مطالعات روان شناسی ورزشی

هدف از این پژوهش، شناسایی منابع استرس قبل از رقابت در کشتی گیران تیم ملی بزرگسالان ایران بود. این پژوهش، به صورت کیفی و به شیوه پدیده شناسی و مبتنی بر نمونه گیری هدف مند است. در این راستا، با 8 نفر از منتخبین دعوت شده به اردوی تیم ملی کشتی فرنگی جهت مسابقات جهانی 2014 و المپیک آسیایی 2014 مصاحبه عمیق انجام شد. طبق یافته های مصاحبه، منابع استرس مشارکت کنندگان، در قالب 3 کد تبیینی ""تجارب""، ""شرایط"" و ""چالش های آینده"" شناسایی گردید. نتایج نشان داد که تمام نیازها و خواسته هایی که ورزشکاران با آن مواجه هستند، باید هنگام تهیه و اجرای مداخلات برای مدیریت استرس قبل از رقابت در نظر گرفته شوند.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر بازخورد هنجاری مثبت بر انگیزه درونی افراد مبتدی بود. بدین منظور، 30 دانشجوی پسر دانشگاه شهید بهشتی به طور تصادفی در سه گروه هنجاری مثبت، منفی و کنترل برای انجام آزمون پایداری قامت قرار گرفتند. مرحلة اکتساب شامل 160 کوشش (16 بلوک 10 کوششی) در مدت چهار روز بود. بازخورد هنجاری به شکل 10 درصد بالاتر یا پایین تر از میانگین واقعی در پایان هر بلوک تمرینی ارائه شد. شرکت کنندگان در پایان مرحله اکتساب، پرسش نامة انگیزة درونی را تکمیل کردند. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که بین گروه ها در خرده مقیاس های شایستگی ادراک شده، کوشش/ تلاش و نمره کلی انگیزه درونی، تفاوت معناداری وجود دار

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی پرسش نامه سلامت روان (38 سؤالی) در ورزشکاران نخبه بود. نمونه ای با حجم 385 نفر (285 مرد و 100 نفر زن) به روش تصادفی خوشه ای از بین جمعیت ورزشکاران نخبه انتخاب شدند. بر اساس نتایج حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی، یک ساختار دو عاملی به دست آمد که 06/45 درصد از واریانس را تبیین می کند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نیز نشان داد ساختار دو عاملی سلامت روان (شامل درماندگی روان شناختی و بهزیستی روان شناختی) از برازش خوبی برخوردار است. برای محاسبه روایی هم گرا و واگرا، از مقیاس ملی سلامت روان استفاده شد. روایی همگرای (58/0 تا 78/0) بعد درماندگی روان شناختی با استفاده از خرده مقیاس های منفی، و روایی واگرای آن (76/0- تا 77/0-) با استفاده از خرده مقیاس های مثبت مقیاس ملی سلامت روان تأیید شد. روایی همگرا (82/0 تا 84/0) و واگرای (57/0- تا 77/0-) بعد بهزیستی نیز مورد تأیید قرار گرفت. سنجش پایایی مقیاس با استفاده از روش های همسانی درونی (83/0) و بازآزمایی در فاصله 21 روز برابر با 81/0 بود که نشان داد پرسش نامه سلامت روان از ضرایب پایایی مناسبی برخوردار است. یافته های دیگر این پژوهش نشان دادند که ورزشکاران مرد نسبت به ورزشکاران زن، میانگین نمره درماندگی روان شناختی کمتر و میانگین نمره بهزیستی روان شناختی بیشتری دارند. در مجموع، این مطالعه نشان می دهد که پرسش نامه سلامت روان بعد از حذف 7 سؤال با داشتن ضرایب پایایی و روایی رضایت بخش، ابزاری مناسب برای سنجش درماندگی و بهزیستی روان شناختی در ورزشکاران است.

در این پژوهش، ویژگی های تکانش گری دروازه بانان فوتبال در سطوح مختلف مهارتی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، 30 دروازه بان از سطوح مختلف مهارتی با میانگین سنی 9/3±65/28 سال در این پژوهش شرکت کردند. نتایج نشان داد که ویژگی های تکانش گری در بین دروازه بانان سطوح مختلف مهارتی متفاوت است. این تفاوت ها در تکانش گری توجهی و حرکتی، از عامل های تکانش گری و خطای نوع اول و نوع دوم از آیتم های آزمون عملکرد مداوم به دست آمد. همچنین، تفاوت های مشاهده شده در تکانش گری تصمیم گیری از عامل های تکانش گری و زمان تشخیص از آیتم های آزمون عملکرد مداوم، از نظر آماری معنا دار نبود. بر اساس نتایج این پژوهش می توان عنوان کرد که تکانش گری یکی از مکانیسم های انطباقی اصلی عملکرد بازیکنان برای غلبه بر نیازهای تکلیف در پست دروازه بانی فوتبال با توجه به سطح مهارتی بازیکنان در کنار متغیرهای مرتبط دیگر است که می تواند در مباحث استعدادیابی مورد توجه قرار بگیرد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر شدت فعالیت هوازی (شدت کم و متوسط) بر ابعاد خودپندارة سالمندان 60 تا 70 سال انجام شد. آزمودنی های آن، 45 سالمند مرد بودند که به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل گمارده شدند. پروتکل تمرینی افراد شامل 8 هفته فعالیت هوازی در قالب آزمون یک مایل پیاده روی/دویدن راکپورت بود. شدت فعالیت کم تا متوسط نیز با استفاده بلت های مخصوصی که به سینة آزمودنی ها متصل شده بود، اندازه گیری و کنترل شد. تمامی آزمودنی ها در مراحل پیش آزمون و پس آزمون پرسش نامة خودپندارة تنسی-2 را تکمیل کردند. نتایج نشان داد در مرحلة پس آزمون، اختلاف معناداری بین سه گروه در ابعاد خودپنداره وجود دارد (0.05 P<). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز نشان داد گروه فعالیت با شدت متوسط، دارای میانگین نمرات بالاتر و بهتری نسبت به دو گروه دیگر بود. همچنین، گروه فعالیت با شدت کم نیز دارای میانگین نمرات بهتری نسبت به گروه کنترل بود. براساس نتایج پژوهش، انجام فعالیت هوازی با شدت متوسط، به عنوان یک روش مفید برای افزایش ابعاد خودپنداره به سالمندان توصیه می شود.

هدف این پژوهش، تعیین رابطة هدف گرایی با انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی دختران بود؛ بنابراین، از میان دانش آموزان دختر شهر قزوین، 100 دانش آموز مقطع متوسطة (کلاس اول) با میانگین سنی 702/0±05/13 و 100 دانش آموز مقطع متوسطة (کلاس دوم) با میانگین سنی 263/1±86/15 به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای در نظر گرفته شدند. همچنین، از میان دختران دانشجوی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین که واحد تربیت بدنی یک را اخذ کرده بودند، 100 دانشجو با میانگین سنی 853/1±32/21 با نمونه گیری تصادفی در نظر گرفته شدند و سپس هدف گرایی ورزشی و انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی آنان مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش سن دختران، هدف گرایی و انگیزش کاهش می یابد و میان هدف گرایی با انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی، رابطة معناداری وجود دارد.

این پژوهش با هدف ارائه الگوی علی رابطه بین اجرای روان و اضطراب رقابتی با استحکام روانی و جهت گیری ورزشی در دانش آموزان رشته تربیت بدنی انجام شد. کلیه دانش آموزان رشته تربیت بدنی شاغل به تحصیل در سال 93-92، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. آزمودنی ها به پرسش نامه استحکام روانی، مقیاس اجرای روان، اضطراب رقابتی و پرسش نامه جهت گیری ورزشی پاسخ دادند. نتایج نشان داد که الگوی پیشنهادی، برازنده داده ها نیست و به اصلاح نیاز دارد. درنتیجه، با حذف مسیرهای غیر معنا دار برازش الگوی نهایی پیشایند داده ها نیز با ریشه خطای میانگین مجذورات تقریب تأیید شد. بر اساس نتایج مدل، اجرای روان از طریق اضطراب رقابتی، رابطه غیر مستقیم معنا داری با استحکام و رابطه مستقیم معناداری با جهت گیری ورزشی دارد. برمبنای یافته ها، رابطه غیر مستقیم اجرای روان بر جهت گیری ورزشی از طریق اضطراب رقابتی تأیید نشد. این مدل می تواند مدل مفیدی برای افزایش استحکام روانی ورزشکاران باشد.

پژوهش حاضر به دنبال آن است که به بررسی مقایسه ای رابطه انگیزش ناشی از نیت، با نگرش دانشجویان دختر و پسر به فعالیت های بدنی کلاسی بپردازد. انگیزش ناشی از نیت، یک عامل روان شناختی است که می تواند در بروز بسیاری از کنش های اجتماعی اثرگذار باشد. در راستای دست یابی به هدف این مطالعه، نمونه ای متشکل از 709 نفر از دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی، انتخاب شدند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان می دهد که هم میان دختران و هم در بین پسران، دو متغیر انگیزش نیت و نگرش به فعالیت های بدنی کلاسی،از رابطه ای مستقیم و قوی برخوردار هستند. همچنین، متغیر انگیزش نیت توانسته است 4/49 درصد از نگرش دختران به فعالیت های بدنی کلاسی و نیز 5/19 درصد از نگرش پسران را تبیین نماید. می توان نتیجه گرفت که انگیزشنیت، یک پیش بین قوی برای نگرش دختران به فعالیت بدنی است؛ حال آن که در مورد نگرش پسران، از قدرت تبیین کنندگی کمتری برخوردار می باشد.