پژوهش حاضر به دنبال آن است که به بررسی مقایسه ای رابطه انگیزش ناشی از نیت، با نگرش دانشجویان دختر و پسر به فعالیت های بدنی کلاسی بپردازد. انگیزش ناشی از نیت، یک عامل روان شناختی است که می تواند در بروز بسیاری از کنش های اجتماعی اثرگذار باشد. در راستای دست یابی به هدف این مطالعه، نمونه ای متشکل از 709 نفر از دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی، انتخاب شدند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان می دهد که هم میان دختران و هم در بین پسران، دو متغیر انگیزش نیت و نگرش به فعالیت های بدنی کلاسی،از رابطه ای مستقیم و قوی برخوردار هستند. همچنین، متغیر انگیزش نیت توانسته است 4/49 درصد از نگرش دختران به فعالیت های بدنی کلاسی و نیز 5/19 درصد از نگرش پسران را تبیین نماید. می توان نتیجه گرفت که انگیزشنیت، یک پیش بین قوی برای نگرش دختران به فعالیت بدنی است؛ حال آن که در مورد نگرش پسران، از قدرت تبیین کنندگی کمتری برخوردار می باشد.
