درخت حوزه‌های تخصصی

وجود راهبری شرکتى قوى در موسسات مالی و بانک ها، رفتار فرصت طلبانه و سودجویانه مدیران را محدود و ویژگی کیفی قابل اعتماد بودن گزارشگری مالی را بهبود می بخشد. بر این اساس، هدف از این پژوهش تبیین تاثیر نظام راهبری شرکتی بر عملکرد موسسات مالی بوده و جهت دستیابی به این منظور جامعه آماری تحقیق در برگیرنده تمامی موسسه های مالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که از سال 1386 الی 1395 انتخاب شده اند. مدل آماری به کار گرفته شده در این پژوهش مدل رگرسیونی است و نتایج حاکی از آن می باشد که متغیر راهبری شرکتی بر چگونگی عملکرد موسسات مالی رابطه مثبت و معناداری دارد.

زنان حسابرس به دلیل ریسک گریز بودن و داشتن اصول اخلاقی بالا و همچنین ریسک بالای دادرسی با تلاش و رسیدگی بیشتر در انجام حسابرسی، نقش مهمی در شناسایی و جلوگیری رفتارهای فرصت طلبانه مدیران، تقویت شفافیت محیط اطلاعاتی و کیفیت گزارشگری مالی دارند و مانع تجمیع توده ای از اطلاعات و اخبار منفی می شود که در نهایت می تواند ریسک سقوط آتی قیمت سهام را کنترل کند. از این رو هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر جنسیت شریک موسسه حسابرسی بر ریسک سقوط آتی قیمت سهام شرکت است. برای آزمون فرضیه پژوهش از اطلاعات مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال های 1393 تا 1398 و برای نمونه نهایی متشکل از 155 شرکت انتخاب گردید. پس از اندازه گیری متغیرهای پژوهش از تجزیه تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره و کنترل اثرات ثابت در سطح صنعت و سال، برای آزمون فرضیه های پژوهش استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که جنسیت شریک موسسه حسابرسی بر ریسک سقوط آتی قیمت سهام شرکت تاثیر منفی دارد. بر اساس یافته ها، سهامدارن و سایر رائ دهندگان در مجموع عمومی سالیانه شرکت ها به منظور کاهش ریسک سقوط قیمت سهام در آینده، موسسات حسابرسی که دارای شریک زن هستند را انتخاب کنند. این پژوهش علاوه بر گسترش مبانی نظری محدود موجود در زمینه جنسیت شریک موسسه حسابرسی با نظارت بر کاهش ریسک، رشد پایدار را برای شرکت فراهم می آورد.

با ارزش ترین سرمایه های هر سازمان منابع انسانی آن سازمان است و یکی از بازارهایی که در کشور به طور خاص مدیران در آن به ایفای نقش می پردازند، بازار سرمایه و بورس اوراق بهادار تهران است. وجود مدیران شایسته در نهادهای فعال در بازار سرمایه می تواند منابع سرمایه گذاران را به شکل مطلوب اداره کرده و بازدهی مطلوب را برای صاحبان سرمایه خود به ارمغان آورد. این پژوهش به منظور شناسایی خصوصیات و ویژگی های مدیران صندوق های سرمایه گذاری موفق ثبت شده در بورس اوراق و بهادار تهران و سپس اولویت بندی این مولفه ها انجام گرفته است. در این مطالعه در گام نخست، با روش تحقیق کیفی و با استفاده از رویکرد تحلیل محتوای قراردادی با 15 نفر از مدیران صندوق های سرمایه گذاری موفق که دارای بیشترین نمره ارزیابی عملکرد مالی (معیارهای شارپ و سورتینو) بودند مصاحبه عمیق صورت گرفت. نتایج حاصل از مصاحبه های نیمه ساختاریافته در قالب مضامین دسته بندی شدند که با توجه به آنها خصوصیات مدیران صندوق های سرمایه گذاری موفق به پنج بعد خصوصیات رفتاری، فنی، شخصیتی، مدیریتی و میان فردی طبقه بندی شدند. سپس در گام دوم با استفاده از نتایج بدست آمده از مرحله کیفی پژوهش، پرسشنامه ای در قالب 27 گویه طراحی گردید تا با روش تحقیق کمی میزان اهمیت هریک از خصوصیات احصاء شده مورد آزمون قرار گیرد. داده های جمع آوری شده از 108 پرسشنامه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و تمامی ابعاد و مولفه ها به لحاظ آماری مورد تأیید قرار گرفتند. همچنین اولویت بندی خصوصیات مدیران سرمایه گذاری موفق با استفاده از آزمون فریدمن حاکی از آن بود که بعد میان فردی بیشترین اهمیت را در موفقیت مدیر داشته و بعد از آن ابعاد شخصیتی، رفتاری، فنی و مدیریتی در رده های دوم تا پنجم قرار گرفتند.

هدف: با توجه به اهمیت موضوع سرمایه گذاری و ساختار سرمایه در واحدهای تجاری و نقش مدیران در تصمیمات سرمایه گذاری و ساختار سرمایه، این پژوهش به دنبال بررسی تأثیر انگیزه های رقابتی صنعت به عنوان یکی از محرک های اصلی تصمیمات مدیران بر کارایی سرمایه گذاری و بهینگی ساختار سرمایه است . روش: برای بررسی فرضیات در پژوهش، از داده های 123 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی سال های 1390 تا 1398 استفاده شده و تجزیه و تحلیل داده های با استفاده از رگرسیون چند متغیره انجام شده است . یافته ها: براساس یافته های این پژوهش، انگیزه های رقابتی صنعت دارای تأثیر منفی (مثبت) و معناداری بر کارایی سرمایه گذاری (ناکارایی) است، با این وجود انگیزه های رقابتی صنعت تأثیر معناداری بر بیش سرمایه گذاری و کم سرمایه گذاری به صورت خاص ندارد. همچنین انگیزه های رقابتی صنعت دارای تأثیر مثبت و معناداری بر بهینگی ساختار سرمایه است و هیچ تأثیر معناداری بر انحراف مثبت و منفی از ساختار سرمایه بهینه ندارد . نتیجه گیری: به صورت کلی نتایج این پژوهش بیانگر تأثیر انگیزه های رقابتی صنعت بر بهبود عملکرد شرکت است، بنابراین، لازم است که سیاست گذاران و تصمیم گیران در حوزه انگیزه مدیران به اهمیت تأثیر انگیزه های رقابتی صنعت و سایر گونه های انگیزه نیز توجه کنند و در هنگام تعیین پاداش و مزایا مدیران علاوه بر مبلغ پاداش به پاداش سایر مدیران صنعت و بازار کار مدیران نیز توجه کنند و تعادلی بین انواع مختلف انگیزه ایجاد کنند.

هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط بین سطح افشای اطلاعات کنترل داخلی و کیفیت سود شرکت ها می باشد. سود حسابداری یکی از مهمترین عناصر گزارشگری مالی است و از آنجایی که گزارش اطلاعات کنترل داخلی، باعث بهبود کیفیت گزارشگری مالی می شود، در بهبود کیفیت سود نیز تاثیرگذار می باشد. برای اندازه گیری افشا اطلاعات کنترل داخلی با پیروی از پژوهش های لنگ و دینگ (2011) و کوامه آقی منساح (2016) گزارش سالانه هر شرکت جهت محاسبه شاخص افشای اطلاعات کنترل داخلی بررسی شده است و برای اندازه گیری کیفیت سود از قدر مطلق اقلام تعهدی اختیاری استفاده شده است. با توجه به تصویب دستورالعمل کنترل داخلی بورس اوراق بهادار برای شرکت های بورسی و فرابورسی در سال 1391، شروع دوره پژوهش از سال 1392 می-باشد. جامعه آماری این پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال-های 1392 تا 1395 و حجم نمونه 424 مشاهده (شرکت - سال) می باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد بین سطح افشای اطلاعات کنترل داخلی و کیفیت سود ارتباط مثبت (مستقیم) وجود دارد.

در این پژوهش، اثر فرضیة سیاسی )هزینه های سیاسی( بر کیفیت گزارش گری مالی با رویکرد الگوسازی معادلات ساختاری بررسی م ی شود. برای دست یابی به اهداف پژوهش، 66 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سا ل های 1382 تا 1393 به عنوان نمونة آماری انتخاب شدند. هزینه های سیاسی به کمک متغیرهای مشاهده پذیر نسبت سرمایه بری، درجة رقابت در صنعت، نرخ مؤثر مالیاتی، اندازة شرکت، تراکم کارکنان وریسک اندازه گیری می شود و سنجش کیفیت گزارش گری مالی نیز با استفاده از شاخص های کیفیت اقلام تعهدی،کیفیت افشا، پایداری سود و دقت اطلاعات مالی انجام می گیرد. همچنین، متغیرهای نسبت اهرمی و فرصت های رشد به عنوان متغیرهای کنترلی وارد الگوی پژوهش شده اند. پس از اطمینان یافتن از برازش قابل قبول الگوهای اندازه گیری و ساختاری پژوهش، نتایج حاکی از آن است که هزینه های سیاسی، اثر منفی و معناداری بر کیفیت گزارش گری مالی دارد

هدف این پژوهش بررسی تأثیر اندازه شرکت بر رابطه بین دارایی های نامشهود و عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. دارایی های نامشهود مورد بررسی در این پژوهش شامل منابع انسانی، منابع مدیریتی، قابلیت نوآوری و دارایی نامشهود مبتنی بر بازار می باشد. همچنین، متغیر عملکرد بر مبنای معیارهای بازده دارایی، بازده فروش و نسبت کیوتوبین سنجیده می شود. برای آزمون فرضیه ها از آزمون مقایسه میانگین دو جامعه و مدل رگرسیون چند متغیره در قالب داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده آن است که بین منابع انسانی، منابع مدیریتی در شرکت های کوچک و متوسط و شرکت های بزرگ تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین، نتایج حاکی از آن است که منابع انسانی بر عملکرد بر مبنای بازده فروش و بازده دارایی و منابع مدیریتی بر عملکرد بر مبنای بازده فروش، تأثیر معنی داری دارد. علاوه بر آن، اندازه شرکت بر رابطه بین قابلیت نوآوری و عملکرد بر مبنای کیوتوبین تأثیر معنی داری دارد.

گزارشگری متقلّبانه، به معنای اقدام عمدی در جهت تهیه گزارش های نادرست و گمراه کننده است. بند 7 استاندارد حسابداری شماره 1 ایران هیئت مدیره را مسئول تهیه صورت های مالی دانسته است و مدیران نیز می توانند با انگیزه های متقلّبانه اقدام به تهیه گزارش های شرکت، از جمله گزارش هیئت مدیره به مجمع نمایند. یکی از نظریه هایی که به توضیح شیوه ی تصمیم گیری مدیران بر اساس ویژگی های شخصیتی آنها (ریسک پذیری و ریسک گریزی) پرداخته است، نظریه چشم انداز تجمعی (CPT) است. بر اساس این نظریه مدیران، عملکردی را بعنوان نقطه ی مرجع در ذهن خود ایجاد کرده و چنانچه احساس کنند که عملکردشان از نقطه ی مرجع فاصله خواهد گرفت، انگیزه های تقلّب در ذهن آنها شکل می گیرد. در این پژوهش ابتدا با تمرکز بر تجزیه و تحلیل متن گزارش های هیئت مدیره به مجمع و با استفاده از دو روش داده کاوی شامل یک روش مبتنی بر درخت تصمیم و یک روش مبتنی بر آموزش ماشین، شاخصی برای ارزیابی و تشخیص خطر تقلّب در گزارش های هیئت مدیره تعیین شده است که دقتی بیش از 90% دارد. سپس با استفاده از شاخص مذکور، بررسی شده است که آیا انگیزه های مدیران برای استفاده از روش هایی با خطر بالای تقلّب در تهیه گزارش ها، از الگویی که توسط نظریه چشم انداز تجمعی ارائه شده است پیروی می کند یا خیر؟ نتایج نشان دهنده ی عدم انطباق انگیزه های تقلّب مدیران در ایران، با نظریه مذکور است.

با پیدایش عصر انقلاب ارتباطات تحول نوین در حسابداری ضرورت بهبود مهارت های تخصصی دانشجویان حسابداری و نیز شاغلان حرفه در استفاده از نو اوری ها نوین در کنار فنون موجود به عنوان موضوعی در خور توجه مطرح نموده است این امر ضرورت توجه به تحصیلات تکمیلی جهت پاسخگویی به نیازهای حاصل از عصر جدید ایجاد نموده است .هدف اصلی این مقاله نقش واهمیت تحصیلات تکمیلی در حرفه حسابداری می باشد بدین منظور تعداد 200پرسشنامه حاوی 37سوال بین دانشجویان رشته حسابداری مقطع کارشناسی ارشد آموزش عالی پرندک توزیع گردید داده های گردآوری شده در این پژوهش با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس تجزیه و تحلیل شدند. در این پژوهش بررسی پایایی و روایی پرسشنامه ها و هم چنین ازمون همبستگی پیرسون و ازمون تی تک نمونه ای از نرم افزار اس پی اس اس استفاده شده است بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق که بین تحصیلات تکمیلی و حرفه حسابداری رابطه معنا داری وجود دارد.

هدف: در این پژوهش با مرور مبانی نظری و تحقیقات پیشین، به دنبال این هستیم که ابتدا روش های مختلف اندازه گیری شفافیت گزارشگری مالی را شناسایی و سپس با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی ( AHP ) ، این روش ها و نیز ویژگی های کیفی مرتبط با آنها را رتبه بندی کنیم. روش: روش های اندازه گیری شفافیت گزارشگری مالی که در این تحقیق مورد بررسی و رتبه بندی قرار گرفته، شامل شاخص شفافیت بورس تهران، چارچوب بوشمن و همکاران (2004) ، معیار S&P و کیفیت سود است. بدین منظور ابتدا یک نمونه 20 نفری از مدیران مالی و کارشناسان به عنوان خبرگان انتخاب گردید و پرسشنامه در اختیار آنها قرار گرفت. یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد که که از میان ویژگی های کیفی مرتبط با اندازه گیری شفافیت گزارشگری، قابلیت اتکا، بالاترین رتبه و به موقع بودن و مربوط بودن در رده های بعدی قرار دارند. همچنین تجزیه و تحلیل نهایی نشان می دهد گزینه شاخص شفافیت بورس تهران رتبه اول، چارچوب بوشمن و همکاران (2004) رتبه دوم، معیار S&P رتبه سوم و کیفیت سود رتبه چهارم را کسب کرده است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق می توان بیان کرد که از نظر خبرگان، بهترین روش برای اندازه گیری شفافیت گزارشگری مالی، استفاده از شاخص شفافیت بورس تهران و روش های چارچوب بوشمن و همکاران (2004) ، معیار S&P است. از دلایل این امر را می توان سادگی و سهولت در دسترس بودن این معیار دانست، چرا که سایر روش ها دارای شاخص ها و تجزیه و تحلیل های بیشتری است.

ممنوعیت فروش استقراضی (نامنفی بودن اوزان دارایی) یکی از فرض های اولیه ی مدل مارکویتز است که تنها وضعیت خرید را برای دارایی ها ممکن می کند. حل مدل کوآدراتیک مارکویتز  با در نظر گرفتن تنها دو محدودیت بازده و بودجه، مرز کارای نامقید سرمایه گذاری را به دنبال دارد. در سال های گذشته، معرفی سایر محدودیت های کاربردی منجر به توسعه ی مدل اولیه ی مارکویتز شده اند. در پژوهش پیش رو، مدلی نوین برای بهینه سازی پرتفو ارائه شده است که افزون بر مجاز شمردن فروش استقراضی، برخی محدودیت های کاربردی بازار نیز به مدل تحمیل شده است. با استفاده از اطلاعات قیمت 15 سهم، مدل غیرخطی پیشنهادی با به کارگیری ابزارهای استاندارد حل شده و مرز کارای مقید ترسیم شده است.

یکی از شاخص هایی که کیفیت سود را بهبود می بخشد، دوره تصدی حسابرس است، بنابراین هدف این پژوهش بررسی تأثیر دوره تصدی حسابرس بر کیفیت سود و همچنین بررسی نقش تعدیلی عدم تقارن اطلاعاتی بر رابطه بین دوره تصدی حسابرس و کیفیت سود شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. به همین منظور دو فرضیه تدوین و داده های مربوط به 128 شرکت عضو سازمان بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1389 الی 1394 مورد استفاده قرار گرفت. برای آزمون فرضیه ها از روش داده های تابلویی و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که دوره تصدی حسابرس بر کیفیت سود تأثیر مثبت و معناداری دارد. به عبارتی، با افزایش دوره تصدی حسابرس، کیفیت سود نیز افزایش می یابد. همچنین نتایج این پژوهش نشان دادکه عدم تقارن اطلاعاتی بر رابطه بین دوره تصدی حسابرس و کیفیت سود تأثیر مثبت و معناداری دارد و با افزایش عدم تقارن اطلاعاتی، تأثیرمثبت دوره تصدی حسابرسی بر کیفیت سود تقویت می شود.

تحولات عمده در محیط کسب وکار و سرعت بالای تغییرات فناوری، محیط کسب وکار را بسیار پیچیده و نامطمئن ساخته است. مدیریت ریسک یکی از راهکارهای شرکت ها برای مقابله با نااطمینانی در محیط کسب وکار است که نقش مؤثری در حفظ و ارتقای کارایی و اثربخشی و در نتیجه، بهبود عملکرد شرکت دارد. علاوه بر این، مدیریت ریسک یک عامل مهم در کنترل هزینه ها و تنوع محصولات و در نتیجه، کسب مزیت رقابتی است که منجر به بهبود عملکرد شرکت می شود. این در حالی است که وجود مدیران دارای تحصیلات مالی (سواد مالی مدیران) در فرآیند مدیریت ریسک، کسب مزیت رقابتی و دست یابی به عملکرد بهتر را تسهیل می کند. با چنین رویکردی، تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین مدیریت ریسک سازمانی و عملکرد شرکت با نقش میانجی گر مزیت رقابتی و تعدیل گر سواد مالی در واحدهای تولیدی مستقر در شهرک صنعتی یزد به انجام رسیده است. داده ها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل گردیده است. نتایج تحلیل 220 پرسشنامه تکمیلی نشان می دهد که رابطه مزیت رقابتی با عملکرد شرکت به لحاظ آماری معنی دار نیست، اما مدیریت ریسک رابطه مثبت و معنی داری با مزیت رقابتی و عملکرد شرکت دارد. همچنین، رابطه سواد مالی با مزیت رقابتی مثبت و معنی دار است. نقش میانجی گر مزیت رقابتی در رابطه مدیریت ریسک با عملکرد شرکت مورد تأیید قرار نمی گیرد، اما نقش تعدیل گر سواد مالی در رابطه مدیریت ریسک با مزیت رقابتی پذیرفته می شود.

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر محافظه کاری بر گزارشگری به موقع اطلاعات مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد . به این منظور 78 شرکت در این حوزه در بازه زمانی سالهای 1387-1390 مورد مطالعه قرار گرفته اند. متغیر های وابسته این پژوهش عبارتند از انتشار به موقع صورتهای مالی میان دوره ای حسابرسی شده و انتشار به موقع عملکرد سه ماهه و تشکیل به موقع مجمع عمومی عادی سالانه و متغیر مستقل این پژوهش محافظه کاری ( به روش گیولی و هاین ) و متغیر های کنترلی عبارتند از اندازه شرکت و نسبت بدهی و مالکیت مدیریتی می باشد و نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر این موضوع است که محافظه کاری بر انتشار به موقع عملکرد صورتهای مالی تاثیر دارد و لی بر انتشار به موقع صورتهای مالی میان دوره ای و تشکیل به موقع مجمع عمومی عادی عادی سالانه تاثیر ندارد.

هدف از انجام این مطالعه، بررسی رابطه دو بعد محافظه کاری بر متغیرهای رفتار سرمایه گذاری و بازدهی آتی شرکت ها است. در مطالعات پیشین، اثرات محافظه کاری بر این دو متغیر بررسی نشده و از این جهت تحقیق حاضر نوآور است. بدین منظور، از اطلاعات 191 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران استفاده شد. برآورد مدل ها برای آزمون فرضیات تحقیق با استفاده از روش داده های ترکیبی انجام گرفت. نتایج حاصل نشان داد، محافظه کاری شرطی منجر به کاهش تمایلات سرمایه گذاری شرکت ها می شود، در حالی که محافظه کاری غیرشرطی، شرکت ها را به سرمایه گذاری بیشتر ترغیب می کند. در بررسی رابطه محافظه کاری و بازدهی آتی مشخص شد، بین محافظه کاری شرطی (غیرشرطی) و بازدهی آتی شرکت ها رابطه ای منفی (مثبت) و معنی دار وجود دارد. لذا افزایش محافظه کاری شرطی (غیرشرطی)، بازدهی آتی شرکت ها را کاهش (افزایش) خواهد داد. به طور کلی نتایج نشان داد، انواع محافظه کاری می تواند بر رفتار و میزان سرمایه گذاری و بازدهی شرکت ها اثرگذار باشد This paper aims to investigate the relationship between two dimension of conservatism on firms’ investment behavior and future return. In previous studies, the effects of conservatism on these two variables have not been investigated, so this study is innovative. Therefore, we examined 191 accepted firms on Tehran Stock Exchange . To test the hypotheses, model estimations were done by panel data method. The results showed, increasing in conditional conservatism reduces firms’ investment, while unconditional conservatism encourages firms to invest more. Examining the relationship between conservatism and firms’ future return revealed, there was a significantly negative (positive) relation between conditional conservatism (unconditional conservatism) and firms’ future return. So increasing in conditional conservatism (unconditional conservatism) will reduce (raise) firms’ future return.Generally, the results showed, dimensions of conservatism can affect on behavior and amount of investment and returns of firms.   Keywords: Conditional Conservatism, Unconditional Conservatism, Firms’ Investment Behavior, Future Return

بررسی عوامل مؤثر بر ریسک و بازده سهام اهمیت زیادی در مطالعات مالی داشته و از مفاهیم نیرومند در استراتژی ها و تصمیمات سرمایه گذاری محسوب می شود. از اینرو در سال های اخیر در قالب پژوهش های تجربی به شناسایی و بررسی عوامل مؤثر داخلی (شرکتی) و خارجی (کلان اقتصادی) بر ریسک و بازده سهام پرداخته شده که در این راستا متغیرهای کلان اقتصادی اهمیت بیشتری داشته است. در این پژوهش از بین متغیرهای کلان اقتصادی مختلف، به بررسی تأثیر شوک های نفتی و ارزی بر ریسک سیستماتیک و بازده سهام پرداخته است. داده های مورد استفاده به صورت فصلی بین سال های 1381 تا 1395 بوده که با استفاده از مدل  DSGE، واکنش متغیرهای مالی در برابر شوک های نفتی و ارزی بررسی گردید. نتایج نشان می دهد که شوک نفتی و ارزی ابتدا بر ریسک سیستماتیک سهام و بازده قیمتی تاثیر منفی دارد و سپس در دوره های بعدی این روند ادامه پیدا نکرده و پس از طی یک دوره نوسانی به حالت تعادلی و پایدار خود بر می گردد، بطوری که نوسانات ریسک سیستماتیک بیشتر از بازده قیمتی می باشد.

استراتژی های تجدید ساختاری که شرکت ها انتخاب می کنند در بیرون آمدن از درماندگی مالی بسیار حائز اهمیت است. از طرف دیگر یکی از مؤلفه های مهمی که در تدوین استراتژی های تجدید ساختار باید به آن توجه نمود این است که شرکت در کدام مرحله از چرخه عمر خود قرار دارد. بر این اساس هدف این پژوهش ارزیابی تأثیر چرخه ی عمر و درماندگی مالی بر تجدید ساختار نمونه ای شامل 180شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که تأثیر توأمان چرخه عمر و درماندگی مالی بر نوع استراتژی تجدید ساختار یعنی تجدید ساختار مدیریتی، تجدید ساختار عملیاتی و تجدید ساختار مالی، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از وجود تاثیر درماندگی مالی بر اتخاذ استراتژی های تجدید ساختار مدیریتی و مالی است؛ همچنین چرخه عمر دارای تاثیر معنی داری بر تجدید ساختار عملیاتی است. نهایتا یافته های تحقیق مبین تاثیر چرخه ی عمر و درماندگی مالی بر ابعاد مختلف استراتژی های تجدید ساختار مالی است.