اینترنت؛ بله، صحبت از ابرشاهراه اطلاعاتی جهانی است.شاید تا چندسال پیش، هیچ کس تصور نمیکرد پدیدهای بتواند بااین سرعت درجهان مطرح گردد و تا این حد جنبههای مختلف زندگی بشر را تحتاشعاع قرار دهد.
فراگیری این پدیده فنآورانه چنان شدید بود که حتی واژه «اینترنت» در فرهنگ لغت اکثر ملل جهان داخل گشت و کمتر برای آن واژه معادلی برگزیده شد. اما اینترنت اصولا چیست و چرا چنین خاصیتی دارد؟ به بیان ساده، اینترنت تلفیقی از امکانات مخابراتی و رایانهای است که اجازه میدهد تمامی رایانههای موجود در جهان، فارغ از محدودیتهای جغرافیایی به یکدیگر متصل گردند و باهم ارتباط داشته باشند.
بدیهی است که با اتصال کامپیوترها به یکدیگر، افرادی که از این کامپیوترها استفاده میکنند، میتوانند با یکدیگر ارتباط برقرارکنند. ابزارهای نرمافزاری موجود در اینترنت این اجازه را میدهد که ارتباط یکبهیک، یک به چند یا چندبهچند بین کاربران اینترنت برقرار شود. ارتباط یکبهیک مانند چندبهچند همانند ویدیو کنفرانس الکترونیک است.
از دیدگاه رسانهای، همین خاصیت ارتباطی اینترنت در سطح بینالمللی است که آن را خارقالعاده ساخته است؛ ارتباطی در سطح جهان و بدون محدودیتهای موجود در رسانههای سنتی که همواره آرزویی دیرینه برای ارتباطگران به شمار رفته است.
در واقع ارتباطگران، اینترنت را رسانهای جدید میبینند؛ رسانهای که مخاطبان آن در سطح جهان گستردهاند، ارسال پیام درآن به صورت لحظهای صورت میگیرد، هزینههای استفاده از آن به مراتب از سایر رسانهها کمتر است، ارتباط آن با مخاطبان کاملا دو سویه است و قابلیتهای تمامی رسانههای پیشین را یکجا در خود دارد.