محمد پورکیانی

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین ترکیبی بر میزان آمادگی بدنی ادراک شده دانش آموزان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی به صورت دوگروهی (گروه آزمایش و کنترل) باطرح پیش آزمون- پس آزمون بود. جامعه پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر قم تشکیل دادند که از بین آن ها به روش پواسون 54 نفر (27 نفر گروه آزمایش، 27 نفر گروه کنترل) به عنوان نمونه انتخاب شدند. به گروه آزمایش، تمرین ترکیبی طی 8 جلسه در فاصله زمانی دو ماه و به صورتِ هفته ای سه بار ارائه شد. داده ها به کمک روش تحلیل کواریانس تجزیه وتحلیل شد. جهت گردآوری داده ها از ابزارهای فرم رضایت نامه، قد سنج (متر) ، ترازوی دیجیتال (با دقت 1//0 کیلوگرم) و پرسشنامه آمادگی جسمانی ادراک شده استفاده شد. تفاوت معناداری بین دو گروه کنترل و آزمایش در آمادگی جسمانی ادراک شده و مؤلفه های شرایط جسمانی، انعطاف پذیری، شرایط عضلانی و ترکیب بدنی به ترتیب (P=0/001،P=0/000، P=0/000،P=0/000، P=0/004) دیده شد. شرایط جسمانی 6/32%، انعطاف پذیری 6/31%، شرایط عضلانی 1/37% و ترکیب بدنی 8/17% افزایش داشتند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، تمرین ترکیبی می تواند ضمن افزایش آمادگی ادراک شده دانش آموزان ، شرایط جسمانی، انعطاف پذیری، شرایط عضلانی و ترکیب بدنی آن ها را نیز بهبود بخشد. بیشترین میزان تأثیر تمرینات ترکیبی بر شرایط عضلانی و کمترین تأثیر مربوط به ترکیب بدنی بود.

مسئله اصلی پژوهش حاضر تأثیر تجدّد در ساختار سیاست گذاری فرهنگی ایران است. برای پاسخ به این سؤال به آغاز ورود تجدّد به ایران در دوره قاجار پرداخته و آثار آن در سیاست گذاری فرهنگی دوران قاجار و پهلوی بررسی می شود. روشنفکران ایران با تعلق خاطر به جهان نوین، ایران را عقب افتاده از قافله تمدن پنداشته و دولت را مأمور ایجاد بخش فرهنگ برای تربیتِ فرنگی مآب مردم می دانستند. برهمین اساس، اجماع روشنفکران و شاهان ایران موجب تغییرهای تدریجی در ساختار سیاست گذاری فرهنگی ایران می گردد. در این پژوهش دوگونه آرمانی از سیاست گذاری فرهنگی برای دو دوره ایران پیشانوین و ایران نوین معرفی شده که به صورت گفتمانی صورت بندی شده اند. گفتمان سیاست گذاری فرهنگیِ بومی حول دال مرکزی «استمرار سنت» شکل گرفته و با محوریت نهادهای مردمی عمل می کند. درحالی که گفتمان سیاست گذاری فرهنگی دولتی حول دال مرکزی «هم شکلی با غرب» شکل گرفته و با محوریت سازمان های دولتی عمل می کند. در این پژوهش با روش کتابخانه ای اسنادی داده های تاریخی جمع آوری می شود، سپس با استفاده از گونه شناسی نوع آرمانی، دو گونه از سیاست فرهنگی مورد اشاره قرارگرفته و ارتباط و پیوستگی درونی آنها با روش مفصل بندی ترسیم می شود.

هدف ازپژوهش حاضرشناسایی چالشها وراهکارهای توسعه رشته والیبال زنان درایران بود.پژوهش حاضرازنظرنوع،همبستگی کاربردی بوده وازمصاحبه کدگذاری بازونیزپرسشنامه استفاده کرده است. جامعه آماری15نفرازنخبگان و 150 نفرازمربیان، کارشناسان و ورزشکاران و مدیران تیمهای والیبال بودند.روش نمونه گیری نیزبااستفاده ازفرمول کوکران به تعداد108نفر بود.در مصاحبه های عمیق ازافراددارای تحصیلات آکادمیک وافراددارای تجربیات مدیریتی درسازمانهای ورزشی و مربیان و ورزشکاران رشته والیبال استفاده شد.پرسشنامه محقق ساخته شامل سوالات درقالب5مولفه درچالشها وهمچنین راهکارها وپیامدهای این توسعه نیزبا20سئوال موردارزیابی قرارگرفت.روایی محتوی و صوری توسط اساتیدموردتاییدقرارگرفت و پایایی آن توسط آزمون آلفای کرونباخ0.83بدست آمد.درمولفه چالش سازمانی شاخص عدم برگزاری دوره های آموزشی تخصصی برای مربیان و بازیکنان والیبال بانوان با70درصد،در مولفه چالشهای نیروی انسانی شاخص استعدادیابی ضعیف در مدارس دخترانه جهت شناسایی نخبگان والیبالیست با71درصد،مولفه چالش محیطی شاخص عدم وجوداماکن وفضاهای ورزشی اختصاصی برای بانوان با86درصد،درمولفه چالشهای اجتماعی شاخص دیدگاه خانواده ها به ورزش والیبال بانوان صرفاً بعنوان یک تفریح با81درصد،در مولفه چالشهای فرهنگی شاخص استفاده ازشعارها والفاظ نامناسب ورکیک توسط تماشاگران با84درصد،در مولفه راهکارها نیز شاخص انتخاب مسئولین فنی وشایسته درفدراسیون والیبال بانگاه ویژه به بانوان با84درصدودرمولفه پیامدها نیزشاخص ایجادخط مشی برای برنامه ریزی حرفه ای والیبال بانوان با84درصدبیشترین میزان همبستگی رادرمولفه های مذکورداشتند. تاثیرگذارترین مولفه باضریب مسیر0.850ومقدارt(4.568)مولفه راهکارهاست وکم اثرگذارترین مولفه باضریب مسیر0.519ومقدارt(3.208)مولفه فرهنگی می باشد.این نتایج نشان دادکه دروهله اول مدیرانی که دررده های بالای وزارت ورزش و جوانان قراردارندبایدجلساتی باحضورمدیران زن سازمانها و باشگاه های ورزشی بانوان برگزارکرده ومشکلات ودغدغه های آنان راموردارزیابی قرارداده تاباتصمیمات درست به حل این مشکلات بپردازندسپس باایجادزیرساختهایی به انتخاب مدیران شایسته در سمتهای مدیریتی ورزش بانوان و ایجادبسترهای مناسب مالی درخصوص ساخت اماکن ورزشی ویژه بانوان بپردازند.

پژوهش حاضر با هدف نظارت و ارزیابی عملکرد ادارات کل تربیت بدنی و فوق برنامه دانشگاه های کشور تدوین شده است. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی پیمایشی بوده که جمع آوری داده ها به صورت میدانی صورت پذیرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی مدیران ادارات تربیت بدنی و فوق برنامه دانشگاه های کشور بوده است که از بین آنان دانشگاه اصفهان، دانشگاه رازی کرمانشاه، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشگاه قم، دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، دانشگاه لرستان، دانشگاه مازندران، دانشگاه تهران و دانشگاه شهید بهشتی به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته حاصل از مصاحبه با مدیران تربیت بدنی و مسئولین اداره کل تربیت بدنی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و استنباطی (تحلیلی سلسله مراتبی AHP) با نرم افزارهای Excel و Expert Choice استفاده گردید. در نهایت جهت ارزیابی عملکرد ادارات تربیت بدنی دانشگاه ها، 11 مولفه و 76 شاخص شناسایی شد.

پژوهش حاضر به دنبال شناسایی و اولویت بندی علل وفاداری مشتریان به برند پوشاک ورزشی ایرانی بود. فرایند انجام پژوهش در دو مرحله صورت پذیرفت در مرحله اول به روش مصاحبه نیمه ساختار یافته با نظرخواهی از 20 خبره، شامل اساتید مدیریت بازاریابی ورزشی و تولید کنندگان پوشاک ورزشی در این زمینه انجام گرفت که در این مرحله 7 شاخص شناسایی گردید. در مرحله دوم با استفاده از نرم افزار Expert choice  به وزن دهی شاخص های شناسایی شده پرداخته شده است. جهت اطمینان از روایی و پایایی داده های جمع آوری شده، از روش چک کردن توسط مصاحبه شوندگان استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مهمترین مولفه ها به ترتیب مولفه قیمت با وزن نسبی 321/0، طراحی و شیک بودن 258/0، کیفیت محصول 159/0، کیفیت خدمات 109/0، تبلیغات 070/0، محیط فروشگاه 046/0 و بعد نام تجاری با وزن 037/0 می باشند. با توجه به نتایج تحقیق می توان چنین بیان کرد که مولفه قیمت از با اهمیت ترین عوامل وفاداری می باشند که از به صرفه بودن و سپس کیفیت اجناس نزد مصرف کنندگان ناشی می گردد.

نخستین مواجهه ما با تمدن غرب در قامت تقابل نظامی و صنعتی هویدا گشت که حاکمان به جهت تصور عقب ماندگی ایران و جبران آن، تصمیم به اعزام دانشجو به کشورهای غربی نمودند. آنها راه توسعه یافتگی و پیشرفت ایران را در آیینه مدرن شدن ایران می دیدند، اما تاریخ در سال 57 به گونه ای دیگر رقم خورد و انسان جدیدی ظهور کرد که آرمان، طلب و تمنایش متفاوت از انسان مُدرن بود. یکی از چالش های اساسی انسان عصر انقلاب اسلامی در مباحث تمدنی، نحوه مواجهه با تمدن غرب است؛ آیا می بایست تمدن غرب را به صورت کامل پذیرفت، آیا باید آن را رد کرد؟! آیا می توان با تمدنی که متناسب با فرهنگ و زیست تاریخی ما رقم نخورده، ارتباط برقرار کرد و آن را برگزید؟ آیا اساساً تبادلی میان عالم ما و عالم غرب رقم خواهد خورد؟ عده ای قائل به ذات گرایی تمدن غرب شده اند که در این صورت، امکان تبادل تمدنی ممتنع است و عده ای دیگر تمدن غرب را در اراده گرایی خلاصه کرده اند که از لوازم آن پذیرش کامل تمدن غرب و به تحویل بردن اقتضائات تمدنی در اراده افراد است. در این میان نسبت گرایی نیز از جمله مواردی است که می تواند افقی در تبادل تمدنی باز کند. مراد از نسبت گرایی، برقراری نسبت وجودی با تمدن است. «وجودی» دانستن ساخت تمدن به این معناست که تمدن در حین زندگی روزمره انسان ها ساخته می شود.

هدف این تحقیق تحلیل المپیادهای ورزش دانشجویی و ارائه الگو بود. روش پژوهش، کیفی با رویکرد سیستماتیک طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی بود. جامعه آماری، مدیران و کارشناسان ورزش دانشجویی بودند. مشارکت کنندگان به صورت هدفمند انتخاب شدند که تا نقطه اشباع داده ها ادامه یافت و در نهایت تعداد 21 مصاحبه عمیق و نیمه ساختار یافته به شکل میدانی و مجازی جهت جمع آوری داده ها انجام شد. همچنین اسناد، گزارشات و مقالات مرتبط با موضوع مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. پس از تجزیه و تحلیل مصاحبه ها، 22 عامل شناسایی شد که در کدگذاری محوری در قالب های الگوی پارادایمی قرار گرفت. المپیادهای ورزش دانشجویی به عنوان مقوله محوری در نظر گرفته شد. در عوامل علی مقوله هایی مثل تشکیل تیم های ملی، سلامتی و تندرستی، بهبود زیرساخت و نمایش و گردهمایی قرار داشت. عوامل زمینه ای دربرگیرنده توجه فدارسیون ملی ورزش دانشگاهی، پژوهش و نیازسنجی، حضور و همراهی ذینفعان، عوامل محیطی و حامیان مالی قرار داشت. عوامل مداخله گر شامل تربیت نیروی انسانی متخصص، بازنگری در آیین نامه ها، منابع مالی و عوامل فنی می شد. از نظر خبرگان مهم ترین راهبردها شامل گزینش رشته ها، بازاریابی، انتخاب میزبانی، عوامل مدیریتی، برنامه ریزی و منابع مالی بودند و پیامدهای آنها، توسعه سرمایه اجتماعی، توسعه ساختاری و مدیریتی ، توسعه فنی و توسعه فرهنگی ورزش دانشجویی بود. در مرحله کدگذاری انتخابی با توجه به اطلاعات به دست آمده الگویی جهت برگزاری المپیاد ورزشی دانشجویان با رویکرد کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری و تغییراتی در نحوه رقابتهای انتخابی و گزینش رشته ها ارائه شد.

ورزش حرفه ای زنان یکی از چالش های حوزه ورزش در کشور به شمار می رود. برای گذر از این موقعیت و ارائه توسعه آن در آینده لازم است یک سیستم هشدار زودهنگام در این رابطه ارائه و بررسی روندهای پیش روی آن برنامه های استراتژیک طرح ریزی شود. این تحقیق روندهای موثر بر آینده ورزش حرفه ای بانوان ایران در آینده را شناسایی و خوشه بندی کرده است. این پژوهش از لحاظ راهبرد هدف گذاری کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی و براساس روش های آینده پژوهی، تبیینی می باشد. داده های نظری با روش اسنادی و داده های تجربی با روش پیمایشی بر اساس روش دلفی تهیه شده است. مشارکت-کنندگان در پژوهش 20 نفر از خبرگان و متخصصان صاحب نظر در حوزه ورزش زنان بود که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از رویکرد تحلیل ساختاری و نرم-افزار Micmac استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد پراکندگی متغیرهای کلیدی و مؤثر بر آینده ورزش حرفه ای زنان در ایران، سیستمی ناپایدار دارند و از میان 40 عامل بررسی شده در این پژوهش، 12 عامل (کفایت سرمایه، مشارکت بخش خصوصی، درآمدزایی و تجاری سازی ورزش بانوان، سرمایه گذاری دولت، جذب سرمایه مالی، افزایش سطح درآمد، افزایش قدرت و حضور بانوان در فضای ورزش، افزایش تعداد باشگاه های ورزشی در حوزه ورزش بانوان، حمایت جامعه از توسعه ورزش زنان، افزایش زنان تحت پوشش ورزش قهرمانی، حمایت رسانه ها و کسب سهمیه در رقابت های المپیک) کلیدی ترین نقش را در آینده ورزش حرفه ای بانوان داشتند. کاربست این متغیرها به عنوان بستر ساز و راهنمای تدوین نقشه راه و سناریوهای توسعه ورزش حرفه ای بانوان ایران، بسیار اهمیت دارد.

در سال های اخیر، سازمان های بین المللی برای خلق یک جهان فراگیر، برنامه های مختلفی را ارائه کرده اند. یکی از برنامه هایی که اخیراً توسط کمیته بین المللی پارالمپیک معرفی شد و در ایران نیز اجرا شد، برنامه جهانی «من می توانم» است. این برنامه درصدد است نگرش جوانان را نسبت به افراد دارای معلولیت تغییر دهد. لذا هدف اصلی این پژوهش شناسایی تأثیر اجرای برنامه «من می توانم» بر تغییر نگرش دانش آموزان مدارس ابتدایی نسبت به ورزش فراگیر بود. راهبرد پژوهش از نوع نیمه تجربی و با استفاده از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری شامل ۵۰ نفر از دانش آموزان پایه ششم دبستان بودند که به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و در دو گروه 25 نفری کنترل و تجربی جای گرفتند. گروه تجربی در سه جلسه تحت آموزش برنامه های من می توانم قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه نگرش کودکان نسبت به ورزش فراگیر( بلاک، 1995) و چک لیست صفات (سیپراستاین،۲۰۰۶) برای ارزیابی نگرش شناختی بود که جهت جمع آوری داده ها، از طرح پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد و پرسش نامه ها قبل و پس از اجرای برنامه در اختیار هر دو گروه قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل متغیرها از آزمون های آنالیز واریانس مختلط، تی مستقل و تعقیبی برونفرونی و همچنین ویل کاکسون استفاده شد. نتایج نشان داد این برنامه تأثیر معناداری بر تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به ورزش فراگیر (001/0 = p ) و همچنین نگرش نسبت به تعدیل قوانین (001/0= p ) دارد . پیشنهاد می شود برنامه «من می توانم» در سرفصل های درسی تربیت بدنی قرار گیرد و به صورت مستمر در مدارس ابتدایی ایران اجرا شود. با اجرای این برنامه در مدارس، علاوه بر بهبود و ارتقا نگرش مثبت نسبت به افراد دارای معلولیت و ادغام آنان در جامعه، بسیاری از محدودیت های موجود برای افراد دارای معلولیت در جامعه نیز از بین خواهد رفت.  

مفهوم «انسان» یکی از مفاهیم بنیادین عرصه سیاست گذاری فرهنگی است. مقاله حاضر در پی آن است تا با روش اسنادی- کتابخانه ای و مبتنی بر استنباط عقلی به تطبیق نگاه های انسان شناسانه با گفتمان های سیاست گذاری فرهنگی بپردازد. در عرصه سیاست گذاری فرهنگی می توان به چهار رویکرد کنترل فرهنگی، تصدی گری، رهاسازی و خدمت رسانی اشاره کرد. «انسان سازمانی»، «انسان طبقاتی»، «انسان اقتصادی» و «انسان نمادساز» از جمله بنیادهای انسان شناسانه و متناظر این رویکردها هستند. در سوی دیگر انسان شناسی دینی و الهی قرار دارد که انسان را دارای مبداء و معاد الهی معرفی می کند و بر همین اساس حیات انسان ها ارزش پیدا کرده و سنجیده می شود. انسان ها دارای غایت و مقصد الهی بوده و حکومت ها باید جامعه انسانی را در آن راستا حرکت دهند و به دلیل اراده نسبی انسان ها، امکان تحمیل فرهنگ برآن ها وجود ندارد. همچنین افراد در یک جایگاه متنوع از نیازها قرار داشته و نیازمند سیاست های گوناگون متناسب با سطح وجودی خود هستند.

هدف این پژوهش تاثیر ابعاد مقیاس ارزش های شغلی و خانوادگی بر خود کارآمدی دانشجویان رشته تربیت بدنی با در نظر گرفتن نقش میانجی خلاقیت و اوقات فراغت بود. پژوهش توصیفی و از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری را دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاههای آزاد شهر تهران تشکیل دادند (1800N=). حجم نمونه با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان 360 نفر برآورد گردید. نمونه گیری به صورت خوشه ای تصادفی انجام شد. ابزار پژوهش چهار پرسشنامه مقیاس ارزش های شغلی و خانوادگی (فارمروبن،1970)، اوقات فراغت نظریان مادوانی و رمضانی (1392)، خلاقیت مقیمی (1388) و خود کارآمدی دارابی (1395) بود. روایی پرسشنامه ها به تایید 15 نفر از اساتید رسید. همچنین برای پایایی ابزار از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج بیانگر آن بود که اثر مقیاس ارزش های شغلی و خانوادگی بر خود کارآمدی از طریق خلاقیت و اوقات فراغت دانشجویان رشته تربیت بدنی مثبت و معنی داری است (05/0≥P). به عبارتی دیگر، بخشی از اثر متغیر مقیاس ارزش های خانواده و شغل به واسطه متغیرهای اواقات فراغت و خلاقیت بر خودکارآمدی دانشجویان رشته تربیت بدنی انتقال داده می شود. با توجه به یافته های پژوهش می توان اینگونه نتیجه گرفت که خانواده و اشتغال از جمله موارد مهم زندگی انسان محسوب می شوند که در صورت انطباق آن با شرایط و علاقه دانشجویان رشته تربیت بدنی، آثار مطلوبی برای جامعه به دنبال خواهد داشت. بعبارت دیگر خلاقیت باعث باعث توازن بین شغل و خانواده می شود و این امر موجب خودکارآمدی بالاتر در بین دانشجویان رشته تربیت بدنی می شود، افرادی که احساس خودکارآمدی بالاتری دارند با وجود موانع احتمالی مشارکت بیشتری در اوقات فراغت فعال دارند.

امروزه با رشد تعداد خدمات و همچنین افزایش دسترسی به اطلاعات و کانل های توزیع، مشتریان نسبت به گذشته انعطاف بیشتری در تصمیم گیری هایشان پیدا کرده اند. با توجه به رقابت شدید در صنایع خدماتی از جمله باشگاه های بدنسازی و تناسب اندام، مدیران این باشگاه ها نیاز دائمی به رویکردهای جدیدی برای جذب و حفظ مشتری در این حوزه دارند. لذا هدف این پژوهش تاثیر خلق تجربه از طریق محرک های حسی در باشگاه های بدنسازی بر ارزش درک شده، قدرت برند و تبلیغات دهان به دهان مشتریان بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها جزو پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی است. حجم نمونه ۲۱۵ نفر از مشتریان باشگاه های بدن سازی لوکس شهر تهران به صورت هدفمند تعیین شدند. ابزار اصلی گردآوری داده ها، پرسشنامه ی نیمه محقق-ساخته بود. در این پژوهش از پرسشنامه های محرک های حسی (حسینی، پورکیانی، افروزه، ۱۳۹۶)، پرسشنامه تجربه (براکوس و همکاران، ۲۰۰۹)، پرسشنامه ارزش درک شده (ویدمان و همکاران، ۲۰۱۸)، قدرت برند (وایمر و همکاران، ۲۰۱۲)، رضایت (چانگ و همکاران، ۲۰۰۵) و تبلیغات دهان به دهان (همگسن و نکست، ۲۰۰۷) به عنوان پرسشنامه های مرجع استفاده شد. در نهایت برای شناسایی اثر متغیرها بر یکدیگر از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار پی ال اس ۳ استفاده شد. نتایج نشان داد محرک های حسی باعث خلق تجربه برند می شود و از این مسیر به ارزش درک شده مشتریان منجر می شود.

فرایند پژوهش حاضر در دو مرحله صورت پذیرفت در مرحله اول به روش مصاحبه نیمه ساختاریافته با نظرخواهی از 20 خبره، شامل اساتید مدیریت بازاریابی ورزشی و تولیدکنندگان پوشاک ورزشی در این زمینه انجام گرفت که در این مرحله 7 شاخص شناسایی گردید. در مرحله دوم با استفاده از نرم افزار Expert choice به وزن دهی شاخصهای شناسایی شده پرداخته شده است. جهت اطمینان از روایی و پایایی داده های جمع آوری شده، از روش چک کردن توسط مصاحبه شوندگان استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که هفت مولفه قیمت، طراحی و شیک بودن، کیفیت محصول، کیفیت خدمات، تبلیغات، محیط فروشگاه و نام تجاری در وفاداری مشتریان پوشاک ورزشی ایرانی تاثیر دارند که مهمترین آنها مولفه قیمت می باشد. با توجه به نتایج تحقیق به تولیدگنندگان و مدیران فروشگاه های پوشاک ورزشی پیشنهاد می شود با ارایه تخفیفات مناسب به مشتریان میزان وفاداری آنها را افزایش دهند.

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل کیفی عوامل موثر بر جذب خیّرین ورزش دانشجویی کشور مبتنی بر نظریه پردازی داده بنیاد اجرا شده است. روش تحقیق به شیوه کیفی و مبتنی بر نظریه پردازی داده بنیاد است. برای جمع آوری داده ها از روش مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد، که انعطاف پذیری و عمیق بودن از ویژگی های بارز آن بوده و مناسب پژوهش های کیفی است. تجزیه و تحلیل اطلاعات به روش اشتراس و کوربین و مدل پارادایمی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل 15 نفر از صاحب نظران و مطلعان کلیدی شامل اساتید دانشگاهی و مدیران اجرایی ورزش دانشگاهی کشور بودند که به روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. در تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک کدگذاری باز، 73 مفهوم اولیه تعیین شد که با دسته بندی این مفاهیم 58 مقوله فرعی شکل گرفت و در مرحله کدگذاری محوری، پیرامون 20 مقوله اصلی دسته بندی صورت گرفت. در قالب مدل پارادایمی، شرایط علّی (باورهای دینی، وظیفه اجتماعی، نگرش خیّرین، نوع دوستی، فرهنگ خیریه در ورزش دانشگاهی)، شرایط زمینه ای (نیازهای اجتماعی، همواربودن مسیر، حس اعتماد)، شرایط مداخله گر (جذابیت و کسب منافع)، مقوله محوری (رفتارخیرانه در ورزش دانشجویی)، راهبردها (سازماندهی، فعالیت رسانه ای، فعالیت بازاریابی، تدوین راهبرد عملیاتی، رویدادهای خیریه)، پیامدها (کمک به دولت، سلامت و تندرستی دانشجویان، تاثیر ورزش دانشجویی بر کشور، توسعه پایداری در ورزش دانشجویی) شناسایی شدند.

پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی جزو پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را تمام هوادارن باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران تشکیل می دادند. حجم نمونه 200 نفر از هواداران باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران  به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه نیمه محقق ساخته بود که پایایی آن 92/0 تعیین شد. برای تعیین روایی سازه از تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول استفاده شد. همچنین برای شناسایی ارتباط متغیرها با یکدیگر از تحلیل مسیر در نرم افزار Amos استفاده شد. نتایج نشان داد احساسات مثبت باعث رضایت و هواداری می شود. همچنین رضایت منجر به هواداری (۲۶۰/0) و درنهایت هواداری موجب بروز مقاصد رفتاری هواداران (۳۰۵/۰) می شود. پیشنهاد می شود باتوجه به ماهیت فوتبال و عدم اطمینان از موفقیت یک تیم در لیگ، پوسترهای تبلیغاتی قبل از شروع فصل، می بایست همراه با شعارهای امیدوارکننده و موفقیت آمیز و سرشاز از احساسات طراحی شود تا از این طریق احساسات هواداران  برانگیخته گردد تا شانس فروش بلیط کل فصل افزایش یابد.

مقاله حاضر به نشان دادن تناسب رویکردهایی گوناگون مفهوم «فرهنگ» با گفتمان های سیاستگذاری فرهنگی پرداخته و از این رو امکان شناخت و نقد بنیادین این گفتمان ها را فراهم می کند. بدین منظور از روش کتابخانه ای برای جمع آوری داده ها و روش گونه شناسی برای دسته بندی و تحلیل داده ها استفاده شده است. بر اساس مطالعه ادبیات سیاستگذاری، چهار گفتمان برجسته کنترل فرهنگی، تصدی فرهنگی، راهیری فرهنگی و خدمت فرهنگی به عنوان چهارکلان رویکرد سیاستگذاری فرهنگی معرفی شده است. از این سو بررسی تعاریف گوناگون «فرهنگ»، نشان از دو کلان رویکرد «بخشی» و «فراگیر» در فرهنگ دارد که هر کدام از آن ها اقسام گوناگونی را شامل می شوند. در میان گفتمان های سیاستگذاری فرهنگی، سه گفتمان اول(کنترل فرهنگی، تصدی گری فرهنگی، راهبری فرهنگی) رویکرد «بخشی» به فرهنگ دارند. در این میان گفتمان کنترل فرهنگی، فرهنگ را امری مضرّ توصیف کرده و با رویکرد «فرهنگ به مثابه زندان ذهن» بیشترین تناسب را دارد، در مقابل، گفتمان تصدی گری(دولت) و راهبری(بازار)، به کارآمدی فرهنگ توجه دارند. نهایتا گفتمان پست مدرن به تعاریف ذره ای و سیال از فرهنگ نزدیک شده و از رویکرد «فراگیر» به «فرهنگ روزمره» سخن می گوید.

لزوم توجه به افزایش درآمدزایی در کشور و اهمیت و جایگاه گردشگری ورزشی در این زمینه، توجه به این مهم را بیش از پیش ضرورت می بخشد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و اولویت بندی موانع و آشنایی با الگوی ساختاری تفسیری موانع فراروی توسعه گردشگری ورزشی ایران است. اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ که با رویکرد آمیخته (کیفی و کمی) انجام شده است، در بخش کیفی از نوع اکتشافی و در بخش کمی به صورت پیمایشی است. جامعه آماری کیفی، که دربردارنده 15 نفر از خبرگان گردشگری، گردشگری ورزشی، و مدیریت ورزشی بوده است، براساس نمونه گیری هدفمند، و جامعه آماری در سطح کمی که 379 نفر از مربیان و داوران، دست اندرکاران و مدیران ارشد برگزاری مسابقات، بازیکنان، و تماشاچیان را دربر می گیرد، به صورت تصادفی گزینش شده اند. در این پژوهش، با مرور اسناد و مدارک و مصاحبه با خبرگان، موانع گردشگری ورزشی ایران، شناسایی و براساس پرسش نامه محقق ساخته رتبه بندی شد و سپس، روابط بین موانع با استفاده از روش الگوسازی ساختاری تفسیری، تعیین شد. با توجه به نتایج به دست آمده، 8 مانع به عنوان مهم ترین موانع، شناسایی شدند. پس از تعیین این موانع هشت گانه، میزان اثرپذیری و اثرگذاری آن ها با استفاده از روش تحلیل میک مک بررسی شد که براساس نتایج به دست آمده، موانع دولتی و قانونی با قدرت نفوذ 8، بالاترین تأثیر را بر موانع دیگر عدم توسعه گردشگری ورزشی داشته اند. نتایج این پژوهش به سیاست گذاران کمک می کند تا خط مشی ها و راهبردهای هوشمندانه تری اتخاذ کنند.

هدف از پژوهش حاضر، تدوین مدل راهبردی وفاداری مشتریان به برندهای پوشاک ورزشی ایرانی بود. روش پژوهش، کیفی و مبتنی بر رویکرد تحلیل مضمون است. جامعه آماری این پژوهش شامل صاحب نظران، اساتید بازاریابی ورزشی و تولید کنندگان پوشاک ورزشی بود که نمونه گیری با استفاده از روش هدفمند مبتنی بر رویکرد نظری صورت گرفت. جمع آوری اطلاعات تا اشباع نظری داده ها ادامه یافت و تعداد 20 مصاحبه فردی نیمه ساختاریافته انجام گرفت. فرایند کدگذاری در سه مرحله باز، محوری و گزینشی انجام گرفت و در نهایت به طراحی الگوی مضامین پرداخته شده است. در مجموع 179 کد اولیه ایجاد شد؛ سپس به دلیل کثرت کدها تمامی کدهای مشابه بر پایه قرابت مفهومی و معنایی در گروه خاص خود قرار گرفتند و به 28 مقوله فرعی تقلیل یافتند و نهایتاً بر اساس کدهای باز ثانویه، هفت مقوله اصلی شامل نام تجاری، کیفیت محصولات، قیمت، طراحی و شیک بودن، محیط فروشگاه، تبلیغات و ترویج و کیفیت خدمات می باشند. در مرحله بعد به منظور برقراری رابطه بین مفاهیم تولید شده در مرحله کدگذاری کدها و مولفه ها وارد محیط نرم افزار مکس کیودا شد و در نهایت مدل نهایی ارائه گردید. با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان کرد تولیدکنندگان پوشاک ورشی ایرانی می توانند با تمرکز بر عوامل شناسایی شده وفاداری مشتریان به برند ورزشی خود را افزایش دهند.

هدف از این پژوهش، تحلیل و مدل سازی عوامل و متغیرهای اثرگذار بر توسعه ورزش دانشگاه های دولتی ایران بود. روش تحقیق از نوع پیمایشی- همبستگی بود. جامعه آماری را تمامی اساتید تربیت بدنی، مدیران و کارشناسان حوزه ورزش دانشگاهی (دولتی) تشکیل می دادند. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدل-سازی معادلات ساختاری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب گردید (328=n). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای، مصاحبه (نیمه هدایت شده) و پرسشنامه محقق ساخته (112 گویه) بود. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 17 متخصص دانشگاهی؛ و پایایی و روایی سازه آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و شاخص های برازش مدل سازی تأیید گردید. از آزمون های کالموگراف – اسمیرنف و فریدمن (SPSS20)؛ و مدل سازی معادلات ساختاری (Amos20) جهت تجزیه وتحلیل یافته ها استفاده شد. تحلیل مسیر نشان داد که عوامل محیطی به ترتیب ضرایب اثر بر مدیریت توسعه ورزش (91/0)، منابع توسعه عوامل فردی (77/0)، (62/0) و مشارکت ورزشی (07/0) اثر مثبت و معنی داری داشت. همچنین مدیریت توسعه ورزش به ترتیب ضرایب اثر بر مشارکت ورزشی (95/0)، عوامل فردی (73/0) و منابع توسعه (37/0) دارای اثر مثبت و معنی داری بود.

این مقاله با توجه به اهمیت ورزش به عنوان بخش مهمی از تعلیم و تربیت و بعنوان یکی از ملزومات اولیه توسعه انسانی برای نیل به مدارج کمال، برخورداری از سلامت جسمانی، نشاط جسمی و روانی و فضایل اخلاقی، الگوسازی فرهنگ ورزش دانشجویی را یکی از محورهای اساسی سیاستگذاری فرهنگی در ورزش فرض نموده و باتوجه به فقدان الگویی برای سیاستگذاری فرهنگی در ورزش دانشجویی، تلاش کرده است با نقد و بررسی مدل ها و نظریات موجود در عرصه سیاستگذاری فرهنگی، الگوی مناسب سیاستگذاری فرهنگی ورزش دانشجویی را در چارچوب روش تحلیل تماتیک و بهره گیری از افراد صاحب نظر و متخصص شامل 10 نفر از مدیران تربیت بدنی آموزش عالی، پژوهشگران و همچنین تعداد 30 نفر از دانشجویان دوره های کارشناسی، ارشد و دکتری طراحی نماید. ارائه الگوی بومی سیاستگذاری فرهنگی ورزش دانشجویی با محوریت دو مضمون فراگیر ایجاد تغییرات ساختاری(حول دو مضمون واسط تغییرات مدیریتی و ساختاری) و تغییر در فرهنگ عمومی نسبت به ورزش(حول سه مضمون واسط تقویت فرهنگ مسئولیت اجتماعی، ایجاد فرهنگ علاقه مندی به ورزش و نقش تربیتی ورزش)برای الگوسازی فرهنگ ورزش دانشجویی از مهمترین نتایج این تحقیق است.