فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۱ تا ۶۰ مورد از کل ۱۳۰ مورد.
۴۱.

ارتباط بین ترس از افتادن با اضطراب، حرکت پذیری کارکردی و تعادل سالمندان آسایشگاهی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: ترس از افتادن مقیاس اضطراب همیلتون حرکت پذیری کارکردی سالمند

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی روانشناسی ورزشی آموزش و پژوهش در روانشناسی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی کنترل حرکتی
تعداد بازدید : 741 تعداد دانلود : 988
طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، سالمندی دوره ای از زندگی است که از 60 تا 65 سالگی آغاز می شود. هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط ترس از افتادن با اضطراب، تعادل و حرکت پذیری کارکردی سالمندان زن و مرد بود. جامعه آماری پژوهش را سالمندان زن و مرد آسایشگاه شهر اردبیل تشکیل دادند که از میان آن ها 60 آزمودنی (30 مرد و 30 زن) به صورت دردسترس (با دامنه سنی 65 تا 75 سال) انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه ها قرار گرفتند. داده ها با استفاده از " پرسش نامه اطلاعات فردی"، "پرسش نامة کارآمدی افتادن فرم بین المللی" و مقیاس درجه بندی اضطراب همیلتون جمع آوری گردید. تعادل سالمندان نیز با استفاده از آزمون تعادل برگ ارزیابی شد و حرکت پذیری کارکردی آن ها توسط آزمون زمان دار برخاستن و رفتن همراه با یک آزمون تکمیلی دیگر موسوم به 30 ثانیه برخاستن و نشستن اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون در نرم افزار 16SPSS با سطح معناداری 05/0 تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان می دهد که بین ترس از افتادن با تعادل و اضطراب سالمندان ارتباط معناداری وجود دارد؛ اما ارتباط بین ترس از افتادن با حرکت پذیری کارکردی معنادار نمی باشد؛ بنابراین، ترس از افتادن نقش مهمی در تعادل و اضطراب زنان و مردان سالمند دارد و می بایست در مطالعات مربوط به تعادل سالمندان مدنظر قرار گیرد.
۴۲.

مطالعه پارامترهای آنتروپومتریکی پیش بین راستای ستون فقرات ورزشکاران

کلید واژه ها: ورزشکار پاسچر ستون فقرات آنتروپومتری

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 915 تعداد دانلود : 141
هدف این پژوهش، بررسی راستای آناتومیکی ستون فقرات در رابطه با ابعاد آنتروپومتریکی ورزشکاران است. 20 ورزشکار سالم (میانگین سن88/1±25/22 سال، قد 49/5±78/182 سانتیمتر، وزن 19/3±35/75 کیلوگرم و سابقه ورزشی 77/3±38/9 سال) و 20 غیر ورزشکار سالم (میانگین سن 01/2±80/22 سال، قد 25/6±35/179 سانتیمتر و وزن 30/2±10/71 کیلوگرم) به صورت تصادفی هدفدار و داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. متغیر های قد نشسته، طول ستون فقرات،Arm Span ، عرض شانه، پهنای لگن، عرض و عمق قفسه سینه، فاصله زائده آخرومی با ابزارهای آنترپومتری و همچنین کایفوز و لوردوز با اسپاینال موس اندازه گیری شد. نتایج نشان داد بین میزان کایفوز و لوردوز ورزشکاران و غیر ورزشکاران تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0≥p). نتایج نشان داد بین کایفوز با قد نشسته، طول ستون فقرات، Arm Span، فاصله آخرومی و بین لوردوز با قد نشسته، طول ستون فقرات ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0≥p). نتایج رگرسیون معلوم کرد کهArm Span و طول ستون فقرات به ترتیب بهترین پیشگو کننده کایفوز و لوردوز می باشند. شناسایی و مراقبت از ورزشکارانی که به دلیل برخی شاخص های آنتروپومتریکی امکان ابتلا به برخی ناهنجاری های وضعیتی به ویژه کایفوزیس و لوردوزیس در دراز مدت برای آنان وجود داشته و با پرداختن به ورزشها و الگوهای حرکتی مستمر، این عوارض تشدید می شود، در این تحقیق برجسته گردید.
۴۳.

مقایسه دو روش تقویتی عضله چهارسر رانی در محیط خشکی و محیط آب بر درد، عملکرد، تعادل ایستا و پویای زنان مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: تعادل سندروم درد پاتلوفمورال تمرین درمانی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی روانشناسی ورزشی روانشناسی تمرینات و مسابقات
تعداد بازدید : 647 تعداد دانلود : 527
مقدمه: سندروم درد پاتلوفمورال یکی از رایج ترین آسیب های مفصل زانو است، که در سنین جوانی و بیشتر در زنان شایع می باشد. به دلیل وجود درد، ضعف عضلانی و کاهش حس عمقی مفصل زانو، تعادل در این افراد دچار نقصان است. هدف از مطالعه ی حاضر مقایسه ی دو روش تمرین درمانی در محیط خشکی و آب بر بهبود درد، عملکرد حرکتی، تعادل ایستا و پویای افراد مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال می باشد. روش انجام پژوهش: در این تحقیق که به روش نیمه تجربی انجام شد، 20 زن مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال شرکت کردند، و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین درمانی در آب و خشکی تقسیم شدند. دو گروه 8 هفته و هر هفته به مدت 3 جلسه تمرین درمانی دریافت کردند. از پرسش نامه درد VAS، کاجالا kujala، تست تعادل ایستای شارپند رومبرگ و تست تعادل پویای ستاره، قبل و بعد از دوره تمرینی جهت اندازه گیری درد، عملکرد، تعادل ایستا و پویا استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و انجام آزمون های آماری لازم در این مطالعه از نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد. سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته های پژوهش: هر دو گروه در مقیاس درد، مقیاس عملکرد حرکتی، شاخص تعادل ایستا و پویا تفاوت معنی داری را پس از 8 هفته تمرین درمانی نشان دادند(05/0p). مقایسه ی داده های بین دو گروه در مقیاس درد، مقیاس عملکرد حرکتی، شاخص تعادل ایستا و پویا تفاوت معنی داری را پس از مطالعه نشان نداد(05/0p˃). بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش، انجام تمرین درمانی در آب و خشکی منجر به کاهش درد، بهبود عملکرد، بهبود تعادل ایستا و پویا در مبتلایان به سندروم درد پاتلوفمورال می شود. اگرچه نتایج آماری تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان نداد، با این حال تفاوت موجود در میانگین درصد تغییرات دو گروه نشان دهنده این است که انجام تمرینات در آب بر کاهش درد، بهبود عملکرد، تعادل ایستا و پویای افراد مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال تاثیر کلینیکی بیشتری نسبت به خشکی دارد.
۴۴.

نسبت قدرت عضلات آگونیست به آنتاگونیست و دامنه حرکتی شانه در زنان والیبالیست و افراد غیرورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: قدرت آگونیست آنتاگونیست مفصل شانه والیبال

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 485 تعداد دانلود : 737
تکرار حرکات پرتابی می تواند باعث تغییر تعادل قدرت عضلانی و دامنه حرکتی شانه ورزشکاران در مقایسه با افراد غیر ورزشکار شود؛ بنابراین، هدف مطالعه حاضر مقایسه نسبت قدرت عضلات آگونیست به آنتاگونیست و دامنه حرکتی شانه در زنان والیبالیست و غیر ورزشکار است. آزمودنی های تحقیق شامل 30 زن والیبالیست با میانگین سنی 58/2±21 سال و 30 زن غیر ورزشکار با میانگین سنی 13/1±22 سال بودند که به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. قدرت ایزومتریک با دستگاه قدرت سنج دستی و دامنه حرکتی توسط انعطاف سنج لیتون اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها از طریق آزمون کلموگروف-اسمیرنوف و آزمون تی انجام شد. (05/0P≤). در مقایسه نسبت قدرت عضلات آگونیست به آنتاگونیست مفصل شانه، در نسبت قدرت عضلات چرخش دهنده داخلی به خارجی و ابداکشن به اداکشن، تفاوت معنی داری بین اندام برتر و غیر برتر والیبالیست ها، (001/0P≤؛ 002/0=P) و نیز اندام برتر دو گروه (والیبالیست و کنترل) به دست آمده (003/0P=؛001/0P≤). در مقایسه دامنه حرکتی کاهش معنی داری در حرکات چرخش داخلی و اکستنشن اندام برتر (005/0P=؛001/0P≤) و افزایش معنی داری در چرخشش خارجی اندام برتر والیبالیست ها مشاهده شد (026/0=P). یافته ها نشان داد که انجام حرکات تکراری در والیبالیست ها ممکن است در طولانی مدت باعث ایجاد اختلال در تعادل نسبت طبیعی قدرت و دامنه حرکتی در مفصل شانه شود، که در صورت به کار نگرفتن تمرین های قدرتی و کششی مناسب، این بی تقارنی می تواند ورزشکار را مستعد آسیب سازد
۴۵.

مقایسة وضعیت قرارگیری استخوان کتف با تاکید بر اندام غالب و غیرغالب در دختران دارای کایفوز افزایش یافته و طبیعی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: پروتراکشن کتف کایفوز افزایش یافته چرخش کتف موقعیت قرارگیری کتف

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 664 تعداد دانلود : 78
استخوان کتف، نقش مهمی در ساختار و حرکات هماهنگ کمربند شانه ایفا می کند. همچنین تغییر در موقعیت طبیعی استخوان های کتف، ارتباط مستقیمی با برخی ناهنجاری های وضعیتی دارد. از آنجا که در اندام غالب تفاوت هایی در راه های اعصاب محیطی مثل بالاتر بودن آستانة تشخیص حسی و سرعت هدایت و همچنین تفاوت های طرفی در عضلات دیده شده است، هدف از تحقیق حاضر، مقایسة وضعیت قرارگیری استخوان کتف (پروتراکشن، چرخش فوقانی) در دو سمت غالب و غیرغالب در دو گروه از دختران دارای کایفوز افزایش یافته و طبیعی بود. روش تحقیق حاضر، توصیفی و از نوع تحقیقات مقایسه ای است. آزمودنی ها به صورت غیرتصادفی انتخاب شدند و هیچ گونه سابقة ورزشی، آسیب و درد در ناحیة شانه و ستون فقرات نداشتند. نمونه ها براساس نُرم انحنای کایفوز سینه ای در ایران به دو گروه کایفوز افزایش یافته و کایفوز طبیعی با میانگین سنی 05 /1±21، 32 /1±1 /21، تقسیم شدند. سپس میزان پروتراکشن و چرخش کتف با استفاده از روش دیوتا در دو گروه محاسبه شد. بین پروتراکشن و چرخش کتف در دو سمت غالب و غیرغالب گروه دارای کایفوز طبیعی اختلاف معنی داری مشاهده نشد 9% = P، 19 /0= P) . در گروه دارای کایفوز افزایش یافته، بین میزان انحنای کایفوز سینه ای و فاصلة دو کتف از یکدیگر، رابطة معنی دار مثبت وجود داشت (37 /0 = r) . همچنین در این گروه بین میزان پروتراکشن کتف در دو سمت غالب و غیرغالب اختلاف معنی داری مشاهده شد (001 /0= P) . اگر چه بین پروتراکشن و چرخش کتف در دو سمت غالب و غیرغالب گروه دارای کایفوز طبیعی اختلاف معنی داری مشاهده نشد، ولی این میزان در اندام غالب بیشتر از اندام غیرغالب بود، در حالی که در افراد دارای کایفوز افزایش یافته، میزان پروتراکشن کتف در سمت غالب به طور معنی داری بیشتر از سمت غیرغالب بود. ازاین رو غالب بودن دست مسئول درجاتی از عدم تقارن است و سمت غالب بیشتر تحت تاثیر اثرات ناهنجاری کایفوز سینه ای قرار می گیرد. ازاین رو پیشنهاد می شود در طراحی برنامه های تمرینی برای درمان ناهنجاری کایفوز سینه ای، به عدم تعادل عضلانی در سمت غالب بیشتر توجه شود و همچنین با توجه به نتایج این تحقیق، افراد طبیعی نیز به منظور پیشگیری از عدم تقارن دو کتف و برقراری تعادل عضلانی در اندام غالب، تمریناتی را مختص عضلات مخالف انجام دهند.
۴۶.

تأثیر یک دوره تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن بر استقامت تنه بازیکنان فوتسال(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن استقامت تنه بازیکنان فوتسال

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 368 تعداد دانلود : 740
تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر یک دوره تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن بر استقامت تنه بازیکنان فوتسال انجام شده است. 24 نفر از دانشجویان فوتسالیست دانشگاه مازندران (سن: 12/2±67/22 سال، وزن: 17/8±12/70 کیلوگرم و قد: 07/0±75/1 سانتی متر) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. استقامت عضلات تنه بازیکنان به وسیله آزمون های میدانی معتبر استقامت ناحیه مرکزی بدن اندازه گیری شد. گروه تجربی یک دوره شش هفته ای (سه جلسه در هفته) تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن را انجام دادند. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد بین میانگین نمرات آزمون پل زدن به پهلوی راست در دو گروه تجربی و کنترل در پس آزمون اختلاف معنا داری وجود دارد (023/0p=). همچنین بین میانگین نمرات آزمون بایرینگ - سورنسن در دو گروه تجربی و کنترل اختلاف معناداری در پس آزمون وجود دارد (017/0p=). علاوه بر این، بین میانگین نمرات آزمون فلکشن تنه در زاویه 60 درجه در دو گروه تجربی و کنترل اختلاف معناداری در پس آزمون مشاهده شد (026/0 p=). اما در نمرات آزمون های پل زدن به شکم و پل زدن به پهلوی چپ اختلاف معناداری در پس آزمون مشاهده نشد (127/0p= و 058/0p=). نتایج تحقیق پیشنهاد می کند تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن به وسیله تقویت عضلاتی که اغلب با کنترل ستون فقرات و لگن مرتبط هستند، می تواند برای بهبود استقامت عضلات تنه مفید باشد.
۴۷.

تأثیر برنامة تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: تمرین با وزنه قدرت ا نقباض کانسنتریک یکطرفه قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفه نقصان دو طرفه

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی علم تمرین
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 714 تعداد دانلود : 297
هنگام اعمال قدرت بیشینه، کل نیروهای اعمال شده از طریق عضلات مشابه به طور دوطرفه کمتر از کل نیروهای اعمال شده از طریق همان عضلات به طور یکطرفه است. این پدیده نقصان دوطرفه[1] نام دارد. هدف از این تحقیق، تعیین تأثیر برنامة تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان در فلکشن آرنج بود. 50 مرد غیرورزشکار با میانگین سنی 1/91 ±21/57 ، وزن 14/31 ±72/22 کیلوگرم و قد 3/31 ±175/61 سانتی متر به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. این آزمودنی ها به طور تصادفی در یک گروه کنترل (10 نفری) و در یکی از چهار گروه تمرین با وزنه (10 نفری) قرار گرفتند که تمرین جلو بازو را به صورت 1) قدرتی یکطرفه، 2) قدرتی دوطرفه، 3) سرعتی یکطرفه یا 4) سرعتی دوطرفه انجام دادند. دو تمرین در هفته به مدت هشت هفته انجام گرفت. گروه قدرتی با شدت 80 تا 100 درصد یک تکرار بیشینه در سه نوبت 1 تا تکراری و گروه سرعتی با شدت 50 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه در چهار نوبت 10 تکراری تمرین کردند. گروه کنترل بدون تمرین در جلسات شرکت کردند. قبل و پس از اعمال برنامه های تمرینی، از گروه ها آزمون های قدرت کانسنتریک بیشینة فلکشن آرنج راست (RL1RM)[2] ، آرنج چپ (LL1RM)[3] و جفت آرنج (BL1RM)[4] گرفته شد. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آمار استنباطی MANOVA و آزمون تعقیبی LSD در سطح معناداری 05/0P< نشان داد که بین تمرین قدرتی دوطرفه و یکطرفه، همچنین بین تمرین سرعتی دوطرفه و یکطرفه در متغیرهای قدرت عضلات فلکسور آرنج راست، چپ و جفت تفاوت معناداری وجود ندارد. دو گروه تمرین قدرتی در مقایسه با دو گروه تمرین سرعتی و هر چهار گروه تجربی نیز در مقایسه با گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند. گروه های تمرینات دوطرفه در مقایسه با گروه های تمرینات یکطرفه و کنترل در تسهیل نقصان دوطرفه فلکشن آرنج عملکرد بهتری داشتند. بنابراین، برای جبران نقصان دوطرفه در ورزش هایی که با دو دست انجام می گیرد، اجرای تمرینات قدرتی و سرعتی با وزنه به صورت دوطرفه توصیه می شود.
۴۸.

بررسی رابطه ی بین قدرت عضلات اکستنسور ران، زانو و تنه با تعادل در پسران 13تا 15 سال(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: تعادل عضلات اکستانسور تنه عضلات اکستانسور زانو اکستنسور ران

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 781 تعداد دانلود : 953
تعادل نیاز به تعامل پیچیده سیستم های دهلیزی، بینایی و حسی پیکری دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی قدرت عضلات اکستنسور زانو و تنه با تعادل بود. 297 نفر از دانش آموزان مقطع راهنمایی استان گیلان توسط نمونه گیری خوشه ای برای این مطالعه انتخاب شدند. از آزمون تعادل ستاره برای ارزیابی تعادل و دینامومتر برای قدرت عضلات اکستنسور زانو و تنه استفاده شد. برای ارزیابی فرضیه های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. سطح معناداریT برابر 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج پژوهش همبستگی معناداری را بین قدرت هر سه گروه عضلات اکستنسور زانو، تنه و ران با تعادل نشان داد. با توجه به نتایج تحقیق به نظر می رسد عضلات اکستانسور تنه و زانو از عوامل مؤثر در اجرای آزمون تعادلی ستاره هستند.
۴۹.

مقایسة تمرینات استقامتی و مقاومتی بر شدت خستگی و تعادل زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: مولتیپل اسکلروزیس تعادل تمرینات استقامتی تمرینات مقاومتی شدت خستگی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی علم تمرین
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 452 تعداد دانلود : 148
مولتیپل اسکلروزیس بیماری مزمن پیشروندة سیستم عصبی مرکزی است که با علائم و عوارض ناتوان­کننده همراه است و موجب بروز اختلال­های شدید می­شود و تأثیرات مخرب بر عملکرد روزانه، فعالیت­های شغلی و اجتماعی دارد و مبتلایان به آن احساس خوب بودن عمومی می­کنند. علائم متعدد ام اس تحت تأثیر یکدیگر و درمان های دارویی گوناگون قرار می گیرد. ازاین­رو درمان­های غیردارویی برای کنترل علائم ام اس پیشنهاد می­شود. هدف از این تحقیق مقایسة تمرینات استقامتی و مقاومتی بر شدت خستگی و تعادل زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس است. این پژوهش یک مطالعة نیمه­تجربی و از نظر هدف کاربردی است. نمونة آماری تحقیق 20 نفر از زنان مبتلا به ام اس با میانگین سنی 95/6 ± 9/30 سال با سطح پایین و متوسط بیماری EDSS≤ 4 بودند. بیماران به­طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند (10 بیمار در گروه تمرینات مقاومتی و 10 بیمار در گروه تمرینات استقامتی). دورة تمرین شامل 8 هفته، دو جلسه در هفته (16 جلسه) و هر جلسه شامل سه مرحلة گرم کردن، تمرینات اصلی و سرد کردن بود. از مقیاس FSS و تست کشیدن طرفی دست (به سمت راست و چپ) به­ترتیب برای اندازه­گیری شدت خستگی و تعادل آزمودنی­های دو گروه قبل و بعد از دورة تمرین استفاده شد. نتایج نشان داد تفاوت بین نمرة شدت خستگی و تعادل بیماران مبتلا به ام اس قبل و بعد از دورة تمرین، در هر دو گروه معنادار بود (05/0 P<). اما بین دو گروه تمرین تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0 P>). بنابراین تمرینات مقاومتی و استقامتی می­تواند شدت خستگی و تعادل افراد مبتلا به ام اس را بهبود بخشد. از سوی دیگر، عدم تفاوت معنادار بین نمرة شدت خستگی و تعادل دو گروه بعد از تمرین، حاکی از تأثیر یکسان هر دو نوع تمرین بر بهبود خستگی و تعادل بیماران مولتیپل اسکلروزیس است.
۵۰.

ارتباط بین میزان قوس طولی داخلی کف پا با استقامت قلبی ـ تنفسی و چابکی پسران دانش آموز 12 تا 14 سال

کلید واژه ها: فعالیت میوالکتریکی عضله چهارسررانی پرس پا هاک اسکوات اسکوات

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 799 تعداد دانلود : 533
هدف مطالعه حاضر مقایسه فعالیت میوالکتریکی برخی عضلات اندام تحتانی در بارهای متفاوت تمرینی هنگام اجرای سه حرکت اسکوات، پرس پا و هاک اسکوات بود. تعداد 10 پاورلیفتر مرد (سن: 85 /4±27 سال، قد: 98 /5±177 سانتی متر، وزن: 13 /12±80 کیلوگرم) در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها، حرکات اسکوات، پرس پا و هاک اسکوات را با شدت 70 و 90 درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند. در اجرای هر یک از حرکات، سیگنال های الکترومایوگرافی سطحی عضلات نازک نئی بلند، بخش داخلی دوقلو، درشت نئی قدامی، پهن داخلی، پهن خارجی، دوسررانی، نیم وتری، نزدیک کننده طویل و کشنده پهن نیام با استفاده از سیستم 6000ME با فرکانس نمونه برداری 2000 هرتز ثبت گردید. آنالیز واریانس با اندازه های مکرر برای تجزیه و تحلیل آماری بکار برده شد (05 /0P<). نتایج پژوهش حاضر، فعالیت میوالکتریکی بیشتری را در گروه عضلات چهارسرران به ویژه پهن خارجی و داخلی در دو حرکت اسکوات و هاک اسکوات نسبت به پرس پا هنگام اجرای حرکات با بارهای متفاوت نشان داد. تمرین با دستگاه هاک اسکوات به دلیل کاهش میزان فشار وارد شده بر ناحیه کمری و ران، تمرین مطمئنی برای تقویت عضلات چهارسررانی است. پیشنهاد می گردد که ورزشکاران، افراد مبتلا به کمر درد و یا مصدومیت های ورزشی از این حرکت برای تقویت گروه عضلات چهار سر رانی به عنوان جایگزینی مناسب برای دو حرکت اسکوات و پرس پا استفاده نمایند.
۵۱.

ارتباط وضعیت تنه و تیپ بدنی با عملکرد بانوان تیم ملی قایقرانی دراگون بت(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: بیومکانیک تیپ بدنی دراگون بت وضعیت تنه

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 522 تعداد دانلود : 499
موفقیت در اجرای فعالیت های ورزشی، علاوه بر وضعیت بدنی مطلوب، نیازمند شناخت ساختار و تیپ بدنی مناسب با آن رشتة ورزشی است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی ارتباط بین وضعیت تنه و تیپ بدنی با عملکرد بیومکانیکی بانوان تیم ملی دراگون بت قایقرانی بود. آزمودنی های این تحقیق، بیست قایقران تیم ملی دراگون بت بودند. شاخص های وضعیت تنه (کایفوز، لوردوز، اسکولیوز پشتی و کمری و شانة نابرابر)، بیومکانیکی (سرعت، قدرت و توان) متغیرهای مورد بررسی در این تحقیق بودند. از آمار توصیفی، میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی، t تک گروهی، رگرسیون چند متغیره و تحلیل واریانس یکطرفه، در سطح معنی داری 05 /0≥ P برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشتر قایقرانان به درصدی از ناهنجاری های وضعیتی تنه مبتلا بودند. مقایسة میانگین متغیرهای وضعیت تنة قایقران با گروه کنترل نشان داد که متغیرهای لوردوز، اسکولیوز کمری و شانة نابرابر بیشتر از نرم جامعه بودند. بین سرعت و قدرت با شاخص های وضعیت تنه ارتباط معنی داری مشاهده شد، درحالی که بین توان با شاخص های وضعیت تنة بانوان قایقران ارتباط معنی داری مشاهده نشد. بین تیپ بدنی مزومورف قایقرانان با شاخص توان، ارتباط معنی داری مشاهده شد. نتایج به دست آمده مؤید وجود ارتباط بین درصدی از ناهنجاری ستون مهره ها و تیپ بدن قایقرانان تیم ملی بانوان دراگون بت با عملکرد قایقرانان بود. برای اینکه بتوان تفاسیر احتمالی در زمینة این تحقیق را به طور قطعی روشن تر بیان کرد، پیشنهاد می شود تحقیقات بیشتری در این زمینه، به ویژه از نوع طولی انجام گیرد.
۵۲.

اثر هشت هفته تمرین اصلاحی بر الگوی توزیع فشار کف پایی نوجوانان دچار زانوی پرانتزی حین راه رفتن(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: نوجوانان راه رفتن زانوی پرانتزی تمرینات اصلاحی فشار کف پایی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 337 تعداد دانلود : 996
هدف این تحقیق تعیین اثر هشت هفته تمرین اصلاحی بر الگوی توزیع فشار کف پایی نوجوانان دچار زانوی پرانتزی بود. ۱۲ پسر ۱۳ تا ۱۷ ساله دچار دفورمیتی زانوی پرانتزی به عنوان گروه تجربی و ۱۲ نفر بدون دفورمیتی به عنوان گروه شاهد در این تحقیق شرکت کردند. از دستگاه اندازه گیری فشار کف پایی برای اندازه گیری پارامترهای کف پایی حین فاز استانس راه رفتن استفاده شد. گروه دچار زانوی پرانتزی هشت هفته تمرین اصلاحی انجام دادند. در ابتدا و انتهای دوره پیش آزمون و پس آزمون گرفته شد. اطلاعات جمع آوری شده گروه ها از طریق روش های آماری t مستقل و همبسته در سطح معناداری ۰۵/۰ تجزیه و تحلیل شد. نتایج پیش آزمون نشان داد که افراد دچار زانوی پرانتزی در ناحیه انگشتان دوم تا پنجم، حداکثر فشار بیشتری را نسبت به افراد گروه شاهد تجربه می کنند (۰۱۸/۰=P). مرکز فشار پا در جهت جانب داخلی-خارجی این افراد در زیر فاز تماس پاشنه با زمین بیشتر سوپی نیت است (۰۴۹/۰=P). تمرینات اصلاحی موجب کاهش حداکثر فشار در ناحیه انگشتان دوم تا پنجم در گروه تجربی شد (۰۲۲/۰=P)، اما تغییر معناداری در مقادیر مرکز فشار پا در جهت جانب داخلی-خارجی مشاهده نشد (۰۵/۰˃P). با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که حرکات اصلاحی موجب بهبود الگوی توزیع فشار افراد دچار زانوی پرانتزی و بهبود الگوی راه رفتن می شود.
۵۳.

تأثیر نوع کفش بر جذب شوک در دختران با کف پای صاف حین راه رفتن(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: راه رفتن کف پای صاف حداکثر سرعت بارگذاری عمودی ضربة عمودی کفش ناپایدار

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی فن آوری ورزشی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 686 تعداد دانلود : 970
افراد با کف پای صاف با مشکلات ناشی از نیروهای افزایش یافته به ویژه در ناحیة قوس میانی پا، داخل جلوی پا و انگشت شست مواجه هستند. پژوهش های پیشین نشان داده اند کفش ناپایدار، پا را در معرض نیروی اعمالی کمتری قرار می دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسةسرعت بارگذاری و ضربه در هفت ناحیة کف پا در بین کفش ناپایدار و کنترل در دختران با کف پای صاف حین مرحلة اتکای راه رفتن بود. 16 دختر با کف پای صاف با میانگین جرم 1/6 ± 99/56 کیلوگرم، قد 9/3 ±96/161 سانتی متر و شماره پای 6/0± 43/38) انتخاب شدند. از آزمودنی ها خواسته شد با سرعت مورد نظر روی فوت اسکن که در وسط مسیر حرکت 12 متری جایگذاری شده بود، به طور تصادفی با هر دو کفش راه بروند. حداکثر سرعت بارگذاری و ضربه در هفت ناحیة کف پای راست حین مرحله اتکا اندازه گیری شد. یافته ها نشان داد کفش ناپایدار در حداکثر سرعت بارگذاری در نواحی شست 38%، انگشتان 109%، داخلی جلوی پا 40%، خارجی جلوی پا 3% و پاشنه 212% افزایش معنادار یافت. علاوه براین، افزایش معنادار حداکثر ضربه در انگشتان کوچک 61%،میانی پا 42% وپاشنه 21% در مقایسه با کفش کنترل مشاهده شد. با وجود این، حداکثر ضربه در ناحیة داخلی جلوی پا در کفش ناپایدار 17% کاهش معنا دار یافت. استفاده از کفش ناپایدار می تواند سرعت بارگذاری را افزایش دهد؛ بنابراین، نمی توان این کفش ها را برای جذب شوک در افراد با کف پای صاف توصیه کرد.
۵۴.

مقایسه حس وضعیت مفصل مچ پا در دانشجویان دختر با و بدون پرونیشن و سوپینیشن افزایش یافته پا(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: پرونیشن مچ پا حس وضعیت سوپینیشن

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 598 تعداد دانلود : 876
با توجه به اینکه ناهنجاری های اسکلتی- عضلانی ممکن است عملکرد حس عمقی را دچار اختلال کنند، هدف تحقیق حاضر، مقایسه حس وضعیت مفصل مچ پا در دانشجویان دختر با و بدون پرونیشن و سوپینیشن افزایش یافته بود. بدین منظور 87 آزمودنی در قالب سه گروه 29 نفری شامل گروه های پرونیشن افزایش یافته، سوپینیشن افزایش یافته و گروه پای طبیعی قرار گرفتند. دقت حس وضعیت مفصل مچ پا از طریق اندازه گیری خطای مطلق بازسازی زوایای 10 درجه دورسی فلکشن و 20 درجه پلانتار فلکشن با استفاده از الکتروگونیامتر ارزیابی شد. نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد که از نظر آماری تفاوت معناداری در میانگین خطای مطلق بازسازی زوایای 10 درجه دورسی فلکشن و 20 درجه پلانتار فلکشن مچ پا بین سه گروه تحقیق وجود نداشت (58/0P=، 38/0P=). براساس نتایج تحقیق، از یک طرف، به نظر می رسد ناهنجاری های پرونیشن و سوپینیشن افزایش یافته نقش تعیین کننده ای در دقت عملکرد حس عمقی مفصل مچ پا نداشته باشند و تغییرات حاصله تنها از لحاظ ساختاری و بیومکانیکی باشد. از طرف دیگر، ممکن است درصورتی که تحقیق حاضر در افرادی با شدت بیشتر ناهنجاری صورت گیرد و برای بازسازی زاویه ای مفصل مچ پا از روشی در زنجیره حرکتی بسته (اما بدون درگیر شدن مفاصل مجاور) استفاده شود، نتایج متفاوتی حاصل شود.
۵۵.

تأثیر تمرینات تعادلی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان دختر کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: عقب ماندگی ذهنی تعادل ایستا و پویا تمرینات تعادلی تست های تعادلی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 736 تعداد دانلود : 39
کودکان عقب مانده ذهنی در مقایسه با کودکان عادی همسن خود از نظر آمادگی جسمانی از امتیاز کمتری برخوردارند. از آنجا که تمرینات تعادلی می تواند راهکاری برای حل این مشکل باشد، هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تمرینات تعادلی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی بود. در این پژوهش نیمه تجربی 32 دانش آموز دختر کم توان ذهنی شهر یزد در دو گروه 16 نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند. برای اندازه گیری تعادل از تست ستاره، لک لک و شارپند رومبرگ استفاده شد. پیش و پس از 8 هفته اجرای تمرینات تعادلی روی گروه تجربی از آزمودنی های هر دو گروه آزمون تعادل گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون T مستقل تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد که پس از اجرای تمرینات تعادلی، تعادل پویا و ایستا روی یک پا در گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنا داری (05/0P≤) داشت. اما در تعادل ایستا روی هر دو پا در هیچ کدام از گروه ها بهبود معنا داری مشاهده نشد (05/0P≥). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که 8 هفته تمرینات تعادلی در بهبود تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی مؤثر بوده است. بنابراین انجام چنین تمریناتی به عنوان بخشی از برنامه تربیت بدنی افراد کم توان ذهنی توصیه می شود.
۵۶.

روایی روش ابداعی پردازش تصویر در اندازه گیری زاویه Q در حالت درازکش

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 622 تعداد دانلود : 63
تغییرات زاویه Q، مهم ترین عامل بروز سندروم درد کشککی-رانی در تحقیقات مختلف گزارش شده است. در این پژوهش یک روش غیرتهاجمی جدید برای اندازه گیری زاویه Q ارائه شده است. هدف از پژوهش حاضر، طراحی و تعیین روایی یک سیستم اندازه گیری زاویه Q در حالت درازکش است. این روش با استفاده از پردازش تصاویر گرفته شده از پایین تنه مقدار زاویه Q را محاسبه می کند. به این منظور زاویه Q هجده زانو با میانگین و انحراف استاندارد سن 24/2 ± 55/23 (سال)، وزن47/10 ± 00/73 (کیلوگرم) و قد 28/8 ± 77/175(سانتی متر) با استفاده از روش ابداعی پردازش تصویر و روش CT scan در وضعیت درازکش محاسبه و مقدار همبستگی بین این دو روش از طریق ضریب همبستگی پیرسون محاسبه شد. نتایج نشان داد که بین زوایای Q به دست آمده از روش ابداعی پردازش تصویر با روش CT scan در حالت درازکش ارتباط معناداری وجود دارد (001/0P=). و مقدار همبستگی (92/0r =) به دست آمد. براساس نتایج به دست آمده، روش ابداعی پردازش تصویر همبستگی زیادی با روش CT scan در اندازه گیری زاویه Q دارد، بنابراین از روش ابداعی پردازش تصویر می توان به عنوان یک روش با دقت زیاد در کنار دیگر روش ها استفاده کرد.
۵۷.

مقایسه تأثیر تمرینات فانکشنال، اکسترافانکشنال و ترکیبی بر تعادل پویای ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: ثبات مرکزی هاپینگ ثبات وضعیتی بی ثباتی مچ پا

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 991 تعداد دانلود : 374
هدف این پژوهش مقایسه تأثیر تمرینات فانکشنال (هاپینگ)، اکسترافانکشنال (ثبات مرکزی) و ترکیبی (هاپینگ و ثبات مرکزی) بر تعادل پویای ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا بود. آزمودنی ها به صورت هدفمند با پرسشنامه تشخیص بی ثباتی عملکردی مچ پا انتخاب و به شکل تصادفی در گروه های تمرین فانکشنال، اکسترافانکشنال، ترکیبی و کنترل جای گرفتند. آزمون تعادلی وای پیش و پس از شش هفته مداخله انجام شد. نتایج نشان داد که گروه های تمرین فانکشنال و ترکیبی نسبت به گروه های اکسترافانکشنال و کنترل به طور معناداری عملکرد بهتری در آزمون تعادل داشتند. بین گروه تمرین فانکشنال و ترکیبی نیز تفاوت معناداری یافت نشد تا نشانگر برتری تمرینات ترکیبی بر تمرینات فانکشنال باشد. بر اساس نتایج، اثربخشی تمرینات اکسترافانکشنال برخلاف تمرینات فانکشنال بر تعادل پویای ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا مشاهده نشد. توصیه می شود که از تأکید بر تمرینات ثبات مرکزی مادامی که اثربخشی آن ها در پروتکل های بازتوانی ثابت نشده است خودداری شود.
۵۸.

تأثیر زانوی پرانتزی بر اجرای تکنیک شوت فوتبال در پسران فوتبالیست نوجوان(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: زانوی پرانتزی شوت فوتبال آزمون های تکنیکی فوتبال

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 543 تعداد دانلود : 382
مفصل زانو با ساختار پیچیده خود، ناهنجاری های مختلفی دارد. زانوی پرانتزی یکی از آن ناهنجاری هاست که 73 درصد از بازیکنان فوتبال به آن مبتلا هستند. این مطالعه به منظور بررسی تأثیر زانوی پرانتزی بر اجرای تکنیک شوت فوتبال در پسران فوتبالیست نوجوان انجام شد. این مطالعه از نوع علّی پس از وقوع به صورت مقایسه ای و میدانی بود و بر روی 13 فوتبالیست دارای زانوی پرانتزی و 13 فوتبالیست دارای زانوی طبیعی نوجوان که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. برای ارزیابی وضعیت ناهنجاری زانوی پرانتزی با استفاده از کولیس اندازه گیری و ثبت شد. جهت ارزیابی مهارت شوت روی پای فوتبال از آزمون استاندارد شده فدراسیون فوتبال انگلستان استفاده شد. برای ارزیابی آماری از روش آزمون تی مستقل در سطح معناداری 95 درصد استفاده شد. یافته های مطالعه نشان داد گروه دارای زانوی پرانتزی عملکرد بهتری نسبت به گروه دارای زانوی طبیعی دارند (05 /0≥P) . میانگین امتیاز کسب شده در گروه دارای زانوی پرانتزی 50 /2±53 /16 و میانگین امتیاز کسب شده در گروه دارای زانوی طبیعی 40 /3±30 /12 بود. نتایج این تحقیق نشان داد که داشتن زانوی پرانتزی نه تنها اختلالی در اجرای مهارت شوت روی پا ایجاد نمی کند بلکه باعث بهبود اجرای مهارت شوت در مقایسه با گروه دارای زانوی طبیعی شده است.
۵۹.

مقایسه تعادل پای برتر و غیربرتر در فوتبالیست ها، ژیمناست ها، شناگران و بسکتبالیست ها

کلید واژه ها: شناگر استعدادیابی شنای سرعتی شاخص های آنتروپومتریک

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 719 تعداد دانلود : 128
هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تعادل ایستا و پویای پای برتر و غیربرتر در میان ورزشکاران چهار رشته مختلف ورزشی شامل فوتبال، ژیمناستیک، شنا و بسکتبال بود. در این تحقیق، 40 زن ورزشکار با 5 سال سابقه ورزشی (10 ژیمناست با میانگین سنی 31 /0±50 /14سال، قد 75 /7±20 /155 سانتی متر، وزن 91 /3±70 /49 کیلوگرم، 10 فوتبالیست با میانگین سنی 47 /1 ±80 /22 سال، قد 12 /5 ±60 /160 سانتی متر، وزن 87 /4 ±95 /52 کیلوگرم، 10 بسکتبالیست با میانگین سنی 07 /1 ±60 /21 سال، قد 75 /6± 5 /165 سانتی متر، وزن 27 /6±43 /57 کیلوگرم و 10 شناگر با میانگین سنی 63 /1± 3 /23 سال، قد 46 /5± 5 /163 سانتی متر، وزن 42 /4± 50 /55 کیلوگرم) شرکت کردند. برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا به ترتیب از آزمون های بس و ستاره استفاده شد. داده ها پس از بررسی توصیفی با استفاده از آزمون t همبسته در سطح 05 /0 ≥P تجزیه و تحلیل آماری شد. تحلیل داده ها نشان داد تفاوت معنی داری بین تعادل ایستای پای برتر و غیربرتر و همچنین بین تعادل پویای پای برتر و غیربرتر هیچ یک از گروه ها وجود ندارد (05 /0
۶۰.

مقایسه فعالیت عضلات منتخب کمربند شانه در ورزشکاران بوکس هنگام اجرای ضربه مشت مستقیم با سه روش مختلف(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: حریف واقعی سایه زدن ضربه مشت فعالیت الکترومایوگرافی کیسه بوکس

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 679 تعداد دانلود : 585
هدف از این تحقیق، اندازه گیری شدت فعالیت عضلات کمربند شانه ای هنگام ضربه مشت مستقیم در سه روش سایه زدن، ضربه به کیسه بوکس و ضربه به گارد حریف واقعی بود. آزمودنی ها 10 بوکسور نخبه (سن 3±24 سال، جرم 24±78 کیلوگرم و قد 5±177 سانتی متر) و همچنین 10 بوکسور آماتور (سن 4±20 سال، جرم 13±81 کیلوگرم و قد 8±173 سانتی متر) بودند. میزان فعالیت عضلات ذوزنقه میانی، دلتوئید قدامی، دلتوئید میانی، دلتوئید خلفی، سینه ای بزرگ، دوسر بازویی و سه سر بازویی هنگام ضربه مشت مستقیم در سه روش مختلف به وسیله دستگاه الکترومایوگرافی سطحی در دست ضربه زننده اندازه گیری شد. برای ارزیابی آماری تأثیر سه روش مختلف ضربه مشت مستقیم از تحلیل واریانس طرح اندازه گیری مکرر و برای ارزیابی تأثیر سطح مهارتی متفاوت از تحلیل واریانس طرح چندمتغیره استفاده شد (05/0P≤). نتایج نشان داد که عضله دلتوئید قدامی بیشترین و عضله سینه ای بزرگ کمترین شدت فعالیت را هنگام ضربه مشت مستقیم داشتند. اثر عامل سه تکنیک مشت زدن بدون در نظر گرفتن سایر عوامل معنادار است (000/0=P). عضلات ناحیه کمربند شانه ای هنگام ضربه مشت به کیسه بوکس و سایه زدن به ترتیب بیشترین و کمترین میزان فعالیت را از خود نشان دادند. اثر عامل سطح مهارت اختلاف معناداری را در میزان فعالیت الکترومایوگرافی عضلات نشان نداد (22/1=P). نتایج این پژوهش حاکی از وجود یک راهبرد فعالیت عضلانی، وابسته بر نوع هدف هنگام اجرای ضربه مشت مستقیم است.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

زبان