ندا علی اکبری

هدف این پژوهش، تعیین رابطة هدف گرایی با انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی دختران بود؛ بنابراین، از میان دانش آموزان دختر شهر قزوین، 100 دانش آموز مقطع متوسطة (کلاس اول) با میانگین سنی 702/0±05/13 و 100 دانش آموز مقطع متوسطة (کلاس دوم) با میانگین سنی 263/1±86/15 به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای در نظر گرفته شدند. همچنین، از میان دختران دانشجوی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین که واحد تربیت بدنی یک را اخذ کرده بودند، 100 دانشجو با میانگین سنی 853/1±32/21 با نمونه گیری تصادفی در نظر گرفته شدند و سپس هدف گرایی ورزشی و انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی آنان مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش سن دختران، هدف گرایی و انگیزش کاهش می یابد و میان هدف گرایی با انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی، رابطة معناداری وجود دارد.