درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی، پایایی و هنجاریابی نسخه فارسی مقیاس اضطراب ورزشی-2 در کودکان ورزشکار بود. بدین منظور 400 ورزشکار دختر و پسر، به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. در ابتدا با استفاده از روش ترجمه- باز ترجمه و روایی صوری و صحت ترجمه تأیید شد. برای تعیین روایی سازة مقیاس از تحلیل عاملی تأییدی و برای تعیین همسانی درونی مقیاس از ضریب آلفای کرونباخ و همچنین برای تعیین پایایی زمانی از ضریب همبستگی درون طبقه ای استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که نسخه فارسی مقیاس اضطراب ورزشی-2 از روایی و پایایی قابل قبولی در کودکان ورزشکار ایرانی برخوردار است و قابلیت این را دارد که به عنوان ابزاری روا و پایا توسط مربیان و پژوهشگران مورد استفاده قرار گیرد.

هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش راهبردهای مقابله ای در پیش بینی اضطراب جسمانی، شناختی و اعتمادبه نفس ووشوکاران نخبه بود. 107 پرسش نامه به وسیله ورزشکاران تکمیل گردید. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که همبستگی راهبردهای مقابله ای مبتنی بر عمل و هیجان با اضطراب جسمانی - شناختی و همبستگی راهبردهای مقابله-ای مبتنی بر عمل با اعتمادبه نفس، معنی دار بود. همچنین، تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که راهبردهای مقابله ای مبتنی بر عمل و هیجان، 531/0 واریانس اضطراب جسمانی، 638/0 واریانس اضطراب شناختی و 659/0 واریانس عامل اعتمادبه نفس را پیش بینی می کند. بر اساس نتایج، راهبردهای مقابله ای مبتنی بر عمل، اضطراب شناختی - جسمانی را کاهش و اعتمادبه نفس را افزایش می دهد. اما راهبردهای مقابله ای مبتنی بر هیجان، تأثیر برعکس دارد. درنتیجه، آموزش راهبردهای مقابله ای مبتنی بر عمل می تواند پیشنهاد می شود.

هدف این پژوهش تعیین تأثیر جنسیت و سطح رقابتی بر تحلیل رفتگی ورزشکاران در رشته های ورزشی انفرادی است. به این منظور، طی مطالعه ای علّی - مقایسه ای، 185 ورزشکار از رشته های دو و میدانی، تیراندازی، ووشو، کاراته و تکواندو (سن: 78/4±19/25 سال، سابقه رقابتی: 07/6±24/8 سال، جنسیت: 96 مرد و 89 زن، سطح رقابتی: 87 نفر بین المللی و 98 نفر ملّی) که در مسابقات قهرمانی کشور یا اردوهای آماده سازی بازی های آسیایی در سال 1389 شرکت داشتند، با استفاده از روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و پرسشنامه های اطلاعات فردی و تحلیل رفتگی ورزشکار (ABQ) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون های تعقیبی تحلیل واریانس یک سویه و LSD در سطح اطمینان 95% تحلیل شدند. نتایج نشان داد تحلیل رفتگی زنان در تمامی ابعاد بیشتر از مردان است (01/0>p). ورزشکاران حاضر در رقابت های کشوری، بیشتر از از ورزشکاران حاضر در رقابت های بین المللی احساس کاهش پیشرفت و احساس بی ارزشی داشتند (01/0>p)، اما در بُعد فرسودگی جسمی/ هیجانی نتایج معکوس بود (009/0=p). مقایسه های چندگانه برای اثر تعاملی جنسیت و سطح رقابتی نشان داد زنان در سطح رقابت های کشوری در ابعاد احساس کاهش پیشرفت و احساس بی ارزشی و در سطح رقابت های بین المللی در بُعد فرسودگی جسمی/ هیجانی دارای بیشترین سطح تحلیل رفتگی هستند (05/0>p). یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می کند که ورزشکاران زن، به ویژه در سطوح رقابتی پایین در معرض خطر بیشتری برای احساس کاهش پیشرفت و احساس بی ارزشی قرار دارند، در حالی که در سطوح رقابتی بالا ممکن است برای تجربه فرسودگی جسمی/ هیجانی آسیب پذیرتر باشند.

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین بازپردازش خود آگاه و عملکرد ورزشی تحت فشار روانشناختی بود. 24 دانش آموز دبیرستانی داوطلب، مقیاس بازپردازش خود آگاه ویژه حرکت (MSRQ) را تکمیل نمودند و بر اساس نمره آن در دو گروه باز پردازشگر آگاهانه بالاتر (الف) و پایین تر(ب) قرار گرفتند. پس از اجرای 300 کوشش مهارت تاپ اسپین تنیس روی میز در مرحله اکتساب و بدون ارائه دستورالعمل (یادگیری اکتشافی)، آزمون یادداری فوری و انتقال تحت فشار روانشناختی اجرا شد. پس از پایان آزمون انتقال، پروتکل راهبردی اخباری و پرسش نامه اضطراب حالتی رقابتی در دو مرحله (قبل از جلسه سوم اکتساب و پس از آزمون انتقال) توسط هر یک از شرکت کنندگان تکمیل شد. مقایسه گروه ها در مرحله اکتساب با آزمون تحلیل واریانس مختلط (3×2) (جلسه×گروه)، در مراحل آزمون و فاکتور های روانشناختی با آزمون tمستقل و در مقایسه بین مراحل با آزمون tوابسته صورت گرفت. تحلیل های آماری و رسم نمودار با استفاده از نرم-افزار های SPSS 11.5 و Exell صورت گرفت. نتایج، تفاوت معناداری را بین گروه ها در مراحل اکتساب و آزمون یادداری فوری نشان نداد در حالی که در هر گروه پیشرفت عملکرد در مراحل اکتساب مشاهده شد. در آزمون انتقال، عملکرد گروه ب نسبت به گروه الف بهتر بود و به علاوه بر خلاف گروه ب، گروه الف در مقایسه با آزمون یادداری فوری افت عملکرد را در آزمون انتقال تحت استرس روانشناختی تجربه کردند. مقایسه پرسش نامه اضطراب حالتی رقابتی قبل و بعد از مداخله استرس نشان داد که مداخله استرس اثر بخش بود. بین نمره پرسش نامه بازپردازش خود آگاه هر دو گروه با شمار قواعد کلامی و عملکردشان تحت فشار همبستگی معنادار (و به ترتیب مثبت و منفی) وجود داشت. نتایج حاکی از این بود که مقیاس باز-پردازشگر خود آگاه ویژه حرکت با افت عملکرد تحت فشار روانشناختی همبستگی منفی دارد و بازپردازش خود آگاه دانش آشکار مرتبط با مهارت، مسئول افت عملکرد تحت فشار روانشناختی بود که به نظر می رسد این عامل ویژگی فردی به شمار می آید.

پژوهش حاضر به منظور بررسی ساختار عاملی پرسش نامه منابع اعتماد به نفس ورزشی در ورزشکاران زن و مرد دانشگاهی رشته های گروهی و انفرادی انجام شده است. نوع پژوهش توصیفی پیمایشی و توسعه ای است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ورزشکاران شرکت کننده در المپیاد ورزشی سال 1391 تشکیل می دادند. در این پژوهش 230 پرسش نامه منابع اعتماد به نفس ورزشی ویلی و همکاران، به طور تصادفی بین آنها توزیع شد. در نهایت 190 پرسش نامه تأیید شد. داده ها با استفاده از روش های تحلیل عاملی تأییدی، اکتشافی و تحلیل مؤلفه های اصلی بررسی شدند. نتایج نشان داد که پرسش نامه مذکور از نه عامل با 41 گویه تشکیل شده و 8/74 درصد واریانس را در ورزشکاران دانشگاهی تبیین می کند. همچنین بررسی پارامترهای تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که مدل پرسش نامه منابع اعتماد به نفس ورزشی با 9 عامل و شاخص های مناسب برازش تأیید شد. علاوه بر این، نشان داده شد که پرسش نامه منابع اعتماد به نفس ورزشی از ساختار عاملی قابل قبول و مناسبی در ورزشکاران دانشگاهی برخوردار است؛ به طوری که هر نه عامل مطابق با عوامل موجود در پرسش نامه اصلی بود. Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA

هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین تحلیل رفتگی شغلی با منابع استرس و شیوه های مقابله با آن در بین داوران لیگ برتر ایران در فصل دوازدهم بود. 103 داور به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه منابع استرس ویت (2009)، مقیاس تحلیل رفتگی مسلش و جکسون (1996) و شیوه های مقابله ای بیلینگز و موس (1981) استفاده شد. یافته ها نشان داد که از مؤلفه های منابع استرس مؤلفه مواجهه، تعارض بین فردی و تعارض نقش با تحلیل رفتگی شغلی رابطه معنا داری داشتند. تعارض بین فردی و تعارض نقش نیز واجد شرایط پیش بینی تحلیل رفتگی شغلی اند. از مؤلفه های روش های مقابله با استرس مؤلفه مسئله مداری و هیجان مداری همبستگی منفی و معنا داری با تحلیل رفتگی شغلی داشت. همچنین، شیوه های مسئله مداری و هیجان مداری واجد شرایط پیش بینی تحلیل رفتگی شغلی بودند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که عوامل استرس زای داوران لیگ برتر فوتبال در ارتباط مستقیم با تحلیل رفتگی شغلی آنهاست. تحلیل رفتگی شغلی داوران تأثیر زیادی بر کاهش عملکرد داوری دارد. شناساندن منابع استرس و روش های مقابله با آن برای کاهش تحلیل رفتگی و در نهایت توسعه عملکرد داوران به مسئولان فدراسیون فوتبال توصیه می شود.

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین توانمندی روان شناختی با رضایت شغلی داوران لیگ برتر فوتبال کشور بود. 70 نفر از داوران لیگ برتر از جامعه 84 نفری انتخاب شدند. نتایج ضریب هم بستگی بیان گر آن بود که بین رضایت شغلی و تمامی مؤلفه های توانمندی روان شناختی به جز خودکارآمدی و همچنین بین رضایت شغلی با توانمندی کل ارتباط مثبت و معنا داری وجود داشت. یافته های تحلیل رگرسیون هم زمان نشان داد که متغیر توانمندی روان شناختی می تواند حدود 34% از تغییرات مربوط به متغیر رضایت شغلی را تبیین و پیش بینی کند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام بیان گر آن بود که از بین مؤلفه های توانمندی روان شناختی، فقط 2 عامل احساس اعتماد و احساس تأثیر به طور ترکیبی 47% از واریانس رضایت شغلی را تبیین می کنند که از این مقدار سهم متغیر اعتماد 35 % و سهم متغیر تأثیر 12 % بود. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت افزایش و یا کاهش میزان توانمندی روان شناختی به ترتیب همراه با افزایش و کاهش رضایت شغلی در داوران خواهد بود.

هدف از این تحقیق، مقایسه عوامل فشارزای روانی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار و رابطه این عوامل با بهداشت روانی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان است. نمونه آماری تحقیق را 77 دانشجوی ورزشکار و 228 دانشجوی غیرورزشکار تشکیل می دهند. که با روش تصادفی مرحله ای انتخاب شدند، ابزار تحقیق شامل پرسشنامه فشارزای روانی دانشجویی (SSQ) و بهداشت روانی(SCL-25) بود. روایی و پایایی این پرسشنامه ها تایید شد. آزمون فرضیه های تحقیق در سطح (05/0 ? P) نشان داد که بین عوامل فشارزای روانی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد. بین دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار در مورد تحمل فشارزای روانی ناشی از عوامل شرایط تحصیلی، فراغت از تحصیل و محیط خوابگاه تفاوت معنی داری مشاهده شد. بین وضعیت بهداشت روانی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری به دست نیامد. بین عوامل فشارزای روانی دانشجویان با بهداشت روانی آنها رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. از بین عوامل فشارزای روانی دو عامل شرایط تحصیلی و فراغت از تحصیل بیشترین رابطه را با بهداشت روانی دانشجویان نشان داد. همبستگی چندگانه بین عوامل فشارزای روانی و بهداشت روانی نشان داد، متغیرهای شرایط تحصیلی، محیط آموزشی، فراغت از تحصیل و محیط خوابگاه به عنوان مؤلفه های فشارزای روانی به طور معنی داری بهداشت روانی را پیش بینی می کنند.

هدف از این پژوهش تعیین ارتباط بین کمال گرایی، اضطراب رقابتی و فرسودگی ورزشی در تکواندوکاران مرد لیگ برتر جمهوری اسلامی ایران بود. از جامعة 162 نفری تکواندوکاران مرد حاضر در لیگ برتر، 131 نفر پرسش نامه های پژوهش را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که بین کمال گرایی منفی با اضطراب رقابتی و فرسودگی ورزشی تکواندوکاران مرد لیگ برتر رابطة مثبت و معناداری وجود دارد. اما کمال گرایی مثبت با اضطراب رقابتی و فرسودگی ورزشی تکواندوکاران مرد لیگ برتر رابطة معناداری نداشت. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد کمال گرایی منفی (از طریق اضطراب حالتی رقابتی) بر فرسودگی اثر مثبت غیرمستقیم دارد. براساس نتایج پژوهش حاضر می توان پیشنهاد نمود برای افزایش کارایی و عملکرد ورزشکاران این متغیرهای روان شناختی در نظر گرفته شوند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط تعداد تماشاگران با کورتیزول بزاقی و ارزیابی عملکرد داوران لیگ برتر فوتبال است. جامعه آماری تعداد 15 داور لیگ برتر (مرد) در فصل 88-87 بودند، که داوطلب شرکت در این پژوهش شدند. کورتیزول بزاقی آنان در سه مرحله، روز پیش از مسابقه، نیم ساعت پیش و پس از مسابقه اندازه گیری شد. پس از کسب آمار تماشاگران از مسئول ورزشگاه و سرپرست مسابقات، برگ ارزشیابی عملکرد داوران از ناظر بازی گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری پیرسون، تی وابسته و تحلیل واریانس با اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد که تعداد تماشاگران با کورتیزول پیش و پس از مسابقه رابطه معناداری ندارد، ولی با عملکرد رابطه منفی معناداری دارد. عملکرد با کورتیزول پس از مسابقه رابطه مثبت معناداری نشان داد و تجربه داوران با کورتیزول پیش از مسابقه رابطه منفی معناداری داشت. همچنین نتایج حاکی از آن بود که کورتیزول بزاقی پس از مسابقه نسبت به سایر مراحل افزایش چشمگیری دارد. نتایج نشان می دهد که در این زمینه به علم روان شناسی ورزشی برای آموزش راهکارهای مقابله با استرس به داوران نیاز است.

هدف این پژوهش تعیین تأثیر دوازده هفته تمرین منظم تایچی بر میزان افسردگی، کیفیت خواب و برخی 69 ، قد /15±5/ عوامل فیزیولوژیک سالمندان مقیم خانه سالمندان بود. بدینمنظور، 58 نفر از آنها (سن 3 58 کیلوگرم)، که در خانه سالمندان صادقیه ساکن بودند انتخاب و به /13 ±4/ 154±0/1 سانتیمتر و وزن 4 صورت هدفمند به دو گروه تجربی ( 27 نفر) و کنترل ( 30 نفر) تقسیم شدند. دوره تمرینی سهماهه ""تایچی چوان"" به صورت سه جلسه در هفته و به مدت 30 دقیقه بود. قبل از شروع برنامه تمرینی و پس از اتمام دوره، ضربان قلب استراحت، فشارخون سیستول و دیاستول، قدرت عضلانی دستها، انعطافپذیری تنه، تعادل ایستا، میزان افسردگی و کیفیت خواب آزمودنیها اندازهگیری شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. براساس یافتهها، پس از تمرینات تایچی، اختلاف معناداری در میزان ضربان قلب استراحتی، فشارخون و انعطافپذیری بین دو گروه وجود نداشت. اما، قدرت دست راست و چپ آزمودنیها، وضعیت تعادل و کیفیت خواب گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معنادار و میزان افسردگی کاهش معنادار یافت. به نظر میرسد ورزش تایچی با تأثیر بر برخی عوامل فیزیولوژیک و روانی سالمندان سبب بهبود وضعیت زندگی آنان میشود