نوشتار حاضر با روش اسنادی به مسئله زوال قدرت نرم آمریکا می پردازد. نویسنده ابتدا مؤلفه های قدرت نرم را با توجه به عقاید جوزف نای مورد بررسی قرار داده، سپس با کمک همین نظریه می کوشد به پرسش اصلی مقاله، یعنی علل افزایش یا فرسایش قدرت نرم آمریکا در نیم سده گذشته را بررسی نماید. اهمیت قدرت نرم برای رسیدن به منافع ملی از کاربرد قدرت سخت (نیروی نظامی، تحریم اقتصادی و ...) کمتر نیست با این حال، روندهای گوناگون نشان دهنده زوال قدرت نرم آمریکا در سطح بین المللی از جنگ جهانی دوم بدین سو بوده است. نویسنده به یاری شواهد مختلف، فرسایش قدرت نرم این کشور را معلول تضاد ایفای نقش رهبری و پیگیری منافع اقتصادی و مصالح سیاسی خارج از کنترل این کشور از یک سو و برخورد با چالش سنت گرایی جهان سومی که به ویژه در عصر انقلاب های موسوم به بهار عربی تجلی بارزتری یافت، دانسته است. واژه های کلیدی: قدرت نرم، ارزش های فرهنگی و سیاسی، آمریکاستیزی، فرهنگ، وجهه ملی
تعلیق عضویت سوریه در اتحادیه عرب در نوامبر۲۰۱۱ به عنوان نقطه عطف در اتحادیه عرب با ۶۶ سال سابقه به شمار می رود با محکوم کردن رژیم لیبی وسوریه برای استفاده نامتناسب از خشونت علیه مردم است سعی در سوء استفاده سیاسی ازحقوق مردم عرب دارد.این حرکت اتحادیه عرب به دور از اندیشه های ملی گرایی عرب و اتحادیه عرب در دستیابی به وحدت عربی ویکپارچگی بیشتر با سیستم بین المللی است. از سوی دیگر با وجود سیستم استبدادی بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه عرب احترام به تصمیمات اتحادیه عرب به عنوان گامی به حمایت از دمکراسی بسیار دشوار است. مواضع دمکراتیک اتحادیه عرب حاصل از فشارهای انقلاب در منطقه است نه هماهنگی منافع کشورهای عضو.اگرچه تقویت دمکراسی در منطقه تمایل غیر واقعی کشورهای عضو اتحادیه است اما این تصمیمات فشار هر عضونسبت به فکر کردن در مورد تغییر و در نتیجه هموار کردن راه برای روند اصلاحات دمکراتیک است.
تحولات کشورهای خارومیانه عربی و شمال آفریقا که اکنون بسیاری آن را با عنوان بیداری اسلامی می شناسند، دسته بندی ها و جریان شناسی های تازه ای را در فضای منطقه و جهان اسلام ایجاد کرده است. بنای اصلی در پژوهش حاضر بر آن بوده است که نظر به این تحولات، وضعیت رسانه های مکتوب (روزنامه های اصلی) در کشورهای حوزه جغرافیایی مذکور (الجزایر، اردن، مصر، لبنان، یمن، عربستان، لیبی، کویت، امارات، سوریه، سودان، قطر، عمان، بحرین و عراق)، مورد بررسی قرار گرفته و مواضع این رسانه ها نسبت به این مسئله (بیداری اسلامی) و برخی موضوعات مرتبط با آن مورد سنجش قرار گیرد. بخش پایانی مقاله نیز شامل پیشنهادهایی سیاستی برای تنظیم نحوه عملکرد جمهوری اسلامی در این حوزه است.
فرقه دروزیه یکی از فرقه های منشعب از فرقه اسماعیلیه است. نام این فرقه از فردی به نام درزی که در تاریخ به عنوان موسس فرقه شناخته می شود، گرفته شده است؛ در حالی که پیروان این نحله خود را موحدون می نامند. بستر اصلی این فرقه از حیث اعتقادی غلو در حق رهبران و برزگان این نحله بخصوص امام اسماعیلی الحاکم بامر الله بوده است. از دیگر اعتقادات آنها همچون دیگر جریان های اسماعیلی باطن گرایی و در مواردی ترک و نسخ شریعت و تاویل گرایی در احکام شرعی و همچنین طبق ادعای پژوهشگران تناسخ می باشد. همچنین این گروه از لحاظ جغرافیایی در منطقه شامات که شامل لبنان، سوریه و فلسطین اشغالی باشد، حضور دارند. آنها دارای طبقه بندی اجتماعی، کتاب مقدس و اعمال و مناسک ویژه خود می باشند.