تکنولوژیهای بر هم زن، موجب رشد صنایعی که به آنها راه یافته اند می شوند و یا با ارائه محصولات و خدمات ارزانتر، بهتر یا بی دردسرتر، صنعت جدیدی را به طور کامل خلق می کنند. این تکنولوژیها، در هدایت فرایندها و اجرای عملیات، تغییری انقلابی ایجاد می کنند. تکنولوژیهای برهم زننده می توانند حاصل پیوستگی دو تکنولوژی به نظر متضاد یا نتیجه یک سرمایه گذاری کاملا جدید تکنولوژیک باشند. فرایندهای برنامه ریزی موجود، از تشخیص این امر، که تامین ویژگی چند منظوره بودن یک محصول خاص با موقعیت ممتاز در بازار، نیازمند ترکیب چند تکنولوژی کاملا ناهمخوان با یکدیگر است...
درسالهای اخیر، برنامه ریزی تکنولوژی به عنوان یکی از اجزای محوری برنامه ریزی کسب و کار شرکتها درآمده است به گونه ای که برنامه ریزی تکنولوژی هم در سطح کلان (ملی) و هم در سطح شرکت و هم در سطح راهبردهای کسب و کار مورد نیاز است. در این میان پیش بینی تکنولوژی به عنوان نقطه شروع برنامه ریزی تکنولوژی از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است. در این مقاله ضمن تبیین چارچوبهای برنامه ریزی تکنولوژی و پیش بینی تکنولوژی و ارتباط آنها با یکدیگر،تعاریف ومفاهیم پیش بینی تکنولوژی وانتخاب روشهای مناسب پیش بینی تکنولوژی مورد بحث و بررسی قرار خواهند گرفت.
انتقال و جذب تکنولوژی در جهان سوم ، مقوله پیچیده ای است که هم از نظر علمی و هم از جنبه ابعاد فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی سالهاست نه فقط کشورهای در حال توسعه ، بلکه بسیاری از مجامع پژوهشی غرب و سازمانهای بین المللی را به خود مشغول داشته است . سطح تکنولوژی های کشورهای پیشرفته و جهان سوم فاصله محسوسی دارد برای کاستن فاصله تکنولوژی کشورهای پیشرفته و کمتر توسعه یافته ، انتقال تکنولوژی یک لازمه انکار ناپذیر است . انتقال تکنولوژی با روشهای مختلف و وسایل مختلف امکانپذیر است که با توجه به موقعیت انتقال دهنده تکنولوژی و انتقال گیرنده تکنولوژی مشخص می شود .
ادغام تکنولوژیک به معنای ایجاد و توسعه « فناوریهای پیوندی » است و داعیه آن دارد که هیچ صنعت پویا و رقابت جویی نباید صرفاَ بر فناوری اختصاصی خود تکیه کرده و اعتبارات تحقیقات خود تکیه کرده و اعتبارات تحقیقات خود را فقط در حوزه تخصصی خویش هزینه کند ، زیرا دیگر اصل « یک صنعت - یک فناوری » مدتهاست که منسوخ شده و جای خود را به « یک صنعت - دهها فناوری » سپرده است . صنعتی که بر اساس پیوند دهها فناوری شکل می گیرد . باید چشم خود را به روی همه پیشرفتها و نوآوریهای تکنولوژیک ، در اینجا و آنجا و به ویژه در خارج از محیط تخصصی خود بازکرده و ببینند که چگونه می تواند آنها را با فناوریهای در حال استفاده خود پیوند داده و محصولات نوآورانه را روانه بازار کند ...
در این مقاله ابتدا نقش فناوری در توسعه و فرایند انعقاد قراردادهای انتقال فناوری به اختصار بیان شده است . آنگاه دو مفهوم کلیدی در قراردادهای انتقال فناوری که توجه به آنها می تواند موفقیت چنین قراردادهایی را در پی داشته باشد یعنی « عمق فناروی » مورد معامله و « دامنه فناوری » که قرارداد مورد توافق به آن پوشش داده است ، مورد بررسی قرار گرفته است . سپس انواع روشها و قراردادهای انتقال فناوری بر اساس رویکردهای مختلف دسته بندی شده و هشت مدل از آن ها توضیح داده شده اند . در انتها مقایسه کوتاهی میان انواع این قراردادها با ذکر مزایا و معایب هر یک از آنها ، به عمل آمده است .