تنازع گفتمانی اسلام گرایی و مارکسیسم در روند انقلاب اسلامی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله در جهت پاسخ به چگونگی برتری اسلام گرایی در مواجهه با گفتمان مارکسیسم در فرایند انقلاب اسلامی ایران، به نظریه تحلیل گفتمان متوسل شده و از مبانی معرفتی و ابزارهای مفهومی آن استفاده کرده است. از این منظر، اسلام گرایی به مثابه یک نظام معنایی در نظر گرفته می شود که توانست با بهره گیری از مفاهیم و نشانه های سیال گفتمان مارکسیسم مانند عدالت اجتماعی و مبارزه با امپریالیسم، آن را به حاشیه کشانده و خود به گفتمان برتر و بلامنازع انقلاب تبدیل شود. گفتمان اسلامی و گفتمان مارکسیسم در مخالفت با پهلوی که سبک و سیاق توسعه ایران با توجه به استانداردهای جوامع اروپای غربی را ترویج می کرد دارای اشتراک هایی بودند، اما دارای تمایز نیز بودند. این مقاله سعی کرده با نگاهی نو قدرت یابی اسلام گرایان در انقلاب ایران و دلایل برتری آن در مواجهه با گفتمان مارکسیسم را تبیین نماید. در این راستا نظریه تحلیل گفتمان ارنست لاکلا و شانتال موف را به عنوان چارچوب تئوریک و روش شناختی خود برگزیده و در تحلیل داده ها از قواعد حاکم بر آن پیروی کرده است.The discursive conflict between Islamism and Marxism in the Islamic Revolution
This article has resorted to the theory of discourse analysis and used its epistemological foundations and conceptual tools in order to respond to the superiority of Islamism in confronting the discourse of Marxism in the process of the Islamic Revolution of Iran. From this point of view, Islamism is considered as a semantic system that was able to marginalize it by using the fluid concepts and signs of Marxism discourse such as social justice and struggle against imperialism and become the superior and undisputed discourse of the revolution.Although the discourse of Marxism did not succeed in stabilizing its semantic system and was marginalized in the process leading to the Islamic Revolution of Iran; But he was able to introduce concepts and vocabulary into Iran's political literature and discursive space that did not have a place in the Arabs before. Concepts such as fighting against imperialism, fighting against capitalism, supporting the rights of the lower classes, revolutionism, armed struggle, social justice and anti-monarchy were the most important concepts that this discourse inherited and made permanent in the political-social atmosphere of Iran.
تبلیغات
