آینده پژوهی توسعه باشگاه های خصوصی ورزشی ایران با رویکرد تحلیل تأثیرات متقابل هدف اصلی این پژوهش است. این رویکرد با تحلیل تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم نیروهای پیشران کلیدی توسعه باشگاه های خصوصی ورزشی ایران برای برنامه ریزی در آینده بکار می رود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت، براساس روش های جدید علم آینده پژوهی، تحلیلی و اکتشافی است که با ترکیب مدل های کمی و کیفی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل نخبگان اجرایی و دانشگاهی بود که درباره موضوع توسعه باشگاه های خصوصی، تخصص و تجربه کافی را داشتند. روش نمونه گیری هدفمند بود و حجم نمونه برابر با 14 نفر تعیین شد. داده ها از طریق پرسش نامه باز و مصاحبه و بررسی اسناد جمع آوری و از طریق وزن دهی پرسشنامه های دلفی تهیه شد. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار میک مک (Micmac) تحلیل شد و تجزیه و تحلیل نهایی روی 33 ماتریس بازگشتی انجام گرفت. طبق مطالعات و نظر افراد 8 متغیر اصلی به نام های "امکانات رفاهی مناسب موثر، توسعه الزامات حمایتی و تشویقی، بسترسازی جذب حامی مالی، ایجاد تمایز، تعامل با رسانه ها، زیرساخت ها و فناوری، استفاده از دیپلماسی ورزشی برای توسعه باشگاه های خصوصی، عامل مدیریتی" به عنوان مؤلفه ها و شاخص های مهم در موضوع شناسایی شدند. آنچه از وضعیت صفحه پراکندگی متغیرهای مؤثر بر وضعیت توسعه باشگاه های خصوصی ورزشی ایران می توان فهمید، وضعیت ناپایداری سیستم است. بیشتر متغیرها در اطراف محور قطری صفحه پراکنده اند. به غیراز چند مورد که نشان می دهند دارای تأثیرگذاری بالایی در سیستم است، بقیه متغیرها از وضعیت تقریباً مشابهی نسبت به یکدیگر برخوردارند. از میان 33 متغیر بررسی شده در این تحقیق، 5 متغیر کلیدی مؤثر بر آینده توسعه باشگاه های خصوصی ورزشی ایران انتخاب شده است.در نهایت می توان نتیجه گرفت، عوامل شناسایی شده نقشه راهی در جهت بهبود توسعه باشگاه های خصوصی ورزشی ایران در افق 1420 باشد.
