روش زندگی سالم
حوزه های تخصصی:
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۰۱ تا ۴۲۰ مورد از کل ۹۷۶ مورد.
تأثیر ترکیب روش های تمرینی مشاهدة عمل، تصویرسازی حرکتی و تمرین جسمانی بر استواری حرکات درون مرحله و برون مرحله(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ترکیب روش های تمرینی مشاهدة عمل، تصویرسازی حرکتی و تمرین جسمانی بر استواری حرکات درون مرحله و برون مرحله بود. نمونة آماری پژوهش حاضر را 64 دانشجوی دختر رشته تربیت بدنی با دامنة سنی 28 20 سال تشکیل دادند که به صورت تصادفی به چهار گروه 16 نفری (گروه تمرین جسمانی، گروه تمرین جسمانی مشاهده عمل، گروه تمرین جسمانی تصویرسازی حرکتی و گروه مشاهده عمل تصویرسازی حرکتی) تقسیم شدند. پروتکل اجرای پژوهش شامل: سه مرحله پیش از تمرین (پیش آزمون)، مرحله تمرین و مرحله آزمون (پس آزمون) بود. در این پژوهش، الگوی درون مرحله ترکیبی از چرخش داخلی و خارجی ساق پای راست و چپ به طور هم زمان بود، به صورتی که هر دو پا روی سطح افقی و حول محور عمودی بدن، هم زمان به سمت داخل و خارج بدن (نسبت به مرکز بدن) حرکت می کردند. الگوی هماهنگی برون مرحله نیز شامل حرکت دورانی هر یک از پاها روی سطح سهمی و حول محور عرضی بود. به منظور تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح P<0.05 استفاده شد. نتایج نشان می دهد که روش ترکیبی مشاهدة عمل تمرین جسمانی در هر دو حرکات درون مرحله و برون مرحله، دارای عملکرد بهتر و معناداری نسبت به گروه های دیگر می باشد (P<0.001). همچنین، گروه ترکیبی تمرین جسمانی تصویرسازی حرکتی نیز عملکرد بهتر و معناداری نسبت به گروه های تمرین جسمانی و مشاهدة عمل تصویرسازی حرکتی دارد (P<0.05). براساس نتایج پژوهش حاضر به مربیان پیشنهاد می شود جهت یادگیری این نوع مهارت های حرکتی و صرفه جویی در وقت و هزینه، از روش ترکیبی تمرین جسمانی مشاهدة عمل بهره گیرند.
ساعت درونی
حوزه های تخصصی:
اثر برنامه آموزش تصویرسازی بر اجرا و یادگیری مهارت های پایه مینی بسکتبال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر برنامه آموزش تصویرسازی شناختی، انگیزشی و ترکیبی بر اجرا و یادداری مهارت های پایه مینی بسکتبال بود. تعداد 81 آزمودنی بر اساس نمرات پرسش نامه تصویرسازی حرکتی هال و مارتین (1997) انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه (تصویرسازی شناختی- تمرین بدنی، تصویرسازی انگیزشی- تمرین بدنی، تصویرسازی شناختی و انگیزشی (ترکیبی)- تمرین بدنی و تمرین بدنی) قرار گرفتند. نتایج حاکی از برتری گروه تصویرسازی شناختی- تمرین بدنی در مراحل اکتساب، پس آزمون و یادداری بود. امّا تعامل معنادار تنها در دو گروه ترکیبی و انگیزشی و در دو مهارت شوت و پاس بدست آمد. الگوی تغییر نمرات از پیش آزمون به پس آزمون برای هر دو گروه افزایشی امّا از پس آزمون به مرحله یادداری تنها برای گروه تصویرسازی ترکیبی افزایشی بود. به نظر می رسد در مراحل اولیة تمرین، استفاده از تصویرسازی ترکیبی با دارا بودن مؤلفه های اجزاء شناختی و انگیزشی همراه با تمرین بدنی منجر به کُدگذاری بهتر مهارت های پایه حرکتی از جمله مهارت های پایه بسکتبال گردد.
تأثیر کانون توجهی دستورالعمل بر یادگیری مهارت در مبتدیان بر اساس مدل مراحل یادگیری نیوول(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مدل مراحل یادگیری نیوول یک مدل یادگیری براساس دیدگاه سیستم های پویاست که براساس شکل گیری ارتباط بین درجات آزادی یادگیرنده به سه مرحله تقسیم می شود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر کانون توجه دستورالعمل بر یادگیری یک مهارت ساده (پرتاب دارت) و یک مهارت پیچیده (ضربه چیپ با پای غیربرتر) بود. این مطالعه شامل دو آزمایش بود. در آزمایش اول 24 دانشجوی پسر دانشگاه تهران تحت آموزش مهارت پرتاب دارت قرار گرفتند. شرکت کنندگان براساس نمره های پیش آزمون به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه دستورالعمل کانون توجه درونی و گروه دیگر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دریافت کردند. نتایج نشان داد که در یادگیری مهارت پرتاب دارت کانون توجه بیرونی مفیدتر بود. در آزمایش دوم 24 دانشجوی پسر دانشگاه تهران تحت آموزش مهارت شوت چیپ با پای غیربرتر قرار گرفتند. شرکت کنندگان براساس نمره های پیش آزمون به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه دستورالعمل کانون توجه درونی و گروه دیگر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دریافت کردند. نتایج نشان داد که در یادگیری شوت چیپ با پای غیربرتر کانون توجه درونی مفیدتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد در مهارت هایی که ساختار هماهنگ آنها هنوز شکل نگرفته، اتخاذ کانون توجه درونی سودمندتر است.
اثر تمرین در آب به همراه دلفین و بدون دلفین بر مهارت های حرکتی درشت کودکان هشت ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، مطالعه اثر تمرین در آب به همراه دلفین و بدون دلفین بر مهارت های حرکتی درشت کودکان هشت ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم می باشد. آزمودنی ها، 10 کودک هشت ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم در جزیره کیش بودند که به صورت تصادفی در دو گروه تمرین در آب به همراه دلفین و تمرین در آب بدون دلفین قرار گرفتند. جمع آوری داده ها از طریق آزمون برونینکس اوزرتسکی انجام گرفت و آزمودنی های هر دو گروه پس از پیش آزمون که اجرای آزمون برونینکس اوزرتسکی بود، به مدت 16 جلسه برنامه اسپارک را در خشکی انجام دادند. علاوه براین، گروه تمرین در آب به همراه دلفین پس از اجرای برنامه اسپارک، به تمرین در آب به همراه دلفین پرداخت؛ درحالی که گروه دیگر به اندازه گروه تمرین در آب به فعالیت در آب بدون حضور دلفین مشغول بود. در پایان جلسه شانزدهم، از آزمودنی های هر دو گروه آزمون برونینکس اوزرتسکی به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس نشان می دهد که پس از دوره تمرین، تفاوت معناداری در مهارت های تعادل، قدرت و هماهنگی اندام فوقانی دو گروه مشاهده می شود (P<0.05)؛ در حالی که در فاکتورهای سرعت دویدن، چابکی و هماهنگی دو سویه تفاوتی مشاهده نمی شود (P>0.05). همچنین، مقایسه نمره کلی مهارت حرکتی درشت بر اساس مجموع نمرات هر یک از خرده آزمون ها بیانگر تفاوت معنادار گروه تمرین در آب به همراه دلفین با گروه تمرین در آب بدون دلفین می باشد (P<0.05). این یافته ها تأیید مجددی است بر این نکته که تمرین در آب به همراه دلفین موجب بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم می گردد
تأثیر الگودهی خودکنترلی بر یادگیری یک تکلیف زمان بندی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر الگودهی خودکنترلی (ارائة الگو به یادگیرنده در زمان هایی که خودش درخواست کند)، بر یادگیری یک تکلیف زمان بندی متوالی بود. در این آزمایش 24 آزمودنی راست دست (12 پسر و 12 دختر 19 تا 20 ساله) داوطلبانه انتخاب و از لحاظ نوع الگودهی به دو گروه خودکنترلی و جفت شده تقسیم شدند. تکلیف حرکت در مسیر از قبل مشخص شده با فشردن کلیدهای 1، 4، 5 و 8 دستگاه زمان بندی متوالی با حفظ زمان بندی مطلق معین بود. افراد گروه خودکنترلی هر زمان که درخواست ارائة الگو می کردند، الگودهی می شدند، درحالی که گروه دیگر با گروه خودکنترلی جفت شده بود. آزمایش شامل مراحل اکتساب، یادداری و انتقال بود. برای سنجش دقت عملکرد از خطای زمان بندی مطلق استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس عاملی مرحلة اکتساب نشان داد هرچند کاهش معناداری در خطای زمان بندی مطلق دو گروه الگودهی خودکنترلی و جفت شده رخ داد (05/0 P>)، بین تغییرات ایجادشده در دو گروه طی این دوره، تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0 P<). نتایج آزمون یادداری نیز اختلاف معناداری را بین دو گروه نشان نداد (05/0 P>). اما در آزمون انتقال گروه خودکنترلی
به صورت معناداری خطای کمتری داشت (05/0 P>). نتایج نشان داد تأثیرات سودمند تکنیک خودکنترلی را به خوبی می توان به حوزة الگودهی تعمیم داد. این روش موجب مطابقت بیشتر شرایط تمرین با نیازهای اطلاعاتی نوآموزان می شود.
تأثیر خستگی مرکزی و محیطی بر هماهنگی ورزشکاران دانشگاهی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر خستگی مرکزی و محیطی بر هماهنگی حرکتی ورزشکاران دانشگاهی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران بودند که از این میان 24 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها پس از شرکت در پیش آزمون هماهنگی حرکتی دودستی، به طور تصادفی برحسب نوع خستگی به دو گروه خستگی مرکزی و محیطی تقسیم شدند. پس از اعمال مداخله مورد نظر به مدت 12 ساعت، پس آزمون هماهنگی حرکتی دودستی به عمل آمد. به منظور بررسی تفاوت بین گروه ها از آزمون تی مستقل و برای تعیین تفاوت درون گروهی از آزمون تی همبسته در سطح معنا داری 05/0 P≤ استفاده شد. نتایج نشان داد میانگین زمان انجام تکلیف و زمان خطای گروه های تحت مداخله خستگی مرکزی (004/0=P) و محیطی (0001/0=P) نسبت به پیش آزمون افزایش معنا داری داشتند. همچنین در پس آزمون نتایج تفاوت معنا داری را در بین هماهنگی حرکتی دودستی گروه های خستگی مرکزی و محیطی نشان داد (006/0=P). با توجه به نتایج، پژوهشگران پیشنهاد می کنند که برنامه های تمرینی و کاری ورزشکاران به گونه ای هماهنگ شود که شامل تمریناتی برای افزایش استقامت ذهنی در راستای تمرینات بدنی باشد تا در شرایط مختلف ورزشکار بتواند عملکرد بهینه خود را ارائه کند.
تأثیر یک دوره بازی های بومی محلی بر رشد مهارت های دستکاری پسران شش تا هشت ساله مناطق محروم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
از جمله مهارت های حرکتی بنیادی در دوره کودکی، مهارت های دستکاری است. دستکاری حرکتی درشت و شامل ارتباط فرد با اشیاست و اعمال نیرو به یک جسم یا جذب نیروی آن از ویژگی های آن است. هدف از این پژوهش، مطالعه تأثیر برنامه حرکتی منتخب شامل بازی های بومی محلی بر رشد مهارت های دستکاری پسران شش تا هشت ساله مناطق محروم بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 20 کودک از بین کودکان پسر مناطق محروم شهرستان اندیمشک، به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. ابتدا از طریق آزمون رشد حرکتی عمده الریخ از آنها پیش آزمون گرفته شد. آزمودنی ها به شیوه تصادفی به دو گروه 10 نفره آزمایش و کنترل همتاسازی شدند، سپس به مدت 24 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه طی هشت هفته برنامه حرکتی منتخب اجرا شد. در مدت اجرای برنامه گروه کنترل فعالیت های معمول خود را انجام می دادند. با پایان برنامه از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. پس از بررسی نرمال بودن داده ها و برابری واریانس ها، داده ها به روش تحلیل واریانس چندمتغیری و تحلیل واریانس یکراهه در متن مانوا تحلیل شد. نتایج نشان داد بازی های بومی-محلی بر رشد مهارت های دستکاری تأثیر مثبت داشته است (979/0= η2،003/0=sig، 75/30=4،6F). بنابراین با تشویق کودکان به بازی های مناسب بومی-محلی می توان فرصتی برای تمرین و افزایش رشد مهارت های دستکاری آنها فراهم کرد.
نقش پیش بین خودتنظیم گری و تکانشوری در موفقیت ورزشی: مقایسه ورزش های برخوردی و غیربرخوردی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
در این پژوهش رابطه خودتنظیم گری و تکانشوری با موفقیت ورزشی مورد بررسی قرار گرفت و نقش پیش بین این دو متغیر برای موفقیت ورزشی در ورزش های برخوردی و غیر برخوردی مقایسه شد. تعداد 223 ورزشکار حرفه ای (102 برخوردی و 121 غیر برخوردی) از فدراسیون های ورزشی به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. از ورزشکاران خواسته شد مقیاس خودتنظیم گری (SRI-25)، مقیاس تکانشوری بارات (BIS) و مقیاس موفقیت ورزشی (SAS) را تکمیل کنند. ضرایب رگرسیون در این پژوهش برای ورزشکاران برخوردی در خصوص موفقیت ورزشی در خودتنظیم گری 0.39=ß،4.69 =t،در تکانشوری حرکتی 0.49=ß، 4.79=t و در تکانشوری شناختی 0.22=ß ،2.26 = tتعیین شد. این ضرایب برای ورزشکاران غیر برخوردی در خودتنظیم گری 0.73= ß،11.72 =t و در تکانشوری حرکتی 0.20-= ß، 2.32-=t به دست آمد. با استناد به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که در ورزشکاران رشته های برخوردی، تکانشوری و در ورزشکاران رشته های غیربرخوردی، خودتنظیم گری، یکی از تبیین کننده های موفقیت ورزشی است.
رابطه بین سبک یادگیری همگرا و واگرا و اثرگذاری تمرین تصادفی و مسدود در یادگیری مهارت های سرویس بدمینتون(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از این تحقیق، تعیین روایی و پایایی آزمون M-ABC برای کودکان شش ساله شهر اصفهان بود. بدین منظور 306 کودک در این تحقیق شرکت کردند. پایایی بین آزمونگرها با دو آزمونگر روی 50 کودک، پایایی آزمون – بازآزمون با فاصله یک هفته بین دو آزمون و روی 30 کودک به دست آمد. از طریق تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی، روایی سازه ارزیابی شد. پایایی بین ارزیاب ها با میانگین ضریب همبستگی درون طبقه ای 98/0، عالی بود. میانگین ضریب همبستگی درون طبقه ای برای آزمون – بازآزمون، 77/0 به دست آمد. در این جامعه، سه عاملی بودن ساختار آزمون، همچنین درستی تخصیص مهارت ها به عامل های چالاکی دستی، مهارت های توپی و تعادل تأیید شد. بر پایة یافته ها از آزمون M-ABC می توان برای ارزیابی مهارت های بنیادی کودکان شش ساله شهر اصفهان استفاده کرد.
راهی به آینده بهتر؛ برای «حرکت و ورزش» به عنوان یک موضوع مدرسه ای
حوزه های تخصصی:
تأثیر یک دوره برنامه تمرینات منتخب بر برنامه ریزی و حل مسئله کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی یک دوره برنامه تمرینی منتخب بر برنامه ریزی و حل مسئله کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی انجام شد. بدین منظور، 40 دانش آموز پسر 7 تا 11 سال از مدارس ابتدای ناحیه 6 شهر مشهد و به صورت نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. تشخیص اختلال با استفاده از فرم های SNAP-IV و CBCL و مصاحبه بالینی صورت گرفت. شرکت کنندگان به طور تصادفی به دو گروه (تجربی و کنترل) تقسیم شدند. گروه تجربی برنامه تمرین منتخب را به مدت 24 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه، دریافت کردند. گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. آزمودنی ها قبل و بعد از تمرین به وسیله تکلیف برج لندن، ارزیابی شدند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری صورت گرفت. نتایج نشان داده عملکرد کودکان گروه تجربی در برنامه ریزی و حل مسئله، تفاوت معنی داری با گروه کنترل داشت (p<0.05)؛ بنابراین، برنامه تمرینی با شیوه ارائه شده در این تحقیق بر برنامه ریزی و حل مسئله کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی تأثیر داشته است.
هنجاریابی آمادگی های مهارتی نوجوانان 10 تا 12 سال مدارس فوتبال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از این پژوهش هنجاریابی آمادگی های مهارتی نوجوانان 10 تا 12 سال مدارس فوتبال بود. این پژوهش از نوع توصیفی بوده و به شکل میدانی اجرا شده است. جامعه آماری را کلیه نوجوانان 10 تا 12 ساله مدارس فوتبال دارای مجوز از هیات فوتبال استان اصفهان تشکیل می دادند که در شهر اصفهان فعالیت داشتند. نمونه شامل 171 نوجوان 10، 11 و 12 ساله بود که از هر مدرسه فوتبال در هر رده سنی 4 نفر به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. و در آزمون های مهارتی فدراسیون فوتبال انگلستان که رواِِیی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفته بود، شامل دویدن با توپ، چرخیدن با توپ، سرعت دویدن و دریبل کردن شرکت کردند. در این پژوهش از آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف استاندارد، فراوانی و رتبه درصدی استفاده شد. نتایج نشان داد با افزایش سن نوجوانان توانایی آنان در آزمون های دویدن با توپ، چرخیدن با توپ، سرعت دویدن و دریبل کردن بهبود یافت و در نهایت هنجار هر مهارت برای نوجوانان سه گروه سنی تهیه شد.
اثر پیشینه علمی و تجربه های حرکتی در موفقیت تحصیلی دانشجویان تربیت بدنی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
تفاوت های مرتبط با سن در کنترل قامت: بررسی نقش اطلاعات حسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
کنترل قامت نیازمند یکپارچگی اطلاعات حسی سیستم های بینایی، وستیبولار و حسی پیکری است، از طرفی تحقیقات گذشته نشان می دهد که میزان مشارکت این سیستم های حسی در کنترل قامت با افزایش سن کاهش می یابد. ازاین رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تفاوت های مرتبط با سن و نقش اطلاعات حسی در کنترل قامت است. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات مقطعی- مقایسه ای است و آزمودنی های آن را 22 مرد سالمند (31/2±54/59) و 25 فرد جوان (26/3±12/23) تشکیل می دهد. جابه جایی قدامی– خلفی، میانی– جانبی و سرعت جابه جایی مرکز فشار پاهای (COP) هر آزمودنی طی 3 کوشش 30 ثانیه ای در چهار شرایط مختلف حسی شامل با چشم باز روی سطح سخت، با چشم باز روی سطح نرم، با چشم بسته روی سطح سخت و با چشمان بسته روی سطح نرم با استفاده از دستگاه فورس پلت فورم اندازه گیری شد. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و برابری واریانس ها با آزمون لون، داده ها به روش تحلیل واریانس چندمتغیری و تحلیل واریانس یک راهه در متن مانوا تحلیل شد. تفاوت معناداری بین جوانان و سالمندان در همه شرایط مشاهده شد، همچنین حذف بینایی و اطلاعات حس عمقی کف پایی به افزایش نوسان در دو گروه منجر شد که این افزایش در سالمندان نسبت به جوانان بیشتر بود. نتایج بیانگر اهمیت اطلاعات بینایی و حس عمقی کف پا در کنترل قامت به ویژه در سالمندان است.
یادگیری بین رشته ای: یکپارچه سازی مفاهیم علمی زیر رشته های تربیت بدنی در آموزش تربیت بدنی
حوزه های تخصصی:
رابطه بین عاطفه مثبت پس از تمرینهای ورزشی با انگیزش درونی، بیرونی و خود مختار نسبی زنان باردار دردوره دوم حاملگی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
تأثیر بازی ها و فعالیت های مبتنی بر پروژه شِر بر مهارت های حرکتی درشت و ظریف کودکان آهسته گام(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر بازی ها و فعالیت های مبتنی بر پروژه شِر بر مهارت های حرکتی درشت و ظریف کودکان آهسته گام انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش عبارت بود از کلیه دانش آموزان آهسته گام 6 تا 8 ساله در شهر اصفهان که در سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش، شامل 30 دانش آموز آهسته گام پسر بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. به منظور ارزیابی مهارت های حرکتی درشت و ظریف در کودکان، از فرم بلند آزمون رشد حرکتی برونینکس- اوزرتسکی (BOTMP) استفاده شد. به گروه آزمایش در 24 جلسه یک ساعته، بازی ها و فعالیت های مبتنی بر پروژه شِر آموزش داده شد و گروه کنترل تحت هیچ گونه آموزشی قرار نگرفت. برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بازی ها و فعالیت های مبتنی بر پروژه شِر بر مهارت های حرکتی درشت (001/0=P) و ظریف (001/0=P) در کودکان آهسته گام تأثیر دارد. با توجه به این نتایج، می توان گفت که بازی ها و فعالیت های مبتنی بر پروژه شِر روش مناسبی برای بهبود مهارت های حرکتی درشت و ظریف در کودکان آهسته گام است و می توان از آن در مراکز آموزشی و توانبخشی بهره برد.