درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از انجام این تحقیق بررسی نقش برنامه ریزی های مختلف آگاهی از نتیجه (kR) با تاکید بر موضوع عدم قطعیت در دریافت KR در یادگیری تکلیف حرکتی تولید نیرو بوده است. 40 آزمودنی براساس نوع برنامه ریزی KR به پنج گروه KR 100%، 50%KR، KR پیش بینی شده،KR  تصادفی و بدون KR تقسیم شدند. نتایج تحقیق نشان داد که بین گروههای مختلف برنامه ریزی KR در مراحل اکتساب، پایداری و انتقال تفاوت معنی داری وجود نداشت، ولی اثر اصلی معنی داری در مورد دسته کوششهای تمرینی مشاهده شد. نتیجه اینکه هر نوع برنامه ریز KR منجر به کاهش خطا در انجام تکلیف شده و در مورد تمرینات نوع ثابت بین انواع برنامه ریزی های KR و نیز قطعیت یا عدم قطعیت در دریافت KR در مورد یادگیری تکلیف حرکتی چندانی وجود ندارد.

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین مشاهده ای خودکنترلی و سطح مهارت الگو بر یادگیری سرویس بلند بدمینتون بود. 52 دانشجوی دختر (18 تا 26 سال) به طور تصادفی در یکی از چهار گروه: الف. الگوی ماهر - خودکنترل، ب. الگوی ماهر - جفت شده، ج. الگوی در حال یادگیری – خودکنترل٬ و د. الگوی در حال یادگیری - جفت شده٬ قرار گرفتند. مطالعه ی حاضر شامل پیش آزمون، اکتساب و آزمون یادداری بود. نتیجه و شکل حرکت به عنوان متغیرهای وابسته مورد اندازه گیری قرار گرفتند. متغیرهای مستقل شامل نوع الگو (ماهر یا در حال یادگیری) و شرایط تمرین (خودکنترل یا جفت شده) بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس عاملی، یو- من- ویتنی و کروسکال والیس استفاده شد که در ارتباط با شکل حرکت، نتایج نشان داد که اثر اصلی نوع الگو، اثر اصلی شرایط تمرین و تعامل نوع الگو و شرایط تمرین در آزمون اکتساب و یادداری معنی-دار نبود. در خصوص امتیازات نتیجه، اثر اصلی نوع الگو در آزمون اکتساب معنی دار بود. گروه الگوی در حال یادگیری عملکرد بهتری را نسبت به گروه الگوی ماهر نشان داد، اما اثر اصلی شرایط تمرین در آزمون اکتساب معنی دار نبود. هم چنین، اثر اصلی نوع الگو، اثر اصلی شرایط تمرین و تعامل بین نوع الگو و شرایط تمرین در آزمون یادداری معنی دار نبود.

هدف از این تحقیق، تعیین رابط? بین انگیزش و تعهد داوطلبان شرکت کننده در نهمین المپیاد ورزشی دانشجویان بود. باتوجه به جامع? 240 نفری پژوهش، تعداد نمون? آماری در این تحقیق با استفاده از جدول مورگان 147 نفر است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنام? کینسو (2007) پس از تایید روایی صوری و پایایی (89/0 = ?) استفاده شد. در این تحقیق از آمارهای توصیفی و استنباطی مانند آزمون t، S-K، ضریب همبستگی اسپیرمن، پیرسون و دو رشته ای نقطه ای استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که تعهد داوطلبان در دو گروه زن (51/0 ± 87/2 = M) و مرد (81/0 ± 93/2 = M) کمتر از میانگین است. ولی انگیزش در هر دو گروه زن (72/0 ± 37/3 = M) و مرد (50/0 ± 21/3 = M) در حد مطلوبی قرار دارد. همچنین مشخص شد که بین انگیزش و تعهد داوطلبان زن و مرد رابط? معنی-داری وجود دارد (001/0>P، 337/0 = r). از دیگر یافته های تحقیق این بود که بین جنسیت و انگیزش داوطلبان رابط? معناداری وجود دارد (021/0=P و 191/0=r). بین متغیرهای جمعیت شناختی (سن، تحصیلات و وضعیت تاهل) با انگیزش و تعهد داوطلبان رابط? معناداری مشاهده نشد (05/0

به منظور تعیین روش مناسب در آموزش مهارت های پاس و شوت بستکبال در این تحقیق از روش آگاهی از اجرا و آگاهی از نتیجه و هدف گزینی استفاده شد برای این منظور پژوهشگر از جامعه آماری دختران دانش آموز (255 نفر بین سنین 2+ 15) و 75 نفر را به صورت تصادفی شده انتخاب و و سپس بر اساس آزمون اصلاح شده جانسون و متنی سه گروه 25 نفری را به صورت یکسان همتاسازی انتخاب کرد آزمودنی ها به صورت سه جلسه و به مدت 8 هفته تمرین کردند ودر پایان جلسه هشتم آزمون اجرا و پس از دو هفته بی تمرینی آزمون یادداری بعمل آمد آزمون های پاس سینه و شوت بدین ترتبیت اجرا شد هر آزمودنی به مدت 30 ثانیه به هدفی که شامل 3 دایره متحدالمرکز به فاصله سه متری از آن قرار داشت پاس می داد گوره آگاهی از اجرا در مورد شیوه و وضعیت صحیح بدن و اندام ها و گروه آگاهی از نتیجه و هدف گزینی در مورد امتیازاتی که ÷س از هر اجرا دریافت می کردند بازخورد می گرفتند و در گروهی که ترکیبی از هر گروه دریافت می کردند. مهارت شوت بسکتبال نیز شامل 5 ÷رتاب ÷نالتی بود. نتایج پژوهش نشان داد که در هر دو مهارت ÷اس و شوت بسکتبال گروه آگاهی از اجرا ضعیف ترین عملکرد را چه در آزمون اجرا و چه در آزمون یادداری داشتند و گروه ترکیبی بهترین میزان میانگین را به خود اختصاص دادند.

یکی از عوامل اثر گذار بر زمان واکنش (RT)، پیش نشانه است. نتایج تحقیقات انجام شده در مورد این عامل نشان داده است که RT به صورت تابعی از میزان اطلاعات پیش نشانه کاهش می یابد؛ ولی میزان تاثیر تعداد پارامترهای پیش نشانه شده به طور مستقل از تعداد پاسخ های انتخابی به خوبی روشن نیست. تحقیق حاضر به منظور آزمودن این فرضیه که RT در یک تکلیف تولید نیرو، تابعی از تعداد پارامترهای پیش نشانه شده است، انجام شد. یک طرح تحقیق 3 عاملی آمیخته بر روی 16 دانشجوی داوطلب (8 مرد و 8 زن(، غیر ورزشکار و راست دست در دامنه سنی 25-20 سال اجرا گردید. آزمودنی ها طی 5 جلسه در روزهای متوالی مجموعا 2400 کوشش ) هر جلسه 4 دسته 120 کوششی(را تحت وضعیت های دو انتخابی با پیش نشانه کردن 1 یا 2 پارامتر بر روی دستگاه پیش نشانه کردن پارامتر انجام دادند. تکلیف مورد نظر مستلزم تولید نیروی ایزومتریکی معین (3kg یا (6 به سمت داخل یا خارج و با اندام فوقانی راست یا چپ با حداکثر سرعت و دقت ممکن پس از ارایه پیش نشانه ها و محرک بود. زمان واکنش آزمودنی ها در سطوح مختلف متغیر مستقل با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس 3 عاملی)تعداد پارامترهای پیش نشانه شده × جنس × جلسه( با سنجش های مکرر 2 عامل )تعداد پارامترهای پیش نشانه شده و جلسه( تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که در این تکلیف، RT تابعی از تعداد پارامترهای پیش نشانه شده نبود (p>0.05). اثر اصلی جنس و اثر متقابل تعداد پارامترهای پیش نشانه شده و جنس بر RT نیز معنی دار نبود (p>0.05)؛ ولی اثر اصلی جلسه معنی دار بود (p<0.05).

هدف از این تحقیق توصیف عملکرد شناگران نخبه نوجوان ایرانی با بکارگیری لباسهای مخصوص شنا بوده است. بدین منظور 6 نفر از شناگران نخبه نوجوان که رکوردهای آنان نزدیک به رکوردهای ملی است، بطور داوطلبانه انتخاب شدند. از شناگران تحت بررسی در هر چهار شنای اصلی در مسافتهای 50 و 200 متر در دوحالت رکورد گیری به عمل آمد. در حالت اول شناگران از مایوهای معمولی قدیمی استفاده کردند و در حالت دوم لباس مخصوص شنا ساخت شرکت اسپیدو را بر تن داشتند. در هر حالت 3 بار رکورد گیری به عمل آمد. همچنین در بخش دیگری از این پژوهش، مقایسه ای بین دو مدل(لباس تمام بدن ونیم تنه) از این نوع لباسها در شنای 400 متر آزاد انجام گرفت. به منظور کنترل شدت فعالیت در تمام مراحل رکوردگیری، ضربان شناگران(33 تا 35 ضربان در 10 ثانیه) بلافاصله پس از رکورد گیری کنترل شد. نتایج نشان داد رکوردهای بدست آمده با پوشش فست اسکین در کلیه مسافتها ودر کلیه انواع شناها، بهتر اززمانی بود که شناگران از مایوهای معمولی استفاده کردند. البته میزان این برتری بسته به نوع ومسافت شنا، متفاوت بود بطوری که تاثیر این نوع لباسها در شنای استقامتی نسبت به شنای سرعتی مشهودتر بود. همچنین نتایج نشان داد که در شنای 400 متر آزاد لباسهای تمام بدن برتری محسوسی نسبت به لباسهای نیم تنه دارند. در راستای بررسی های صورت گرفته به منظور تحلیل کیفی موضوع، پرسشنامه ای محقق ساخته شامل 10 سوال طراحی ودر اختیار 20 نفر از شناگران نخبه ای قرار گرفت که به پوشیدن این لباسها عادت داشتند. نتایج حاصل از پرسشنامه نیز، برتری و مزیت استفاده از لباسهای مخصوص را تایید کرد وابهاماتی که در خصوص محدود شدن دامنه حرکتی، احساس سنگینی شناگران، بالا رفتن دمای بدن و... در استفاده از این لباسها به هنگام شنا که از سوی برخی از شناگران گزارش شده است، تا حدی برطرف گردید.

هدف از این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر بر بهره مندی استادان مدیریت ورزشی دانشگاه های ایران از فناوری و مقایسة آن با دانشگاه های ترکیه است. نمونة آماری تحقیق، به ترتیب 84 و 66 نفر از استادان مدیریت ورزشی ایران و ترکیه بود. تحقیق به روش توصیفی – تحلیلی و به صورت پیمایشی انجام گرفت. از پرسشنامة استاندارد با پایایی 81 /0 = α در دو بخش عناصر فردی و محیطی مؤثر بر بهره مندی از فناوری استفاده شد. یافته ها نشان داد از بین عناصر فردی، دو عنصر اعتقاد به سودمندی کاربرد فناوری در آموزش و ترس از کاربرد فناوری به ترتیب بیشترین و کمترین تأثیر را در بهره مندی اساتید هر دو نمونه از فناوری دارند. همچنین عناصر محیطی نیاز دانشجویان به وجود فناوری و کامپیوتر در کلاس های درس و دسترسی به تجهیزات بیشترین تأثیر و حمایت مالی دانشکده و کارکنان متخصص در دانشکده کمترین تأثیر را بر بهره مندی اساتید دو نمونه دارد. همچنین بین دو گروه اساتید ایرانی و ترکیه، تفاوت معناداری در چهار عنصر فردی اعتقاد به سودمندی کاربرد فناوری در آموزش، علاقه به یادگیری و بهره مندی از فناوری در آموزش، ترس از کاربرد فناوری و احساس نیاز به یادگیری و بهره مندی از فناوری و در دو عنصر محیطی نیاز دانشجویان به وجود فناوری و کامپیوتر در کلاس های درس و سیاست های پاداش دهی دانشکده مشاهده شد.

افزایش استرس بر کارکردهای شناختی اثر منفی می گذارد. ازاین رو شناسایی راهبردهای مناسب برای جلوگیری از کاهش عملکرد شناختی و حرکتی ضروری است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر استرس محدودیت حرکتی بر یادگیری و حافظه و نقش پیش گیرنده فعالیت بدنی بر آنها بود. از میان رت های نر آلبینو- ویستار انستیتو پاستور 32 رت به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. حیوانات برحسب نوع گروه در معرض مداخله های استرس از نوع بی حرکتی (2 ساعت در روز × 21 روز)، دویدن با شدت ملایم (30 دقیقه در روز × 21 روز)، تعامل مداخله های استرس و دویدن یا بدون مداخله قرار گرفتند. به منظور تعیین اثربخشی استرس، وزن حیوانات در دو نوبت قبل از اجرای پروتکل و پس از پایان آزمون ها، اندازه گیری شد. آموزش و آزمون حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس طی چند مرحله (چهار روز اکتساب و روز پنجم آزمون کاوش، سه روز استراحت و روز نهم آزمون یادداری)، انجام گرفت. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA)، t همبسته، Repeated Measured در دوره های اکتساب و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته های تحقیق حاضر نشان داد که استرس موجب تخریب یادگیری و حافظهمی شود (03/0=(P. با وجود این، فعالیت بدنی تخریب عملکرد ناشی از استرس را خنثی کرد (5P=0/000). در گروهی که فعالیت بدنی صرف داشتند، تأثیر مثبت معنادار بر زمان رسیدن به سکو در مرحله اکتساب (P=0/005) و عملکرد شناختی مرحله به یادداری (P=0/006) مشاهده شد که نشان دهنده تأثیر مثبت فعالیت بدنی بر یادگیری و حافظه است. با توجه به نتایج تحقیق حاضر که استرس موجب تخریب یادگیری و حافظه شد، انتظار می رود از فعالیت بدنی بتوان به عنوان عاملی مؤثر برای تعدیل استرس استفاده کرد.

چرخش ذهنی، توانایی تصور کردن چگونگی یک شیء چرخیده شده برای تشخیص موقعیت، نسبت به آن چیزی که به طور واقعی ارائه شده و بخشی از توانایی های فضایی است. هدف از تحقیق حاضر مقایسة توانایی چرخش ذهنی افراد دارای تجربه حرکتی و تجربه شناختی بود. تحقیق حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود و نمونه ها به صورت هدفمند انتخاب شدند. نمونه تحقیق شامل 60 پسر با میانگین سنی 17/17 سال با تجربه حرکتی (20 نفر گروه کشتی)، تجربه شناختی (20 نفر گروه بازی رایانه ای) و بدون تجربه حرکتی و شناختی (20 نفر گروه کنترل) بود. برای مقایسة چرخش ذهنی، از آزمون چرخش ذهنی پترز و همکاران نسخة الف استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یکراهه تفاوت معنادار بین گروه کنترل با گروه کشتی و همچنین گروه کنترل با گروه بازی رایانه ای را نشان داد (01/0P≤). بین چرخش ذهنی گروه کشتی و بازی رایانه ای تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0P>). این یافته ها، تأثیرات مثبت تجربه حرکتی و شناختی را بر رشد شناختی افراد (چرخش ذهنی) نشان می دهد.

هدف از پژوهش حاضر، ایجاد هنجار حالات خلقی شرکت کنندگان در مرحله کشوری مسابقات علمی _ تخصصی معلمان مرد تربیت بدنی بود. در این پژوهش جامعه با نمونه برابر بود، از این رو 337 نفر از معلمان مرد تربیت بدنی از 29 استان در هفت گروه سنی و سه مقطع تحصیلی به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات از طریق سیاهه نیمرخ حالات خلقی (Poms) که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفته بود، جمع آوری شد. در این پژوهش از میانگین، انحراف استاندارد، رتبه درصدی و آنالیز واریانس (ANOVA) استفاده شد. در نهایت هنجار نیمرخ حالات خلقی معلمان مرد تربیت بدنی در هفت گروه سنی و سه مقطع تحصیلی تعیین شد. نتایج نشان داد خلق و خوی معلمان مرد تربیت بدنی در هفت گروه سنی و سه مقطع تحصیلی تفاوت معناداری ندارد(05/0 > P).

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیم در مراحل مختلف خودتنظیم (شامل: مراحل دوراندیشی، عملکرد و خوداندیشی) بر مراحل اکتساب، یادداری و انتقال مهارت سرویس والیبال بود. آزمودنی ها 55 دانشجوی دختر دانشگاه یزد ( با میانگین سنی 03/1 ± 20 سال) بودند که به صورت تصادفی به پنج گروه (سه گروه راهبردهای یادگیری خودتنظیم و دو گروه کنترل بدون تمرین و با تمرین) تقسیم شدند و سرویس والیبال را اجرا کردند. آزمودنی ها پس از شرکت در پیش آزمون در مرحله اکتساب، 12 بلوک 10 کوششی را تمرین نمودند. سپس، در آزمون اکتساب (با همان شرایط پیش آزمون) شرکت کردند. درادامه، (پس از یک هفته) یک بلوک 10 کوششی را در آزمون یادداری و انتقال تمرین نمودند. داده ها در مرحله اکتساب با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه با اندازه گیری مکرر در یک طرح (6*4) تحلیل گردید و برای بررسی داده های حاصل از آزمون های اکتساب، یادداری و انتقال از تحلیل واریانس یک راهه و همچنین، به منظور شناسایی تفاوت ها از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گردید. نتایج تفاوت معناداری را در گروه های تمرینی که از راهبردهای خودتنظیمی بهره گرفتند نسبت به سایر گروه ها در مراحل اکتساب، آزمون های اکتساب، یادداری و انتقال نشان می دهد ؛ به عبارت دیگر، گروه های راهبردهای خودتنظیم که از مرحله خودارزیابی و خودواکنشی بهره برده اند، عملکرد بهتری داشته اند. این یافته ها نشان می دهد که راهبردهای یادگیری خودتنظیم، عامل مؤثری در پیشرفت عملکرد و یادگیری مهارت های حرکتی است.

نقش آموزش جامع در آموزش کل ابعاد انسانی است که علاوه بر جنبة هوشی فرد، تمامی جنبه های روانی و فیزیکی را دربرمی گیرد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی آثار کم تحرکی بر عزت نفس و درصد تودة چربی بدن دانشجویان دانشگاه تهران بود. جامعة آماری کل دانشجویان دانشگاه تهران بودند که از این میان 320 آزمودنی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. یافته ها نشان داد که 62 درصد دانشجویان مورد بررسی، کم تحرک و 38 درصد دارای تحرک کافی بودند. به علاوه میانگین درصد چربی کل آزمودنی ها 14، 26 درصد (53 /6 ±SD) بود. همچنین معلوم شد که 79 درصد از کل دانشجویان عزت نفس بالا و 21 درصد آنها عزت نفس ضعیفی داشتند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t مستقل و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت بین میزان فعالیت بدنی مردان و زنان معنادار و تفاوت تودة چربی بین افراد کم تحرک و دارای تحرک کافی معنادار نبوده است. همچنین رابطة معناداری بین میزان فعالیت و عزت نفس بالا و پایین به دست نیامد.

هدف پژوهش، مطالعة ارتباط بین هوش هیجانی، آمادگی جسمانی و کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی بود. جامعة آماری شامل تمامی دانشجویان سال تحصیلی 91-1390 دانشگاه و حدود 3859 نفر بود. به استناد جدول تعیین حجم نمونة مورگان، 380 نفر نمونة آماری انتخاب شدند. نمونه گیری به روش خوشه ای و تصادفی انجام شد. هر یک از دانشکده ها یک خوشه فرض شد و نمونة مورد نیاز به صورت تصادفی از این خوشه ها و متناسب با حجم دانشکده جمع آوری شد. از پرسشنامة کیفیت زندگی SF-36، هوش هیجانی سایبریا شرینگ و پروتکل اجرایی فعالیت بدنی در جمع آوری داده ها استفاده شد. در تحلیل داده ها، از آمار توصیفی (میانگین و درصد، فراوانی، انحراف معیار، انواع نمودار و جدول) و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد وضعیت کلی نمرة میانگین کیفیت زندگی دانشجویان با توجه به نمرة شاخص (100) متوسط (71-68) است و در این رابطه کیفیت زندگی دختران، پایین تر از پسران است. همچنین، نمرة میانگین هوش هیجانی پسران، بالاتر از دختران است و دختران از آمادگی جسمانی پایین تری نسبت به پسران برخوردارند. نهایتاً نتایج نشان داد آمادگی جسمانی (268/0=β) و هوش هیجانی (278/0=β)، قابلیت پیش بینی کیفیت زندگی دانشجویان را دارد (001/0≥P). به نظر می رسد اجرای فوق برنامه های متنوع، همچون فعالیت های منظم ورزشی و تفریحی در ادارة تربیت بدنی همچنین برپایی کارگاه های مشاوره ای از طرف مرکز مشاوره، در بهبود کیفیت زندگی دانشجویان، به ویژه دختران، مناسب است.

هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر سطوح مختلف شاخص توده بدن (BMI) بر اجرای مهارت های بنیادی کودکان شش ساله شهر اصفهان بود. بدین منظور، مهارت های بنیادی کودکان بسیار لاغر (19 نفر)، دارای وزن نرمال (19 نفر)، و دچار اضافه وزن (19 نفر) که از نظر جنس و وضعیت اجتماعی – اقتصادی همتاسازی شده بودند، با استفاده از مجموعه آزمون های ارزیابی حرکت کودکان (M-ABC) سنجیده شد. از هشت آیتم آزمونM-ABC، دو گروه وزن نرمال و اضافه وزن، تنها در آیتم حفظ تعادل روی پای ترجیحی، و دو گروه وزن نرمال و بسیار لاغر، تنها در آیتم راه رفتن پاشنه بلند با یکدیگر تفاوت داشتند. اما، مهم این بود که میزان اختلال هماهنگی حرکتی کل که از مجموع نمره های استاندارد آیتم ها به دست می آید، در کودکان بسیار لاغر و دارای اضافه وزن، بیشتر از کودکان وزن نرمال بود.

شواهد علمی متعددی نشان دهنده اثرات مثبت فعالیت بدنی بر سیستم عصبی بویژه یادگیری و حافظه می باشد. با این وجود اطلاعات کمی درباره اثر فعالیت بدنی با شدت بسیار پایین و همچنین طول دوره تمرین بر عملکرد شناختی وجود دارد. در این پژوهش اثر فعالیت بدنی کوتاه مدت و بلند مدت با شدت بسیار پایین بر یادگیری و حافظه فضایی موش صحرایی نر جوان بررسی گردید. آزمودنی های تحقیق رت های نر بالغ نژاد آلبینو- ویستار بودند که به صورت تصادفی در سه گروه فعالیت بدنی کوتاه مدت، بلندمدت و گروه کنترل تقسیم شدند. پس از پایان دوره تمرین، آموزش و آزمون حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و تحلیل واریانس یک طرفه انجام شد. در مرحله اکتساب بین یادگیری فضایی گروه های فعالیت بدنی کوتاه مدت و بلند مدت با شدت بسیار پایین و گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود نداشت (0/05 ≤P). اما در آزمون حافظه فضایی، هر دو گروه فعالیت بدنی کوتاه مدت و بلندمدت، در شاخص های مدت زمان صرف شده در ربع دایره هدف، مسافت طی شده و مدت زمان تاخیر در یافتن سکو عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند (0/01 ≥P). بین یادگیری و حافظه فضایی دو گروه فعالیت بدنی کوتاه مدت و بلندمدت تفاوت معنی داری مشاهده نشد(0/05 ≤P). یافته های تحقیق حاضر نشان داد، هر دو نوع فعالیت بدنی با شدت بسیار پایین تاثیری بر یادگیری فضایی ندارد، اما حافظه فضایی را به طور معنی داری بهبود می بخشد. همچنین اگرچه فعالیت بدنی بلندمدت باعث تقویت بیشتر حافظه فضایی شد اما اختلاف معنی داری بین فعالیت بدنی بلندمدت و کوتاه مدت مشاهده نشد. بر این اساس می توان گفت احتمالاً مکانیسم های درگیر در بهبود حافظه و یادگیری متفاوتند، و متناسب با افزایش در زمان ورزش، عملکرد شناختی بهبود نمی یابد.