درخت حوزه‌های تخصصی

شیوه های جدید تعلیم وتربیت معطوف به انتقال مسئولیت یادگیری از یاددهنده به یادگیرنده است. خودآموزی ومطالعه ی مستقل یکی از شیوه های یادگیری فعال است که درپایداری یادگیری برخی دروس ورشته های تحصیلی مؤثر است. این تحقیق ،پژوهش نیمه تجربی است که با هدف بررسی اثر خودآموزی ویادگیری فردی در یادداری دانش آموختگان تربیت بدنی انجام شده است. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش به وسیله ی هیئت پرسشنامه ی پاسخ بسته ‹240 سوال›حاصل شده وجامعه ی آماری تحقیق،شامل دانش آموختگان تربیت بدنی دانشگاه های دولتی در نیمسال دوم 79-78 بوده است.نتایج این مطالعه نشان می دهد که بطور کلی مطالعه ی مستقل وخودآموزی در یادداری دانش آموختگان مؤثر است وکسانی که تحت شرایط خودآموزی ومطالعه ی فردی آموزش دیده اند،نسبت به گروه حضوری ‹معلم محور›،سطح یادداری بالاتری دارند.این اختلاف از نظرآماری درسطح 03/0 =? معنی دار است.

اهمیت و کارکردهای متعدد و متنوع فناوری اطلاعات، تمامی سازمان ها را دچار تغییر و تحولات اساسی کرده است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی موانع به کارگیری فناوری اطلاعات در ادارات ورزش و جوانان و با استفاده از روش تاپسیس فازی انجام گرفته است. این پژوهش با توجه به هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- پیمایشی است و داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد که روایی آن با استفاده از نظرهای استادان تربیت بدنی (پنج نفر) و مدیریت (هفت نفر) بررسی و تأیید شده بود. جامعة آماری این پژوهش 92 نفر از رؤسا، معاونان و کارشناسان ادارات ورزش و جوانان استان فارس بودند. در این پژوهش ابتدا با استفاده از نظرهای خبرگان و کارشناسان صاحب نظر، بیست ویک مانع در به کارگیری فناوری اطلاعات، شناسایی و در چهار دسته کلی طبقه بندی شد. در نهایت با توجه به نظرهای پاسخگویان، این موانع و مؤلفه های مربوط، با روش تاپسیس فازی رتبه بندی شد. نتایج نشان داد که از موانع شناسایی شده به ترتیب موانع فنی، مالی، رفتاری و در آخر موانع سازمانی به ترتیب با مقادیر 558/0،464/0،.458/0 و 433/0 اهمیت بیشتری دارند. با توجه به اولویت های شناسایی شده موانع به کارگیری فناوری اطلاعات می تواند یکی از راهکارهای بهبود به کارگیری و توسعه فناوری اطلاعات در ادارات ورزش و جوانان استان فارس باشد.

هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تفاوت متغیرهای مرتبط با محتوای فرکانسی نیروی عکس العمل زمین طی دویدن با کفش هایی با جنس تخت رایج پی وی سی و نانوسیلیکا است. 15 مرد سالم فعال به صورت داوطلبانه (با میانگین سنی 3±24 سال، قد 5±176 سانتی متر، وزن 8±69 کیلوگرم و شماره پای 1±43) و بدون سابقه آسیب دیدگی، در حالت های کفش با تخت نانوسیلیکا، کفش با تخت پلی وینیل کلراید و پابرهنه، روی صفحه نیروسنج دویدند. پس از تبدیل فوریه نیروی عکس العمل زمین و متغیرهای وابسته فرکانس5/99، فرکانس میانه و پهنای فرکانسی با استفاده از نرم افزار متلب محاسبه شد. از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه با طرح های تکراری برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج، کاهش معنا دار در فرکانس 5/99 و میانه فرکانسی، محتوای فرکانسی مؤلفه های قدامی خلفی و عمودی نیروی عکس العمل زمین هنگام دویدن به ترتیب با کفش با تخت نانوسیلیکا و کفش پلی وینیل کلراید در مقایسه با پای برهنه نشان داد. همچنین در فرکانس 5/99، محتوای فرکانسی مؤلفه داخلی خارجی آن افزایش معنا دارداشت. در فرکانس میانه، پهنای فرکانسی و فرکانس 5/99 ، در هیچ کدام از صفحه ها بین دو نوع کفش تفاوت معنا دار مشاهده نشد. با توجه به یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد استفاده از کفش با تخت نانوسیلیکا در مقایسه با دویدن با پای برهنه، پایداری بیشتری در صفحه فرونتال ایجاد می کند؛ اما استفاده از کفش دارای تخت نانوسیلیکا در مقایسه با کفش دارای تخت پلی وینیل کلراید، برتری ویژه ای در متغیرهای محتوای فرکانسی وابسته به نیروی عکس العمل زمین نشان نداد.

هدف از پژوهش حاضر، تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی سرمایه های سازمانی در فدراسیون های ورزشی ایران بوده است. این پژوهش، توصیفی همبستگی و از نوع مطالعات کاربردی است و داده های مورد نظر با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته گردآوری شد. روایی پرسش نامه با استفاده از روایی محتوایی و روایی سازه و پایایی از طریق ضریب پایایی آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل: رؤسا، نایب رئیسان، دبیران کل، مدیران کمیته ها، مربیان و کارشناسان فدراسیون-های ورزشی بوده است و از این جامعه، تعداد 312 نفر با بهره گیری از روش نمونه گیری طبقه ای و هدفمند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی استفاده شده است. یافته های حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی منجر به شناسایی هفت عامل فرهنگ سازمانی، یادگیری سازمانی و مدیریت دانش، سیستم ها و فرایندهای مدیریت، ساختار سازمانی، نظام مالی، پژوهش، توسعه و تعاملات درون سازمانی گردید و یافته های حاصل از تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که مدل سرمایه های سازمانی در فدراسیون های ورزشی قابل برازش و کاربرد می باشد. مدل و ابزار سنجش سرمایه های سازمانی تدوین شده در این پژوهش می تواند به عنوان بخشی از سیستم ارزیابی و گزارش دهی عملکرد در فدراسیون های ورزشی و همچنین در تدوین برنامه های راهبردی، سنجش میزان پیشرفت و نیل به برنامه ها، بهینه کاوی، تصمیم-گیری و جبران خدمات مورد استفاده و کاربرد قرار گیرد.

هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر الگودهی به روش دامنه ای بر یادگیری یک تکلیف زمان بندی متوالی بود. در این آزمایش 28 آزمودنی راست دست داوطلب (14 پسر، 14 دختر، 19 تا 20 سال)، از لحاظ نوع الگودهی به دو گروه دامنه ای و جفت شده تقسیم شدند. تکلیف آزمودنیها حرکت در مسیر از قبل مشخص شده با فشردن کلیدهای 2، 6، 8 و 4 یک دستگاه زمان بندی متوالی و حفظ زمان بندی مطلق معین بود. افراد گروه دامنه ای، هرگاه از دامنه معین خطای زمان بندی مطلق خارج میشدند، الگو دریافت میکردند، درحالیکه گروه دیگر با گروه دامنه ای جفت شده بود. آزمایش در 4 روز جداگانه انجام گرفت و شامل مراحل اکتساب، یادداری و انتقال بود. برای سنجش دقت عملکرد از خطای زمان بندی مطلق استفاده شد. براساس نتایج تحلیل عاملی واریانس مرحله اکتساب، هرچند کاهش معنی داری در خطای زمان بندی مطلق دو گروه الگودهی دامنه ای و جفت شده رخ داد، بین تغییرات ایجادشده در دو گروه طی این دوره تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتایج آزمون یادداری و انتقال نشان داد که خطای گروه الگودهی دامنه ای، کمتر از گروه جفت شده بود. مطابق پیش بینی نظریه نقطه چالش، نتایج نشان داد که الگودهی دامنه ای، تکنیکی مناسب برای تطبیق شرایط یادگیری با نیازهای یادگیرنده است. همچنین بر اساس نتایج این تحقیق، روش دامنه ای که پیش از این مزایای آن در حوزه برنامه های ارائه KR اثبات شده، به خوبی به حیطه یادگیری مشاهده ای تعمیم پذیر است.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر یک دوره تمرین با محرک های بینایی بر زمان واکنش انتخابی تکواندوکاران مرد می باشد. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود و جامعه آماری آن را تکواندوکاران مرد 10 تا 16 سال که در نیمه اول سال (1392) به سه باشگاه در شهر اصفهان مراجعه کرده و دارای کمربند قرمز بودند تشکیل دادند که از این تعداد، 30 نفر (16/2 ± 2/13) به صورت در دسترس انتخاب شدند و به شکل تصادفی به دو گروه تجربی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم گردیدند. گروه تجربی، تمرین با محرک های بینایی و گروه کنترل، تمرینات رایج تکواندو را به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 45 دقیقه انجام دادند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش ، دستگاه دوره بی پاسخی روان شناختی و زمان واکنش مدل 9010 بود که به منظور سنجش زمان واکنش انتخابی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده گردید. همچنین، پس از جمع آوری داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس (0.05 =α) استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که هشت هفته تمرین با محرک های بینایی، تأثیر معناداری بر کاهش زمان واکنش انتخابی پای راست و چپ در ضربات دولیوچاگی، آپ دولیوچاگی و باندال چاگی گروه تجربی (P=0.001) دارد؛ بنابراین، این احتمال وجود دارد که تمرین با محرک های بینایی، روش تمرینی سودمندی برای بهبود زمان واکنش انتخابی در تکواندوکاران باشد.

هدف از این پژوهش نیمه تجربی، تعیین تأثیر دو و چهار هفته مکمل یاری کوآنزیمQ10 بر آستانه تهویه(VT) و آستانه تنفسی جبرانی(RCP) ورزشکاران استقامتی مرد جوان بود. جهت انجام پژوهش، 14 مرد جوان ورزشکار (با میانگین سنی 2/1 ± 4/22 سال، درصد چربی 4/4 ± 5/12 و توان هوازی 7/2 ± 3/53 میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه) به طور تصادفی در دو گروه مساوی (هفت نفره) قرار گرفته و در یک پژوهش دوسویه کور به مدت چهار هفته، کوآنزیمQ10 (گروه مکمل) و دکستروز (گروه کنترل) را به مقدار 60 میلی گرم در روز به صورت کپسول مصرف نمودند. درادامه، دو گروه به منظور تعیین آستانه تهویه و آستانه تنفسی جبرانی، آزمون بیشینه فزاینده ایلیف را در روزهای اول، چهاردهم و بیست و هشتم بر روی نوارگردان انجام دادند. شایان ذکر است که گازهای تنفسی با استفاده از دستگاه گازآنالیزور نفس به نفس جمع آوری گردید و مقادیرVO2 ،VCO2 وVE اندازه گیری شد. اکسیژن معادل با آستانه تهویه و آستانه تنفسی جبرانی نیز در فواصل زمانی 15 ثانیه ای برآورد گردید. همچنین، به منظور مقایسه متغیرها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، آزمون تعقیبی بونفرنی (درون گروهی) و تی مستقل (بین گروهی) استفاده شد (P<0.05 ). نتایج نشان می دهد که در گروه کوآنزیمQ10 ، میانگین اکسیژن مصرفی معادل با آستانه تهویه وVO2max افزایش معناداری داشته است؛ اما این افزایش نسبت به گروه کنترل اختلاف معنا داری ندارد(P>0.05 ). علاوه براین، در هیچ یک از گروه ها، آستانه تنفسی جبرانی در سه مرحله زمانی اختلاف معناداری را نشان نمی دهد (0.34 =P,1.19 = ( 2,12 )F ). به طورکلی، مکمل یاری کوآنزیمQ10 به مدت دو و چهار هفته، تأثیر معناداری بر آستانه تهویه و آستانه تنفسی جبرانی مردان جوان ورزشکار نداشته است؛ در نتیجه، مکمل یاری کوآنزیمQ10 به مقدار 60 میلی گرم در روز به مدت دو و چهار هفته، تأثیری بر آستانه تهویه و آستانه تنفسی جبرانی ورزشکاران استقامتی مرد جوان ندارد.

هدف از اجرای این تحقیق بررسی ارتباط بین فناوری اطلاعات با مدیریت دانش و مهارت های ارتباطی معلمان تربیت بدنی استان آذربایجانشرقی بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه معلمان تربیت بدنی زن و مرد استان آذربایجانشرقی است که تعداد کل آنها 1302 نفر بودند(635 زن و 667 مرد). نمونه آماری با توجه به جدول مورگان 302 نفر تعیین گردید که با روش نمونه گیری خوشه ای و تصادفی از شهرستان های مرند، میانه، مراغه و نواحی 3، 4 و 5 تبریز تعیین شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه فناوری اطلاعات کارگر(1393)، مدیریت دانش رنجبر(1388) و پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون جی(1990) استفاده گردید. برای بررسی توزیع طبیعی داده ها از آزمون کلموگراف – اسمیرنوف و برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون کروسکال والیس، همبستگی اسپیرمن، آزمون یومن ویتنی و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد ارتباط معنا داری بین فناوری اطلاعات با مدیریت دانش و مولفه های آن در معلمان تربیت بدنی وجود دارد. ارتباط معنی داری بین فناوری اطلاعات با مولفه های شنودی و بازخوردی مهارت های ارتباطی معلمان تربیت بدنی وجود دارد. همچنین فناوری اطلاعات به طور معنی داری بر مدیریت دانش و مهارت های ارتباطی تأثیر دارد. با توجه به نتایج تحقیق، به منظور افزایش مدیریت دانش و مهارت های ارتباطی معلمان تربیت بدنی، توجه به فناوری اطلاعات ضروری به نظر می رسد.

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر یک جلسه دو استقامتی تا حد واماندگی در محیط با دمای متفاوت بر پاسخ HSP72 در دختران جوان فعال بوده است. به این منظور، 27 دانشجوی دختر رشته تربیت بدنی که حایز شرایط شرکت در تحقیق بودند، انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تمرین در محیط با دمای طبیعی (NTG) ، تمرین در محیط با استرس گرمایی ملایم (HTG) و گروهی که بدون انجام تمرین فقط در معرض محیط گرم قرار داشتند (HG)، تقسیم شدند. پروتکل آزمون گیری شامل دویدن فزاینده تا حد واماندگی بود که با شدت 65 تا 75 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی روی نوارگردان بدون شیب اجرا شد. خونگیری در سه مرحله (پایه، میان آزمون و 30 دقیقه پس از اتمام فعالیت) و با شرایط کاملاً مشابه و پس از 12 تا 14 ساعت ناشتایی شبانه از ورید پیش بازویی انجام شد. نمونه ها به سرعت به آزمایشگاه منتقل شده و پس از سانتریفوژ و تهیه سرم، برای آنالیز متغیرهای اصلی و کنترلی تحقیق استفاده شدند. برای تعیین مقادیر HSP72 سرمی از تست ساندویچ الایزا با حساسیت زیاد و برای تعیین کراتین کیناز نیز از روش آنزیماتیک استفاده شد. داده ها با استفاده از روش آماری مناسب شامل آزمون اندازه گیری مکرر، آنالیز واریانس و T مستقل و آزمون های تعقیبیLSD و شفه در سطح 05/0 P? تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که هر یک از متغیرهای گرما، ورزش و ترکیب این دو موجب افزایش HSP72 شده و این تغییرات در مرحله میان آزمون نسبت به سطوح پایه فقط در گروه HTG معنادار بوده است (03/0 = P). به علاوه تغییرات بین گروهی مقادیر این شاخص در حین فعالیت در گروه هایNTG و HTG نیز معنادار بوده است (02/0 = P) . براساس این یافته هـای می توان گفت که انجام فعالیت بدنی در محیط گرم در مقایسه با محیط با دمای طبیعی به افزایش بیشتر مقادیر HSP72 منجر می شود.

تعادل از فاکتورهای آمادگی جسمانی به شمار می رود که در اجرای مهارت های ورزشی نقش مهمی دارد و ورزشکار را در حفظ وضعیت مناسب و رسیدن به اهدافش یاری می رساند. ورزش های مختلف با توجه به ویژگی و اقتضای رشته ورزشی به میزان متفاوتی از تعادل نیاز دارند و ورزشکاران رشته های مختلف از توانایی های متفاوتی در حفظ تعادل برخوردارند. بنابراین هدف از این پژوهش،پایایی سنجی آزمون های عملکردی تعادل در دختران نوجوان و جوان نیمه حرفه ای چند رشته ورزشی منتخب است.66 ورزشکار نیمه حرفه ای از رشته های بدمینتون، بسکتبال و تکواندو از دو گروه نوجوانان 15-10 سال و جوانان 30-20 سال که از سلامت عمومی برخوردار بودند، به عنوان آزمودنی در این مطالعه شرکت کردند. آزمون های تعادل ایستا (لک لک، رومبرگ، شارپند رومبرگ، BESS و فرشته)، نیمه پویا (Y) و پویا (زمان برخاستن و رفتن و راه رفتن تاندم) در سه نوبت نمره دهی توسط آزمونگر اجرا شد. برای کاهش اثر یادگیری، هر نوبت نمره دهی به فاصله 72 ساعت انجام گرفت. برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد اطلاعات از آمار توصیفی و برای تعیین پایایی آزمون ها از آمار استنباطی با آزمون ICCدر سطح معنا داری 05/0P≤ استفاده شد. نتایج نشان داد که آزمون های لک لک، فرشته و Y در هر سه رشته ورزشی در گروه نوجوانان و جوانان و آزمون زمان برخاستن و رفتن در بدمینتون و تکواندو در گروه جوانان پایا شدند. با توجه به نتایج تحقیق می توان آزمون های پایا را برای ارزیابی تعادل افراد ورزشکار در جهت عملکرد بهتر و پیشگیری از آسیب در فعالیت های ورزشی توصیه کرد.

گرلین پپتیدی، اشتهاآور و مترشحه از معده است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر 3 هفته تمرین استقامتی بر گرلین پلاسما و معده و همچنین هورمون های کورتیزول و رشد و نیز وزن رت های نژاد ویستار است. به این منظور 20 رت نر نژاد ویستار (16-14 هفته ای) به طور تصادفی به دو گروه کنترل (10= n) و تجربی (10= n) تقسیم شدند. گروه تجربی با سرعت 25 متر بردقیقه،60 دقیقه، 5 روز در هفته و به مدت 3 هفته روی تردمیل دویدند. 48 ساعت پس از آخرین مرحله تمرین، رت ها در شرایط سیری، بی هوش شدند و بافت های آنها جدا شد. از آزمون t مستقل برای تحلیل داده ها استفاده شد. در گروه تجربی سطوح گرلین پلاسما و معده و وزن کمتر و مقدار کورتیزول بیشتر از گروه کنترل بود (05/0 < p). احتمالاً تغییرات هورمونی هنگام ورزش بر سازگاری گرلین موثر است.

هدف محقق از این تحقیق، تعیین نقش سرمایه روانشناختی بر میزان سرمایه اجتماعی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های مشهد بود. تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی به شمار می آید. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های مشهد تشکیل می دادند. روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود برای اطمینان از روایی محتوایی پرسشنامه، پرسشنامةاولیه را به 11 تن از اساتید رشته علوم اجتماعی ارائه و با جمع بندی نظرات آنان پرسشنامةنهایی تنظیم شد. همچنین روایی سازه پرسشنامه از طریق تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد بررسی قرار گرفت. برای تایید پایایی از روش ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار پایایی پرسشنامه سرمایه اجتماعی 87/0 و پرسشنامه سرمایه روانشناختی84/0 گزارش شد. در سطح آمار استنباطی، ابتدا توزیع داده ها با استفاده از آزمون شاپیرو ویلک و بررسی شد و باتوجه به طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون ،T مستقل استفاده شد. نتایج آزمون های آماری نشان داد: امیدواری با سرمایه اجتماعی دانشجویان رابطه مستقیم و معنی داری داشت (274/0r= و 001/0p=). خوش بینی با سرمایه اجتماعی دانشجویان رابطه مستقیم و معنی داری داشت (248/0r= و 001/0p=). تاب آوری با سرمایه اجتماعی دانشجویان رابطه مستقیم و معنی داری داشت (199/0r= و 001/0p=). نهایتاً بین سرمایه روانشناختی با سرمایه اجتماعی دانشجویان رابطه مستقیم و معنی داری داشت (262/0r= و 001/0p=). این در حالی است که بین خودکارآمدی و سرمایه اجتماعی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های مشهد رابطه معنی داری وجود نداشت(085/0r= و 059/0p=).