عبدالرحمان جامی الاحمدی

مقدمه: جهانی شدن و تغییر در ساختارهای مالی، تأثیر بسزایی بر صنعت پوشاک داشته است. تولیدی های پوشاک ورزشی نیز از زیرشاخه های صنعت پوشاک هستند. هدف از پژوهش حاضر، این بود که با به کارگیری مدل تحلیلی PEST درک درستی از محیط صنعت پوشاک ورزشی به دست آوریم تا به واسطه آن عوامل محیطی مؤثر بر توسعه این صنعت را شناسایی کنیم.روش پژوهش: از حیث روش شناسی این تحقیق در زمره تحقیقات کیفی قرار دارد و از روش تحلیل مضمون برای تحلیل داده ها استفاده شده است. داده ها نیز در مصاحبه های نیمه ساختاریافته مبتنی بر ادبیات تحقیق جمع آوری شدند. جامعه آماری تحقیق شامل مؤسسان، مدیران، اعضای هیأت مدیره و مدیران فروش، تولیدی های فعال صنعت پوشاک ورزشی در داخل ایران بود. به منظور نمونه گیری از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد که حجم نمونه به 18 تولیدی رسید.یافته ها: نتایج نشان داد که عامل سیاسی با مقولات فرعی توسعه ای، حمایتی و ارتباطی، عامل اقتصادی با مقولات فرعی مواد اولیه، ارتباطی و بهینه سازی، عامل اجتماعی با مقولات فرعی ادراکی، منابع انسانی و فرهنگ سازی و عامل فناوری با مقولات فرعی توسعه ای و زیرساختی بر توسعه صنعت پوشاک تأثیرگذارند.نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق، عوامل محیطی از نگاه فعالان این حوزه نقش تعیین کننده ای در توسعه و رشد صنعت پوشاک ورزشی ایران دارد و مدیران، مسئولان، کارآفرینان و سرمایه گذاران این حوزه باید پیش از تصمیم گیری و ورود به این حوزه به این عوامل توجه کرده و با توجه به آن برنامه ریزی کنند.

این پژوهش با هدف تعیین عوامل مؤثر بر افزایش مشارکت دانشجویان در فعالیت های بدنی صورت گرفت. با مطالعة ادبیات پژوهش پنج عامل مدیریتی، انگیزشی، اقتصادی، زیرساخت و اماکن ورزشی و اجتماعی فرهنگی به منظور تعیین عوامل مؤثر بر افزایش مشارکت ورزشی دانشجویان انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها پرسشنامة محقق ساخته ای با 32 گویه، با توجه به ادبیات پژوهش تهیه شد که روایی صوری آن توسط خبرگان تأیید شد و برای بررسی روایی سازه نیز از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی کمک گرفته شد. میزان پایایی پرسشنامه به وسیله آزمون آلفای کرونباخ، در مطالعة راهنما 83/0 به دست آمد. جامعة آماری این پژوهش 122001 نفر از دانشجویان دانشگاه های تهران بودند که با توجه به جدول مورگان تعداد 384 نمونه برای این کار پژوهشی تعیین شدند. نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای انجام شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها در سطح توصیفی و استنباطی از نرم افزار های SPSS و لیزرل شامل میانگین و فراوانی، تحلیل عاملی اکتشافی و مدل اندازه گیری استفاده شد. همچنین در نهایت مدل ساختاری تفسیری با تکنیک ISM به منظور شناسایی ارتباط بین متغیرها ارائه شد. نتایج نشان داد تمام عوامل شناسایی شدة پژوهش بر افزایش مشارکت ورزشی دانشجویان تأثیرگذارند. با توجه به بارهای عاملی، مهم ترین عامل اثرگذار بر مشارکت دانشجویان در فعالیت بدنی، عامل مدیریتی شناسایی شد و پس از آن عوامل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، تجهیزاتی و انگیزشی قرار گرفت. بنابراین، مسئولان ورزش دانشگاه ها بهتر است ارتباط نزدیکی با دانشجویان داشته باشند و با توجه به اهمیت عوامل مدیریتی، تصمیمات صحیحی در زمینة مدیریت ورزش دانشگاهی اتخاذ و اجرا کنند.