تحلیلی بر راهبرد اتحادهای آمریکا در خاورمیانه و گزینه های محتمل در قبال ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
از دوران جنگ سرد اتحادها و ائتلاف های متعددی در منطقه خاورمیانه میان برخی بازیگران منطقه ای و یکی از قدرت های بزرگ فرامنطقه ای شکل گرفته اند. اکثر این اتحادها بر اساس تئوری توازن تهدید استفان والت قابل توضیح بوده اند. در دوران پس از جنگ سرد، آمریکا با حضور نظامی مستقیم در منطقه تلاش کرد تا توازن مطلوب خود را برقرار نماید – امری که هزینه های سنگینی بر آن کشور تحمیل کرده و سرانجام بی نتیجه بوده است. در شرایط بی نظمی کنونی در منطقه، به نظر می رسد هزینه حفظ اتحادهای سنتی برای آمریکا سنگین تر از منافع آن شده است. رئیس جمهور جدید آمریکا نیز آشکارا فوائد چنین هزینه هایی در دوره های قبل از خود را زیر سؤال برده است. با توجه به ظهور بازیگران غیردولتی و تعدد و پیچیدگی منابع تهدیدکننده منافع آمریکا، ایالات متحده ناگزیر باید به سوی مدل جدیدی برای کسب حداکثر منافع در عین کاهش هزینه های خود در منطقه حرکت کند. پرسش اصلی پژوهش حاضر این بوده که پارادیم اتحادهای ایالات متحده در منطقه خاورمیانه چرا و به چه سمتی در حال تحول است و گزینه های جایگزین آمریکا در منطقه به ویژه در ارتباط با ایران چیست؟ فرضیه پژوهش این است که پارادایم اتحادهای آمریکا در منطقه به شکلی در حال تغییر است که احتمالا به استراتژی موازنه از راه دور با هدف توازن قدرت در منطقه روی آورده و نوعی توازن فرساینده در خاورمیانه برقرار خواهد کرد که طی آن، از قدرت همه بازیگران منطقه ای به جز اسرائیل کاسته شده و هزینه مشکلات منطقه برای سایر قدرت های فرامنطقه ای همچون چین افزایش خواهد یافت. این پژوهش با استفاده از روش تحلیل محتوا به بررسی برخی اسناد تازه منتشر شده از سوی اندیشکده های آمریکایی پرداخته است. این اسناد به گونه ای انتخاب شده اند که معرف سلائق و گرایش های گوناگون در سیاست خارجی آمریکا باشند. در شرایط حاضر هیچ گونه اجماعی در میان نخبگان و سیاستمداران آمریکایی به چشم نمی خورد و دولت ترامپ نیز هنوز هیچ استراتژی جهانی مشخصی را تدوین و اعلام نکرده است. با این حال می توان تصور کرد که اتخاذ راهبرد موازنه از راه دور احتمالاً در سال های آینده طرفداران بیشتری در واشنگتن خواهد یافت. این تصور درواقع فرضیه پژوهش را تشکیل داده و بیانگر آن است که هدف مطلوب آمریکا در این مدل،توازن قدرتِ فرساینده میان ایران، ترکیه و عربستان در عین افزایش هزینه ها برای سایر قدرت های رقیب به ویژه چین است. لذا در دوره جدید، این اهداف از طریق تلفیقی پارادوکسیکال از حفظ حضور نظامی و ظاهر تهدیدکننده همزمان با کاهش درگیری عملیاتی آمریکا در خاورمیانه تأمین خواهد شد.The evolution of the US alliance paradigm in the Middle East and possible options for Iran
Since the Cold War numerous alliances and coalitions in the Middle East have formed between some regional actors and one of the great trans-regional powers. Most of these alliances have been explained by Stephen Walt's theory of threat balance. In the post-Cold War era, the United States, with its direct military presence in the region, sought to maintain a favorable balance - a costly and costly endeavor. With the current turmoil in the region, the cost of maintaining traditional alliances for the United States appears to be more costly than its benefits. The new US president has also openly questioned the benefits of such spending in his predecessors. Given the emergence of nongovernmental actors and the multiplicity and complexity of resources threatening US interests, the United States must inevitably move to a new model of maximizing profits while reducing spending in the region. The main question of the present study was why and in what direction is the US Alliance paradigm evolving in the Middle East and what are the alternatives of the US in the region, especially with regard to Iran? The research hypothesis is that the paradigm of US alliances in the region is changing in a way that is likely to turn to a strategy of distance balance aimed at balancing power in the region and establishing some kind of corrosive balance in the Middle East, in which the power of all regional actors will be strengthened. With the exception of Israel, the cost of regional problems for other trans-regional powers such as China will increase. This research uses content analysis to examine some of the newly published documents by American think tanks. These documents have been selected to reflect various tastes and trends in US foreign policy. At present, there is no consensus among American elites and politicians, and the Trump administration has not yet formulated and announced a specific global strategy. However, it is conceivable that the adoption of a long-distance balance strategy is likely to attract more fans in Washington in the coming years. This notion, in fact, constitutes the research hypothesis, suggesting that America's favored goal in this model is to balance the corrosive power between Iran, Turkey, and Saudi Arabia while raising costs for other competing powers, especially China. In the new era, therefore, these goals will be achieved through a paradoxical combination of maintaining a military presence and threatening appearance while reducing US operational conflict in the Middle East.
تبلیغات
