هدف این پژوهش مقایسه تأثیر تمرینات فانکشنال (هاپینگ)، اکسترافانکشنال (ثبات مرکزی) و ترکیبی (هاپینگ و ثبات مرکزی) بر تعادل پویای ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا بود. آزمودنی ها به صورت هدفمند با پرسشنامه تشخیص بی ثباتی عملکردی مچ پا انتخاب و به شکل تصادفی در گروه های تمرین فانکشنال، اکسترافانکشنال، ترکیبی و کنترل جای گرفتند. آزمون تعادلی وای پیش و پس از شش هفته مداخله انجام شد. نتایج نشان داد که گروه های تمرین فانکشنال و ترکیبی نسبت به گروه های اکسترافانکشنال و کنترل به طور معناداری عملکرد بهتری در آزمون تعادل داشتند. بین گروه تمرین فانکشنال و ترکیبی نیز تفاوت معناداری یافت نشد تا نشانگر برتری تمرینات ترکیبی بر تمرینات فانکشنال باشد. بر اساس نتایج، اثربخشی تمرینات اکسترافانکشنال برخلاف تمرینات فانکشنال بر تعادل پویای ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا مشاهده نشد. توصیه می شود که از تأکید بر تمرینات ثبات مرکزی مادامی که اثربخشی آن ها در پروتکل های بازتوانی ثابت نشده است خودداری شود.
