خاموشی هوشیارانه وضعیتی است که فرد تصمیم می گیرد اطلاعات مهم را به دلایل خاصی بپوشاند. هویت اصلی خاموشی هوشیارانه، اکراه بیشتر فرد برای دادن خبر بد نسبت به تمایلش برای ارائه خبر خوب و درنتیجه خاموش بودن است. در این راستا، هدف اساسی پژوهش حاضر تأثیر ابعاد فرهنگ هافستد بر عملکرد کارکنان و ارتباطات سازمانی با توجه به نقش میانجیِ خاموشی هوشیارانه است. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه کارکنان سازمان های دولتی شهر سمنان است. برای این منظور با توجه به جدول کرجسی و مورگان نمونه ای به تعداد 285 نفر انتخاب شد. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد (هافستد، 1994؛ رامینگونگ و اسنانسینگ، 2013؛ یلدریم، 2014 و کوپمانس و همکاران، 2012) است و برای تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پلاس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که شاخص فاصله قدرت، فردگرایی، مردانگی، اجتناب از عدم اطمینان و جهت گیری بلندمدت بر خاموشی هوشیارانه تأثیر مثبت و معنی داری دارد. از دیگر یافته های پژوهش می توان به تأثیر منفی خاموشی هوشیارانه بر عملکرد کارکنان با ضریب مسیر 488/0- و ارتباطات سازمانی با ضریب مسیر 514/0 - اشاره کرد. وجه تمایز این پژوهش با مطالعات انجام شده درزمینه ابعاد فرهنگ هافستد در این است که در مطالعه حاضر بر نقش متغیر خاموشی هوشیارانه تأکید شده که در تحقیقات گذشته مغفول مانده بود.
