی حمیدی استفاده شد. جامعه ی آماری تحقیق، کلیه ی کارکنان اداره ی ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی و حجم نمونه ی آماری برابر با کل افراد جامعه (46 نفر) برآورد شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی به عمل آمد. از آزمون کلموگروف اسمیرنف جهت مشخص کردن نرمال بودن جامعه ی آماری و از آزمون های هم بستگی و رگرسیون استفاده شد. یافته های حاصل نشان داد که، بین به کارگیری فن آوری اطلاعات و ارتباطات و اثربخشی سازمانی در سازمان ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی رابطه ی معنی داری وجود دارد. بین میزان به کارگیری فن آوری اطلاعات و ارتباطات با تعهد سازمانی، مقاومت منفی در برابر تغییرات کارکنان و بهبود در بخش های کیفیت سازمان رابطه وجود دارد؛ اما بین میزان به-کارگیری فن آوری اطلاعات و ارتباطات با انگیزه ی کار کارکنان رابطه وجود ندارد. از این رو، مسئولان باید راهبردهای مدیریتی مناسبی را به منظور رسیدن به سطح بهینه ی این شاخص، پیش بینی کنند.

توسعة ورزش دانشگاهی می تواند ضامن سلامتی دانشجویان و یکی از عوامل مؤثر در توسعة ورزش کشور باشد. بر همین اساس، برای تحول در ورزش کشور نقش دانشگاه ها مهم است. شناسایی بسترها و عوامل توسعة ورزش در دانشگاه ها علاوه بر ارتقای سطح سلامتی دانشجویان، باعث رشد ورزش کشور می شود. هدف از پژوهش حاضر طراحی الگوی توسعة ورزش در دانشگاه فنی وحرفه ای بود و مشارکت کنندگان در پژوهش، استادان و مدیران تربیت بدنیِ دانشگاه های کشور بودند که بر اساس شیوة نمونه گیریِ هدفمند انتخاب شده اند. بر اساس روش نظریة داده بنیاد، داده ها پس از کدگذاری تجزیه وتحلیل شدند و برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار مکس کیو دی استفاده شد. نتایج نشان داد که برای توسعة ورزش دانشگاهی چند عامل علّی دخیل اند که عبارتند از فضا و تجهیزات، مدیریت و برنامه ریزی، اعتبارات و فراهم بودن زیرساخت های ورزش همگانی. همچنین مواردی مثل تغییر سبک زندگی، کافی نبودن منابع مالی و امکاناتی و نیز پرداختن به امورات روزمره، عوامل مداخله گر هستند و جذابیت ورزش، حمایت رهبری از ورزش دانشجویی، قدمت، ساختار و نیز گستردگی مراکز دانشگاهی، عوامل زمینه ای به حساب می آیند. در نهایت، کاهش آسیب های اجتماعی، افزایش جمعیت تحت پوشش، افزایش منابع مالی و امکاناتی و همچنین افزایش بهره وری، پیامدهای مدل توسعة ورزش در دانشگاه های کشور هستند. بر اساس مدل ارائه شده، اموری همچون توسعة مدیریت مشارکتی، استقرار نظام مدیریتی و برنامه ریزی، ایجاد دغدغه در مسئولان، افزایش منابع مالی و نیز اولویت بخشیدن به ورزش همگانی، نقش مؤثری بر توسعة ورزش در دانشگاه ها دارند.

مقدمه: ورزشکاران در سطوح بالا ناگزیر ساعات مختلف روز (ترجیحاً صبح و عصر) به انجام تمرینات ورزشی می پردازند. هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی تأثیر تغییرات روزانه بر پاسخ شاخص های ایمنی مخاطی شامل میزان جریان بزاق (SFR)، فعالیت آلفا-آمیلاز بزاقی (sAA)، غلظت ایمونوگلبولین A بزاقی (sIgA) و میزان ترشح sIgASR)sIgA) شناگران مرد نخبه به یک نوبت تمرین تناوبی شنا (شامل12×100متر کرال سینه با متوسط 92% ضربان قلب بیشینه) است. مواد و روش ها: بدین منظور، 9 شناگر مرد تیم ملی شنا (سن 1/3 ± 9/17سال) در طرحی counterbalanced در دو آزمون ورزشی 7:30 صبح (AMEX) و 17:00 عصر (PMEX) به فاصله حداقل 5 روز از یکدیگر شرکت کردند. نمونه بزاق کامل تحریک نشده قبل و بلافاصله بعد از فعالیت ورزشی و نیز 1، 3 و 24 ساعت بعد گرفته شد. یافته ها: متوسط ضربان قلب، کاهش وزن و حالات خلقی شناگران در هر دو آزمون ورزشی یکسان (05/0EX زیادتر بود (05/0>p). مقادیر پایه SFR ،sIgASR و فعالیت sAA برخلاف غلظت sIgA در PMEX از AMEX زیادتر بود (05/0>p). مقادیر sIgA با وجود عدم تغییر معنی دار SFR، درحد معنی داری بلافاصله بعد از فعالیت با مصرف مقادیر کافی آب افزایش یافت (001/0>p)، که در واقع نتیجه افزایش sIgASR ا(005/0>p)است؛ این تغییرات با افزایش فعالیت sAA همراه بودند. همچنین، پاسخ های sIgASR و sAA برخلاف SFR و غلظت sIgA تحت تأثیر تغییرات روزانه قرار گرفتند (001/0>p). نتیجه گیری: به نظر می رسد این تغییرات احتمالاً ناشی از تغییرات روزانه عملکرد آدرنرژیک است. با این حال، 1 تا 3 ساعت استراحت زمان کافی برای بازگشت تغییرات به شرایط پایه می باشد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ابعاد زیباشناختی و کیفیت خدمات با وفاداری مشتریان استخرهای دولتی و خصوصی استان مازندران بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع پژوهش های همبستگی که به صورت میدانی انجام شده است. 380 نفر از مشتریان استخرهای دولتی و خصوصی به عنوان نمونه آماری به روش نمونه گیری تصادفی ساده تعیین گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه زیباشناسی سلیمانی با مقیاس پنج ارزشی لیکرت بود، پرسشنامه کیفیت خدمات لیو و پرسش نامه وفاداری لیم مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و آنتروپی به وسیله نرم افزار آماریاس. پی اس. اس نسخه 20 استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد بین زیبا شناختی و زیر مجموعه های آن، کیفیت خدمات و زیرمجموعه های آن با وفاداری در جامعه تحت بررسی رابطه معنادار وجود دارد. بین سن آزمودنی ها با وفاداری در جامعه تحت بررسی رابطه معنادار وجود ندارد. بین میزان وفاداری مشتریان زن و مرد در جامعه تحت بررسی اختلاف معناداری وجود دارد. بین میزان وفاداری مشتریان بر حسب میزان تحصیلات در جامعه تحت بررسی اختلاف معنا داری وجود ندارد. بین ابعاد مختلف زیباشناختی در استخرهای سرپوشیده تفاوت معنی داری وجود ندارد. بین ابعاد مختلف کیفیت خدمات در استخرهای سرپوشیده تفاوت معنا داری وجود ندارد. همچنین با توجه به وزن ابعاد مورد بررسی،کیفیت خدمات در وفاداری مشتریان به استخرهای ورزشی در مقایسه با ابعاد زیباشناختی در اولویت قرار ندارد.

تصویرسازی حرکتی، توانایی تصویرسازی اجرای یک حرکت بدون انجام آن می باشد. مدت زمانی که یک حرکت به صورت ذهنی مرور می­شود، با زمان حقیقی عمل حرکتی همبستگی زیادی دارد. در این مطالعه تأثیر تغییر ارادی سرعت تصویرسازی بر مدت زمان اجرای حقیقی و یادگیری یک مهارت پیچیده و ناآشنا و نیز تفاوت تأثیر تصویرسازی زمان حقیقی و سریع تحقیق شد. 32 مرد داوطلب (سن= 07/2 ± 23/22 سال) در مراحل پیش­آزمون، دوره تمرینی، پس­آزمون و آزمون یادداری تحقیق شرکت کردند. تکلیف حرکتی، یک توالی از حرکات جدید برای آزمودنی­ها شامل حرکت هماهنگ اندام­های فوقانی و تحتانی به­همراه جابجایی بدن بود. شرکت­کنندگان توالی اجرا شده در مرحله پیش­آزمون را طی دوره تمرینی و در مدت زمان حقیقی، سریع­تر و آهسته­تر به صورت ذهنی مرور کردند. از تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA)، t همبسته و t مستقل به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. نتایج نشان داد که مدت زمان عملکرد گروه تصویرسازی زمان حقیقی و سریع پس از دوره تمرینی کاهش یافته (05/0 p<) و در آزمون یادداری نسبت به پس­آزمون تغییر نکرده است (05/0 p>). هم­چنین تأثیر تصویرسازی زمان حقیقی و تصویرسازی سریع تفاوت نداشت (05/0 p>). اختلاف معنی­داری در عملکرد متعاقب و یادداری گروه تصویرسازی آهسته و کنترل نیز یافت نشد (05/0 p>). پیشنهاد می­شود به منظور بهبود اجرا و یادگیری تکالیف جدید مدت زمان تصویرسازی حرکتی باید به مدت زمان اجرای جسمانی نزدیک بوده و در تغییر سرعت تصاویر ذهنی احتیاط شود.

نیروهای متخصص و فرهیخته کشور نقش و اهمیت ویژه ای در توسعه جامعه دارند که بر هیچ کس پوشیده نیست. زیرا از این طریق بر ابعاد توسعه از جمله معرفی و استفاده از دانش و فن آوری، فرهنگ و هویت افراد جامعه، اقتصاد و گسترش روابط ملی و فراملی تاثیر عمیق می گذارند. فرهنگ حاکم بر زندگی شهری عصر حاضر بر سبک های زندگی انسانها از جمله اعضای هیات علمی دانشگاه ها تاثیر گذاشته و در کنار نوع و ماهیت حرفه آنان، زمینه انجام کار یکنواخت و کم تحرک و دور شدن از زندگی طبیعی و پر تحرک، شرایط خاصی را فراهم آورده است که این امر می تواند همانند آحاد مختلف جامعه، این قشر تحصیل کرده و آگاه را نیز در معرض نارسایی های جسمی و روحی و در نتیجه کاهش کمیت و کیفیت کاری و بهره وری لازم قرار دهد. در این پژوهش سعی شده سلامت عمومی اعضای هیات علمی فعال و غیر فعال حرکتی دانشگاه های ایران مورد مطالعه و مقایسه قرار گیرد. نمونه های آماری این پژوهش را 250 نفر عضو هیات علمی دانشگاه های کشور تشکیل می دهند که با روش تصادفی انتخاب و در دو گروه فعال و غیر فعال حرکت مقایسه شدند. پرسش نامه سلامت عمومی (GHQ28) بعنوان ابزار تحقیق استفاده گردید. آزمون فرضیه های تحقیق نشان داد که بین سلامت عمومی اعضای هیات علمی فعال و غیر فعال حرکتی دانشگاه ها تفاوت معناداری وجود نداشت (p<0.05). مقایسه و تجزیه و تحلیل سلامت عمومی و ویژگی های فردی آزمودنی ها نیز حاکی از آن بود که بین نمونه های تحقیق از نظر جنسیت، تاهل، میزان تحصیلات و مرتبه علمی تفاوت معنی دار وجود داشت. نمونه های زن در این تحقیق وضعیت سلامت عمومی بهتری نسبت به مردها داشتند و هم چنین آزمودنی های متاهل نسبت به مجردها از وضعیت سلامت عمومی مناسب تری برخوردار بودند. در مقایسه بین سلامت عمومی دارندگان مدارک تحصیلی مختلف و مرتبه های علمی آزمودنی ها نیز مشخص گردید که دارندگان مدرک تحصیلی کارشناسی و مرتبه علمی مربی آموزشیار نسبت به دیگر نمونه های تحقیق دارای سلامت عمومی بهتری بودند. همچنین بررسی وضعیت فعالیت های حرکتی آزمودنی ها در یک سال گذشته نشان داد که تعداد 193 نفر از آنان فعال و 51 نفر دیگر غیر فعال بودند (p<0.05).

هدف از انجام این تحقیق، تعیین ارتباط استفاده ی مربیان از پایگاه های قدرت با رضایت مندی ورزشکاران رشته های انفرادی و جمعی بود. ابزار تحقیق پرسش نامه های وایتسید (2000) و چلادورای(1998) بود که توسط خبرگان، روایی آنها تایید و ضریب آلفای کرونباخ آنها 728/0=α و 772/0= αتعیین شد(p<0.05). جامعه ی آماری تحقیق شامل ورزشکاران و مربیان رشته های انفرادی و جمعی فعال در استان آذربایجان غربی بود. نمونه ها شامل 1456 ورزشکار والیبال و هندبال، 1694 ورزشکار کشتی و تکواندو و 62 مربی بودند که با روش تصادفی انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون های کولموگرف-اسمیرنوف و ضریب همبستگی اسپیرمن، یومن ویتنی و z فیشر برای آزمون فرضیه ها و نیز تحلیل رگرسیون در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که متغیرهای پاداش و مرجعیت با رضایت مندی رابطه ی معنی داری داشتند (P<0.05). همچنین ضریب استاندارد رگرسیونی نشان داد که متغیر پاداش به لحاظ میزان رابطه با رضایت مندی در اولویت اول و مرجعیت و قانون در اولویت های بعدی قرار داشتند. در گروه ورزش های انفرادی، هیچ یک از متغیرهای پیش بین با متغیر ملاک رابطه ی معنی داری نداشتند (P>0.05). رابطه ی متغیر مرجعیت با رضایت مندی، قابل ملاحظه اما غیرمعنی دار بوده و اولویت اول رابطه با رضایت مندی را داشت. در گروه ورزش های تیمی، تنها متغیر پاداش با رضایت مندی رابطه ی معنی داری نشان داد و اولویت اول رابطه با رضایت مندی را در این گروه داشت. از این یافته ها می توان نتیجه گرفت که قدرت تخصص مربیان در رأس سایر پایگاه های قدرت بوده و در رشته های جمعی پاداش و در رشته های انفرادی مرجعیت در اولویت است. همچنین در مدل رگرسیونی به دست آمده، پاداش و مرجعیت با رضایت مندی رابطه ی معنی داری داشتند.